แฮร์รี่ พอตเตอร์ ถ้าหากโลกนี้ไม่มีโวลเดอร์มอร์

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่8

    แต่เมื่อรอนหันไปมองหน้าของเฮอร์ไมโอนี่ที่มีแววจริงจังอยู่ในสายตา รอนก็รู้สึกว่าอารมณ์ค่อยๆเย็นลง



    “ขอโทษ” รอนพูดเสียงแผ่ว “ฉันไม่ได้ตั้งใจ”



    “ไม่เป็นไรหรอก” เฮอร์ไมโอนี่พูดพรางยิ้ม



    “เฮอร์ไมโอนี่ เข้าเรื่องเถอะ” มัลฟอยพูดขึ้นมาบ้างหลังจากนั่งเงียบ(เป็นตอไม้)มานาน



    รอน จินนี่และแฮร์รี่สังเกตว่ามัลฟอยหันมาเรียกชื่อจริงของเฮอร์ไมโอนี่ไม่ได้เรียกนามสกุลเหมือนอย่างเก่า แต่ก็คงจะมีแต่แฮร์รี่และจินนี่เท่านั้นที่เข้าใจว่าทำไม



    เมื่อแฮร์รี่หันไปดูรอนก็รู้สึกว่าเขาก็สังเกตเรื่องนี้เช่นกัน เพราะหน้าของรอนมันแสดงความ ตกใจ(โอ้-มาย-กอน)และสงสัยใคร่รู้ออกมาอย่างเห็นได้ชัด



    “คือฉันอยากจะขอร้องเธอนะรอน ให้มาเป็นเพื่อนเจ้าบ่างในงานของฉันหน่อยได้ไหม”เฮอร์ไมโอนี่ถาม



    “ฉันขอผ่าน เพราะสาเหตุ 4 ประการ” รอนตอบพรางพยายามควบคุมสติ “ประการแรก ฉันไม่ได้เตรียมตัวมา ประการที่2 ฉันคิดว่าฉันไม้เหมาะสม ประการที่3 ตอนนี้ฉันเจ็บใจมาก ถ้าต้องเห็นหน้าใครบางคนเกินหนึ่งชั่วโมง ฉันจะต่อยหน้าซีดๆของหมอนั้นให้แดงไปด้วยเลือดเลย และสุดท้าย ฉันไม่รู้ว่าเจ้าบ่าวของเธอคือใคร ถ้าเกิดเป็นคุณชาย มัลฟอย ฉันคงไม่กล้าก้าวก่ายวัน

มงคลสมรสของเขาหรอก”



     เมื่อรอนพูดประโยคประชดประชันในตอนท้ายจบ เฮอร์ไมโอนี่และจินนี่ต้องอ้าปากค้าง ส่วนแฮร์รี่ก็แทบอยากตอบออกไปว่า “ใช่ เจ้าบ่าวของเฮอร์ไมโอนี่คือคนที่นายบอกว่าถ้าต้องเห็นหน้าเกินหนึ่งชั่วโมง นายจะต่อยเขาให้เลือดท่วม”



    “แฮร์รี่” เฮอร์ไมโอนี่หันมาหาเขาแล้วเรียกด้วยเสียงอันดัง



    “หือออ ฉันไม่ได้บอกเขานะ ใช่ไหมจินนี่” แฮร์รี่พรางส่ายหัวอย่างเอาเป็นเอาตายแล้วหันไปหาจินนี่ที่เป็นพรรคพวก เพราะตอนนี้ท่าทางของเฮอร์ไมโอนี่เหมือนถูกนางยักษ์พันธุรัตนเข้าสิงยังไงยังงั้น



    “ใช่ค่ะ พี่เฮอร์ไมโอนี่” จินนี่พูด “พี่แฮร์รี่ไม่ได้บอกพี่รอนเลยนะค่ะ หนูเป็นพยานปากเอก โท ตรี จัตวา ให้ได้เลยแน่นอนล้านเปอร์เซ็น



    จินนี่พยายามพูดเพื่อช่วยเหลือแฮร์รี่จากคนที่จบจากฮอตวอตด้วยคะแนนอันดับ 1 อย่างเฮอร์ไมโอนี่เพราะได้กลิ่นสัญญาณอันตรายเช่นเดียวกับแฮร์รี่



    “โอ้อ้อ้อ้” รอนร้องออกมาอย่างกุมสติไว้ไม่อยู่อีกแล้ว



    “พวกนาย 3 คน พูดเรื่องอะไรกับ นายไม่ยอมบอกเรื่องอะไรฉัน แฮร์รี่” รอนพูดพรางหันไปทางแฮร์รี่



    “จินนี่” รอนเรียกแล้วหันไปขอคำตอบจากจินนี่



    “เฮอร์-ไม-โอ-นี่”รอนพูดเน้นที่ละพยางเพื่อกุมสติ แล้วหันไปทางเฮอร์ไมโอนี่ที่นั่งอยู่ข้างมัลฟอย



    “คนที่ฉันจะแต่งงานด้วยวันมะรืนนี้คือ เดรโก--” เฮอร์ไมโอนี่พูดยังไม่ทันจบ



    แฮร์รี่ก็แทรกขึ้นบ้างว่า “คนที่นายบอกว่าอยากต่อยให้เลือดทั่วเมื่อกี้ไง”



    “เห้ห้ห้” รอนร้อง “พวกนายเล่นได้สมจริงดีนิ แต่เสียใจ วันนี้ไม่ใช้วันที่ 1 เมษาฯ น่ะ”



    “รอนนี้เราพูดจริงนะ” เฮอร์ไมโอนี่พูด แววตาจริงจังที่หายไปกลับมาอีกครั้ง แต่แววตานั้นก็สั่นเครือไปด้วยน้ำตา



    “ฉันขอตัวก่อน มีงานต้องทำ” มัลฟอยพูดแล้วยืนขึ้น



    เขาเดินไปแตะที่ไหล่ของเฮอร์ไมโอนี่ พรางพูดว่า “อย่าร้องไห้น่า ทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย”



    “ค่ะ” เฮอร์ไมโอนี่ตอบรับด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ



    เมื่อมัลฟอยก้าวเท้าออกไปจากห้องไม่ทันไร รอนก็ถามขึ้นว่า “ตกลงเนี้ยเรื่องจริงเหรอเนี้ย”



    “จริงสิค่ะ” จินนี่ว่า “นี้หลักฐาน”



    จินนี่ยืนการ์ดที่ทำจากกระดาษสีชมพู เขียว (อุ้ยผิด ขาวค่ะ) รักโรงเรียนเกินไปหน่อย) ออกมาจากกระเป๋าเสื้อส่งมาให้รอน



    ข้างในมีเนื้อความว่า





                        นายเกรนเจอร์     และ     นางมัลฟอย



                        นางเกรนเจอร์



              มีความยินดีที่จะเชิญคุณรอน วิสลีย์ และคุณจินนี่ วิสลีย์

         ให้มาร่วมงานมงคลสมรสระหว่าง



              เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์     กับ   เดรโก มัลฟอย

         ในวันที่ __ เดือน _______ ณ. โบสถ์ เซนต์วิช



                                                       ด้วยความปรารถนาดี



                                                       นายและนางเกรนเจอร์



                                                        นางมัลฟอย





    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------