คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #48 : Only You EP.9 :: Special Viewpoint By Victor. [100%]
หลัา้อนรับับสู่ันบนเียอเอเลี่ยนน้อยไปหนึ่ยามวามอยาอผมที่อยาอึ๊บแฟนัวเอบนเียนอนอเา
ผม็พาแมทในสภาพสะลึมสะลือลับมาที่โรแรม มันเป็นวามรู้สึื่นใเล็ๆ
ในอที่ไ้ับแมทินบนเียที่เาใ้นอน เาเรียว่าอะไรนะ ฟินใ่มั้ย? ถ้าใ่ล่ะ็ ผมฟินมา
เพราะผมเื่อว่าแมทไม่เยพาผู้ายนไหนเ้าบ้านและไม่เยมีผู้ายนไหนเยไ้นอนบนเียเามา่อน
แ่ผมือนแรนี่ไ !
เราลับมาถึโรแรมเือบเที่ยืน
อนออมารถเราสวนับรถอพ่อับแม่แมทพอี แ่ไม่รู้ว่าพ่อาแม่ยายผมะเห็นรึเปล่า
ผมอรถไ้็หอบผ้านวมอแมทที่เลอะน้ำรัอเราสอนไว้ในอ้อมแน
แมทลัวพ่อับแม่เห็นเลยหอบมาัที่โรแรม้วย ผมใ้อีมือเินูมือแมทเ้าไปในโรแรม
เอเลี่ยนน้อยาปรือล้ายะหลับอยู่ลอเวลา สสัยเพราะรับศึหนัาผมั้แ่วันแรที่ลับมาุยันหลัาที่ห่าหายันไปนานสอเือน
“พวอันเรมันื๊อวนไปเที่ยว้วยันอยู่ อยาไปมั้ย”
ผมถามเาอนที่เราำลัรอให้ลิฟ์ึ้นไปบนั้นที่ผมพั
แมทหันมาอ้าปาหาวใส่ผมพลาส่ายหัวปิเสธไปมา หน้าาเาัวเียๆ
ูแล้ว่าน่าฟัะริ
“ถ้าุอยาไป ะไป็ไ้นะ แ่ผมอนอนีว่า ไม่ไหวแล้ว ่ว”
เ็น้อยพูไปาปรือไป ผมยิ้มเอ็นู เินูมือเาออาลิฟ์อนที่มันมาถึั้นที่ผมพั
พาเาเินไปที่ห้อ พอเปิประูไ้แมท็เินัวลอยเ้าไปในห้อ วาระเป๋าเป้แ่อุ๊าัวโปรสอัวเ้าไปในห้อนอน
ล้มัวลนอนบนเียิไส์ทันที
“ให้ันไปริเหรอ” ผมถามพลาวาผ้านวมเาลบนโฟา เินเ้าไปในห้อนอน
นั่ล้าร่าเล็ๆ ที่นอนะแอุ๊าไว้แน่น
“ให้ไปสิ ทำไมะไม่ให้ไปล่ะ…”
เาพูเสียึมำ าปิอยู่แ่ปา็ยับอบผม
“ไม่ลัวันไปีบสาวอื่นรึไ” ผมแล้ถามเา แมทหันหน้า่วๆ มามอโยที่ิ้วเามวมุ่นอยู่
เปลือาล้ายะปิแ่ปิไม่มิ
“อยาีบ็ีบไปเลย” ว่าเสียอนๆ เสร็็พลิัวลับไปนอนท่าเิม
ผมหัวเราะเบาๆ ถอหมวออาหัว ล้มัวลนอน้อนหลัเา มือวาลูบแนเนียนๆ
อเาไปมา มือ้าย็ลูบหัวเาอย่าเบามือ
“ใร้ายั ไม่หวันเลย” ผมมอเสี้ยวหน้าอนุ๊บป่ออเาเลยอะ้มลไปหอมแ้มเาไม่ไ้
ฟอ~
แมทลืมาื่นึ้นมาแล้วหันมามอผมพร้อมแบะปานิๆ
ผมยิ้มริ่ม้มมอหน้าเา ้มหน้าูบลบนหน้าผาเหม่ๆ อเาหนึ่รั้
“หวสิ แ่ะทำอะไรไ้ถ้าุะมี แ่ือ…” แมททำสีหน้าลำบาใ แ่ในที่สุ็พูออมา
“…ถ้ามีอะไรับใร ป้อัน้วยนะ” เาว่าเสียหอยๆ
พร้อมหน้าาึมๆ ผมยิ้ม้า รู้สึทึ่ับสิ่ที่เาพูออมา
แมทมอผม้วยสายาหอยเหาปนวามเศร้าหน่อยๆ
“พูอะไรออมาน่ะ รู้ัวรึเปล่า” ผมถามเสียเรียหลัาั้สิไ้
ไม่ไ้รู้สึีใเลยสันิที่เาิแบบนี้
“ผมแ่ลัวว่าุอาะิถึอผู้หิน่ะ”
ผมถอนหายใ้วยใบหน้าึๆ ในในึหุหิที่เาเอาแ่ิอะไรทำนอนี้อยู่เรื่อย
แ่็ไม่อยาแสท่าทีไม่ีใส่เามา วันนี้เพิ่เป็นวันแรที่เราลับมาุยัน
และเพิ่เริ่มบันอย่าริั อีอย่าแมท็อยู่ับผมมานานพอสมวร
เา็เห็นอะไรมาเยอะแยะ ะิลัว็ไม่แปล อาะ้อให้เวลาเาหน่อย
เพราะนาผมเอ็ยัไม่่อยะไว้ใัวเอ
แ่ผม็ะพยายามทำให้ีที่สุ และที่สุที่ผม้อารืออยาให้แมทมั่นในัวผมมาๆ
“ที่ไม่เปลี่ยนแปลหรือลลเลยือารที่นายอบิมาเนี่ยแหละ” ผมลูบหัวเาอย่าเลื่อนลอย
มือวาเอื้อมไปึมือเามาุมไว้หลวมๆ
“ุิน้อย่าหา” แน่ะ! หลอ่าผมอีละ
ผมยิ้มหึๆ แล้ทำาโาโทษเา แมทยิ้มยิฟันาหยี
เห็นแล้วอยายี้ให้สลบไปสัสามวัน
“ิเยอะแบบนาย ปวหัวทั้วัน” แมทยิ้มร่อยๆ แล้วถอนหายใเบาๆ
หมุนัวหันเ้าหาผม เยหน้าึ้นมามอหน้าผม้วยสายาอ่อนโยน
“แรๆ อะไรมัน็ีไปหมแหละรับ” เป็นฝ่ายผมบ้าที่ถอนหายใ
ผมหยิบุ๊าที่เาพิัวมา้วยออาวแนเาแล้วเอาไปวาไว้บนเียที่ว่าๆ
่อนะยัวเาึ้นมานั่ร่อมบนัวผม แมทล้มัวลมานอนบนอผม ใ้มือ้ายรอาเอาไว้
าลมแป๋วอเาสบาผมอย่าใสื่อ
“ันรู้ว่ามันยา แ่เราะผ่านมันไป้วยัน ลมั้ย”
ผมับมือวาอเาึ้นมาูบหลัมือ แมทยยิ้มมุมปาทั้สอ้า ทำหน้ายึยัไปมาราวับพยัหน้าอบรับ
ผมยิ้มำับท่าทีอเา
“ใรสอนภาษาไทยใหุ้เหรอ” แมทเอียอถาม้วยวามสสัย ผมยิ้มเินับำถามเา
“หนัสือับีวีีสอนภาษาไทย” แมทาโึ้น ระพริบาปริ๊บๆ
มอผมล้ายว่าะทึ่อยู่ไม่น้อย
“ุเรียน้วยัวเอเลยเหรอ” น้ำเสียเา็ทึ่ไม่แพ้สีหน้าเ่นัน
ผมยิ้มหล่อๆ และยัิ้วให้เาสอที แมทอ้าปาหวอ
“โห… หล่อแล้วยัเ่อี” ผมยิ้มว้าและหัวเราะ
อบริๆ เวลาโนเามว่าหล่อเนี่ย มีนมผมเยอะแยะ เพราะผมถ่ายแบบมามา
พว่าล้อ สไล์ลิส์ ่าทำผม หรือนในแววบันเทิ ็เอ่ยมผมอย่านี้บ่อยๆ
นลายเป็นำปิไปแล้ว แ่เวลาแมทมทีไร ำธรรมาๆ ที่ผมไ้ยินบ่อยๆ
ะฟัูพิเศษึ้นมาทันทีเมื่อออมาาปาสีมพูีๆ นั่น
“นั่ท่อเป็นอาทิย์เลยนะ เพราะันั้ใะมาหาพ่อับแม่นาย้วย
ะว่าะเอาภาษาไทยมามัใพวเา ะไ้เป็นเยฝรั่เร็วๆ” แมททำาโล้ายนฮูแล้วพู้วยเสียประหลาใ
“รู้ัำนี้้วย?!” ผมยิ้มำับสีหน้าท่าทาอแมททีู่ะลึึัน
“ัน็รู้อยู่ไม่ี่ำหรอ ภาษาไทยนี่ไม่่ายเลยนะ” ผมทำหน้าแหยๆ นึถึวันที่ัวเอนั่เปิีวีีและหนัสืออ่านเอเพื่อเรียมัวมาเอพ่อแม่แมทแล้วอยาะอ้วออมาอนนี้
พูโรยา ยับปาแ่ละรั้ผมนึว่าัวเอป่วยเป็นโรล้ามเนื้ออ่อนแร
เล่นเอาผมมึนไปหลายวัน ผมพูไม่ไ้ทุำหรอ เอาแ่ำที่ผมิว่าวรพู
หรือพูแล้วน่าะไ้ใพ่อับแม่แมท อนพูับพ่อับแม่เาผม็แอบื่นเ้นนะ
ลัวยับปาไม่ั
“แ่็ถือว่าุทำไ้ีมาแล้วนะ เรียนเอแล้วไ้นานี้็เ่แล้ว”
แมทยิ้มแ่เป็นารื่นมผม ผมึมือวาเามาูบไปทั่วหลัมือ
“แ่ันอยาเ่ภาษาไทยว่านี้นะ ะไ้พูับนาย ับพ่อแม่และนรอบัวนายไ้่ายๆ”
แมทยิ้มอ่อนโยน แววาเปล่ประาย้วยวามีใ
“ไว้ผมะสอนให้นะรับ”
“ไอ้ห่ามา” แมทที่ำลัยิ้มีใถึับยิ้มเิบเมื่อผมเอ่ยมามที่เาสอน
ผมแอบยิ้มำที่เห็นเาทำหน้าลืนไม่เ้าายไม่ออ ผมรู้แล้วละว่าริๆ
ำนี้แปลว่าอะไร ็ในหนัสือับีวีีสอนภาษาไทยบอไว้น่ะสิ
แ่ผมลับอบวามหมายที่แมทแล้สอนผมนะ มันเป็นภาษาไทยำแรที่เาสอนผม
ะนั้นผมเลยอำวามหมายนี้ไว้ีว่า
“ถอเสื้อผ้าออหน่อยสิ ันอยาให้นายโป๊” แมทะัับำออผม
แล้วแ้มใสๆ ป่อน้อยๆ อเา็แระเรื่อ ผมยิ้มหื่นไปให้และพยัหน้ายืนยัน
++เนื้อหาส่วนนี้ถูัออ แม้ะไม่ใ่า NC แ่อาเินำหนอทาเว็บ เลยำเป็น้อัออ ออภัยในวามไม่สะว สามารถามไปอ่านไ้บล็อในหมว าวาบหวิวพาร์ท Only You ามแ่ละ Episode เลย่ะ++
่อาบล็อ่ะ
V
v
“ไม่ไ้หรอ ันอยาให้นายเอาใัน อยาให้นายรัันนเียว…” ผมพร่ำระิบบอิใบหูอเา ่อยๆ
ึหน้าออมามอสีหน้าอันอ่อนระทวยอเอเลี่ยนน้อย ่อนะพู้วยเสียอ่อนโยนแ่แฝวามหมายไว้เ็มเปี่ยม
“I must be
the one to you. Only me—understood? (ัน้อสำัสำหรับนายที่สุ แ่ันนเียว รู้มั้ย)” สายาอแมทสั่นน้อยๆ แ่็พยัหน้ารับ
ผมมออย่าสบนิ่
“Yes, only
you. (รับ
แุ่นเียว)” ผมยิ้มปลื้มใที่ไ้ยินำนั้นาปาเา ผมเื่อว่าแมทะทำอย่าที่เาบอ
เพราะผมเื่อว่าเารัผมอย่าที่เาบอริๆ
“ยั๊ หรั่ เอเลี่ยน น๊อย” ผมพยายามยับปา้าๆ ัๆ ามที่ฝึพูมา
แทบะาใว่าะพูประโยนี้ไ้ แมท่อยๆ ลี่ยิ้มนลายเป็นรอยยิ้มว้าอย่าสใสแบบที่เป็นัวเา
แมทออผมแน่น ุหน้าเ้าับออผม เอาใผม้วยารหอมแ้มและแ่้าไว้สัพั
่อนะเอาแ้มแนบแมผมไว้ ผมูบลบนมับเาหนึ่ที
สอมือเลื่อนลไปบีบย้ำ้นลมลึอเาแรๆ
“แฟนใรทำไมน่ารัั” เสียหัวเราะิัแบบที่ผมอบฟััึ้น้าหู
ผมยิ้มริ่ม ลูบไล้สอมือไปทั่วแผ่นหลัเปลือยเปล่าอเา
“แฟนเ็น้อยแถวนี้” แมทหัวเราะเสียสใส ึหน้าัวเอออ สอแนล้ออผมไว้แน่น
ใบหน้าเราอยู่ห่าาันเพียปลายมูั้น เราลี่ยิ้มประันันยให่
“ยัอยาไปเที่ยวอยู่มั้ย” เาถามพลาเอาปลายมูถูไถับปลายมูผมเบาๆ
สอมือผมเลื่อนลไปอบุม้นเาไว้อีรอบ
“ไม่ไป ถ้าไปเี๋ยวมีนนอนร้อไห้แน่ๆ” ผมแล้หยอ แมททำปาเป็ ย่นิ้วหน่อยๆ
ใหู้ระเ้าระอพอประมา
“ผมไม่ร้อสัหน่อย” เาว่าเสียอู้อี้ ผมยิ้มหึๆ
ยื่นหน้าไปุ๊บริมฝีปาเาเบาๆ
“ไม่ร้อแ่เี๋ยว็ึมทั้ืน” แมทย่นมูใส่ผม
แล้วสัพัสีหน้าเา็แปรเปลี่ยนเป็นลำบาใอีรั้
“แ่ถ้าุอยาไป ไปไ้ริๆ นะ อย่าัวลับผมเลยรับ
เี๋ยวะหมสนุเปล่าๆ” เาิถึผมเสมอเหมือนเิมไม่เปลี่ยน ผมยิ้มบาๆ ยมือวาลูบหัวเา
สีหน้าแมทเลยีึ้นมาหน่อย
“ไม่ล่ะ นายไม่ไป ัน็ไม่อยาไป นอนอนายสนุว่าอี”
เอเลี่ยนัว้อยมวิ้วแล้วเอียอมอหน้าผม
“นอนอผมสนุรไหน” ทำหน้าทำา มันน่าย้ำนัเียว
“็สนุรที่อนายไ” แมทมวิ้วเป็นปมแน่นึ้น
ริมฝีปาอ้าเผยอน้อยๆ
“โวะ พูวไปวนมา” ผมไ้แ่ยิ้ม สอมือมือลูบๆ ลำๆ บีบๆ
้นเาอย่าเพลินมือ ้นเอเลี่ยนน้อยนี่นิ่มีั
“ผมอบุยิ้ม” เาบอเสียใส ยิ้มแ่มาให้ ผมเลยยิ่ยิ้มว้าอบเาลับไป
“เห็นแล้วมีอารม์เหรอ”
“ม่าย่าย ยิ้มแล้วหล่อไ” ผมหัวเราะหึๆ โน้มหน้าุ๊บปาเา หลายๆ ที
นแมทส่เสียหัวเราะิั
“ไปอาบน้ำเถอะรับ ะไ้มานอน เี๋ยวผมนอนรอนะ”
“ถอเสื้อผ้าให้หน่อยสิ” แมทยู่หน้าใส่ผมทันที
“เี๋ยว็ไม่ไ้อาบน้ำหรอ” ผมหัวเราะัพอประมาับอาารรู้ทันอเา
“น่านะ แ่ถอเสื้อผ้าอย่าเียว แ็ยัไัน็ะทน” แมททำหน้าอึอั
แ่็เลื่อนแนออาอผมลไปปลระุมเสื้อออทีละเม็
ผมยับัวเพื่อให้เาึเสื้อออาแนผมไ้ถนั ผมแอบ้มลมอแมทน้อยที่เริ่มะื่นัวึ้นมา
นึำในใว่าเาเอาแ่ว่าผมหื่น เาเอ็ไม่แพ้ผมหรอ แ่แ่ไม่ื่น่ายเท่านั้นเอ
แ่ถ้าผมปลุเา็พร้อมล้อยาม
ถ้าะบอว่าเราสอนเหมือนน้ำมันับไฟที่ใล้ันทีไร ไฟ (รั)
็ลุโน ็ะไม่ผินัหรอ แ่ในะเียวันแมท็เหมือนน้ำเย็นธรรมาที่อยับไฟ
(ร้อน) ในใและในายอผมเ่นัน
++เนื้อหาส่วนนี้ถูัออ แม้ะไม่ใ่า NC แ่อาเินำหนอทาเว็บ เลยำเป็น้อัออ ออภัยในวามไม่สะว สามารถามไปอ่านไ้บล็อในหมว าวาบหวิวพาร์ท Only You ามแ่ละ Episode เลย่ะ++
่อาบล็อ่ะ
V
v
เราัารอาบน้ำทำวามสะอาให้ัวเอันอีรอบ แมทที่่วนอนอยู่แล้ว พอโนผมระทำำเราไปอีรอบ็แทบะเินไม่ไหว ผมเลย้อัารเ็ัวให้เา้วย พอเ็ัวเป่าผมนแห้ ผม็อุ้มร่าเปลือยเปล่าอเาออมาวาไว้บนเีย ัวผมเอ็เปลือย เวลาอยู่ับเาเสื้อผ้าไม่ำเป็นหรอ เพราะเี๋ยวผม็ถออออยู่ี แมทหันไปว้าุ๊าัวโปรทั้สอัวมาอไว้ ผมเินไปปิไฟห้อน้ำแล้วเินลับมาสอัวเ้าไปในผ้านวม
“ไม่้ออเลยนะ ุ๊าน่ะ ลืมแล้วเหรอว่านาย้อออะไร”
ผมว่าเสียุๆ หันไปปิโมไฟหัวเียฝั่ัวเอ ปล่อยให้ฝั่อแมทสว่าไว้
“ไม่ไ้หรอ ่วทีุ่หายไป ผม็นอนอพวมันทุืน”
นี่หลอ่าผมอีแล้วรึเปล่าเนี่ย ปาเอเลี่ยนพูอะไรแ่ละที้อิให้ีเพราะอบแฝาริัไว้เพียบ
“็อนนี้ันอยู่นี่แล้วไ เอาุ๊าพวนั้นออไปไ้แล้ว”
ผมว่าเสียเ้มและ้อเาาุ แมทแบะปา ส่ายหัวว่าไม่ยอม
“แมท…” ผมว่าเสีย่ำ ้อหน้าเาอย่าไม่ยอมเ่นัน
“ไม่เอา ผมินที่นอนอพวมันแล้ว ุะโรธผมเรื่อแ่นี้็เรื่ออุเถอะ”
ว่าเสียอนแล้ว็หันหลัหนี แถมมีารเยิบไปนอนหมอนฝั่ัวเอ้วย
ผมมวิ้วมอแผ่นหลัเปลือยเปล่าอเา้วยวามหุหิ นี่ไอุ้๊าพวนั้นมันน่าอมาว่าผมั้นเหรอ
หายไปแ่สอเือน ปันใให้แม้ระทัุ่๊าเนี่ยนะ
“เอเลี่ยน หันมานี่”
“…” เาไม่อบ ไม่โ้เถียอะไร เอาแ่นอนอุ๊าสอัวไว้นิ่
ผมบรามแน่น ทิ้ัวลนอนหายอย่าไม่ใส่ใบ้า
นี่เราำลัทะเลาะันเพราะุ๊าเป็น้นเหุรึเปล่า?
วามเียบแผ่ปลุมไปรอบเีย แมทไม่ระุระิเลยสันิ ส่วนผม็หลับาลไปแล้ว
แ่ันหุหิุ่น่านในใไม่หยุ นึโมโหที่เาไม่สนใะ้อผมเลยสันิ
สุท้ายผมเลยพลิัวไปึร่าเล็ๆ เนื้อแน่นๆ
เ้ามาิ้านหน้าัวเอ แ่แมทเพลียนหลับไม่รู้เรื่อรู้ราวไปแล้ว ผมเลยถือโอาสึุ๊าออาอ้อมแนเา
โยนมันไปไว้บนเ้าอี้โฟาในห้อนอน ไอ้สิท์ลิ้ว่ำลบนพื้นแ่ผมไม่สนใ ผมระับอ้อมแนอแมทไว้แน่น
เอาาวา่ายสะโพเาอีที ยหัวเาให้นอนหนุน้นแน้าย ใ้มือวาึผ้านวมมาลุมร่าเราสอน
่อนที่ผมะทิ้หัวลนอนบนหมอนใบเียวับแมท แนวา็อร่าเาไว้แน่น
อนเ้าผมะเอาุ๊าเาไปเผาทิ้ให้หมเลย
เม้าท์เม้าท์เม้าท์ะุ่นเ้
FACEBOOK > Boy's Love Story BY ุ่นเ้
TWITTER > @_datomh (อมเปลี่ยนทวิเอร์ใหม่นะะ อันเ่าเ้าไม่ไ้แล้ว ยัมีบานแท็หาอมที่ทวิเอร์เ่าอยู่เลย ืออมเ้าไปอบไม่ไ้แล้ว้า)
ความคิดเห็น