ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บริษัท KYB จำกัด ตอน5 part 1
ฮาๆๆๆๆๆๆๆ
ในที่สุดมันก็มา มาแล้ว chapter 5 คะ
คือแบบไม่มีความสามารถในการคิดชื่อตอน แต่ก็พยายามแต่งให้ได้อ่านกัน
ไปอ่านกันเลย ฟิ้วๆๆๆ
****************************************************************
สายลมเย็นอ่อนๆ พัดเข้ามากระทบกับใบหน้า เส้นผมปลิวไสวไปตามสายลม
สายลมเย็นๆ ที่พัดอ่อนๆ นี้ ก็ทำให้คนที่เพิ่งจะออกจากโรงพยาบาลต้องยืนกอดตัวเองเพื่อบรรเทาความเย็นนี้
แต่ก็มีอ้อมกอดที่คอยให้ความอบอุ่นทั้งทางร่างกายและจิตใจ ที่มามอบความอบอุ่นนี้จากด้านหลัง
"เพิ่งจะออกมาจากโรง'บาลเองนะ รักษาสุขภาพหน่อยซิ" เสียงดุเบาๆ ดังขึ้น
"ก็อยากมายืนกินลมชมวิวบางนิ อยู่แต่โรง'บาลมาตั้งนาน แต่ไม่คิดว่ามันจะเย็นได้ขนาดนี้" ถ้อยคำที่ถูกเปล่งออกมาให้คนข้างหลังได้ยิน แต่สายตานั้นจ้องมองไปข้างหน้า
"ไปทานข้าวฝืมือมินกันเหอะ มอล์ฮี" ซอนเยจูงมือ มอล์ฮี (โซฮี) เข้ามาในบ้าน
"รูปลักษณ์ภายนอกสวยมาก แต่รสชาติจะเป็นยังไงน้า...." มอล์ฮีแกล้งแซว
"ลองชิมดูสักคำก่อนซิ ถ้าไม่อร่อยจะเอาไป..... ไปทำอะไรดีน้า" ซอนเยตีสีหน้าครุ่นคิด
"ง้ำ....." มอล์ฮีเคี้ยวตุ้ย
"เป็นไง???" ซอนเยทำท่าทางลุ้น
"คำเดียวมันจะไปรู้รสชาติได้ไงเนี่ย แต่ชิมอีกหลายคำเลย" มอล์ฮีนั่งลง และลงมือทานทันที
"ทำอย่างนี้แสดงว่าอร่อยหล่ะซิ" ซอนเยเหล่ตามองมอล์ฮี
"อร่อยมาก...." มอล์ฮีลากเสียงยาว และลงมือทานต่อทันที
"ฝีมือมินไม่ตกง่ายๆ หรอก" ซอนเยชมตัวเอง และลงมือทานบ้าง
--------------------------------------------------------------------------------------
ยูบินที่ได้รับรู้ว่า "อานโซฮี" ได้จากโลกนี้ไปแล้ว
ก็มุ่งมั่นในการทำงานเป็นอย่างมาก แทบจะไม่ได้สนใจเรื่องอื่นอีกเลย เพราะไม่ใช่แค่เพียงงานส่วนของตัวเองเท่านั้น
ยูบินยังต้องมาดูแลงานแทนในส่วนของซอนเยอีกด้วย เพราะซอนเยก็หายหน้าไปตั้งแต่เหตุการณ์อุบัติเหตุครานั้น
ไม่มีการติดต่อกลับมา ส่งให้ลูกน้องตามหาก็ไม่เจอ ยูบินก็แสดงความรับผิดดูแลงานในส่วนของซอนเย
เพราะเหตุการณ์นั้น ตัวเธอเองก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้มันเกิดขึ้น
ในระหว่างที่กำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่นั้น
"ติ๊ดๆๆๆๆ"
"คุณคิมคะ มีสายมาจากคุณซอนเยคะ" เสียงเลขาฯ หน้าห้องดังมาตามสาย
"ห๋า!! ซอนเยเหรอ ต่อสายเข้ามาเลย" ยูบินกลอกเสียงตอบกลับไป
"หวัดดียูบิน" เสียงซอนเยดังขึ้น
"แกเป็นไงบ้าง" น้ำเสียงเป็นห่วงที่ออกมาจากใจจริงถามกลับไป
"ก็ดี... คืออีก 2-3 วัน ชั้นจะเข้าบริษัทนะ เลยอยากโทร.มาบอกแกก่อน"
"ได้ๆ แล้วแกจะกลับมาอยู่เลย รึว่าไง"
"ยังไม่รู้เลย แต่ที่แน่ๆ มีค้าง"
"งั้นเจอกันนะ"
"บาย / บาย"
เมื่อวางสาย ยูบินรีบโทรติดต่อเยอึนทันที
--------------------------------------------------------------------------------------
รุ่งขึ้น
รถสปอร์ตคันหรูก็ได้จอดสนิทที่หน้าบ้านตระกูล "อาน" อีกครั้ง
บุคคลที่คุ้นเคยกับคนในบ้านหลังนี้ ก็ยืนอยู่หน้าประตูรั้ว
"อ๊อด!!!!!"
เมื่อได้ยินเสียงอ๊อดดังขึ้น ซอนมีก็ชะโงกหน้าออกมาจากหน้าตาชั้นสอง จากห้องของเธอเอง เมื่อเห็นว่าคนที่ยืนอยู่นั้นเป็นใครก็รีบลงมาทันที
"พี่ซอนเยกลับมาตั้งแต่เมื่อไรคะ?"
"ก็เพิ่งจะมาถึงเมื่อเช้าอ่ะนะ"
"แล้ว....." ซอนมีตีสีหน้าเป็นห่วง แต่ภายในกลับวิตกกังวลถึงพี่สาวเธอ
"อ๋อ..... เขายังอยู่ที่กวันจูอยู่เลย" ซอนเยตอบอย่างสบายใจ
--------------------------------------------------------------------------------------
ณ บริษัท KYB จำกัด เวลา 10.00 น.
ในขณะที่ยูบินกำลังเคลียร์เอกสารต่อจากเมื่อวานนี้ เลขาฯ หน้าห้องก็มาเคาะประตู และเดินเข้ามา
"มีอะไรรึป่าว" ยูบินเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารเพียงแวบเดียว แล้วก็ก้มลงดูเอกสารต่อ
"เอ่อ.... คือมีคนมาขอสมัครเป็นเลขาฯ ส่วนตัวของคุณคิมค่ะ"
"ใครเป็นคนเปิดรับสมัคร ชั้นยังไม่มีคำสั่งเปิดรับสมัครนิ" ยูบินเริ่มดุ
"คือ เขามีความประสงค์ที่จะสมัครเป็นเลขาฯ คุณยูบินโดยตรงเลยอ่ะค่ะ" เลขาฯ พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"เฮ้อ.......... งั้นเชิญเขาเข้ามาได้"
'ไหนๆ ก็มาแล้วสัมภาษณ์ไว้ก่อนก็แล้วกัน'
เมื่อประตูห้องทำงานเปิดกว้างขึ้น ร่างที่ดูคุ้นตา แม้จะต่างกันที่ทรงผมและการแต่งตัวที่ผิดแปลกไป
แต่ยังไงๆ เซนต์และความรู้สึกของยูบินก็คงจำไม่ผิดแน่ๆ
คน....... ที่คิมยูบินคนนี้รักหมดใจ
คน....... ที่ทำให้คิมยูบินรู้สึกผิดมาตลอด
คน....... ที่คิมยูบินคิดว่าตายจากโลกนี้ไปแล้ว
"โซฮี" เสียงเรียกเบาๆ ที่หลุดมาจากปากของคิมยูบิน แต่เธอคนนั้นกลับได้ยิน
"สวัสดีคะ ดิชั้น "โอมอล์ฮี" คะ" มอล์ฮีโค้ง และส่งยิ้มหวานให้
--------------------------------------------------------------------------------------
สั้นไปนิดส์ ขอโทษทีน้า
ตอนต่อไป พิมมี่กะว่าจะแต่งต่อเอง เพราะอารมณ์มันพาไป แผนการอยู่ในหัว ถ้าไม่ลืม
อ๋อ... อีกอย่าง ช่วงนี้งานเยอะจริงๆ แบ่งเวลาแทบจะไม่ทันเลย
ขอโทษอีกครั้งน้า
ขอเวลาประมาณ 1 - 2 วันก็จะเอาตอนต่อไปมาให้ได้อ่านกัน
ไปหล่ะ
ในที่สุดมันก็มา มาแล้ว chapter 5 คะ
คือแบบไม่มีความสามารถในการคิดชื่อตอน แต่ก็พยายามแต่งให้ได้อ่านกัน
ไปอ่านกันเลย ฟิ้วๆๆๆ
****************************************************************
สายลมเย็นอ่อนๆ พัดเข้ามากระทบกับใบหน้า เส้นผมปลิวไสวไปตามสายลม
สายลมเย็นๆ ที่พัดอ่อนๆ นี้ ก็ทำให้คนที่เพิ่งจะออกจากโรงพยาบาลต้องยืนกอดตัวเองเพื่อบรรเทาความเย็นนี้
แต่ก็มีอ้อมกอดที่คอยให้ความอบอุ่นทั้งทางร่างกายและจิตใจ ที่มามอบความอบอุ่นนี้จากด้านหลัง
"เพิ่งจะออกมาจากโรง'บาลเองนะ รักษาสุขภาพหน่อยซิ" เสียงดุเบาๆ ดังขึ้น
"ก็อยากมายืนกินลมชมวิวบางนิ อยู่แต่โรง'บาลมาตั้งนาน แต่ไม่คิดว่ามันจะเย็นได้ขนาดนี้" ถ้อยคำที่ถูกเปล่งออกมาให้คนข้างหลังได้ยิน แต่สายตานั้นจ้องมองไปข้างหน้า
"ไปทานข้าวฝืมือมินกันเหอะ มอล์ฮี" ซอนเยจูงมือ มอล์ฮี (โซฮี) เข้ามาในบ้าน
"รูปลักษณ์ภายนอกสวยมาก แต่รสชาติจะเป็นยังไงน้า...." มอล์ฮีแกล้งแซว
"ลองชิมดูสักคำก่อนซิ ถ้าไม่อร่อยจะเอาไป..... ไปทำอะไรดีน้า" ซอนเยตีสีหน้าครุ่นคิด
"ง้ำ....." มอล์ฮีเคี้ยวตุ้ย
"เป็นไง???" ซอนเยทำท่าทางลุ้น
"คำเดียวมันจะไปรู้รสชาติได้ไงเนี่ย แต่ชิมอีกหลายคำเลย" มอล์ฮีนั่งลง และลงมือทานทันที
"ทำอย่างนี้แสดงว่าอร่อยหล่ะซิ" ซอนเยเหล่ตามองมอล์ฮี
"อร่อยมาก...." มอล์ฮีลากเสียงยาว และลงมือทานต่อทันที
"ฝีมือมินไม่ตกง่ายๆ หรอก" ซอนเยชมตัวเอง และลงมือทานบ้าง
--------------------------------------------------------------------------------------
ยูบินที่ได้รับรู้ว่า "อานโซฮี" ได้จากโลกนี้ไปแล้ว
ก็มุ่งมั่นในการทำงานเป็นอย่างมาก แทบจะไม่ได้สนใจเรื่องอื่นอีกเลย เพราะไม่ใช่แค่เพียงงานส่วนของตัวเองเท่านั้น
ยูบินยังต้องมาดูแลงานแทนในส่วนของซอนเยอีกด้วย เพราะซอนเยก็หายหน้าไปตั้งแต่เหตุการณ์อุบัติเหตุครานั้น
ไม่มีการติดต่อกลับมา ส่งให้ลูกน้องตามหาก็ไม่เจอ ยูบินก็แสดงความรับผิดดูแลงานในส่วนของซอนเย
เพราะเหตุการณ์นั้น ตัวเธอเองก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้มันเกิดขึ้น
ในระหว่างที่กำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่นั้น
"ติ๊ดๆๆๆๆ"
"คุณคิมคะ มีสายมาจากคุณซอนเยคะ" เสียงเลขาฯ หน้าห้องดังมาตามสาย
"ห๋า!! ซอนเยเหรอ ต่อสายเข้ามาเลย" ยูบินกลอกเสียงตอบกลับไป
"หวัดดียูบิน" เสียงซอนเยดังขึ้น
"แกเป็นไงบ้าง" น้ำเสียงเป็นห่วงที่ออกมาจากใจจริงถามกลับไป
"ก็ดี... คืออีก 2-3 วัน ชั้นจะเข้าบริษัทนะ เลยอยากโทร.มาบอกแกก่อน"
"ได้ๆ แล้วแกจะกลับมาอยู่เลย รึว่าไง"
"ยังไม่รู้เลย แต่ที่แน่ๆ มีค้าง"
"งั้นเจอกันนะ"
"บาย / บาย"
เมื่อวางสาย ยูบินรีบโทรติดต่อเยอึนทันที
--------------------------------------------------------------------------------------
รุ่งขึ้น
รถสปอร์ตคันหรูก็ได้จอดสนิทที่หน้าบ้านตระกูล "อาน" อีกครั้ง
บุคคลที่คุ้นเคยกับคนในบ้านหลังนี้ ก็ยืนอยู่หน้าประตูรั้ว
"อ๊อด!!!!!"
เมื่อได้ยินเสียงอ๊อดดังขึ้น ซอนมีก็ชะโงกหน้าออกมาจากหน้าตาชั้นสอง จากห้องของเธอเอง เมื่อเห็นว่าคนที่ยืนอยู่นั้นเป็นใครก็รีบลงมาทันที
"พี่ซอนเยกลับมาตั้งแต่เมื่อไรคะ?"
"ก็เพิ่งจะมาถึงเมื่อเช้าอ่ะนะ"
"แล้ว....." ซอนมีตีสีหน้าเป็นห่วง แต่ภายในกลับวิตกกังวลถึงพี่สาวเธอ
"อ๋อ..... เขายังอยู่ที่กวันจูอยู่เลย" ซอนเยตอบอย่างสบายใจ
--------------------------------------------------------------------------------------
ณ บริษัท KYB จำกัด เวลา 10.00 น.
ในขณะที่ยูบินกำลังเคลียร์เอกสารต่อจากเมื่อวานนี้ เลขาฯ หน้าห้องก็มาเคาะประตู และเดินเข้ามา
"มีอะไรรึป่าว" ยูบินเงยหน้าขึ้นมาจากเอกสารเพียงแวบเดียว แล้วก็ก้มลงดูเอกสารต่อ
"เอ่อ.... คือมีคนมาขอสมัครเป็นเลขาฯ ส่วนตัวของคุณคิมค่ะ"
"ใครเป็นคนเปิดรับสมัคร ชั้นยังไม่มีคำสั่งเปิดรับสมัครนิ" ยูบินเริ่มดุ
"คือ เขามีความประสงค์ที่จะสมัครเป็นเลขาฯ คุณยูบินโดยตรงเลยอ่ะค่ะ" เลขาฯ พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"เฮ้อ.......... งั้นเชิญเขาเข้ามาได้"
'ไหนๆ ก็มาแล้วสัมภาษณ์ไว้ก่อนก็แล้วกัน'
เมื่อประตูห้องทำงานเปิดกว้างขึ้น ร่างที่ดูคุ้นตา แม้จะต่างกันที่ทรงผมและการแต่งตัวที่ผิดแปลกไป
แต่ยังไงๆ เซนต์และความรู้สึกของยูบินก็คงจำไม่ผิดแน่ๆ
คน....... ที่คิมยูบินคนนี้รักหมดใจ
คน....... ที่ทำให้คิมยูบินรู้สึกผิดมาตลอด
คน....... ที่คิมยูบินคิดว่าตายจากโลกนี้ไปแล้ว
"โซฮี" เสียงเรียกเบาๆ ที่หลุดมาจากปากของคิมยูบิน แต่เธอคนนั้นกลับได้ยิน
"สวัสดีคะ ดิชั้น "โอมอล์ฮี" คะ" มอล์ฮีโค้ง และส่งยิ้มหวานให้
--------------------------------------------------------------------------------------
สั้นไปนิดส์ ขอโทษทีน้า
ตอนต่อไป พิมมี่กะว่าจะแต่งต่อเอง เพราะอารมณ์มันพาไป แผนการอยู่ในหัว ถ้าไม่ลืม
อ๋อ... อีกอย่าง ช่วงนี้งานเยอะจริงๆ แบ่งเวลาแทบจะไม่ทันเลย
ขอโทษอีกครั้งน้า
ขอเวลาประมาณ 1 - 2 วันก็จะเอาตอนต่อไปมาให้ได้อ่านกัน
ไปหล่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น