คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 (40 เปอร์)
Title: สายตาคู่นั้น
Couple: KAIDO & Chen
Author: Mirain_ann
บทที่ 2
ข้าวปัน
เป็นอีกหนึ่งวันที่ฉัน เดินมาที่ร้านเบเกอรี่ของพี่ดีโอหลังจากที่เรียนเสร็จมหาวิทยาลัย ไม่รู้ว่าเพราะอะไรดลใจ ตั้งแต่ร้านนี้มาเปิดฉันก็แทบจะมาทุกวัน ประหนึ่งเป็นเจ้าของร้าน ไปเสียด้วย ฮ่าๆ ไม่ใช่อะไรหรอก พอดีฉันแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งเป็นเพื่อนกับเจ้าของร้านนี้แหละ ชื่อพี่เฉิน แม้ว่าพี่เขาจะดูเป็นผู้ชายแบดบอยหน่อยๆแต่ฉันก็ชอบ สเป็กใช่เลย ดูแล้วพี่เขาคงไม่ชอบเด็กแบบฉันเป็นแน่ ฉันก็ไม่ได้เป็นสาวเปรี้ยวที่แต่งตัวเก่ง ทาปากแดง แบบที่ฉันเห็นพี่เฉินควงบ่อยๆ แถมเจอกันทีไรพี่เขาไม่เคยจะพูดจาดีๆกับฉันเลยสักครั้ง และนี่ก็เป็นอีกวันที่พี่เฉินมาที่ร้าน เฮ้อช่วงนี้ทำไมฉันถึงอยากเห็นพี่เขาบ่อยๆยังไงก็ไม่รู้
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง
เสียงกระดิ่งที่ประตูดังขึ้นเมื่อเอื้อมมือไปผลักประตู
สวัสดีครับดีโอเบเกอรี่ยินดีต้อนรับครับ เสียงผู้ชายร่างเล็ก ทำเอาอมยิ้มไม่หุบ พี่ชายคนนี้น่ารักที่สุดเลยนะ ถึงแม้จะรู้จักกันไม่นานฉันก็รู้สึกรักพี่เขา แบบพี่ชายคนหนึ่งและตอนนี้ก็มีหนุ่มมาตามจีบเสียด้วย ฮิฮิ
“สวัสดีค่ะพี่ดีโอ อ่ะ สวัสดีค่ะพี่เฉิน” ฉันทักทายพี่ดีโอก่อนที่จะตามไปด้วยพี่เฉินที่นั่งอยู่เคาเตอร์ ทำหน้าบูดใส่อีกและ แต่ยังไงก็น่ารักอยู่ดีแหละ
“มาทำไม”เสียงห่วนๆร้องถาม
“ข้าวปันมาสั่งเค้กค่ะพี่เฉิน พี่ดีโอช่วยทำเค้กตามภาพนี้ได้ไหมค่ะ”ฉันพูดพร้อมกับยื่นตัวอย่างเค้กที่ฉันออกแบบให้พี่ดีโอดู มันเป็นเค้กช๊อคโกแล็ตที่ถูกแต่งเติมสตอเบอรี่เพียงไม่กี่ลูก
“เค้กวันเกิดน้องข้าวปันเหรอครับ”พี่ดีโอถามฉัน วันเกิดเหรอ มันไม่ได้มีความสำคัญกับฉันเลยสักนิด ตั้งแต่ที่พ่อและแม่จากฉันไปฉันแทบจะไม่ได้จัดงานวันเกิดของตัวเองเลยสักนิดนอกจากจะทำเค้กไปให้น้องๆที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
“ของสักสองปอนด์นะค่ะพี่ดีโอ”ฉันเลี่ยงที่จะตอบคำถามของพี่ดีโอ
“เรายังไม่ได้ตอบพี่เลยนะ ว่าเค้กนี้เป็นเค้กวันเกิดน้องข้าวปันหรือเปล่า”พี่ดีโอถามฉันอีกรอบ
“ไม่ใช่หรอกค่ะ วันเกิดข้าวปันมันได้มีความสำคัญอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ”ฉันตอบออกไปพร้อมกับส่งยิ้มให้พี่ดีโอ
“ข้าวปันไปก่อนนะค่ะ พี่ดีโอ พี่เฉิน”พูดจบปุ๊ปฉันโค้งตัวให้พี่ดีโอและเดินออกมาจากร้านในทันที
ที่ฉันรีบเดินออกมาไม่ใช่อะไรนะ ฉันไม่อยากให้ใครเห็นฉันร้องไห้ เหตุการณ์ในวันนั้นมันยังคงทำให้ฉันเสียใจอยู่ตลอดเวลา พ่อแม่ของฉันเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุรถบรรทุกเกิดเสียหลักชนเข้ากับเกาะกลางถนนข้ามมาชนเข้ากับรถของพวกเราอย่างจัง มีเพียงฉันเท่านั้นที่รอด ส่วนพ่อและแม่ของฉันท่านเสียในที่เกิดเหตุ แม้เหตุการณ์จะผ่านมานานแล้วแต่มันก็ทำให้ฉันรู้สึกเสียใจอยู่ตลอดเมื่อนึกถึงมัน ภาพวันวานที่เราสามคนนั่งฉลองวันเกิด นั่งทานข้าว ทำอาหารด้วยกัน มันมักกลับมาวนเวียนให้ฉันนึกถึงอยู่บ่อยๆ จนตอนนี้ฉันเรียนปริญญาตรี บริหารปีสุดท้ายแล้ว โชคดีที่ยังมีคุณอาที่อยู่ต่างประเทศส่งเงินมาให้ฉันและแวะมาเยี่ยมบ้าง ตอนแรกท่านจะให้ฉันปอยู่กับท่านที่โน่น แต่ฉันไม่อยากทิ้งบ้านที่ฉันเคยอยู่ตั้งแต่เกิดไป ฉันคงทำใจไม่ได้ ท่านเลยอนุญาตให้ฉันอยู่ที่บ้านหลังนั้นเช่นเดิมและมักจะโทรมาถามคุณยายข้างบ้านว่าฉันเป็นยังไงบ้าง อยู่สบายดีไหม แถมคุณอายังฝากให้คุณยายวาว แวะมาหาฉันบ่อยๆอีกด้วย เกรงใจก็เกรงใจ แกแก่แล้ว แต่ทำยังไงได้ละ แกบอกแกเต็มใจ รักฉันเหมือนหลานคนหนึ่ง แถมเดี๋ยวนี้มีน้องวีนัสมาอยู่ด้วยแกยิ่งมีความสุขใหญ่ บางวันยังพาเจ้าตัวเล็กมาให้ฉันสอนหนังสือให้อีกต่างหาก และบางวันน้องวีนัสก็จะมานอนเป็นเพื่อนฉันที่บ้านบาง มันก็ทำให้ฉันรู้สึกหายเหงาไปได้เยอะ
บ้านหลังนี้เป็นบ้านเดียวสองชั้น บริเวณรอบบ้านมีต้นไม้ให้ร่มเงา ซึ่งต้นไม้ส่วนใหญ่พ่อกับแม่ฉันเป็นคนปลูกเองกับมือเมื่อหลายปีก่อนตอนนี้บางต้นก็แตกกิ่งก้านสาขาให้ร่มเงาได้บ้าง แรกๆฉันก็กลัวอยู่นะ แต่พออยู่นานไปก็เริ่มชิน แต่ถ้าวันไหนฝนตกฉันก็จะย้ายตัวเองไปนอนที่บ้านยายวาวบ้าง หรือไม่ก็นอนที่บ้านบ้างแต่ส่วนน้อย
“อ้าว ข้าวปัน กลับมาแล้วหรือลูก พรุ่งนี้หนูจะตื่นมาใส่บาตรกับยายอยู่ใช่ไหม”ยายวาวกล่าวพร้อมกับเดินมาหาฉันที่กำลังเปิดประตูอยู่
“ค่ะ ยายวาว แล้วเจ้าตัวเล็กไปไหนแล้วคะ”ฉันถามยายวาวเมื่อไม่เห็นเด็กหญิงตัวน้อยๆที่มักจะวิ่งตามคุณยายมาบ้านของตัวเองบ่อยๆ
“รายนั้นยังไม่กลับมาจากโรงเรียนเลย เห็นแม่แกไปรับตั้งนานแล้ว ยายไปก่อนนะ เดี๋ยวต้องไปทำกับข้าวรอเจ้าวีนัสอีก ”
“ค่ะ”หญิงมองคุณยายจนเดินเข้าไปในบ้านเรียบร้อยแล้ว
###########
อ่านแล้วเป็นยังไงกันบ้าง อย่าลืมเม้นติชมและให้กำลังใจไรต์เตอร์ด้วยนะ
ไปพูดคัยกันได้ที่ Twitter @Mirain_ann ติดแท็ก #ficsaita ให้เขาด้วยนะ
ไรท์เตอร์ใจดีค่ะ คุยได้ไม่กัด ฉีดยาเรียบร้อยแล้ว ^^
อ้ากกกกกก ไรท์กลับมาอัพตอน 2 แล้วน๊า
เขาขอโทษที่หายไปนาน ปิดเทอมไปไรท์ไม่ค่อยได้เล่นเลย
เอาไป 40 เปอร์ก่องเนาะ ช่วงนี้หัวไรต์ไม่ค่อยลื่นเลย
ไม่รู้ทำไมไรต์ชอบแต่งแนวดราม่าไม่รู้อ่านแล้วเครียดกะตัวเอง
ช่วงนี้เปิดเทอม งาน โปรเจ็คยังไม่มี จะพยายามอัพให้เยอะๆเลยน๊า
เพราะเขากะจะแต่งไม่เกิน 5-6 พาส
ฝากด้วยน๊าค๊าา ^^
ตอนแรกเข้ามาแอบตกใจมีคน fav ไว้ตั้ง 6 คนแหนะ
ไรท์ดีใจแบบผุดๆ นึกว่าแต่งแล้วจะไม่มีคนอ่านซะอีก
บ้างทีไรท์อาจทำของแจก เอิ้กๆ ^^
รักรีดเดอร์ทุ๊กคนเลย
ปล.หากมีคำผิดอภัยมา ณ ที่นี้ ผิดตรงไหนเม้นบอกไรต์ด้วยน๊า ช่วงนี้ไรต์ป่วงๆ
กราบงามๆ
บรู๊ววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ความคิดเห็น