みが นางฟ้า

ลำดับตอนที่ #1 : ความลับ

หากฉันรู้ว่าการที่ฉันทำตัวอย่างนั้นเป็นการทำผิดเรื่องเลวร้ายอย่างนี้คงไม่เกิดขึ้น
เริ่มต้น
วันหนึ่งในฤดูหนาว
"พี่ค่ะ เดี๋ยวมิกะไปดู หนังกับเพื่อนนะค่ะ ไม่ต้องรอทานข้าว"
"อ๋อ จะกลับก็โทเรียกพี่นะ เดี๋ยวพี่ไปรับ"
"ไม่เป็นรัยค่ะ เดี๋ยวเพื่อนมาส่ง"
"เพื่อน รึ คัยอ่ะเรา "
"โธ่พี่ชิน ค่ะไม่มีหรอดค่ะ"
"ให้มันจิงเถอะ มิกะก็รู้ใช่ไม๊ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น พี่เตือนเราแล้วนะ"
"ค่ะ ไปนะค่ะ"
"จ๊ะ"
เมื่อพบกับเทอ
"นี่ๆ นั่นดูสิ นั่น ไอซาวะ มิกะใช่ม่ะอ่ะนั่น"
"หา คนที่เป็นนางแบบน่ะเหรอเทอ เป็นไปไม่ได้น่ะ"
"จิงๆนะ ดูสิอยู่กับผู้ชายด้วย"
"หา จิงด้วยสิ คัยกันอ่ะ ผุชายคนนั้น"
"นี่ มิกะ ผมว่าเราเข้าไปหาอะไรกินในร้านนั้นกันดีกว่าไม๊ อยู่ตรงนี้เป็นเป้าสายตายังงัยไม่รู้อ่ะ"
"หา เอ่อ ไหนบอกว่าจะรีบไปดูหนังอ่ะ"
"เอ่อ คืออยู่ดีๆก็หิวขึ้นมาน่ะ"
"เหรอ อืมก้อได้นะ"
ในร้านอาหารแห่งนึง
"มิกะ เดี๋ยวเราไปดูหนังกันนะ"
"อืม หนังเลิกกี่โมงเหรอ คาซึยะ"
"ก้อประมาณ 2 ทุ่มน่ะ ทำไม รีบกลับเหรอ"
"อ๋อ คือเป่าน่ะ แต่ก็ต้องรีบหน่อยเพราะพี่รออยู่น่ะเดี๋ยวเค้าจะเป็นห่วง"
"อ๋อ งั้นเราดูหนังจบเดี๋ยว ผมไปส่งมิกะที่บ้านแล้วกัน"
"จ๊ะ ขอบคุณนะ"
ระหว่างทางกลับบ้าน
"เอ่อ มิกะ อยู่กับคัยบ้างเหรอที่บ้าน"
"ก็ มีแค่พี่ชายกับ ฉัน 2 คนน่ะ ส่วนพ่อกับแม่ ท่านเสียไปนานแล้วน่ะนะ"
"เอ่อ ขอโทษนะ คือเราแค่อยากรู้จักกับมิกะให้มากกว่านี้"
"อืม ไม่เป็นไรหรอกเรื่องมันนานมาแล้วล่ะ ตัวมิกะเองก็ลืมๆไปบ้างแล้วล่ะนะ"
"จะถึงบ้านมิกะแล้วล่ะ ผมไปก่อนนะ"
"เอ่อ คือขอบคุณนะ"
""ไม่เป็นไรคับ""
"หา พี่ ชิน มายังงัยเนี่ย"
"ก็มารับ มิกะไง นายชื่อไรล่ะ"
"นิชิมะ คาสึยะ คับ"
"ขอบใจนะที่มาส่งน้องสาวฉัน อ่ะฉัน ไอซาวะ ชินยะ พี่ชายและผู้จัดการส่วนตัวของ ไอซาวะ มิกะ"
"เอ่อ คับผมรู้"
"ดี นายรู้ก็ดี ทีนี้นายจะกลับบ้านได้รึยัง"
"คับ มิกะผมกลับแล้วนะ"
"เอ่อ จ๊ะ บายนะ"
"นี่มิกะ เข้าบ้าน พี่มีอะไรจะคุยด้วย"
"ค่ะ"
ภายในบ้าน
"เราก็รู้ใช่ไม๊ มิกะ กลับบ้านดึกขนาดนี้ อะไรมันจะเกิดขึ้น เทอไม่เคยกัวเลยใช่มั้ย"
"กัว สิค่ะเรื่องนั้น แต่มิกะ ก็แค่อยากมีชีวิตส่วนตัวบ้าง"
"พี่รู้ แต่เรื่องความลับเรื่องนั้นน่ะ จะให้คัยรู้ไม่ได้นอกจาก พี่ มิกะ กับ..."
ปิ้ง ป่อง ปิ้ง ป่อง
"อยู่นี่นะ พี่ไปเปิดประตูก่อน"
"อ้าว ซายะ อ้ะ นายก็มาด้วยเหรอ ไอ"
"อืม แล้วนี่ มิกะล่ะ"
"เอ่อ คือ ไอชั้นมีเรื่องจะปรึกษานายว่ะ"
"เรื่องไร ว่ะ ซายะ ไปหามิกะก่อนไป"
"อ่ะ ค่ะ"
"นี่ ไอรู้สึกว่า มิกะเค้าจะมีแฟนแล้วนะ"
"เอ้า ก้อดีแล้วนี่หว่า เอ้ะหรือแกหวงน้องว่ะ"
"มันไม่ใช่อย่างงั้น แกก็รู้นี่ ว่ามิกะน่ะเป็นอะไร"
"เฮ้ย แต่มันก็จะไม่เกิดขึ้นถ้าไม่ใช่วันที่พระจันทร์เป็นสีแดงนี่"
"มันก็ใช่ แต่..."
"เอาน่า เรื่องที่มิกะจะมีความรัก ไม่ได้นอกจากจะเป็นพวกเดียวกันอย่างนายกับชั้นเนี่ย มันก็ไม่มีทางหรอกจิงไม๊"
"มีสิ "
"หา มิกะน่ะ น้องสาวนายนะ รึว่า...."
"อืม แกต้องจีบน้องชั้นให้ได้ ชั้นไม่อยากให้มิกะ เป็นลูกครึ่งนางฟ้ากับคนอยู่อย่างนี้หรอกนะ"
"เฮ้ย แต่ชั้น..."
"เอาเหอะ ถ้าชั้นจีบยัยมิกะได้ชั้นจีบไปนานแล้วน่ะไม่พึ่งแกหรอก"
"ชิน ดูท่าแกจะลืมไปซะแล้วมั้งนะ ว่าแกกับมิกะไม่ได้เป็นพี่น้องกันจิงๆ น่ะ"
"นายอย่าพูดเรื่องนี้ ตรงนี้สิ เดี๋ยวมิกะได้ยินจะว่ายังงัยห่ะ"
"เออๆ โทดๆ แต่นายก็น่าจะรู้นี่ว่า..."
"กรี้ดดด "
"เสียง ซายะนี่ "
"มีอะไรเหรอ ซายะ"
"พี่ ชินค่ะ มิกะค่ะ มิกะ "
"มิกะเป็นอะไร ซายะ เร็ว"
"เค้าเป็นอะไรไม่รู้อ่ะค่ะ อยู่ดีๆ ก้อลงไปดิ้นที่พื้นแล้วก็ สลบไปน่ะค่ะ"
"นายอยู่นี่ก่ะ วายะนะไอ ส่วนชั้นจะไปดูมิกะ"
"เดี๋ยวชิน "
"อะไร เล่า"
"คืนนี้น่ะ พวกเรา เอ่อ พระจันทร์สีแดงนะ"
"แย่แล้ว มิกะ"
เด็กสาวอายุ 17 ที่แสนจะธรรมดาแต่ไม่ธรรมดาคนนี้ เทอเป็นคนที่ถูกสาป
เด็กผู้หญิงคนนึงที่น่าจะมีความรัก ได้อย่างกับเด็กทั่วๆไปแต่กับเทอนั้นตอนนี้
เทอนั่งอยู่ข้างระเบียงหน้าต่างตาของเทอเป็นสีทองอำพันซึ่งกำลังจับจ้องไปที่
ชิน ชายหนุ่มผู้ที่เทอเรียกว่าพี่ ที่กำลังวิ่งขึ้นมาหาเทออย่างกระหืบหระหอบด้วย
ความเป็นห่วง ขณะนั้นที่หลังเทอ รู้สึกหนักและเจ็บอย่างที่ไม่สามารถจะบรรยาย
ได้ อะไรบางอย่างที่เป็นสีขาวกำลังจะขยายตัว และกางออก เทอไม่ตกจัยเท่ารัย
เพราะมันเป็นเรื่องธรรมดาที่เทอกับพี่ของเทอต้องเจอ ในวันที่พระจันทร์เป็นสีแดง
อยู่แล้วตั้งแต่เกิด เทอหลับตา ด้วยความเจ็บเมื่อเทอลืมตาก็พบว่าภาพตรงหน้า
คือ ชายคนนึงพร้อมปีกสีขาวที่หุบอยู่เบื้องหลัง วิ่งถลาเข้ามาถามเทออย่างเป็นห่วง
และลนลาน มิกะไม่สนใจแต่เทอลุกขึ้นยืน พร้อมกับปีกสีขาวที่กางออก ขนสีขาวที่
เป็นมันวาวนั้นสะท้อนรับแสงจันทร์สีแดงๆ เทอยืนรับแสงจันทร์สักพักก็ สลบลงไป
อีกรอบ
"มิกะ ๆ นี่ได้ยินพี่ไมี"
"อืมม ค่ะ"
"เป็นอะไรมั้ย ทำไมถึงสลบลงไปได้ล่ะ"
"ไม่รู้สิค่ะ อยู่ดีๆ ก็วูบไป"
"อืม เดี๋ยวอยู่กับซายะก่อนนะ เดี๋ยวพี่มา"
"ไปไหนค่ะ "
"พี่จะโทไปแคลเซิ่ลงานให้น่ะ"
"อ๋อค่ะ ขอบคุณ"
"ไอ ซายะ ฝาก มิกะด้วยนะเดี๋ยวมา"
"เออ ไปเหอะเดี๋ยวฉันก่ะซายะดูให้"

ค่ะก็มาตอนแรกนะค่ะอาจจะไม่ค่อยสนุกเท่ารัย แต่ตอนต่อๆไปต้องสนุกกว่านี้อยู่แล้วล่ะค่ะ
ตอนแรกๆ อาจจะงง อยู่บ้างนะค่ะ แล้วยังงัย ติดตามอ่านต่อไปด้วยนะค่ะ

ติชมได้ที่  chilly_pnuk@hotmail.com