ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : eunson
ของน้องพิวเด็กใหม่
ยังไงก็ช่วยๆให้กะลังใจกันหน่อยนะ
.............................................................
ยังไงก็ช่วยๆให้กะลังใจกันหน่อยนะ
.............................................................
YEP a couple company[EUNSUN>>Yuri Wonder Girls]
ตอนที่ 3
“อ้าว......คุณเยอึน ” ซอนมีทักทายทันทีที่เห็นปาร์ค เยอึนนั่งอยู่ในร้าน
“คุณซอนมี คุณโซฮี.............”
“มาทานไอติมกับแฟนเหรอคะ น่ารักจัง”โซฮีพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเยอึนไม่ได้นั่งอยู่คนเดียว
“อ๋อ........นี่น้องสาวฉันเอง ซอฮยอน ซอ.........นี่คุณซอนมีกับคุณโซฮี ลูกค้าของเราน่ะ”
“สวัสดีค่ะคุณซอนมี คุณโซฮี ฉันซอฮยอน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” ซอฮยอนทักทายตามมารยาท
ใจจริงเวลาเธออยู่กับเยอึนสองคน เธอรู้สึกว่าเธอไม่อยากจะรู้จักใครเท่าไหร่ เพราะอะไรนะเหรอ เพราะฉันอยากอยู่กับพี่เยอึนนานๆไงล่ะ
“ยินดีเช่นกันค่ะ” ซอนมีพูดขึ้น
“บอกแล้วไงคะ ว่าเรียกโซฮีเฉยๆก็พอ ไหนๆเราก็รู้จักกันแล้วนี่ ใช่มั้ยซอนมี”โซฮีพูดแล้วหันไปถามอีกคน
“ใช่ค่ะ เรียกชื่ออย่างเดียวก็ได้ ไม่ต้องมีคุณนำหน้าหรอกค่ะ” ซอนมีว่าอย่างเห็นด้วย
ดูท่าสองคนนี้คงจะเข้ากันได้ดีไม่น้อยทีเดียว นี่ตกลงฉันอกหักอีกเหรอเนี่ย..........เฮ้ยแล้วทำไมฉันต้องอกหักด้วยล่ะเนี่ย บ้าไปแล้วเหรอเรา
“พี่เยอึน..........”
“พี่เยอึนคะ.........”
“หืม.............ว่าไง”เสียงซอฮยอนเรียกพร้อมกับการสะกิดเบาๆ
“...............”ซอฮยอนไม่พูดอะไรแต่เหลือบไปมองซอนมีกับโซฮีที่ได้แต่ยืนมองมาที่ตัวเองกับเยอึนอย่างสงสัย
“อ้อ..........นั่งด้วยกันมั้ยคะ” เยอึนเอ่ยชวนอย่างสุภาพ
“ไม่รบกวนดีกว่าคะ ฉันเองก็อยากทำความรู้จักกับซอนมีให้มากกว่านี้หน่อย เน๊อะ.....ซอนมี” โซฮีเอ่ยอย่างเกรงใจ
“อืม”
ว่าแล้วทั้งคู่ก็เดินไปหาโต๊ะที่เป็นส่วนตัวทันที ปล่อยให้เยอึนมองอย่างงงๆว่า ทำไมสองคนนี้ ถึงเข้ากันได้ดีและเร็วขนาดนี้นะ
“พี่เยอึน เป็นอะไรไปอีกค่ะ ไม่ดีใจเหรอที่ลูกค้าเค้าใจตรงกัน” ซอฮยอนถามอย่างแคลบแคลงใจ เธอสงสัยว่าพี่เยอึนของเธอน่าจะดีใจที่งานเป็นไปอย่างง่ายๆขนาดนี้ แต่อาการที่เป็นอยู่ตอนนี้เหมือนไม่ใช่อย่างที่ควรจะเป็น
“ป่าวจ๊ะ ซอมีอะไรเหรอ”
“ซออิ่มแล้วค่ะ งั้นเราไปเดินเล่นกันต่อนะคะ” ซอฮยอนว่าอย่างอ้อนๆ
“อืม......ไปสิ”
“พี่เยอึน อันนี้สวยมั้ยคะ” ซอฮยอนถามพลางชูกำไลข้อมือให้เยอึนดู
“สวยจ๊ะ ซอของพี่ใส่อะไรก็สวยหมดแหละ” เยอึนเอ่ยชม ปากหวาน
“งั้น เอาอันนี้ค่ะ” ซอฮยอนหันไปบอกคนขาย
“นี่ค่ะ.......”เยอึนพูดขึ้นพร้อมยื่นเงินค่ากำไลให้กับคนขายก่อนหันมายิ้มให้กับซอฮยอน
“ไม่เป็นไรหรอก พี่อยากซื้อให้น้องสาวของพี่” คำพูดแรกของเยอึนทำให้ซอฮยอนดีใจยิ้มออกมา แต่เมื่อได้ยินประโยคถัดมาถึงกับต้องหุบยิ้มลงทันที
ตกดึก
ตื้ด.........ตื้ด...........
“สวัสดีค่ะ ซอนมีพูดค่ะ”
“สวัสดีค่ะคุณซอนมี ฉันเยอึนจำได้มั้ยคะ ” เยอึนถามอย่างไม่แน่ใจ
“อ๋อ........จำได้ค่ะ จำได้”
“แล้วนี่ ฉันโทรมารบกวนหรือป่าวเนี่ย”
“ไม่รบกวนหรอกค่ะ ฉันว่างอยู่พอดี ว่าแต่พี่เยอึนมีอะไรหรือป่าวคะ” ซอนมีถามออกมาอย่างสงสัย
“ไม่มีอะไรหรอกคะ แค่โทรมาถามว่า โซฮี นี่ใช่แบบที่คุณชอบหรือป่าวคะ”
“ก็โอเคค่ะ แต่ยังไม่ได้ศึกษาอะไรกันเลย ยังไงก็ต้องขอบคุณพี่เยอึนด้วยนะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ เป็นอย่างนั้นก็ดีแล้วล่ะ งั้นแค่นี้ก่อนนะคะ” ว่าแล้วเยอึนก็ชิงวางสายลงทันที
“อ้าว.......วางสายซะแล้ว เป็นอะไรของเค้านะ” ซอนมีเอ่ยพูดกับตัวเองอยางสงสัย แต่ช่างเถอะนอนดีกว่า
ตื้ด.............ตื้ด.............(เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกรอบ)
“ว่าไงคะ พี่เยอึน” ซอนมีที่คิดว่าเยอึนเป็นคนโทรมาอีกครั้ง จึงกดรับโทรศัพท์โดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา แต่เธอก็ตกใจไม่น้อยทันทีที่ได้ยินเสียงปลายสาย
“ใครคือเยอึน ซอนมี” พี่ยูบินนี่เองที่โทรเข้ามา
“พี่ยูบินบอกแล้วไงคะ ว่าพี่ไม่ต้องโทรมาอีกเราเลิกกันแล้วนะ” ซอนมีพูดอย่างอารมณ์เสียที่คนๆนี้ตื้อเธอไม่หยุด ตั้งแต่วันที่เธอบอกเลิกอีกฝ่ายไป
“พี่ถามว่าใครคือเยอึน ซอนมี” ยูบินถามอีกครั้ง โดยไม่สนใจกับคำพูดของซอนมีเมื่อกี้เลยซักนิด
“จะใครก็ช่าง พี่ไม่จำเป็นต้องรู้ แล้วไม่ต้องโทรมาหาฉันอีกเข้าใจมั้ย” ซอนมีว่าอย่างอดทน
“จำเป็นซี่ ทำไมจะไม่จำเป็น นี่ใช่มั้ยเหตุผลที่ทำให้เธอเลิกกับพี่ เธอมีคนใหม่แล้วใช่มั้ย”
“อย่ามาว่าฉันอย่างนั้นนะ อย่าเอาฉันไปเปรียบเทียบกับคนเจ้าชู้อย่างพี่” ซอนมีที่ตอนนี้โมโหกับคำพูดของยูบิน พูดออกมา
“บอกมาว่าเยอึนมันเป็นใคร ซอนมี บอกมา” ยูบินพยายามข่มเสียงของตนให้นิ่งลง
“พี่ไม่จำเป็นต้องรู้.............”
“ได้ซอนมี เธอไม่บอกพี่ พี่ก็จะไปสืบเองก็ได้”ว่าแล้วยูบินก็วางสายไปทันที
นี่ฉันกำลังพาพี่เยอึนมาเกี่ยวข้องกับเรื่องไม่เป็นเรื่องอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย ขอโทษล่วงหน้านะคะพี่เยอึน
วันรุ่งขึ้น
วันนี้สาวน้อยอย่างซอนมีกะว่าจะไปที่บริษัทของเยอึนซะหน่อย แต่เมื่อไปถึงบริษัทกลับมีรถคันที่ตนคุ้นเคยจอดอยู่หน้าบริษัท ของปาร์ค เยอึน
“พี่ยูบิน...........” ซอนมีเอ่ยอย่างไม่อยากจะเชื่อ นี่พี่ยูบินหาตัวคนที่ชื่อเยอึนได้เร็วขนาดนี้เชียวเหรอ คิดได้ดังนั้นร่างบางก็รีบวิ่งเข้าไปข้างในบริษัททันที
ภาพที่เห็นตอนนี้เหมือนยูบินจะเงยหน้าตะคอกถามอะไรบางอย่างอยู่ จะไม่ให้เงยหน้าตะคอกได้ไงล่ะ ก็เห็นๆอยู่ว่าปาร์ค เยอึนสูงกว่าคนอย่างคิม ยูบินกว่าไหนๆ เห็นแล้วตลกจัง
เฮัยๆ.......อย่ามัวแต่ตลกยัยติ๋ม รีบๆจัดการเรื่องตรงหน้าก่อน
“ฉันถามว่าแกรู้จักคนที่ชื่อซอนมีมั้ย .............”ยูบินตะคอกถามเยอึนอย่างอารมณ์เสีย ยิ่งเห็นท่าทีงงๆของคนตรงหน้า เหมือนมันกวน........ชอบกล
“รู้จัก เค้ารู้จักฉัน..............สวัสดีค่ะพี่เยอึน” ซอนมีให้คำตอบแก่คิม ยูบิน แล้วหันไปทักทายเยอึนน้อยๆ
“นี่น่ะเหรอ พี่เยอึนของเธอมันมีดีกว่าฉันตรงไหน เธอชอบมันเหรอซอนมี”
“อย่าคิดอกุศลกับฉันแบบที่พี่ทำนะ เราไม่ทำอะไรที่ไม่ดีเหมือนพี่หรอก กลับไปได้แล้วฉันมีธุระจะคุยกับพี่เยอึน” ซอนมีเอ่ยไล่ยูบิน
“ได้ วันนี้ฉันกลับก็ได้ แกชื่อเยอึนใช่มั้ยชั้นจะจำแกเอาไว้ ไม่ต้องมายิ้มแบบนั้นเลย........ฉันไม่ชอบ”ยูบินเอ่ยอย่างคาดโทษ
“นั่นใคร ซอนมี” ปาร์ค เยอึนถามเทื่อเห็นว่าผู้บุกรุกออกไปแล้ว
“นั่นพี่ยูบิน แฟนเก่าฉันเองค่ะ”
“แฟนเก่า แล้วทำไมเค้าดูจะยังหึงหวงเธออยู่ล่ะ” เยอึนยังไม่วายหายสงสัย
“ฉันเพิ่งเลิกกับเค้าเมื่อไม่กี่วันน่ะค่ะ เค้าคงยังรับไม่ได้ที่จู่ๆก็โดนบอกเลิก”
“แล้วเลิกกันทำไม ดูแล้วเค้าก็รักเธออยู่ไม่น้อยเหมือนกันนะ”
“พี่ไม่รู้ไรหรอกค่ะ พี่ยูบินน่ะ เจ้าชู้มากๆเลย ชั้นทนไม่ไหว” ซอนมีเฉลยออกมา
“แล้วนี่คือเหตุผลที่เธอมาใช้บริการของบริษัทพี่ใช่มั้ย”
“ค่ะ”
“แล้วเค้ารู้จักชื่อพี่ได้ไงล่ะ เธอรู้หรือป่าว”
“เอ่อ.......พี่คะ ชั้นขอโทษ เอ่อ.....คือว่าเมื่อคืนเค้าโทรมาหาฉันหลังจากที่พี่เพิ่งวางสายไป ฉันคิดว่าเป็นพี่เลยเรียกชื่อพี่ออกไป ชั้นขอโทษ.............” ซอนมีเอ่ยอย่างสำนึกผิด
“ไม่เป็นไรหรอก”
“จริงเหรอคะ ขอบคุ...............”ซอนมีที่เก็บอาการไว้ไม่อยู่พูดออกมาอย่างตื่นเต้น แต่ต้องชะงักลงกับคำต่อมา
“แต่....................”
“แต่อะไรคะ” ซอนมีถามอย่างลุ้นๆ
“แต่เธอต้องพาพี่ไปเลี้ยงข้าวมื้อนึง ได้มั้ย แล้วพี่จะยกโทษให้”
ซอนมีที่ตอนแรกกลัวว่าเยอึนอาจจะขออะไรที่เธอไม่สามารถให้ได้ แต่เมื่อได้ยินข้อเสนอแลกเปลี่ยนของเยอึนก็ถึงกับยิ้มออกมา พี่เยอึนนี่น่ารักจัง
“ค่ะ ตกลง”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น