คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ::Chapter 5::
Chapter 5::
“ฉันจะทำให้เจ้าหญิงของฉันมาเป็นแฟนฉันให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้!!”
คำประกาศลั่นวาจาต่อของเพื่อนหน้าจีน ต่อเหล่าคณะเมะในห้อง 1-S-Class เป็นเหตุให้เหล่าพวกเมะหน้าหล่อทั้งหลายต้องมารวมตัวกันอยู่ในห้องนอนของคังอิน และ ฮันกยอง เพื่อปรึกษาหาพิชิตใจเจ้าหญิงของฮันกยอง ด้วยท่าทีสนุกสนาน แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่กับคยูฮยอนที่ดูออกจะอารมณ์บูดที่ถูกลากออกมาจากห้องแทนที่จะได้ดีดกีต้าร์ตัวเก่งอยู่ในห้อง...
“แล้วแกจะทำยังไงให้ฮีชอลเค้ามาสนใจเมิงล่ะ เมิงก็เห็นปฏิกิริยาของเค้าต่อเมิงแล้วนี่” คังอินเอ่ยขึ้น ซึ่งนี่แหละที่เป็นปัญหาหลัก!! ให้เด็ก 2 ขวบมาดูยังรู้เลยว่าคนสวยเกลียดขี้หน้าคนหน้าจีนแบบสุดๆ!!
“ถ้ากรุรู้ กรุจะให้พวกเมิงมาร่วมมือช่วยกรุป่ะล่ะ = =+” ฮันกยองย้อนถามจนเพื่อนร่างหนาเงียบลง...เออวะ....
....จุด....จุด...จุด ความเงียบเข้าครอบคลุม.....
ท่ามกลางความเงียบนั้นดูเหมือนจะมีคนหนึ่งปิ๊งไอเดียขึ้นมาได้แล้ว!!! คนนั้นไม่ใช่ใคนอื่นใดนอกจากชายหลงตัวเจ้าของแก้มที่ทำท่าจะแตกเหมือนลูกโป่งก็เสนอไอเดียอันบรรเจิดขึ้นทันที
“แกก็รวบหัวรวบหางเค้า ฉุดเข้าห้องแล้วข่มขืนทำเมียเลย!!”
....=[]=!!!!!!!!!!!!!!!.....
ไอเดียอันบรรเจิดของเพื่อนแก้มแตกทำเอาอีกหลายชีวิตที่เหลือถึงกับนิ่งค้าง!!! ก่อนที่จะมีใครคนหนึ่งเริ่มเคลื่อนไหวก่อน คือ ยอดมนุษย์หมาป่าคยูฮยอน ที่ลงมือฟาดกบาลที่เจ้าตัวภูมิใจว่าหล่อมากมายนั้นแต็มป๊าบ!!!!
“บ้ารึเปล่า ไอ้แก้มแตก ขืนไอ้ฮันมันทำอย่างนั้น นอกจากจะไม่ได้เขาเป็นแฟนแล้วยังจะถูกเขาเกลียดขี้หน้าไปตลอดชีพชัวร์” มนุษย์หมาป่าเอ่ยชี้แจงขึ้น ซึ่งเพื่อนส่วนใหญ่พร้อมใจกันพยักหน้าเห็นด้วย!!
“แล้วแกทำไมถึงคิดว่าจะไม่ได้ผล บางทีเจ๊ฮีชอลอาจจะเป็นพวกซาดิสม์ชอบแบบตบจูบก็ได้!!” แน่ะนอกจากจะไม่ยอมแพ้แล้วยังเอาเหตุผลแบบค้างๆคูๆมาอ้างอีก มิได้พึงสังวรณ์เอาซะเลยนิ!!
“โรคจิตแบบนั้นมันแกมากกว่ามั้งไอ้บอม” เยซองเอ่ยเสริมขึ้น จนเจ้าแก้มแต้มเริ่มอารมณ์บูดที่ไม่มีใครเห็นด้วยกับความคิดสุดบรรเจิดของเขาเนี่ย...
“แกก็พูดบ้าๆ ฉันไม่มีทางทำร้ายจิตใจของฮีชอลลี่ได้ลงหรอก” ฮันกยองเอ่ยขึ้นหลังจากที่ได้ข้อเสนอของเพื่อนแก้มแตก ด้วยท่าทีเก๊กแมนแบบพระเอกซีรี่ย์เกาหลีสุดๆ!!!
“ชิ!! แล้วจะเสียใจที่ไม่ใช่วิธีของฉัน!!” คิบอมเอ่ยงอนๆซึ่งไม่ได้ดูหน้าง้อเลยแม้แต่นิดเดียว ซึ่งเจ้าตัวคงจะไม่รู้ในจุดนี้...
“เออ จะว่าไปแล้ว....นายไม่เคยจีบใครมาก่อนเลยรึไงวะไอ้ฮัน” เยซองเอ่ยถามขึ้นอยากนึกขึ้นได้
....หน้าตาก็ออกจะดี ถึงจะหล่อน้อยกว่าเขา....ก็เถอะ...
“ถ้าเคยจะมาให้พวกแกสุมหัวช่วยคิดวิธีการป่ะล่ะ?? แล้วแกเคยมีแฟนรึไงวะ” ฮันกยองตอบพร้อมกับย้อนถามอีกฝ่าย อย่างพยายามจะเลี่ยงประเด็นที่ตนไม่เคยมีแฟน หรือไม่เคยจีบใครที่ไหนมาก่อน...
“เคยแต่จีบไปทั่ว แต่ไม่ได้คบใครวะ ฉันมันประเภทให้ความรักเท่ากันทุกคน 555+” เจ้าแก้มซาลาเปาเอ่ยด้วยท่าทีสนุกสนานชิวล์ๆ...เออ นี่มีแต่คนจียอย่างเขาอ่ะป่าวหว่า ที่ไม่เคยจีบใครก่อน มีแต่คนมาจีบ??...
“เฮ้ย! ฉันถามจริงเถอะ พวกแกเคยมีแฟนกันป่ะ ยกเว้นแกนะไอ้ซีวอน ของมันเห็นกันจะๆ” ฮันกยองถามเพื่อนๆร่วมชะตากรรมขึ้น ก่อนจะหันไปห้ามการพรีเซนต์คนรักจากเจ้าหน้าม้าที่ยิ้มแป้นเตรียมจะเล่าบรรยายความรักไม่รู้จบของตน แต่ก็โดนไอ้เพื่อนหน้าจีนขัดคอซะก่อนนี่!!...
“ก็อย่างที่บอกแหละ จีบไปทั่วแต่ไม่เคยมีหรอก” เยซองยังคงย้ำคำเดิมด้วยรอยยิ้มจนตาตี่เหมือนแป๊ะยิ้ม
“มีแต่คนมารุมล้อมเพราะความหล่อ เลยต้องโสดสนิท” คิบอมว่าต่อ ด้วยท่าทีเก๊กหล่อ อันเปี่ยมด้วยความภูมิใจในรูปร่างหน้าตาของตนเอง...ข้ามไปเถอะ!!
“อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยเมิงก็คงรู้เนอะว่ากรุมีอ่ะป่าว” คังอินเอ่ยบอกขึ้น ถึงเพื่อนร่างหนาจะบอกเขารู้หรอกน่า!! อย่างว่าเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่หัดเรียกชื่อ ปะป๊า มะม๊า...ก็โสดมาด้วยกันทั้งคู่นี่แหละ...
“เคยมี แต่เลิกกันแล้ว...” คำตอบสั้นๆง่ายๆ แต่ดูเหมือนว่าในดวงตาจะเจ็บปวดอยู่มาก อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเลิกกัน...แต่ตามมารยาทมันไม่ควรถามใช่ป่ะ??...
“ทำไมถึงเลิกกันอ่ะ??” ไอ้แก้มซาลาเปาที่ถามไม่รู้จักกาลเทศะ เรียกสายตาดุๆจากหมาป่าโดดเดี่ยวในทันที ก่อนที่เจ้าตัวจะเอ่ยตอบ แต่ก็ถูกไอ้แก้มแตกขัดคอขึ้นก่อน
“เพราะนายหล่อไม่พอใช่มะ แฟนเลยทิ้ง โอ๊ย!! นายนี่มันน่าสงสารวะ ถ้าหน้าตาเหมือนฉันนะสบายไปแล้ว!!” แล้วไอ้คิบอมมันก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ซึ่งดูเหมือนตอนนี้ชินดงจะเริ่มทนไม่ไหว เอาถุงขนมที่ตนกินหมดแล้ว ยัดปากของร่างสูงที่กำลังหัวเราะปากกว้างอย่างหนักหน่วง จนคนที่ถูกประทุษร้ายด้วยห่อถุงขนมพลาสติกต้องเงียบลง แล้วหาทางจัดการกับถุงขนมในปาก
....นี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนพร้อมในกันนับถือชินดง!!...
“ฉันเลิกกับแฟน เพราะเราเข้ากันไม่ได้ ฉันไม่ค่อยมีเวลาให้แฟนเก่าฉัน” คยูฮยอนเอ่ยแก้ข่าวสาเหตุการเลิกกับแฟนที่ถูกคิบอมแปลงให้พิลึกพิลั่นก่อนจะเงียบลงอีกครั้ง....เอ่อ...คงไม่ควรถามต่อใช่มะ??...
“แล้วนายอ่ะ ชินดง คงไม่มีใช่ม๊า?” ฮันกยองหันไปถามเพื่อนผู้พิพากษาโทษคนพูดมากเรียบร้อยแล้วนั้น ไม่ใช่จะดูถูกที่รูปร่างหน้าตาหรอก แต่ก็แค่คิดว่าเพื่อนๆคนอื่นๆหล่อตั้งมากมายยังไม่มีแฟนเลย...
“มีแล้ว หมั้นกันแล้วด้วย...” คำตอบสั้นๆที่เรียกความฮือฮาจากเพื่อนทุกคนในทันที!!
O.O!!!!!!!
อะไรจะรวดเร็วปานนั้น!!!ข้าน้อยขอคาราวะ!!!
“จริงดิ!!แล้วตอนที่นายจีบคู่หมั้นนาย นายทำไงวะ!!”ฮันกยองได้เป้าหมายที่จะถามแล้ว คือชินดง ผู้ได้รับชัยชนะแห่งความรักไว้ในมือก่อนใครเพื่อนอย่างคาดไม่ถึง!! คนร่างอ้วนทำท่าคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ...
“ตื้อล่ะมั้ง...ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก...” ประโยคเด็ดแห่งปีที่ร่างสูงหน้าจีนรีบจดจำเข้าสมองอย่างรวดเร็ว...เค้าต้องพิชิตใจฮีชอลด้วยตื้อ!!!
“อะแฮ่ม!! ถ้าพวกคุณๆจะสนใจกระผมสักนิดนะ ไอ้คุณฮันกระผมจะบอกอะไรดีๆให้เอามะ??” ซีวอนที่เงียบตั้งแต่ถูกขัดคอเรื่องสาธายายความรักกับฮยอกแจ...เอ่ยขึ้นมาสร้างความสนใจให้กับผู้ชุมนุมในห้องได้ในทันที...
“ว่ามาดิ ไอ้ม้า??” ฮันกยองถามขึ้น...ซีวอนกระตุกรอยยิ้มมีชัยเหนือกว่าเล็กน้อยก่อนจะเริ่มสาธยายเรื่องราวของตนประดุจอาจารย์ร่าบเลคเชอร์ก็ไม่ปาน...
“ก่อนที่ฉันจะคบกับฮยอกแจที่รัก โอ๊ย!!คิดแล้วอยากกอด ตอนนั้น ฉันอยู่ม.ต้น หน้าตากำลังละอ่อนหล่อเหลือร้าย กีฬาก็เด่นมีแต่คนสนใจ...และตอนนั้นที่โรงเรียนม.ต้น ยองกวาง อันเลื่องลือชื่อของฉัน ที่นั่นมี หนุ่มแสนสวยที่เป็นที่หมายปองของใครๆนามว่า คิม ฮีชอล...” พอได้ยินชื่อของคนสวยของเขาคนจีนก็หูผึ่งจากที่แทบจะหลับกับไอ้การเล่าละครหลังข่าวของไอ้เพื่อนหน้าม้า พร้อมๆกับที่คนอื่นสะดุ้งๆขึ้นมาจากท่าทีที่เหมือนสะลึมสะลือเหมือนจะหลับ...
“นายเคยอยู่โรงเรียนเดียวกัยคนสวยของฉันเหรอ!!”
“ฟังก่อนสิวะ” ซีวอนเอ่ยขัดคำถามของเพื่อนหน้าจีน จนเจ้าตัวต้องยอมเงียบลง
“แน่นอนว่า ฉันตกหลุมรักฮีชอลแต่แรก แล้วก็พยายามตื้ พยายามตามจีบ แต่กลายเป็นว่า...ฉันจีบไม่ติด...จบ” แล้วซีวอนก็ก็จบเรื่องเล่าของตัวเองอย่างง่ายๆและอย่างงงๆจนเพื่อนๆที่กำลังเคลิ้มๆทำท่าจะหลับสะดุ้งตื่นกันเป็นแถว...
“แล้วไงวะ...ก็แค่แกจีบไม่ติด” ฮันกยองย้อนถาม
“เออ กรุเล่าให้ฟังเฉยๆ แค่กระผมจะบอกไอ้คุณฮันว่า เพราะผมเห็นแก่ความตั้งใจจริงของคุณผมจะช่วยหาแผนจีบฮีชอลให้เอง แต่มันออกจะยากซักหน่อย นายจะไม่ยอมแพ้ใช่มะ??” ซีวอนถามต่ออีกครั้ง ฮันกยองจ้องหน้าม้าๆของเพื่อนด้วยท่าทีจริงจังก่อนที่จะบอกว่า...
“มั่นใจ...ฉันจะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะได้ฮีชอลเป็นเมีย!!!” ฮันกยองเอ่ยด้วยท่าทีฮึกเฮิมจนคนรอบด้านรู้สึกเหมือนเห็นออร่าเปล่งประกายเหมือนไฟลุกรอบตัวของร่างสูง...
“ดีมาก!!งั้นฉันจะเสนอแผนให้...แผนที่ว่า....มันเป็นอย่างนี้.........” และแล้วการกระซิบกระซาบของพวกหนุ่มๆที่พร้อมใจกันสุมหัวฟังแผนจีบคนสวยจากซีวอนก็เริ่มขึ้น....
.
.
.
ขณะเดียวกันที่ห้องของสองเคะคนสวย...
“บรื้อ!!! ทำไมถึงรู้สึกเสียวสันหลังแบบนี้นะ” ฮีชอลเอ่ยพึมพำขึ้น เมื่อความรู้สึกเสียวๆที่เหมือนจะเกิดเรื่องไม่ดีกับตนแวบเข้ามาเพื่อนตาสวยมองร่างบอบบางของเพื่อนรักที่นอนอีกเตียงหนึ่งก่อนจะเอ่ยบอกเพื่อนรัก...
“นี่ ชอลลี่นอนกันเถอะ ฉันง่วงแล้ว”
“อื้มๆ ได้ๆ งั้นปิดไฟล่ะนะทึกกี้” ฮีชอลเอ่ยขณะที่กดปิดไฟห้อง แล้วทั้งสองก็ตกลงเข้าสู่ห้วงนิทราโดยที่คนสวยคงลืมเรื่องความรู้สึกพิลึกที่เดิขึ้นกับตนไปแล้ว....
.
.
.
“เอาเป็นว่าเข้าใจแล้วนะ งั้นฉันไปก่อนนะ ฮยอกที่รักกำลังรออยู่ที่ห้อง”
เมื่อซีวอนพูดจบมันก็เอาหน้าม้าๆของมันออกไปจากห้องพร้อมทิ้งคำพูดทิ้งท้ายให้พวกเหล่าไร้คู่ที่เหลืออิจฉากันเป็นว่าเล่น...
“แกว่ามันจะได้ผลจริงๆหรอวะ” เยซองเอ่ยถามย้ำอีกครั้งอย่างไม่แน่ใจ แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบจากใครเลยแม้แต่นิดเดียว...
“ยังไงฉันก็จะลองดู!! เจ้าหญิงคร๊าบบ เจ้าชายกำลังจะขี่ม้าขาวไปแล้ว 555+” ฮันกยองเอ่ยอย่างมุ่งมั่นพร้อมกับที่หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เหล่าเพื่อนหน้าเมะทั้งหลายที่เริ่มเห็นเพื่อนของตนสติไม่ดี จึงต่างค่อยๆทะยอยกันกลับห้องโดยไม่สนใจคนหล่อหน้าจีน ที่ยังหัวเราะไม่เลิกอยู่คนเดียว.....
To be Continued
คุยกันกับไรเตอร์
มาต่กันแล้วนะค่า ขออภัยที่ช้าค่า ตอนนี้ไรเตอร์เรียนหนักนิดหน่อยอ่ะคะ เลยอาจจะไม่ค่อยได้มาอัพแต่ ไรเตอร์จะพยายามต่อไปนะคะ ^[]^ อย่าพึ่งทิ้งกันไปไหนล่ะ แล้วก้อ่านแล้วเม้นท์กานด้วยนะค่า
อิอิ ไรเตอร์คิดถึงรีดเดอร์ทุกคนจุ๊บๆ ขอบคุณสำหรับกำลังใจคะ
เอ้(Mio_MinMin)
ความคิดเห็น