สาวม.ปลาย กับ นายเพื่อนสนิท

ลำดับตอนที่ #4 : ก้าวหน้า

    ฉันลืมบอกไปว่า..ความจริงแล้วพี่ายุกับพี่เรนน่ะ เป็น...เพื่อนสนิทกัน!!!  พี่พายุเพิ่งจะเข้าเรียนที่โรงเรียนเราตอนม.4 ตอนแรกๆพี่เรนก็ไม่ค่อยชอบพี่พายุหรอก แต่เมื่อต้องนั่งใกล้กันก็เลยสนิทกันไปโดยปริยาย

    ฐานะทางบ้านของพี่พายุถือว่าดี เนื่องจากพ่อของพี่พายุเป็นนักการเมืองที่จัดว่ามีชื่อเสียงคนนึง ส่วนแม่ก็เป็นทายาทคนเดียวของรีสอร์ทสุดหรูในเชียงใหม่ โอ้โห! เพอร์เฟ็คสุดยอดด >o<

    ฉันเองก็แอบชอบพี่พายุมาเกือบ2ปีแล้ว  มันเริ่มจากตอนที่พี่เรนพาพี่พายุมาฉลองงานปีใหม่ที่บ้านเราด้วยกัน พี่พายุเห็นว่าฉันเป็นน้องสาวของพี่เรน พี่เค้าจึงคอยดูแลฉันเนอย่างดีทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน ที่จริงฉันก็แอบคิดเหมือนกันนะว่าเค้าคงมีใจให้ฉันบ้างไม่มากก็น้อยแหละ ^o^  ปกตแล้วฉันกับวินคุยกันทุกเรื่องไม่มีอะไรปิดบังกัน  จะมีก็แต่เรื่องนี้น่ะสิ  เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะไม่ว่าฉันจะชอบใคร ถ้าวินรู้ วินก็จะไม่รอช้าที่จะไปบอกให้เค้าคนนั้นให้ทราบ - -" เหอๆ  ไม่รู้ว่าวินคุยอะไรกับเค้า แต่พอเค้ารู้ว่าฉันชอบเท่านั้นแหละ ... จบทุกราย!!! T_T

"วันนี้พี่ขอไปบ้านด้วยนะครับ รบกวนอีกแล้ว ^^" "

"ไม่หรอกค่าาา   รบกวนอาร๊ายยย  ไม่ม๊...ไม่มี"  ~o~ โฮะๆ

"พายุมันจะไปทำรายงานกับพี่น่ะ"

"อะไรก็น มีรายงานตั้งแต่วันแรกเลยหรอ"

"อืมนั่นสิ  แย่จัง"

"งั้นไปกันเถอะค่ะ  วิน ไปกัน"

"อืม"

เมื่อพวกเราทั้งหมดมาถึงบ้านฉัน(วินขอตามมาด้วย)  แม่ก็ออกมาต้อนรับวินและพี่พายุ จากนั้นก็หาขนมให้เราทาน ฉันขึนไปอาบน้ำแล้วก็ลงมาหาวินและพวกพี่ๆที่สนามหญ้าหน้าบ้าน แล้วฉันก็นั่งเล่นกับเจ้า"โมบาย" ลูกสุนัขเพศผู้พันธุ์อัลเซเชี่ยนของฉัน สรุปก็คือเมื่อเวลาผ่านไปราว 1 ชั่วโมง สิ่งที่แต่ละคนทำอยู่ก็คือ วิน เข้าครัวช่าวนแม่(ของฉัน)ทำกับข้าว ี่พายุมาเล่นเจ้าโมบายกับฉัน (กรี๊ดดด  >o<) และพี่เรน....นั่งทำรายงานคนเดียว  ^O^ ก๊ากกกก

"ทุกคน มาทานข้าวกันเถอะครับ อาหารเสร็จแล้ว" วินมาเรียกพร้อมกับกลิ่นหอมฉุยที่ลอยอกมาจากในบ้าน  โอ้  สวรรค์ .... ~o~

"เย้ๆๆ"

"น้องสโนว์อย่าลืมล้างมือก่อนด้วยนะครับ^^"

"ค่าา >_<"

"อร่อยจังเลยครับ" อร่อยก็มาทานบ่อยๆนะคะ  อิอิ ^^

"ขอบใจจ่ะ ได้วินเค้าช่วยด้วยน่ะ"

"งั้นผมต้องมารบกวนคุณน้าบ่อยๆแล้วสิครับเนี่ย"

"ตามสบายเลยจ๊ะ^_^" ขอบคุณค่ะแม่ โฮะๆ

"บ้านตัวเองก็ออกจะรวย ทำไมถึงชอบมากินข้าวบ้านคนอื่น หะ? "  โธ่ พี่เรน....จบกัน! - _-"

"ก็อยากมานี่นา  ไม่ได้หรอ" ได้ๆๆๆเลยค่ะพี่พายุ  หนูจะบริการอย่างดีเลยค่ะ^o^
"เออๆ  แล้วแต่ละกัน"

" ^^ "

"ทำไมวินเงียบจังเลยล่ะ"

"ผมเพลียๆครับพี่เรน"

"เออๆ อย่าเครียดมากนักนะ เพิ่งเปิดเทอมวันแรกเอง"

"ครับ"

"นั่นสิเนอะ เพิ่งเปิดเทอมวันแรกแต่ใครก็ไม่รู้ต้องทำรายงานตั้งแต่วันแรกเลยอ่ะ" 555++

"ก็อาจารย์สั่งมาอ่ะ จะให้พี่ทำยังไงล่ะ"

"แล้วเสร็จรึยังคะ"

"เสร็จแล้วว^^ แต่...พี่จะใส่ชื่อพี่คนเดียว เพราะไอ้คนที่พี่คู่ด้วยน่ะ มันมัวไปเล่นกับไอ้โมบายอยู่ เฮอะ -^- " ไม่น้าาา พี่เรนโหดร้ายที่สุด!!

"อ้าว นี่พูดดีๆหน่อยนะเรนก็แกแอบหลับตอนทำด้วยนะ ฉันเขียนตั้งแต่หน้า 1-5 แกหลับก็ต้องมาต่อหน้า 6-10 สิ "

"เออๆ แหมล้อเลนนิดเดียว จริงจังไปได้" อ๋อออ  อย่างนี้นี่เอง^^

หลังจากที่ทุกคนอิ่มแปล้ ~~~

"ผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ"

"อ้าววินกลับแล้วหรอ"

" อืม บ๊ายบาย สโนว์"

"จ้า  บ๊ายบาย พรุ่งนี้เจอกัน ^^"

"ผมก็คงต้องขอตัวกลับเหมือนกันนะครับ"

"พี่พายุก็กลับเหมือนกันหรอคะ"

"จ่ะ"

"แล้วพี่กลับยังไงคะ"

"เดี๋ยวคนขับรถพี่มารับที่หน้าปากซอยน่ะ"

"หรอคะ" >.<

"เออ กลับดีๆนะโว้ย "

"เออ"

"งั้นเดี๋ยวสโนว์ไปส่งที่หน้าปากซอยนะคะ"

"แค่หน้าบ้านก็พอครับน้องสโนว์ ซอยมันมืด เดี๋ยวต้องเดินกลับมาคนเดียวอีก อันตราย"

"ค่ะ ^^" สุภาพบุรุษจริง

--หน้าบ้าน--

"บ๊ายบายค่ะพี่พายุ"

"ครับ พรุ่งนี้เจอกัน"

"ค่ะ ^^" ขณะที่ฉันจะเดินเข้าบ้าน

"เดี๋ยวครับ น้องสโนว์!"

"เอ๋ o_o มีอะไรหรคะ"

"เอ่อ...พี่ขอเบอร์เราหน่อยสิ"

"หาา....อะไรนะคะ" กรี๊ดดด  ฉันฝันไปรึเปล่าเนี่ย

"คือ  เผื่อว่าพี่จะติดต่อวินเรื่องว่ายน้ำไม่ได้ไง จะได้โทรหาสโนว์แทน เพราะเรา2คนน่ะ ตัวติดกันเหมือนปาท่องโก๋ไม่ใช่หรอ"

"อะ...อ๋อค่ะ เบอร์ 089-450-1XXX ค่ะ"พี่พายุจัดการบันทึกเบอร์ของฉันลงในมือถือของเขา

"ขอบใจจ่ะ"

" ^^ "

"พี่ไปก่อนนะ  บ๊ายบาย"

"ค่ะ  บ๊ายบาย"

    อ๋ายยย!! *O* พี่พายุขอเบอร์ฉันด้ววยแหละ (อยู่มา2ปีพิ่งจะมาขอ) โฮะๆ ฝันดีแน่เล้ยย

--บ่ายของวันต่อมาที่โต๊ะม้าหินใกล้ๆโรงอาหาร--

"เฮ้ออ อิ่มจังเลย พุงจะแตกแล้ว" ยัยจ๋าบ่น

"ก็จ๋ากินไปซะเยอะเลยนี่นา ทั้งข้าวผัด ทั้งสุกี้แห้ง และตบท้ายด้วย แตงโม 1 ลูกกับน้ำส้มคั้น  เธอใช่คนรึเปล่าเนี่ย - -" "

"แหม โมริณ ก็คนมันหิวนี่นา ใช่มั้ยวิน" จ๋าถามวินที่นั่งเหม่ออยู่

"...."

"วิน"

"...."

"วิน!!!" จ๋าตะโกนซะดัง

"อะ...อะไนหรอ"

"คิดอะไรอยู่หรอวิน"ฉันถาม

"เปล่า....ไม่มีอะไร"

    ฉันว่าวันนี้วินแปลกๆเหมือนมีอะไรยู่ในใจซักอย่าง ไม่ได้การแล้ว! เดี๋ยวจะต้องถามให้รู้เรื่อง

"วิน"

"หืม  มีอะไรหรอ"

"คือว่า  เราอยากจะ..."

    ~ ดี้ดีดี้   ดี่ดี้ดีดี่ ~  มือถือของฉันช่างดังขึ้นไม่ถูกเวลาซะจริงจริ๊งง ว่าแต่เบอร์ใครหว่า ไม่คุ้นเลยแฮะ

"สวัสดีค่ะ สโนว์ค่ะ" <---- เป็นวิธีรับสายเฉพาะเบอร์ที่ไม่รู้จักเท่านั้น

"สวัสดีครับ น้องสโนว์" เสียงใครอ่ะ คุ้นๆ -.-?

"ใครอ่ะคะ"

"พี่พายุเองครับ"
 

    กรี๊ดดด....>o<  พี่พายุโทรมาแหละ

"อะ..เอ่อมีอะไรหรอคะพี่พายุ  หรือว่าจะตามวิน" ฉันถามพร้อมกับหันหน้าไปมองวินที่กำลังจ้องฉันอยู่ก่อนแล้ว

"เปล่าๆ คือพี่อยากจะถามเฉยๆว่าตอนนี้น้องสโนว์ว่างมั้ย คือพี่มีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ"

"อ๋อ ว่างค่ะว่าง (^^)(. .)(^^)(. .) "

"งั้นเจอกันตรงที่นั่งใต้ตึก 2 นะครับ"

"ค่ะ ^^"  ย้าฮู้ๆๆ ^O^

"มีอะไรหรอสโนว์ ยิ้มหน้าบานเป็นกระด้งเลยนะ"

"ไม่มีะไรหรอกจ๋า ^^"

" - -? "

"เออ ทุกคนเดี๋ยวมานะต้องไปหารุ่นพี่น่ะ"

"พี่พายุหรอ" วินถามสวนขึ้น ตายแล้ว! เดี๋ยวความแตก!

"ชะ...ใช่ - -  เค้าทะเลาะกับพี่เรนน่ะ เลยจะมาถามฉันว่าจะทำยังไงดี"

"อ๋อ  งั้นไปเถอะ"  เฮ้ออ ... โล่งอก -o-