คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Prisoner Of Love Chapter 6
สูิโอ B
“เอ้า มาแล้วหรอ? ไหนมาูิ” ผู้หินหนึ่ที่ท่าทาเหมือนทีมานเินรเ้ามาหาันทันทีที่มาถึ
“ิมแทฮยอ นี่มันอะไร?” ันไม่เ้าใว่าเาพามาที่นี่ทำไม
“สวัสี๊ะ ันเรานะ อโทษแล้ว็ฝา้วยนะ”
ผู้หิน่าาสวยมาๆนหนึ่เินเ้ามาหาัน เธอสวยนันเอ้อมอัพัเลยล่ะ ทำไมเธอถึอโทษัน?
“เฮยอ่ะ ือันไม่เ้าใว่ามันืออะไร่วยอธิบายทีไ้มั๊ย?”
ันระิบถามเธอ
“แทฮยอไม่ไ้บอหรอว่าะให้มาถ่ายแบบแทนัน พอี..เอ่อ
ันมีปัหานิหน่อย”
“อเฮยอ?”
“ะ?”ันอบรับพี่ทีมานนนั้น
“พี่เยินะ ัน้อ่วยอะไรมั๊ยะ?” เราหันไปถามพี่นนั้น
“พอเลยๆ เธอไปุยะอุเลย
นี่ถ้ารายนั้นโวยมาอีเธอนะะวยว่าเพื่อน”
“อ๋อ ่ะ” เราอบรบหน้าเศร้าเินออไปแถวห้อพั
“เฮยออ่า เปลี่ยนเสื้อผ้า ่วน!!”
“ะ?” ันอบรับแ่อนนี้ันมอหาแทฮยอไม่เอ
ัน้อารให้เามาอธิบายเรื่อนี้ทำไมมาทิ้ันไว้แบบนี้แล้วหายหัวไปล่ะ
อนนี้ันเปลี่ยนเสื้อแล้ว็โน่าแ่หน้าทำผมรุมันนเียวเพื่อให้ันูเป็นผู้เป็นนึ้น
แ่ะให้ันถ่ายแบบนี่นะ?
“เฮยออ่า หันหน้าออทาหน้า่าแล้วยืนออไว้”
เสียทีมานะโนบอัน
ันไม่รู้ว่าอนเปืออะไรนะแ่เาให้ันใส่เสื้อล้ามสีาวเน้นทรวทรแล้ว็าเยีนส์าสั้นมาๆ
ผมันโน่าทำให้นพลิ้วลมาลาหลั
“นายแบบเ้ามา่ะ” หือ? มีนายแบบ้วยหรอ? ันหันไปมอนายแบบที่ำลัเินเ้ามา
หน้าาเาเหมือลูรึ่เอามาๆเาใส่เสื้อล้ามเหมือนันับาเยีนส์ายาว
“โทษทีนะ”
ันมอหน้าเา้วยวามสสัยและ็้อใเมื่อเาว่าพร้อมับเินมาประิหลัันมาๆ
ยื่นแนมาโอบรัเอวันไว้แล้วเยหน้าไว้ที่ไหล่ัน
“อ้ะ?” ันในอนนี้หน้าันอาเอ๋อเอามาๆ็ไ้
“เฮยอยิ้มรับ”เสียาล้อะโนเ้ามา
“่ะ” ันยิ้มามที่เาบอ
อนนี้ันสัมผัสไ้ถึลมหายใที่รินรร้นอัน
“ถ้าใล้มาไป็อโทษนะ” เสียนายแบบนนั้นระิบบอัน
“...” ันอยาะะุยหน้าแทฮยอที่ำลัเินเ้ามาพอีแล้วถามทีมานอยู่
แ่หน้าเาเหมือนไม่พอใเอามาๆ
“เวอร์นอน เยาเฮยอึ้นมาสบาหน่อย”
พอไ้ยินอย่านั้นเาเลยเยาันึ้นไปสบาพอี
เพล้!!
ทั้ันและเวอร์นอน่าใหันไปมอเสีย พี่ๆทีมาน็เ่นัน
“อโทษ แ้วมันลื่น” เาเอสินะที่ทำแ้วหล่น
อนนี้แทฮยอแผ่รัสีวามไม่พอใออมาแรมา เาะอะไรหนัหนาพอันไม่มาเา็ลามา
พอมา็ทำหน้าไม่พอใ
“พั่อนนะ!”เสียทีมานอีนว่าึ้นเพราะเห็นหน้าันเรียๆ
“มานี่...” แทฮยอมาลาันออาาทันทีที่สั่พั
“นี่นาย นายเป็นอะไรนัหนา นายเป็นนลาันมานะ
พอมานาย็ทำหน้าไม่พอใอีันะไม่ทนละนะ ันเหนื่อย!”ัน่อว่าเาทันทีที่เินออมาทาประู
“แล้วทำไม้อแ่ัวแบบนี้้วย?” แทฮยอว่าพลามอันเหมือนะินเลือินเนื้อ
“แล้วันะรู้มั๊ยว่าเาะให้ใส่อะไร นายนะ! เป็นนลาันมา”
“พอๆๆๆ พอเลย รีบถ่ายรีบเสร็ โถ่เว้ยย” เาโวยวายอยู่นเียว
“พร้อมนะ!!” เสียาล้อถามึ้นมา
“เธอ โอเนะ?”
“หือ? อื้อ ไม่เป็นไรไหวอยู่
บอ้วยนะว่าันวรทำอะไรเพราะันไม่เยถ่ายแบบ”
ันบอเวอร์นอนที่อนนี้มาเรียมัวเ้าบล็อิ้ับันแล้ว
“เธอพูอะไรมอหน้าแฟนเธอ้วย”
“ห้ะ?? ันไม่มีนะ ใร??”
“นั่นไ มันะเินมาันป้ะวะ?”
เวอร์นอนพยัหน้าให้ันมอไปทามุมรทาเ้าที่อนนี้ส่รัสีอัมหิมาที่ันเ็มๆ
“ไม่ๆ ันไม่ไ้เป็นอะไรับเาเลย ไม่้อแร์”
“เวอร์นอน หน้าใล้ๆันหน่อย”
หลัาที่ไ้ยินำสั่เวอร์นอน็ยื่นหน้าใล้เ้ามาเรื่อยๆนรู้สึถึลมหายใอันและัน
“เวอร์...!”
“อย่ายับปาิ เี๋ยวมันนัน” เวอร์นอนบอันเอามูมานมูัน
“สมมุิว่าสอนำลับอรัันนะ...”
“I love u ”เวอร์นอนบอออมาแบบอัโนมัิเลย นี่เามืออาีพไปแล้ว
“...” ันไ้แ่นิ่ให้าล้อรัวัเอร์ไปเรื่อยๆ
“โอเ้!! เสร็ละ!!!”
“เฮ่ออ” ันถอนหายในึว่าะายะละ
“เ่มานะ บาทีเธออามาเอาี้านนี้็ไ้นะ”
เสียเวอร์นอนให้ำลัใัน
“อบุมานะ”
“ลับละ บาย” เาว่าพลาเินไปพร้อมับผู้ัารเา
“เสร็ยั?? เสร็แล้วลับ!!” แทฮยอเินมาะาแนันให้เินาม
“เี๋ยวๆๆ นาย ันยัไม่ไ้เปลี่ยนเสื้อผ้าเลยนะ”
นี่เาอารม์ร้อนไปไหน
“็ไปเปลี่ยนที่อื่น ันหยิบมาให้แล้ว พูมารีบเ้าไป!!”
เาเสียัใส่ันนันรีบเ้าไปนั่ในรถ
“นี่นายเป็นอะไรนัหนา
ถ้านายรำาันมานาย็อให้ันลรนี้็ไ้เี๋ยวัน่อรถบัสไปเอ”
ันหันไปบอเาึ่อนนี้เานิ่ับแล้วไม่พูอะไรเลย
“รั้นี้ะเป็นรั้แรและรั้สุท้ายที่ะให้เธอทำอะไรแบบนี้”
หลัาเียบไ้ัพัเา็พูึ้น
“นายวรบอัวเอีว่านะว่าอย่าพาันมา”
“รอบนี้ัน้อทำเพราะเหุุเินเหอะ...” อะไร? เาพูเออารม์เสียเอเาไม่ไ้บ้าใ่มั๊ย?
Taehyung’s part
ผมไม่อยา่อล้อ่อเถียับเฮยออีแล้วอนนี้ผมอารม์เสียมา
ไอุ่มัน้อเอผมละ ไอ่น้อเวรมันบอว่าถ่ายธรรมา ธรรมาะผีนะสิไอ่เวอร์นอนมันะูบยัยนี่อยู่แล้ว
อนแรทาทีมานุยับยุนเราไว้แล้วว่าะให้ถ่ายแบบให้ พอรู้ว่านายแบบเป็นไอ่เวอร์นอน ไอุ่มัน็โวยวายให่ไม่ให้เราถ่าย้วย
มันโทรมาหาผมที่อนโบอให้ผมพาใร็ไ้มาแทนเราทีเพราะมันให้ถ่ายไม่ไ้
สรุปือมันหวเรา อนมันโทรมายิ่เหมือนอ์ะลมันแล้ว
ผม็นึใรไม่ออเพราะไม่อบไปยุ่ับพวนาแบบ่อนเลยนึึ้นมาถึเฮยอ
ผมยอมรับว่าผู้ายถ้าเอเฮยอรั้แระละสายาาหุ่นเธอไม่ไ้แน่ๆ ยิ่้อมาใส่าเที่ผมบอเลยว่าสั้นมาๆ
นเห็นาเรียวยาวอเธอัเนมา
ปิผม็เยๆนะับเรื่อพวนี้แ่ับยัยนี่มันูีไปหม
ยิ่ไอ่เวอร์นอนเ้าใล้เธอนะ ให้ายเหอะ! ผมอยา่าไอุ่ริๆ หวแฟนไม่เ้าเรื่อ
แล้วอีอย่าที่ทำให้ผมอารม์เสียที่สุอนนี้ือ ไอ่น้อายัวีมันแอบไปสืบว่าเฮยอทำานอยู่ที่ไหนแผนอะไรและมัน็ไปหาริๆ
เฮยอิว่าผมมันใแบับาิพี่น้อัวเออะไรแบบนั้นแน่นอน แ่เธอะรู้อะไรล่ะ
ไอ่วอนโฮมันธรรมาะที่ไหนมันเล่นแอ๊วผู้หิที่ผมเยวมาั้หลายน ผมไม่อบ!!
เวลาวใรผมไม่อบให้ใรมายุ่
แล้วไอ่แบโฮนั่นอี เฮยอไม่รู้อะไรเี่ยวับมันีหรอมันิพนันแ่รถะายเวลาพนันมัน็เอาแ่ผู้หิไปพนันอยู่สนาม
พอมันรู้ว่าเฮยอถูุพ่อผมรับมาอุปาระั่วราวมันเลยหาทาเ้าหาเพราะเมื่อ่อนมันเยพยายามเาหาลุ่มพวผมนไปนผู้หิที่ไหนไม่รู้มาแล
พอมันเอผมพอีมันเลยอวอ้าว่าเฮยอเป็นแฟนมัน เหอะ! อยาะเอารอเท้ายัปามันทิ้ริๆ
“นายะไปไหน?” เสียใสที่นั่้าๆผมถามึ้น
“ไปส่ไ หรือะไม่ลับ?”
ผมรู้ว่าเธออึอัที่นั่้าผมแบบนี้ะแย่แล้ว
็แหสิเมื่อวานผมวบุมัวเอไม่ไ้เลยเอาเปรียบเธอไปเ็มๆ
อนนั้นผม็แ่รำาที่เธอเอาแ่ถือีทั้ๆที่มาอพึ่รอบรัวผมเลยูบปิปาเธอแล้วัลไปแรมา่วยไม่ไ้นะ
ผมมันนรุนแร เมื่อืนทั้ืนเล่นเอาผมนอนแทบไม่หลับ
ลิ่นายหอมๆอเฮยอยัิปลายมูอผมอยู่เลย อนนี้ผมลัวว่าผมะ้อารลิ่นหอมนี้ไม่หยุน่ะสิ!
“ลับสิ...” เธออบโยไม่มอหน้าผม้วย้ำ
“่อไปนี้ไม่ว่าเธอะไปไหนับใรถ้าเธอไม่บอัน ันะัารเธอ”
ผมสั่เ็าเพราะพ่อผมสั่มาัเนว่าอนนี้พ่ออเฮยอเือร้อนหนัมาและไม่อยาให้เฮยอิเยอะามเลยอยาใหู้แล
เหอะ! เี๋ยวผมะูแลในแบบอผมเอ
บ Taehyung's part
เี๋ยวมา่อน้าาา
เยิฟๆรีทุนนน
ความคิดเห็น