ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    casanove [FIC yuri Wonder Girl]

    ลำดับตอนที่ #2 : chapter2

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ค. 52


    ตึก SKY CRAPPER ณ ร้านกาแฟ

    สาวร่างสูงโปร่งนั่งจิบกาแฟพลางมองนาฬิกาเรือนหรูของตนไป บางครั้งก็ละสายตามองดูผู้คนที่เดินผ่านไปมา ‘เมื่อไรจะมาซะทีน้า’ ร่างโปร่งยังคิดอยู่ในใจ พลางสายตาไปสะดุดกับสาวคนหนึ่ง ดูคุ้นตา แต่คราวนี้มาในชุดเสื้อยืดรัดรูป อวดรูปร่างที่ได้สัดส่วน กางเกงขาสั้นแค่คืบ อวดขาขาวเรียวยาว ปล่อยผมยาวสยาย ทั้งชายและหญิงต่างก็มองเธอตาไม่กระพริบเมื่อเธอเดินผ่าน ช่างแตกต่างจากเมื่อคืนนัก เหมือนกับว่าเธอจะสังเกตเห็นร่างโปร่งเข้าให้แล้ว จึงเดินเข้ามาในร้านกาแฟ และนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับร่างโปร่ง

    “ขอโทษด้วยนะคะคุณเยอึนที่มาช้า” อานโซฮีพูดทักขึ้น

    “ไม่เป็นไรหรอกคะ ชั้นเองที่มารอก่อนเวลา” ปาร์คเยอึนกล่าวขึ้น

    “ข้อเท้าของคุณโอเคแล้วใช่ไหม” ปาร์คเยอึนถามด้วยความเป็นห่วง

    “ก็ดีขึ้นแล้วละ” โซฮีตอบกลับไป พร้อมกับกินเค้กของเยอึน

    “เมื่อวานนี้ต้องขอโทษด้วยจริงๆ นะ เอาเป็นว่าวันนี้ชั้นจะตามใจคุณเลยดีไหม คุณอยากช้อปอยากเที่ยวที่ไหนก็บอกมาได้เลย”

    “จริงนะ ถ้าชั้นอยากช็อป อยากไปที่ไหน คุณก็จะตามใจใช่ไหม ถ้างั้นตอนนี้ คุณช่วยพาชั้นไปช็อปก่อนก็แล้วกันนะ เดี๋ยวคืนนี้เราค่อยไปเที่ยวกัน” โซฮีพูดด้วยน้ำเสียงที่เย้ายั่ว

    “อืม แต่ตอนก็ใกล้จะเที่ยงและด้วยซิ คุณทานอะไรมาหรือยังหล่ะ” เยอึนถามขึ้น

    “ยังเลย แต่ชั้นยังไม่ค่อยหิวเท่าไร แค่เห็นหน้าเยอึนก็อิ่มแล้วหล่ะ แล้วก็เลิกเรียกชั้นว่าคุณอีกได้ไหมคะ มันทำไมดูไม่ค่อยจะสนิทกันเลยอ่ะ ชั้นอยากจะสนิทกับคุณไวๆ น่ะ งั้นเราก็เริ่มไปช็อปกันได้แล้ว”

    โซฮี ก็ยังคงน้ำเสียงเย้ายั่วไว้ และฉุดมือของเยอึน ดึงให้เดินตามตนมา เยอึนก็เลยต้องทิ้งเงินไว้ปึกหนึ่ง แล้วเดินตามโซฮีไป เรียกว่าโดนโซฮีลากไปดีกว่า กว่าเยอึนจะตั้งตัวได้ ก็ตอนที่โซฮีเข้าร้านแรกไปซะแล้ว เยอึนก็ได้แต่มองตามโซฮีที่กำลังเลือกเสื้อผ้าอยู่ โซฮีก็หยิบตัวนู่น ดูตัวนี้ไปเรื่อย บางครั้งก็ถามเยอึนว่าตัวนี้ดีไหม หรือว่าตัวนี้ดีกว่า จนกระทั่งโซฮีไปลองเสื้อผ้าที่ตนเลือก

    “เยอึนคะ พี่เยอึนคะ มาช่วยโซฮีหน่อยซิคะ” โซฮีเรียกเยอึนในขณะที่ตนยังอยู่ในห้องลองชุด

    เยอึนมองหน้าพนักงานของร้าน เมื่อพนักงานอนุญาต เยอึนก็เดินเข้าไปหาโซฮีที่ห้องลองชุด

    “ทำไมมาช้าจัง เนี่ยๆ ซิบมันติดอ่ะ ช่วยหน่อยซิ” โซฮีพูดพลางชี้ไปที่ซิบของชุด

    เยอึนตะลึงไปพักหนึ่ง เพราะว่ามันเป็นซิบหลัง แล้วโซฮีไม่ได้ดึงซิบขึ้น ทำให้โชว์แผ่นหลังขาวเนียน

    “ไหนๆ มามะ” หายตกตะลึง เยอึนก็ใช้มือข้างหนึ่งดึงซิบขึ้น แล้วมืออีกข้างหนึ่งก็จับที่เอวคอดของโซฮี แล้วก็เลื่อนลงมายังสะโพกมนพร้อมกับคลึงสะโพก พลางขยับตัวให้ประชิดกับตัวของโซฮีมากขึ้น จนโซฮีรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่รดบนต้นคอของเธอได้ เยอึนสูดดมกลิ่นกายที่หอมรัญจวนใจของโซฮี โซฮีพอใจมากที่เยอึนหลงใหลในตัวเธอขนาดนี้ พร้อมยิ้มกริ้มให้กับตัวเองในกระจก

    “เสร็จหรือยังคะเยอึน” โซฮีพูดขึ้นมา ทำให้เยอึนถึงกับสะดุ้งขึ้น พลางรีบดึงซิบขึ้นอย่างรวดเร็ว

    “ขอโทษทีนะ เมื่อกี้ซิบมันติดนิดหน่อยนะ” เยอึนได้แต่ยิ้มแห้งๆ กลับไป
    โซฮีหันมาประจันหน้ากับเยอึน พลางใช้มือทั้งสองข้างขึ้นมาคล้องคอของเยอึน ทำเหมือนจะเป็นลม

    “เป็นอะไรหรือเปล่า!!!” เยอึนถาม พลางประคองเอวคนตรงหน้า

    “สงสัยจะหมุนตัวเร็วไปหน่อยนะ” โซฮีตอบ พลางยิ้มยั่วยวนกลับไป

    “สวยไหมคะ ชุดนี้” โซฮีถาม ส่งสายตายั่วยวนไปให้

    “โซฮีใส่ชุดไหนก็สวยไปหมดหล่ะ” เยอึนตอบ พลางยิ้มกริ่มกลับไป สายตาก็จ้องมองตั้งแต่หัวจรดเท้า

    “งั้นโซฮีเอาชุดนี้นะ เอาไว้ใส่ไปเที่ยวกันคืนนี้ เยอึนออกไปก่อนเถอะ เดี๋ยวโซฮีของเปลี่ยนชุดก่อน”

    โซฮีรีบดันตัวเยอึนให้ออกไปจากห้องลองเสื้อ ยิ้มหวานส่งไปก่อนที่จะปิดประตูห้องลองชุด
    ‘ปาร์คเยอึน เธอจะต้องอยู่ในลิสต์รายชื่อแฟนประจำเดือนของชั้นแน่ๆ’ โซฮีคิด พลางยิ้มให้กับตนเองให้กระจกอีกครั้ง ก่อนที่จะเปลี่ยนชุด

    ฝ่ายเยอึนนั้นก็กลับมานั่งรอที่โซฟา ‘อานโซฮี คืนนี้เธอไม่รอดแน่ๆ’ แล้วก็ยิ้มกริ้มให้กับตัวเอง ก่อนที่จะหลีพนักงานขายประจำร้าน เมื่อโซฮีออกมาจากห้องลองชุด เยอึนก็ส่งยิ้มหวาน พลางโอบเอวของโซฮีไว้ โซฮีก็ส่งชุดที่ต้องการไปยังพนักงานของร้าน เยอึนก็ส่งบัตรเครดิตระดับแพททินั่มไปให้กับพนักงานขาย และส่งยิ้มหวานๆ ให้โซฮี 

    เมื่อออกจากร้านแรกไปแล้ว โซฮีก็พาเยอึนไปดูร้องเท้า กระเป๋า เครื่องประดับต่างๆ ที่เข้ากับชุดที่เลือกไปในตอนแรก โดยที่เยอึนเป็นคนถึงของให้ ทั้งสองคนเดินกันจนเหนื่อย จึงไปนั่งพักในร้านกาแฟร้านเดิม เยอึนให้โซฮีรอที่นี้ก่อน เพราะตนจะไปห้องน้ำ ระหว่างนั้นโซฮีก็สั่งเครื่องดื่มพร้อมกันขนมไว้รอเยอึน ในตอนนั้นเอง โซฮีก็ไปสะดุดตากับสาวร่างโปร่ง ผิวสีแทน ผมดำสนิท หน้ามน คนหนึ่ง เป็นที่พอใจของโซฮีมาก ‘วันนี้โชคดีแหะ ได้เจอะเป้าหมายใหม่’ โซฮีพลางคิดวิธีเข้าไปหาเธอคนนั้น จึงหยิบโทรศัพท์มือถือพร้อมกับเดินออกไปนอกร้าน โซฮีตัดสินใจแกล้งเดินชนผู้หญิงคนนั้น แกล้งล้มลงไปกับพื้นพร้อมกับปาโทรศัพท์มือถือลงพื้นอย่างแรง

    “อุ๊ย! เป็นอะไรมาหรือเปล่า” สาวผิวแทนถามโซฮีด้วยความตกใจ

    “โอย! ตัวชั้นไม่เป็นอะไรมากหรอกคะ แต่มือถือของชั้นเนี่ยซิ พังหมดเลยอ่ะ” โซฮีแกล้งบีบน้ำตา

    “เละหมดเลย เอาเป็นว่าคุณ...”

    “โซฮีค่ะ อานโซฮี” โซฮีบอกชื่อของตนไป พลางบีบน้ำตาไป

    “คุณโซฮีเอานามบัตรชั้นไปนะคะ ถ้าอยากได้เครื่องใหม่ก็โทรตามชั้นก็แล้วกัน เดี๋ยวชั้นจะมาช่วยคุณเลือก” สาวผิวแทนส่งยิ้มอบอุ่นไปให้ ทำให้หัวใจของโซฮีเต้นไม่เป็นจังหวะ

    “ค่ะ” โซฮีรับนามบัตรของสาวผิวแทน และอ่านในนามบัตร “คิมยูบิน รองประธานบริษัท คิม คอปเปอเรชั่น จำกัด” พูดชื่อในนามบัตรเบาๆ

    “ยังไงชั้นก็ต้องขอโทษคุณด้วยนะ พอดีวันนี้ชั้นติดธุระ เลยไปซื้อเครื่องใหม่ให้คุณไม่ได้” ยูบินบอกไปตรงๆ พร้อมส่งยิ้มอบอุ่นที่ทำให้สาวๆ หลงเสน่ห์คนๆ นี้ได้ไม่ยาก รวมถึงอานโซฮีด้วย

    “ค่ะ แล้วพรุ่งนี้ชั้นจะโทรไปหานะคะ คุณยูบิน” โซฮีตอบ พร้อมส่งยิ้มให้

    “ค่ะ งั้นชั้นขอตัวก่อนนะค่ะ” ยูบินกล่าวลา แล้วรีบเดินออกไป
     
    ‘คิมยูบิน เธอต้องเป็นหนึ่งในคอเล็กชั่นของชั้น’ โซฮีคิดในใจ พร้อมกับส่งยิ้มกรุ่มกริ่มออกมา แล้วก็รีบเช็ดน้ำตาที่ใช้แสดงในบทน่าสงสาร และเดินกลับไปนั่งรอเยอึนที่โต๊ะเหมือนเดิม

    “รอนานไหม โซฮี” ปาร์คเยอึนรีบเดินกลับมาที่ร้านกาแฟ

    “ไปนานจังเลยเยอึน กินเค้กก่อนซิ ชั้นสั่งมาให้อ่ะ เห็นเดินถือของให้ชั้นทั้งวัน” โซฮีตอบ และเลื่อนจานเค้กไปไว้ข้างหน้าเยอึน

    “ขอบใจนะ แล้วจะให้ชั้นไปส่งที่บ้านเลยไหมอ่ะ” เยอึนถาม พลางกินเค้กไปด้วย

    “กินเค้กให้หมดก่อนดีกว่า เดี๋ยวค่อยกลับ บ้านไม่หายไปไหนหรอกนะ” โซฮีตอบกวนๆ ไป

    ณ หน้าบ้านอาน

    “โซฮี เธออยู่บ้านกับใครเหรอ” เยอึนถาม ขณะที่จอดรถอยู่หน้าบ้านของโซฮี

    “อยู่กับน้องสาวนะ” โซฮีตอบกลับไป

    “เหรอ อืม... เดี๋ยวคืนนี้ตอน 3 ทุ่มชั้นจะมารับไปเที่ยวนะ ไปที่ร้านเดิมที่เราเจอกัน” เยอึนกล่าว

    “ไม่เอาร้านเดิมอ่ะ ขอไปร้านอื่นได้ป่ะ” โซฮีรีบตอบกลับไป เพราะกลัวจะเจอกับซอนเย

    “ก็ได้ ตามใจเธอนะ” เยอึนตอบ พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ และมอบจุมพิตแสนหวานให้แก่โซฮี

    โซฮีออกมาจากรถ พลางถือข้าวของที่ไปซื้อมาวันนี้ และเดินเข้าบ้าน เยอึนมองตามโซฮีจนเห็นโซฮีเข้าบ้านไปแล้ว จึงออกรถกลับไปที่คอนโดของตนเอง


    ------------------------------------
    ปล.เนื่องจากว่าทางไรท์เตอร์ทั้งสามคนนั้น รวมตัวกันขึ้นมาเพื่อแต่งฟิค โดยมีพี่กวาง (mito) เป็นหัวหน้าในการแต่งฟิค ถ้าใครสนใจจะร่วมแต่งฟิค หรือคุยกัน ก็คุยกันใน MSN ก็ได้ โดยแอดเมล์ของพี่กวาง aerimito_miyoun@hotmail.com นะก๊ะ
    นี่คือบอรืดกลุ่มใครสนใจก็มาเล่นได้นะ

    http://g4.buildboard.com/viewboard.php/33/


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×