[SF EXO] by Mirror* (KAISOO and another)

ลำดับตอนที่ #5 : [KAISOO] - WHAT YOU SEE? - (1)

Title : - WHAT YOU SEE? - (1)

Paring : KAI x D.O.

Author : MirrorJK

#นีนี่เห็นอะไร

-1

แพคฮยอนกระชับกระเป๋าสะพายขณะที่ยืนมองบ้านหลังใหญ่ที่เป็นสถานที่เริ่มต้นชีวิตใหม่ ข้างกายนอกจากกระเป๋าเดินทางใบโต ยังมีผู้ชายตัวสูงที่ 'เคย' เป็นเพื่อนสนิทยืนอยู่เคียงกัน

ชานยอลหันมายิ้มให้คนตัวเล็กที่ยิ้มตาเป็นประกายและเอาแต่มองบ้านหลังใหญ่อยู่อย่างนั้น เขารู้ดีว่าแพคฮยอนคงทั้งตื่นเต้น ตื้นตัน ดีใจ จะไม่อาจเอ่ยมาเป็นคำพูด

นี่คงเป็นของขวัญชิ้นที่ใหญ่ที่สุดในชีวิตของปาร์คชานยอลที่จะมอบให้พยอนแพคฮยอนได้ แม้จะไม่ใช่บ้านที่สร้างขึ้นมาใหม่ แต่ชานยอลก็พยายามหาบ้านที่ใกล้เคียงกับที่คนข้างกายใฝ่ฝันถึง

บ้านสองชั้นที่ห่างไกลความวุ่นวาย มีทุ่งกว้าง มีทะเลสาบ มีภูเขา มีต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านไว้ผูกชิงช้า

"ขอบคุณนะชานยอล" คำเอ่ยสั้นๆพร้อมรอยยิ้มสดใสที่แทนทุกความรู้สึกข้างใน



บ้านหลังใหม่...กับชีวิตใหม่

บ้านที่ห่างไกลความทรงจำอันเลวร้ายที่เกิดขึ้น

ความทรงจำ...ที่ทำให้เด็กชายวัยแปดขวบที่แพคฮยอนกุมมือไว้ต้องกลายเป็นใบ้ฉับพลัน





-2

โศกนาฏกรรมครั้งนั้นร้ายแรงเกินไป

คิมจงอิน หรือที่คนในครอบครัวรวมไปถึงเพื่อนบ้านอย่างแพคฮยอนเรียกว่า นีนี่ เด็กชายตัวน้อยผู้เป็นที่รักของทุกคนที่ได้พบเห็น

ผิวสีแทนแปลกตารับกับใบหน้าที่ดูหล่อเหลาเอาการตั้งแต่ยังร้องไห้โยเยหรือหัวเราะอย่างไม่มีเหตุผล รอยยิ้มที่แสนสดใสชวนให้ใครๆก็ต่างรักใคร่เอ็นดู

เรียกได้ว่าเด็กตัวน้อยแห่งครอบครัวคิมเป็นเทวดาตัวน้อยของคนทั้งหมู่บ้าน โดยเฉพาะกับแพคฮยอน นักศึกษาปริญญาโทที่มาเช่าบ้านอยู่ข้างๆบ้านของนีนี่

แม้จะมีเพื่อนสนิทดีกรีว่าที่ด็อกเตอร์ที่เลื่อนสถานะมาเป็นแฟนหนุ่มแวะเวียนมาหาบ้าง แต่สำหรับแพคฮยอนที่อยู่ตัวคนเดียวเป็นประจำแล้ว นีนี่ก็เป็นเหมือนครอบครัวของเขา อย่างน้อยเวลาเหงาหรือเวลาเหนื่อยๆแค่ไปเล่นกับนีนี่เขาก็มีความสุขได้อย่างน่ามหัศจรรย์


ทว่ากลางดึกคืนหนึ่งก็เกิดเรื่องสะเทือนขวัญอย่างที่ไม่มีใครคาดคิด

โจรใจเหี้ยมสองคนพากันย่องขึ้นบ้านของครอบครัวคิมแล้วฆ่าล้างครัวพร้อมกับปล้นทรัพย์สินไป

ทุกคนถูกจ้วงแทงจนร่างยับเยิน พวกมันทำราวกับคนเหล่านี้เป็นผักปลา ฆ่าไม่เว้นกระทั่งผู้หญิง ทั้งพ่อ แม่ และพี่สาวต่างกลายเป็นศพในชั่วข้ามคืน

นับเป็นโชคดีในความโชคร้ายของเด็กชายที่เข้าไปแอบในช่องเล็กที่ใช้ซ่อนท่อน้ำในห้องน้ำตามที่พี่สาวบอกเพื่อที่อย่างน้อยน้องเล็กของบ้านจะได้รอดชีวิต นั่นทำให้นีนี่รอดพ้นจากมีดเปื้อนเลือดของฆาตกรโหดได้

นีนี่แอบย่องออกมาเมื่อทุกอย่างเงียบไป และภาพที่เห็นคือร่างไร้วิญญาณของสมาชิกในครอบครัวที่นอนจมกองเลือดกลิ่นคาวคลุ้งกระจายไปตามจุดต่างๆข้างบ้าน


...นั่นกระจุกเส้นผมของพี่สาว นั่นชายกระโปรงเปื้อนเลือดของแม่ นั่นฟันหน้าของพ่อ...


เลือด
เลือด
เลือด
เลือด



เลือด



จิตใจของเด็กตัวน้อยไม่อาจรับไหวกับความสูญเสีย เพื่อไม่ให้สูญเสียสติสัมปชัญญะ กลไกปกป้องตัวเองของมนุษย์จึงทำงานฉับพลัน

เสียงเจื้อยแจ้วไร้เดียงสาและรอยยิ้มที่เปร่งประกายถูกพรากไปพร้อมกับชีวิตของคนในครอบครัว




-3

แพคฮยอนสูดลมหายใจลึก ริมฝีปากวาดรอยยิ้มบาง เขาก้มมองเด็กชายตัวเล็กที่กุมมือเอาไว้

จงอินไม่เหลือใครอีกแล้ว เขาเองก็ไม่อาจทนเห็นเทวดาตัวน้อยของเขาต้องไปอยู่กับใครที่ไม่รู้จักด้วยสภาพจิตใจแสนอ่อนแอเช่นนี้

ท้ายที่สุดแพคฮยอนจึงปรึกษากับชานยอล และตัดสินใจรับจงอินไว้ดูแล ชานยอลใช้เงินก้อนใหญ่ซื้อบ้านในต่างจังหวัดเพื่อเริ่มต้นชีวิตครอบครัวใหม่ไปด้วยกัน

ทั้งคู่ตั้งใจไว้แล้วว่าจะให้จงอินกลับมาเป็นนีนี่ที่น่ารักของพวกเขาเหมือนเดิม กลับมาเป็นเทวดาน้อยๆ ที่สร้างรอยยิ้มให้ทุกคน

คนตัวเล็กย่อตัวลงนั่งให้อยู่ในระดับเดียวกับเด็กน้อย นีนี่ยังคงกุมมือเขาไว้ แต่ดวงตากลับเหม่อลอย ใบหน้าน่ารักเรียบนิ่งดั่งทะเลไร้คลื่น มันเป็นเช่นนี้เสมอมานับตั้งแค่วันนั้น

ดวงตาหม่นแสงเหม่อมองออกไปที่ต้นไม้ใหญ่หน้ารั้วบ้าน มันกำลังผลัดใบสีเหลืองของตัวเองทิ้งจนใต้ต้นราวกับปูพรมสีทอง แม้แพคฮยอนจะลูบหัวแต่เด็กชายก็ไม่ยอมละสายตา

"นีนี่ครับ" หรือแม้แต่เสียงเรียกก็ไม่อาจดึงความสนใจ แพคฮยอนยิ้ม แล้วขยับตัวไปด้านหน้าน้อง

"ชอบคุณกิงโกะเหรอครับ?" เอียงคอถามแต่ก็ไม่ได้รับคำตอบ นีนี่ไม่มองเขาเลย

ชานยอลก้มตัวลงมาข้างๆ แพคฮยอนบ้าง รอยยิ้มอบอุ่นฉายบนใบหน้าหล่อ

"เอาไว้ชยอลจะทำชิงช้าให้นีนี่มานั่งเล่นดีมั้ยครับ?" ใช้ชื่อที่อีกฝ่ายเรียกติดปากแล้วเอ่ยถาม

คราวนี้ตาคู่เล็กคู่นั้นยอมละออกจากต้นกิงโกะสูงใหญ่ที่คาดว่าอายุหลายสิบปีแล้วเลื่อนมามองพี่ชายทั้งสองคนช้าๆ ใบหน้ายังคงเรียบเฉยไร้อารมณ์เช่นเคย แต่อย่างน้อยการที่นีนี่พยักหน้าเบาๆ ก็นับว่าเป็นสัญญาณที่ดี

คู่รักยิ้มกว้าง ชานยอลลูบหัวนีนี่จากนั้นก็ชวนให้เข้าบ้านกันก่อนที่จะเย็นไปมากกว่านี้ แพคฮยอนหิ้วกระเป๋า ขณะที่อีกมือก็จูงนีนี่เดินตามมาด้วย

เด็กชายยอมเดินไปตามทางโรยกรวดนำเข้าสู่รั้วบ้านโดยไม่ดื้อดึง หากแต่ก่อนจะเข้ารั้วบ้านไป นีนี่ใช้เวลาชั่ววินาทีหันกลับมามองต้นกิงโกะหน้าบ้านอีกครั้ง


ใครคนนั้นยังคงอยู่ที่เดิม...


เขายังคงห้อยคอต่องแต่งอยู่บนกิ่งก้านของต้นกิงโกะผลัดใบ รอยยิ้มจุดบนปากซีดเผือดพร้อมกับดวงตากลมโตที่จ้องเขม็งมา

Tbc.

MirrorJK talk: กะเขียนเล่นๆเป็นตอนสั้นๆระหว่างไม่มีคอมใช้ ทุดสิ่งจิงเกิ้ลเบลทั้งพิมพ์ ทั้งลงเว็บทำในมือถือทั้งหมด ลำบากลำบนจนน้ำตาจะไหล ฮืออออ มีกี่ตอนไม่รู้ เรื่อยๆจนกว่าจะมีคอมใช้ค่ะ 유ㅅ유 ยังไงช่วยติดตามและเป็นกำลังใจให้เรามีคอมใช้โดยไวด้วยนะคะ

อย่าลืมติดแท็ก #นีนี่เห็นอะไร ด้วยนะคะ ♡

CR.SHL