ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Don't remember ได้โปรดอย่าทำให้ผมรักคุณ [10069]

    ลำดับตอนที่ #10 : ความทรงจำบทที่ 10 [ 100%]

    • อัปเดตล่าสุด 18 ส.ค. 54





    10
     

                    “เห๋ ? เทศกาลโรงเรียน ?” 
                    “อื้ม ก็ อยากให้ มุคุโร่คุงมาร่วมด้วยหน่ะนะ” เคียวโกะโปรยยิ้มหวานให้กับผม ...
                    เทศกาลโรงเรียน ?
                    “ก็พวก เป็นห้องที่จะมีกิจกรรมร่วมกันไงล่ะ ^^” เบียคุรันพูดแทรกขึ้นบทสนทนาของผมกับซาซางาวะ
                    “แล้ว... ห้องเราจะทำอะไรหรอ?” ผมถามหญิงสาวร่างบาง นัยต์ตาหวานฉ่ำ ที่ใครๆ มักจะเรียกว่า เคียวโกะจัง ... หลาย ๆ คนชอบเธอนะ แต่หนึ่งในนั้นไม่ใช่ผมแน่นอน ... แต่อย่างว่า เธอเป็นดาวโรงเรียนนี่น่า การเป็นที่ชื่นชอบของคนอื่นมันก็ไม่แปลกหรอก .... ว่าแต่ เบียคุรันจะคิดยังไงกับเคียวโกะหรือเปล่านะ ?
                    นี่ผมเพ้ออะไรเนี้ย .... = =

                    “อืม ... กะว่าจะแสดงละครจ้า : )”
                    “โถ่ เทศกาลที่น่าเบื่อ -^-“ เบียคุรันพูดตัดบท
                    น่าเบื่อหรอ ? .... อืม มันฟังดูน่าสนุกดีนี่นา  
                    อืม... แสดงละครหรอ ? ก็ดีเหมือนกันนะ ผมจะได้มีโอกาศคุยกับคนอื่นด้วย ^^


                    “งั้น เอาเป็นว่า ให้ทั้งห้องมาประชุมกันเกี่ยวกับเรื่องงานโรงเรียนด้วย เอาเย็นนี้เลยนะ เพราะว่างานจะมาอาทิตย์หน้าแล้ว ^O^ เคียวโกะตะโกนบอกคนทั้งห้องเกี่ยวกับกิจกรรมในครั้งนี้
                    เสียงดังเซ่งแซ่ในห้องเรียน ซึ่งแน่นอนว่าไม่พลาดเกี่ยวกับประเดนเทศกาลโรงเรียนที่กำลังจะจัดขึ้นในอาทิตย์หน้า ...
                    ส่วนตัวผมคิดว่า น่าสนุกดี ไม่เห็นน่าเบื่อเหมือนที่เบียคุรันคิดเลยนี่นา...  
                    วันนี้เค้าคงขวางโลกจริงๆ นั่นแหละ ...

                     จู่ๆเบียคุรันก็ผลุดยิ้มอย่างน่าสงสัย ก่อนที่จะหันมาทางเคียวโกะ

                    “งั้นเอาอย่างงี้มั้ยเคียวโกะ ให้ฉันแสดงเป็นพระเอก แล้วให้มุคุโร่เป็นนางเอก ... คงจะไม่น่าเบื่อเนอะ ^^เบียคุรันยิ้มแสยะ ก่อนที่จะหันมาทางผม


                    อะไรนะ ?  .... ตะกี้เบียคุรันพูดว่าอะไรนะ !



               “เอาเป็นว่าจะเอายังไงก็ ให้ออกความเห็นตอนเย็นแล้วกันนะเบียคุรันคุง ^^” เคียวโกะโปรยมยิ้มหวาน ก่อนที่จะเดินไปที่โต๊ะของตัวเอง เพราะว่าอาจารย์สอนภาษาญี่ปุ่นเดินมาอยู่ตรงหน้าห้องนู่นแล้ว

                    นี่คิดอะไรของเค้ากันเนี้ย !                                                     

                   

                    ผมนั่งกระสับกระส่ายตลอดคาบเรียน บ้างก็หันไปชำเลืองคนข้าง ๆ บ้าง แต่ดูเหมือน เค้าจะไม่รู้สึกรู้สาเท่าไหร่กับคำพูดของตัวเองเมื่องกี้ ....

                    แต่ผมเนี้ยซิ.... เครียด !!

                    ยังไงซะ ห้องเราคงค้านนั่นแหละ เพราะว่าจะให้ผู้ชายแสดงละครเป็นคู่พระนาง  ? สู้เอาผู้หญิงมาแสดงจะดูดีกว่ามั้ย ? ใช่ๆ ทั้งห้องต้องค้านแน่ !   

                   

     

                    [ตกเย็น]

                    ตอนนี้สมาชิกในห้องนั่งเรียงรายกันครบทุกคน เห็นสึนะเล่าให้ฟังมาอีกที ว่าเทศกาลโรงเรียนสำคัญสำหรับเด็กโรงเรียนนามิโมริมาก แล้วถ้าใครพลาดล่ะก็ คงอยากจะเรียนซ้ำชั้นเลยก็ว่าได้

                    จริงเท็จแค่ไหน ผมก็ไม่รู้ ....แต่ที่รู้ๆ คือ ผมจะต้องไม่ได้เป็นนางเอก !
     

                    เคียวโกะและนานะแจกกระดาษที่เป็นเอกสารเกี่ยวกับเทศกาลโรงเรียนที่จะมาถึงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า  เอกสารสีขาวถูกก็อปปี้หลายๆชุด  ประมาณ 10แผ่น

                    ผมไล่สายตาเอกสารที่ถูกแจกมาแบบผ่านๆ

                    “เอาล่ะ ทุกคนฟังทางนี้” เสียงของเคียวโกะ ทำให้ผมละสายตาจะแผ่นกระดาษที่อยู่ในมือ มาสนใจอยู่กับเธอ ซึ่งคนอื่นๆก็เช่นเดียวกัน

                    “ทุกคนคงจะทราบแล้วนะ ว่าห้องเราได้รับบทให้แสดงละคร ในวันเทศกาลโรงเรียน”

                    ซุบซิบ ซุบซิบ ๆ

                    เสียงนักเรียนในห้องดังขึ้นมาระดับหนึ่ง 

                    “ซึ่ง เราจะแสดงเรื่อง โรมิโอกับจูเลียต...”

                    โรมิโอกับจูเลียต ? เอ่อ.... ผมบอกตรงๆเลยว่า ตั้งแต่ผมความจำเสื่อม ผมไม่เคยอ่านวรรณกรรมอะไรเลยซักนิด =____=

                    “มีใครจะคัดค้านมั้ย?” เคียวโกะถามสมาชิกที่นั่งเรียงรายตามโต๊ะ

                    นักเรียนแต่ละคนพยักหน้า เป็นเชิงว่า เรื่องนี้ก็ดีเหมือนกัน ไม่ได้แย่งหรือห่วยแตกซักเท่าไหร่

                    “ส่วนเรื่องพระเอกกับนางเอกอะ ....” เคียวโกะยิ้มหวาน “ มีคนเสนอมาว่า ให้นางเอกปีนี้ของเราเป็นผู้ชายบ้าง ใครจะค้านอะไรหรือเปล่า?”

                    โว้ว ผมรอคำถามนี้มานานแล้ว TOT  

                    “ไม่ค้าน นะ น่าสนุกดีอะ” หญิงสาวข้างหน้าสองคนหันมาคุยกัน

                    เอ่อ... ค้านก็ได้นะ

                    “อืม นั่นซิ อีกอย่างมีฉากจูบด้วย ผู้หญิงทำกับผู้ชายคงไม่เหมาะ”

                    ม้าย TOT !! 

                    ผมหันควับไปทางเบียคุรัน หมอนั่นยิ้มกริ่มอย่างมีความสุข พร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ มาทางผม เป็นเชิงว่า ... นางต้องมาเป็นนางเอกให้ฉัน

                    เคียวโกะ ระบายยิ้มบาง

                    “งั้น ตกลงเอาตามนี้นะ ฉันคิดว่า คู่จะแสดงเป็นพระนางก็น่าจะเหมาะกับ... เบียคุรันกับมุคุโร่^^

                    OoO อิแม่ตาเถร  

                    “ว้าว ทางเรายินดีมากเลยเคียวโกะ ^^+ เพราะเราสนิทกันจะตาย เนาะ มุคุโร่ ^o^

                    เบียคุรันโฮ่ร้องดีใจอย่างออกหน้า แต่ผม... แล้วผมล่ะ !!

                    “ตะ...แต่” ผมอยากจะค้าน TOT

                    “เนาะ... มุคุโร่ ^^” เบียคุรันส่งยิ้มบางๆมาทางผม

                    หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ อีกแล้ว ....

                    ผมเบี่ยงหลบสายตาคู่นั้น ก่อนที่จะตอบตกลง...

                    คือผมไม่มีทางเลือกใช่มั้ย T.T

                   


    ++++++++++++++++++++++  100 %

    แฮ่ก ๆ เหนื่อย TOT;;  บทนี้สั้นหน่อยเน้อ  เพราะหัวไม่แล่น แหะ ๆ


    FARRY' 25
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×