7 อัศวินสาวแห่งฟากฟ้า

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

บทนำ

"เดินไปยังทางที่เต็มไปด้วยอัญมณีนั้นสิ"เสียงของชายหนุ่มผมสีดำสนิทพูดบอกเด็กสาว

ผมสีเขียวในชุดผ้ากันเปื้อนที่เปื้อนสี ในมือถือพู่กันอันโปรดให้เดินไปยังทางด้านหน้าที่มีแสงบางอย่างเปล่งประกาย

เด็กสาวผู้ไร้เดียงสา และอยู่ในวัยที่อยากรู้อยากเห็นจึงค่อยๆเดินเข้าไปตามที่ชายผมดำ

ออกคำสั่งเธอเดินเข้าไปตามทางเล็กๆที่เต็มไปด้วยแสงอัญมณีที่เปล่งประกายพลางใช้มือค่อยๆลูบไปตามกำแพงหลากสีอย่างสนุกสนาน พลางมองไปรอบๆด้วยความอยากรู้อยากเห็น 

       เด็กสาวค่อยๆเดินมาเรื่อยๆจนถึงสถานที่ที่แปลกไปจากที่เค้าเคยเห็น สถานที่ที่เต็มไปด้วยอัญมณีที่หลากหลายรูปลักษณ์ หลากสีวางเรียงกันเป็นรูปต่างๆ เธอเดินมาหยุดที่อัญมณีที่มีรูปร่างต่างไปจากจากอัญมณีชิ้นอื่น เธอเดินตรงไปหยิบมันขึ้นมา มองอย่างละเอียด ก่อนจะมองดูรอบๆว่ามีส่วนไหนของอัญมณีหรือส่วนไหนของวัตถุต่างๆที่เธอเห็นแล้วมันมีช่องที่มีรูปลักษณ์เดียวกันบ้าง แล้วเธอก็เห็นสัญลักษณ์แบบเดียวกันกับอัญมณีในมือของเธอ เธอจึงเดินไปที่จุดนั้นซึ่งมันก็คือ แท่นพิธีบูชายัญ เธอเดินไปยังแท่นพิธีนั้นอย่างไม่รอช้า

เธอมองดูรอบๆแท่นพิธีนั้นแล้วเธอก็เห็นช่องว่างอยู่ซึ่งมีขนาดและรูปร่างเหมือนกับอัญมณี

ในมือของเธอ เธอคิดว่ามันอาจจะมีใครมางัดมันออกมาก็ได้จึงรีบวางมันลงในช่องว่างนั้น แล้วอยู่ดีๆก็เกิดแสงประหลาดสีครามพวยพุ่งออกมาจากอัญมณีที่เธอวางลงไป

กรี๊ด!!!

เด็กสาวกรีดร้องออกมาอย่างหวาดกลัวก่อนที่ร่างของเธอจะค่อยๆถูกแสงของอัญมณีดึง

เข้าไปอยู่ภายในแล้วแสงนั้นก็พวยพุ่งขึ้นไปสู่ท้องฟ้าและดับหายไป

"แสงนั้นมัน!?"ชายหนุ่มผมสีดำสนิทที่หลอกลอให้เด็กสาวเดินเข้าไปในทางดังกล่าว

อุทานขึ้นด้วยนํ้าเสียงและสีหน่าที่ตื่นตระหนกก่อนจะวิ่งเข้าไปในทางที่เด้กสาวเดินเข้าไปก่อนหน้านี้

.............................................

เมื่อแสงนั้นหายไปร่างของเด็กสาวผมสีเขียวยาวสลวยก้ปรากฎออกมาพร้อมๆกันกับที่

อัญมณีทั้งหมดในบริเวรนั้นมารวมตัวกันกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งแสงที่เจิดจรัดและมารวมกันที่จี้รูปดาว 8 แฉกของเธอ และชายหนุ่มผมดำก้วิ่งมาถึงพอดีจึงรีบเข้าไปหาร่างของเด็กสาวที่นอนอยู่ที่แท่นพิธี

เมื่อมาถึงร่างของเด็กสาวชายหนุ่มถึงกับหลั่งนํ้าตาเมื่อพบว่าผู้เป็นลูกปลอดภัยจึงโผกอด

อย่างมีความสุข เด็กสาวค่อยๆลืมตามองชายหนุ่มที่กอดเธออยู่ก่อนจะกระซิบที่ข้างหูของชายหนุ่ม คำพูดที่เธอกระซิบไปนั้นมันเป็นคำพูดที่เธอไม่เคยคิดที่จะพูดออกมาเลยเม้นแต่น้อย เพราะเธอรู้ดีว่าถ้าพูดไปแล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นกับชายหนุ่ม

"ทำไม มานาเรีย ทำไมลูกถึงพูดมันออกมา"ชายหนุ่มพูดทั้งนํ้าตา
"หนูเกลียดป๊า ป๊าใจร้าย หนูเกียดป๊า"เด็กสาวพูดซํ้าไปซํ้ามาเพื่อตอกยํ้าจิตใจของผู้เป็น

พ่อให้เข้าใจว่าตนรู้สึกอย่างไร

ชายหนุ่มได้ยินคำพูดที่ตอกยํ้าตัวของเขาแล้วก็ทนไม่ไหวรีบวิ่งหนีออกไปจากตรงนั้นเพื่อ

ไม่ให้เด็กสาวได้ตอกยํ้าตนอีก ส่วนเด็กสาวก็ได้แต่พูดอย่านั้นซํ้าไปซํ้ามาแล้วนํ้าตาก็ไหลอาบใบหน้าของเธอ
..............................................................................................................................
เสร็จสิ้นแล้วบทนํา