คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ~HUANG ZI TAO PART~
~HUANG ZI TAO~
"ผมรักเขา แค่ผมเริ่มคิดกับเค้าเกินฐานะแฟนพี่ ผมก็ผิดแล้ว ผมรู้ ผมมีแฟนอยู่แล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่า ผมจะต้องรักแฟนผมนี่นา และผมยังแอบมีอะไรกับแฟนเพื่อนอีกด้วย แหม ผมนี่เลวครบเซ็ตเลยนะครับ"
"เทาเทาอ่าจะไปไหนอ่ะ"เสียงน่ารักๆอย่างนี้มีคนเดียว ลู่ห่านหรือที่ผมเรียก"เสี่ยวลู่"กวางน้อยของผม
"ว่าไง หืม เสี่ยวลู่"ผมตอบเสี่ยวลู่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"เห็นฮุนฮุนมั้ยอ่า ลูลู่หาฮุนฮุนไม่เจอเลย โทรไปก็ไม่รับอ่ะ ลูลู่ว่าจะชวนฮุนฮุนไปกินเค้ก เทาเทาจะไปกับลูลู่มั้ย เดี๋ยวลูลู่หาฮุนฮุนเจอเมื่อไหร่ เราจะได้ไปด้วยกัน"ลู่ห่านชวนผมด้วยใบหน้าที่น่ารัก มุ้งมิ้งว่ะ
ถ้าผมไปจะเป็นส่วนเกินมั้ยล่ะนี่
"จะเป็นส่วนเกินกวางน้อยกับไอ้ฮุนหรือเปล่า"ผมถาม ลู่ห่าน
"ไม่หรอกเทาเทา ไปเยอะๆสนุกดี"
"เฮ้อเกรงใจจัง งั้นไปด้วยนะ"ฮ่าฮ่า ผมก็พูดไปงั้นแหละ ไอ้เรื่องเกรงใจผมเคยมีกับใครเค้าที่ไหน
หลังจากที่ผมตอบตกลง ผมก็ช่วยลู่ห่านหาเซฮุน นี่ผมก็หาแทบจะทั่วโรงเรียนแล้ว ยังไม่เจอมันเลย ไปไหนของมันวะ
"ฮุนฮุนไปอยู่ไหนอ่ะ ทำไมเราไม่เห็น"ลู่ห่านเริ่มดูเพลียๆ จะล้มแหล่มิล้มแหล่ ผมเลยรีบเข้าไปประคองลู่ห่านที่ เกือบจะล้มหน้าฟาดพื้น
"พักก่อนเถอะกวางน้อย เทาเทาว่ากวางน้อยไม่ไหวแล้ว นะ หายใจเข้าลึกๆนะ หายใจออก หายใจเข้า หายใจออก"ผมประคองลู่ห่านให้มานั่งตรงที่นั่ง แล้วให้ลู่ห่านหายใจเข้าออกลึกๆ
"ลูลู่พอไหวอยู่เทาเทา ลูลู่แข็งแรงจะตาย ลูลู่อยากเข้าห้องน้ำอ่ะเทาเทา"
"เดี๋ยวเทาเทาพาไปนะ"แล้วผมก็ประคองลู่ห่านไปเข้า ห้องน้ำ
"ให้เทาเทาเข้าไปประคองมั้ย ยืนไหวรึเปล่า เทาเทาเป็นห่วงกวางน้อยนะ"ผมพูดด้วยความเป็นห่วงจนเห็นได้ชัด
"ไม่เป็นไรหรอกเทาเทา ลูลู่พอไหวอยู่ ถ้าไม่ไหวจะเรียก ให้เทาเทามาช่วย ขอบคุณนะที่เป็นห่วง"
ระหว่างที่ผมยืนรอกวางน้อยอยู่ ผมก็ได้ยินเสียง
"อือ อึก อ่า ซะ อืม เซ ฮุน อื้ม แรงกว่านี้หน่อย"
"อืม ฮยอง อ่า รัดดีจัง"
เสียงไอ้ฮุนกับใครอ่ะ คุ้นๆ
"อืม อ้ะ อ้ะ ซะ อะ เซ อืม ฮุน"
ซูโฮหรอ ใช่หรอ ซูโฮกับเซฮุนเนี่ยนะ ด้วยความที่ผมอยากรู้ว่าใช่ซูโฮรึเปล่า ผมเลยลองกดโทรหาซูโฮแฟนผม
~ขอผมจับขอผม touch (อย่าทำทะลึ่งเบเบ๋) นอนบนตักพี่ซักพัก(อย่าทำทะลึ่งเบเบ๋) ขอสัมผัสได้มั้ยจ๊ะ (อย่าทำทะลึ่งเบเบ๋)~
"อะ อืม เซ อืม ฮุน อึก อ่า"
"หืม ว่าไงฮยอง"
"พะ พอ พอก่อน เซ อืม เซฮุน"
หึ เลวจริงๆ เลวทั้งพี่ทั้งน้องเลย
อึก แล้วนี่ถ้าผมอยู่ตรงนี้ยังได้ยิน แล้วกวางน้อยล่ะจะเป็นยังไง เหี้ยเอ้ย ผมมองไปที่ประตูห้องน้ำห้องที่สาม ห้องที่ลู่ห่านอยู่ แล้วเสียงพวกนั้นมาจากห้องที่สอง ลู่ห่านได้ยินแน่ๆ พอผมคิดได้ ผมก็รีบเดินไปที่ห้องที่สาม ลู่ห่านก็เปิดประตูมาพอดี ตอนนี้ลู่ห่านกำลังร้องไห้น้ำตา ไหลอาบแก้ม ผมเห็นแล้วผมก็สงสารคนดีๆอย่างลู่ห่านที่ ี่ต้องมาเจอเรื่องสารเลวแบบนี้
"โอ๋ จะร้องก็ร้องออกมาเถอะ"ผมปลอบกวางน้อย
"อึก ฮือ ฮือ"
อยู่ดีๆลู่ห่านก็สลบไป ผมเลยรีบพาไปโรงพยาบาล
ณ โรงพยาบาล
"เฮ้อ ไม่เป็นไรแล้วนะเสี่ยวลู่เทาเทาเป็นห่วงแทบแย่" ผมพูดพลางกุมมือกวางน้อย
"อื้อ เทาเทาอ่านั่งเฝ้าลูลู่หรอ"ลู่ห่านถามพลางช้อนสาย ตาขึ้นมามองผม
"อืม ปวดตรงไหนรึเปล่ากวางน้อย"ผมถามพลางสำรวจ ร่างกายของลู่ห่าน
"ใจ"คำตอบที่เบา แต่ผมกลับได้ยินชัดเจน
"กวางน้อยหมอบอกว่าให้นอนรอดูอาการสักพัก แล้วเดี๋ยวหมอจะเข้ามาตรวจ เทาเทาว่าจะให้กวางน้อย นอนสักวันสองวัน"
"ไม่เอาอ่า"ลู่ห่านทำท่าอมลมไว้ในปาก บอกตรงๆ น่ารัก น่าฟัดอ่ะ ความหื่นผมเริ่มกำเริบแล้วล่ะ
"ดื้ออ่ะ"
"กวางน้อย ไม่อยากนอนนี่ กวางน้อยอยากกินเค้ก เทาเทาไม่สงสารกวางน้อยหรอ"ลู่ห่านก็อย่างนี้แหละ พอเวลาปกติแทนตัวเองว่าลูลู่ พอจะอ้อนผมทีนี่แทนตัวเองว่ากวางน้อยเลยนะ
"ก็ได้"
"เทาเทาน่ารักที่ซู้ดอ่ะ 5555"ลู่ห่านพูดพลางดึงแก้มผม เล่น
"5555"
~รู้นะ ฉันรู้นะว่าเธอคิดอะไรอยู่~
"ฮัลโหล"
"ลูลู่ อยู่ไหนอ่ะ"
"อยู่โรงพยาบาล"
"เหอะ มันแคร์ด้วยหรอ"ผมพูดกับตัวเอง สงสัยลู่ห่านจะได้ยิน จึงหันมามองผม
"ลูลู่อยู่โรง'บาลไหน ฮุนฮุนจะไปหาลูลู่"
"ไม่เป็นไรหรอก ฮุนฮุนเรียนต่อเถอะ เดี๋ยวลูลู่ตรวจร่างกายเสร็จ ลูลู่ก็กลับบ้านแล้ว"
"แล้วลูลู่จะกลับยังไงอ่ะ ตอนนี้อยู่กับใคร"
"ตอนนี้ลูลู่อยู่กับเทาเทาอ่ะ"
"เดี๋ยวฉันไปส่งเสี่ยวลู่ที่บ้านเอง"ผมเลยพูดแทรกให้มัน ได้ยินว่าผมจะไปส่ง
"ฮุนฮุน เทาเทาบอกว่าจะไปส่งลูลู่ ฮุนฮุนไม่ต้องห่วงลูลู่หรอก"
"ขอคุยกับมันหน่อยเสี่ยวลู่"ผมขอคุยกับมัน
"ฮัลโหล"
"ว่าไง"
"นี่มึงไปอยู่ไหนมา กูกับเสี่ยวลู่เดินตามหามึงทั่ว โรงเรียนแล้วเนี่ยก็ยังไม่เห็นเงาหัวเลย ถ้ากูไม่มากับ เสี่ยวลู่ แล้วเกิดเสี่ยวลู่ตามหามึงคนเดียว เสี่ยวลู่จะเป็น อย่างไง นี่แกดูแลเสี่ยวลู่ยังไงถึงหายหัวไปแบบนี้"เสียง ไอ้เทาตะโกนด่าผมจากโทรศัพท์ท่าทางจะอารมณ์เสีย ไม่น้อย
"กูทำธุระอยู่เว้ย"
"กูไม่ได้กวนมึงนะ แต่กูไม่เชื่อว่ะ มึงทำอะไรมึงก็รู้อยู่ ู่แก่ใจ เสี่ยวลู่เป็นคนดีเกินกว่าที่มึงจะได้แตะด้วยซ้ำ สำนึกไว้ซะด้วย ว่ามึงมีบุญขนาดไหน ถ้ามีเรื่องอะไรที่ทำให้เสี่ยวลู่เสียใจล่ะก็ ไม่ใช่กูคนเดียวที่มึงจะเจอ แต่มีอีกหลายคน มีคนรอต่อมึงอีกเยอะที่เค้าพร้อมจะดูเสี่ยวลู่ต่อจากมึงนะกูเตือนมึงไว้ ปรับปรุงตัวเองซะ"
"...กะ กู อึก"
"ตอนนี้ที่ลู่ห่านเลือกมึงเพราะหลงผิด และให้โอกาสคนเลวๆอย่างมึง มึงควรสำนึกได้แล้ว ว่ามึงไม่เหมาะกับคนดีๆอย่างลู่ห่าน"
"อึก!"
เหอะ!! น่าสมเพช พอผมพูดเสร็จ ผมก็ตัดสายทันที
.
.
.
.
.
.
*****ต่อ*****
~เธอจะเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า~
"ฮัลโหล สวัสดีครับ"ผมรับโทรศัพท์ของผม เบอร์พี่คริสหนิ
"เทา อยู่ไหนอ่ะ"เสียงพี่เลย์
"อ่า ตอนนี้ผมอยู่โรงพยาบาลครับ พาลู่ห่านมาหาหมอ"
"เสี่ยวลู่เป็นอะไร"พี่เลย์ถามผมด้วย
"เป็นลมน่ะครับ"
"โรง'บาลไหน เดี๋ยวพี่จะไปหาเสี่ยวลู่"พี่เลย์ถามผม ด้วยน้ำเสียงรีบเร่ง
"โรง'บาล xxxครับ"ผมตอบพี่เลย์
"รอก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปหา"
"อ่อ ครับ"
ผ่านไปสัก30นาที พี่เลย์กับพี่คริสก็มาถึง
"เสี่ยวลู่เป็นไรมากรึเปล่าเนี่ย พี่เป็นห่วงนะ"เสียงพี่เลย์ถามลู่ห่าน
"ฮะ เสี่ยวลู่ไม่เป็นไรแล้ว แค่นี้สบายมากพี่เลย์หายห่วงได้เลย"ลู่ห่านตอบพี่เลย์
"เทา"เสียงพี่คริสทักผมเมื่อเปิดประตูเข้ามา
"มาเร็วนะ"ผมถามพี่คริสพี่ชายแท้ๆของผม
คุณรู้รึยังว่าผมรักใคร!!!!!!
*************ครบ100%เล่า*************
ความคิดเห็น