ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สาวม.ปลาย กับ นายเพื่อนสนิท

    ลำดับตอนที่ #1 : My new friend

    • อัปเดตล่าสุด 8 เม.ย. 50


    --เช้าวันแรกของการเปิดเทอม--

    " เย้ๆ เปิดเทอมซักที "

    "เบาๆหน่อยสิสโนว์ นี่ยังเช้าอยู่เลยนะ "

    " แหะๆ ขอโทษค่ะแม่ "

    " แม่ครับ ผมหาเสื้อนักเรียนไม่เจอ มันอยู่ที่ไหนหรอครับ "

    " ก็อยู่ในตู้แหละลู้กกกก  หาดีๆสิ "

    " อ๋อๆ เจอแล้วคร้าบบ แหะๆ "

    " - -" "

    และแล้วเช้าอันยุ่งเหยิงของการเปิดเทอมวันแรกก็ได้หวนกลับมาสู่บ้านหลังนี้อีกครั้ง หลังจากที่ผ่านการปิดเทอมมานานหลายเดือน

    --ดิ๊งด่องง--

    " ใครมาน่ะ "

    " คงจะเป็นนายวินล่ะค่ะแม่ "

    " งั้นก็รีบๆเข้าลูก วินมารอแล้ว "

    " ค่ะๆ เสร็จแล้ว ไปแล้วนะคะ "

    " อ้าว สโนว์ ไม่รอพี่เลยนะ "

    " ก็พี่น่ะชอบช้า ผู้ชายอะไรไม่รู้ แต่งตัวนานกว่าผู้หญิงอีก "

    " แหม๋ ก็วันนี้มันวันเปิดเทอมแรกนี่นาก็ต้องเสริมหล่อกันเป็นพิเศษ "

    " อ๋อ พี่ไม่มีความหล่อเหลือเลยใช่มั้ยล่ะ ถึงต้องเสริมน่ะ " 555+

    " ยัยสโนว์ !! "

    " แบร่... "

    สิ่งที่ฉันต้องทำเป็นกิจวัตรทุกเช้าก็คือ การแหย่พี่ชายตัวแสบของฉันนั่นเอง ดังเช่นวันนี้ แล้วเรื่องที่พี่เรนไม่ชอบให้ฉันแหย่เค้ามาที่สุด คือเรื่องหน้าตาของเค้าน่ะแหละ  เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองซักเท่าไหร่ เลยต้องใช้เวลาหน้ากระจกนานกว่าคนอื่นๆ ทั้งที่เมื่อดูรวมๆแล้วพี่เรนก็ก็เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีคนนึงเลยทีเดียว หลังจากจัดการแหย่พี่เรนเสร็จแล้ว ฉันก็รีบโกยแน่บอย่างสุดชีวิตไปที่หน้าบ้าน

    " วิน ช่วยด้วย!! พี่เรนเค้าจะฆ่าชั้นแหละ "

    " เกิดอะไรขึ้นหรอ สโนว์ " วินถามด้วยกน้าตาตื่นๆ

    " ก็คือว่า พี่เรนเค้าน่ะ กำละ..... "

    "กำลังจะตียัยสโนว์น่ะสิ !! " บรึ๋ยย โหดชะมัด

    " พี่เรน ใจเย็นๆก่อนนะครับ สโนว์คงไม่ได้ตั้งใจหรอกครับ " ช่ายๆ

    " ... "

    " รีบไปโรงเรียนกันเถอะนะครับ พี่เรน สโนว์ เดี๋ยวสาย "

    "ใช่ๆ รีบไปโรงเรียนกันเถอะวิน เดี๋ยวสายยย ^o^ " ฉันสนับสนุน

    " แบร่!! .... " สะใจสโนว์

    " ยัยสโนว์ !!!  หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ "

    " เรื่องอะไรล่ะ ถ้าหยุดก็เจ็บสิ "  เรื่องอะไรจะหยุดให้โง่ล่ะค้าบบ เพ่น้องง!!  โฮะๆ

    " เฮ้ออ ต้องทะเลาะกันก่อนทุกวันใช่มั้ยเนี๊ยะ ถึงจะไปโรงเรียนได้ "

    วินคือเพื่อนชายที่สนิทที่สุดของฉัน เพราะว่าบ้านเราอยู่ใกล้กันมากแค่ที่ว่างแปลงนึงคั่นกลาง เราเล่นด้วยกันเสมอในตอนเด็กๆ ด้วยความที่อายุเท่ากันจึงเข้ากันได้ดี น้าเกว แม่ของวินก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของฉัน เค้าทั้งสองคนตกลงกันว่าจะให้ฉันกับวินอยู่โรงเรียนเดียวกันตลอดจะได้พึ่งพากันได้ วินจึงกลายเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดไปโดยปริยาย

    --ที่โรงเรียน--

    " พี่ขึ้นไปห้องก่อนนะ ไว้ตอนเย็นเจอกัน "

    " คร้าบ/จ้า "

    --ห้อง ม.4/2--

    " วินเราจะนั่งตรงไหนดีล่ะ "

    " ตรงไหนก็ได้ สโนว์อยากจะนั่งตรงไหนล่ะ "

    " อืม...ริมหน้าต่างดีมั้ย "

    " ก็ได้ ตามใจสโนว์"

    เหตุผลที่ฉันเลือกที่จะนั่งริมหน้าต่าง ก็เพราะว่าเวลาเรียนจะเย็นสบาย เหมาะแก่การนอน เอ้ย!! ฟังอาจารย์เป็นอย่างมาก แต่ความจริงแล้วน่ะ ที่ฉันอยากจะนั่งตรงนี้ก็เพราะว่า จากตรงนี้สามารถมองลงไปเห็นสระว่ายน้ำกลางแจ้งของโรงเรียนได้น่ะสิ ฉันไม่ได้ลามกนะ แต่ว่าพี่พายุสุดหล่อของฉันน่ะ เค้าเป็นนักกีฬาว่ายน้ำแหละ เออ!วินน่ะก็เป็นนักกีฬาว่ายน้ำเหมือนกันนะ สองคนเนี๊ยะ เก่งจนขนาดได้เป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งอยู่บ่อยๆ และที่สำคัญพี่พายุเค้าชอบมาซ้อมว่ายน้ำช่วงบ่ายๆซะด้วย คอยดูนะ ฉันจะจ้องเค้าให้ตาผุไปเล้ยยยย ย้าฮู้!!!

    " สโนว์ ... รู้สึยังไงบ้าง ได้เป็นเด็กม.ปลายแล้วนะ " วินถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

    " อืม... ก็รู้สึกว่าตัวเองแก่ลงน่ะสิ ถามได้ !! "

    " - -" "

    " สโนวววว์ "

    " ยัยจ๋า...."

    พลั่ก <--- นี่คือเสียงที่ยัยจ๋ากอดฉัน

    กรอบ <--- และนี่คือเสียงกระดูกของฉัน

    " คิดถึงแกจังเลยย " จ๋าวิ่งเข้ามาสวมกอดฉันอย่างแรง ขอย้ำ!! อย่างแรง!!!

    " ฉันก็เหมือนกานน T^T " พูดทั้งน้ำตาเพราะว่า......หายใจไม่ออกโว้ยย

    จ๋า คือเพื่อนสนิทที่สุดอีกคนนึงของฉัน จ๋าเป็นคนที่ sensitive มากๆ แต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีมากๆเหมือนกัน เวลาไปไหนมาไหน เราก็มักจะไปกัน 3 คนเนี่ยแหละ

    " จ๋า เป็นไงบ้าง " วินทัก

    " ก็สบายดีแหละ  แหม๋ .. เวลาไปสวนสนุกกันน่ะ ก็ไปกัน2คนงอนแล้ว ไม่เห็นชวนจ๋าเลย "

    " โธ่จ๋า จำไม่ได้หรอว่าจ๋าน่ะ บอกพวกเราเองว่าไม่ชอบเล่นเฮอริเคน แล้วที่เรากับสโนว์ไปน่ะ เราไปเล่นเฮอริเคนโดยเฉพาะเลยนะ หรือว่าจ๋าอยากไป วันหลังวินจะได้บังคับให้จ๋าเล่นด้วยกัน เอามั้ย "

    " (-  )(  -)(-  )(  -) " จ๋าส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย

    "  เฮ้ออ .. " ฉันกับวินถอนหายใจ

    และขณะที่พวกเราคุยกันอยู่นั้น อาจารย์ปรายใจ หรือ อาจารย์ปราย ก็เข้ามาในห้องพร้อมกับร้องบอกนักเรียนให้นั่งที่ ในห้องของเราจัดที่นั่งเป็นคู่ๆ มีทั้งหมด 23 คู่ แต่นักเรียนในห้องมี 45 คน ฉันนั่งคู่กับวิน ส่วนจ๋านั่งคู่กับส้ม ส้มเป็นคนที่ถือได้ว่าหน้าตาดีที่สุดในรุ่นเรา มีหนุ่มหล่อมาจีบส้มมากมาย ส้มก็ไม่สนเพราะว่าส้มมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ซึ่งเค้าก็คือ พี่พายุ(ของช้าน)นั่นเอง 


    "ก่อนอื่นครูขอกล่าวว่า ยินดีต้อนรับนักเรียนทุกคนสู่ห้องม.4/2 ตอนนี้ครูได้พบว่านักเรียนของครูโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกปีนึงแล้ว ครูก็อยากจะให้นักเรียนได้ตระหนักว่า ตอนนี้นักเรียนอยู่ในช่วงม.ปลาย นักเรียนก็ควรจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับรุ่นน้อง และขยันเรียนให้หนักขึ้นกว่าม.ต้นที่ผ่านมา "

    " ....."

    " และวันนี้ครูมีนักเรียนใหม่มาแนะนำให้พวกเธอได้รู้จัก  เข้ามาได้จ่ะ "

    " ..... "

    " นี่คือเพื่อนร่วมห้องใหม่ของพวกเธอ  แนะนำตัวสิจ๊ะ "

    " สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเมลินน่า  รัตนโยธการณ์ เรียกฉันว่า โมริณ ก็ได้นะ "

    " ...... "

    ว้าววว โมริณสวยมากๆเลยล่ะ เธอดูเหมือนชาวต่างชาติแท้ๆเลยแหละ ทั้งจมูกที่แสนจะโด่ง ผิดขาวสะอาดสะอ้านน่าสัมผัส ปากเรียวบางอมชมพู ดวงตากลมโตดูบ้องแบ๊ว รวมไปถึงนัยน์ตาสีฟ้าอันน่าหลงใหล ถ้าไม่ติดตรงผมที่หยักศกเล็กน้อยสีดำสนิทนั่น ฉันคงจะคิดว่าเธอเป็นชาวต่างชาติแน่ๆเลย  แต่เอ๊ะ!! พูดไทยชัดขนาดนี้หน้าตาอย่างนี้ ก็ต้องเป็น....ลูกครึ่งน่ะสิ ว้ายยยย!! ฉันจะมีเพื่อนเป็นลูกครึ่งหรอเนี่ย
    ย้าฮู้ *o*....

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×