lockers } k l a n g .

ลำดับตอนที่ #4 : Sinderella story

 

Regeister

บ.ใบสมัคร

>ลบวงเล็บให้ด้วยนะฮร่ะ<

‘The [?] of [?]’(บทที่ต้องการนั่นแหละแจ๊ ใส่แทนลงไปตรง [?] ดูตามดีเทลล์ในตอนก่อนหน้าน่อ)

รูป.(ขอสวยจัดเต็ม อะไรก็ว่ามาเลย! เราโฟกัสตรงนี้นะจ๊ะมะฮ๊ะ ถ้ารูปไม่สวยเราจะไม่มีกำลังใจอ่านต่อ)

→

“กรุณาเรียกข้าว่าท่านหญิงเอลิน่า! เข้าใจนะยัยสามัญชน!!”

____________________________________________________

ชื่อ-สกุล.

→ เอลิน่า อัลฟอนโซ (Alina Alphonzo)

ชื่อเล่น.

→ เอลิน

ความหมาย.

→ เอลิน่า มาจากภาษาอาราบิค แปลว่า สตรีผู้สูงศักดิ์ค่ะ! ส่วนอัลฟอนโซแปลว่า ผู้มีตระกูลดีพร้อมฮะ

อายุ.

→ อะไรกันยะหล่อน! มาถามอายุคนอื่นนี่เดี๋ยวข้าก็ตบคว่ำให้ลืมโคตรเหง้าวงศ์ตระกูลเลยนี่! (ว่าแล้วท่านหญิงเอลิน่าก็ฟาดพัดใส่แบบสวยโคตร(?)ไปหนึ่งที) เชอะ!! แต่เจ้านะเป็นแฟนคลับลับๆ ของข้าใช่มั้ยล่ะยะ ไม่ต้องมาปฏิเสธเลยนะ เดี๋ยวแม่ตบ!! ...ถือว่าเจ้าเป็นแฟนคลับข้าและถือว่าเจ้ามีความกล้าหาญพอที่จะมาถามอายุกับข้า ท่านหญิงเอลิน่าผู้งามสง่าคนนี้จะบอกให้ก็ได้!! (เจ้าหล่อนกระซิบลงข้างหู) ยี่สิบเอ็ดปี ยี่-สิบ-เอ็ดปี! แล้วอย่าเอาบอกใครล่ะ!!! (กำชับเสียงเขียวพลางปรายตาดุสลัดสัสๆใส่)

ลักษณะภายนอก.(ถ้าเขียนว่าตามรูปไปดูเอาเองมา...ตบกลับแน่ฮร่ะ เขียนให้ละเอียดหน่อยก็ดีฮร่ะ ดูรูปด้วยน่อ ไม่ใช่ในรูปหัวสีดำ มาเขียนลักษณะว่าหัวสีขาว อะไรแบบนี้ไม่เอานะฮร่ะ)

→

บุคลิก.

→ เอลิน่า อัลฟอนโซ หญิงสาวผู้สุดแสนจะเย่อหยิ่ง เย่อหยิ่งยิ่งกว่าสิ่งใดในโลกเลยเจ้าฮร่ะ!!! แม่คุณชอบนั่งเชิดคอทั้งวันแบบไม่กลัวว่าจะปวดเมื่อยกล้ามเนื้อคอ ท่านหญิงเอลิน่ามักยืนหลังเหยียดตรง บุกคลิกสง่าผ่าเผยประดุจนางพญา เดินไหล่ผึ่งราวกับหลุดมาจากนางแบบแคทวอร์ก ท่วงท่าสง่างามประดุจเจ้าหญิง (ไม่!ไม่! คนอย่างท่านหญิงเอลิน่าจะไม่เป็นเพียงเจ้าหญิง ต้องเป็นราชินีถึงจะถูกสิยะ!!) จัดได้ว่าท่านหญิงเอลิน่ามีมารยาททางสังคมมาก บุคลิกท่าทางเหมือนหลุดออกมาจากเชื้อราชวงศ์เลยล่ะ! ไม่ว่าจะเป็นท่าทางการกิน ที่จะค่อยๆละเลียดกินทีละชิ้นๆ ใช้ส้อมแบบสง่างาม(?) หรือแม้แต่เวลาอาบน้ำ(ห๊ะ)นางยังอาบแบบลูกผู้ดี(?)เลยฮร่ะ!! และนางจะไม่มีวันทำอะไรที่มันไม่ใช่ลูกผู้ดีเด็ดขาด ให้ไปลงคลุกดินคลุกโคลนอะไรแบบนั้นนางรับไม่ได้! ผมที่อุตส่าห์เซ็ตไว้ก็เสียหายหมดสิเคอะ! แต่แต่แต่!! ถึงนางจะมีบุคลิกสง่างามก็ไม่ได้แปลว่านางจะเป็นคนเรียบร้อยประดุจกุลสตรีนะเออ!! นางออกจะ...(แนะนำให้อ่านตรงนิสัย)ด้วยซ้ำ.. เอลิน่าชอบใส่ถุงมือหนาๆ(ถุงมือสีขาวแบบพวกเจ้าสาวไรงี้อะฮระ)และชอบถือพัดประจำตัว(เอาไว้ไล่ฟาดปากคนอื่น #ห๊ะ)นางจะเปลี่ยนสีพัดไม่เว้นแต่ละวัน ไม่มีทางที่นางจะใช้พัดอันเดิม!! นางเป็นพวกบ้าแฟชั่นสุดติ่งเค่อะ!! ประมาณว่ายอมไม่ได้ถ้าจะต้องใช้ของซ้ำๆซากๆทุกวัน ไอไม่ต้องการ! ไอรับไม่ได้! ไอต้องการของใหม่!! กรี๊ดดดดด ถ้าไม่ได้ของใหม่ ท่านหญิงเอลิน่าจะไม่ออกจากบ้าน!!!! ไม่ว่าจะเสื้อผ้าหน้าผมนางแกเปลี่ยนได้ทุกวัน! เมื่อวานอาจทำผมเกล้าสูง แต่วันนี้อาจปล่อยยาวสยาย ส่วนพรุ่งนี้อาจทำทรงแดรดร็อกแบบเก๋ๆ(??) อ๊ะๆ! ถึงจะชอบความแปลกใหม่ก็จริง แต่นางไม่ได้บ้าถึงขนาดซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ ทุกวันหรอกนะ นางจะนำเสื้อผ้าที่มีอยู่เดิมมาประยุกต์จับมิกซ์แอนด์แมทช์เป็นเสื้อผ้าใหม่ๆเก๋ๆสวยเลิศ เสื้อผ้าที่ใส่นั้นส่วนมากจะมาจากแบรนด์หรูๆ และมักแต่งตัวแบบลูกผู้ดีค่ะ! จะเป็นกางเกงหรือกระโปรงนางก็ใส่ได้ทั้งนั้น ขอแค่ว่ามัน ‘หรู’ และ ‘เหมาะกับตัวเอง’ เป็นพอ! ถือได้ว่านางเป็นเจ้าแม่แฟชั่นเลยล่ะพี่เอ๋ยยยย!! เรียกว่าเซนส์การแต่งตัวเฉียบแหลมมากค่ะ! เหมาะจะเป็นสไตลิสต์ได้สบายๆ!

อาวุธ.

→ อาวุธของท่านหญิงคือสิ่งที่ท่านหญิงพกติดตัวเสมอค่ะ นั่นคือพัดนั่นเอง แถ่นแท้นน! เราไม่สามารถอธิบายรายละเอียดได้ว่าพัดของนางแกมีลักษณะและสียังไง(เพราะอิท่านหญิงเล่นเปลี่ยนพัดแม่มทุกวัน) แต่ประเด็นหลักไม่ใช่ที่พัดค่ะ มันคือสิ่งที่ซ่อนอยู่ในรอยพับของพัดต่างหาก! มันคือมีดเล็มจิ๋วสีเงินนับสิบเล่ม ถูกรอยกรีดของพับซ่อนไว้อย่างดี มีดแต่ละเล่มถึงจะมีขนาดเล็กแต่คมกริบมาก เป็นมีดเนื้อดีที่เหล่ามือสังหารต่างโปรดปราน(?) ท่านหญิงเอลิน่าสั่งให้ช่างออกแบบมีดนี้ขึ้นมาโดยเฉพาะ!! เวลาใช้ก็สะบัดพัดงามๆ มีดที่ซ่อนอยู่ก็จะพุ่งตัวออกไปแทงเป้าหมายค่ะ!

____________________________________________________

นิสัย.

→ มาพูดถึงสันดานของท่านหญิงเอลิน่ามั่งดีกว่า นางคนนี้ชอบที่จะ(บังคับขู่เข็ญ)ให้คนอื่นเรียกนางว่า ‘ท่านหญิงเอลิน่า’ ไม่ชอบให้ใครเรียกชื่อห้วนๆ ถ้ามนุษย์หน้าไหนบังอาจเรียกนางว่า ‘เอลิน’ ห้วนๆ นางจะหันมาใช้พัดฟาดปากเลยเค่อะ! ก่อนจะตะเบ็งเสียงแปดหลอดก่นด่าไอ้คนนั้นยันโคตรเหง้าวงศ์ตระกูล “เจ้าเป็นใครถึงมาเรียกข้าว่าเอลิน!! ต้องเรียกข้าว่าท่านหญิงเอลิน่าสิ(โว้ย)!!!” 

            ชอบให้ใครเรียกตัวเองว่า ‘ท่านหญิงเอลิน่า’ ก็จริง แต่นางกลับเรียกคนอื่นว่า ‘ยัยสามัญชน’ หรือชื่ออื่นๆที่นางตั้งขึ้นเองซะงั้น!!! นางไม่เคยจำชื่อคนอื่นหรอกค่ะ  ส่วนมากจะจำแต่รูปลักษณ์ภายนอกมากกว่า และมักจะดึงเอาลักษณะเด่นๆ ของคนๆ นั้นมาเรียกเป็นชื่อเล่น อย่างเช่น ถ้ามีหนุ่มผมสีแดงเพลิง รูปร่างสูง เดินเข้ามาทำความรู้จักกับเอลิน่า ท่านหญิงก็จะเรียกคนๆนั้นว่า “ไอ้หัวตกถังสี / ไอ้หัวแดง” อะไรทำนองนี้... การที่จะให้เอลิน่าจำชื่อใครนั้น เป็นเรื่องยากระดับมิสชั่นอิมพอซซิเบิ้ล!!  เอลิน่าจะจำชื่อใครได้ก็ต่อเมื่อเขาหรือเธอคนนั้นน่าสนใจเท่านั้นแหละ! (และแน่นอนว่าเป็นเรื่องยากมากที่จะทำให้เอลิน่าหันมาสนใจได้ เพราะวันๆเอลิน่าสนใจแต่ตัวเอง =___=)

นอกจากจะไม่ชอบให้ใครเรียกชื่อห้วนๆแล้ว หล่อนยังปากจัดราวกับเพาะพันธุ์โคตรสุนัขไว้ในปาก (นี่ถ้าเอลิน่าเปิดขายสุนัข เธอคงรวยร้อยล้านไปแล้ว) ด่าได้ตั้งแต่เรื่องขี้ผง เวลาด่าแล้วนางจะติดลมค่ะ(?) จะด่าแบบหยุดไม่ได้ถ้าไม่มีใครสั่งห้ามให้นางหยุด (ซึ่งปัจจุบันไม่มีใครกล้าหยุดท่านหญิงเอลิน่าเลยสักคนเดียว) เมื่อนางด่าจนพอใจแล้วนางจะหยุดไปเองค่ะ พูดจาตรงจนขวานผ่าซากผ่าใจคนฟัง แถมเวลาโมโหชอบเผลพูดคำหยาบคายอีกต่างหาก! โดยไม่สนใจว่าคนฟังจะรู้สึกยังไง ก็ช่างสิ ใครสนล่ะยะ!! (เชิด) เอลิน่าเป็นพวกชอบพูดคำเดียวจบ ไม่ชอบพูดซ้ำสอง (“นี่ข้าอุตส่าห์เมื่อยปากพูดให้คนอย่างเจ้าฟังเชียวนะ ทำไมไม่หัดฟังกันบ้างยะ!!!! รู้มั้ยว่าลมที่พ่นออกมาเป็นคำพูดน่ะมันทำให้ปากข้าแห้ง! แล้วถ้าปากข้าแห้งมันก็จะไม่เพอร์เฟ็ค!!! กรี๊ดดด!!”)

 ใช่แล้วค่ะ แม่นี่น่ะเป็นยอดเพอร์เฟ็ค! ต้องเพอร์เฟ็คท์ตั้งแต่หัวยันส้นตีง! ถ้ามันไม่เพอร์เฟ็คท่านหญิงเอลิน่าจะรับไม่ได้ค่ะ กรี๊ด! นอกจากตัวเองจะต้องเพอร์เฟ็คแล้ว นางยังเผื่อแผ่ความเพอร์เฟ็คไปให้คนอื่นอีกด้วย!! เผื่อแผ่ยังไงน่ะหรอ? ก็เผื่อแผ่โดยการจิกสายใส่พวกที่แต่งตัวหรือบุคลิกไม่เรียบร้อยยังไงล่ะ!! พวกที่เนื้อตัวมอมแมม ผมเผ้าชี้โด่เด่ หรือแต่งตัวเชยๆเป็นคุณป้ายุคไดโนเสาร์ ถ้าท่านหญิงเอลิน่าเห็นแล้วจะรับไม่ได้!! นางจะตะโกนด่า(?)ทันที ก่อนจะเข้าไป(ข่มขู่แกมยัดเยียด)ให้คนๆนั้นแต่งตัวซะใหม่! บางที่นางอาจถือวิสาสะเลือกแนวสไตล์การแต่งตัวให้เลยเสียด้วยซ้ำ!! #อื้อหือ  ...หลังจากอ่านนิสัยไปได้ครึ่งนึงแล้วคงจะเดาออกใช่มั้ยฮระว่าอิท่านหญิงเอลิน่านี่โคตรขี้เหวี่ยงขนาดไหน เพราะฉะนั้นอย่าทำอะไรขัดใจนางแกเป็นดีที่สุด =__=;; 

นอกจากนั้นนางยังเป็นพวกถือยศถือศักดิ์มากกกกก ประมาณว่า(โคตร)หลงตัวเองยังไงยังงั้น หลงตัวเองไม่มีใครเกินล่ะฮร่ะยัยนี่น่ะ!! สามารถส่องกระจกพูดจาชมตัวเองได้ไม่เว้นแต่ละวันล่ะ =___=

อ้อ! ท่านหญิงเอลิน่ายังเป็นคนไม่ยอมใครอีกด้วย ถ้าศัตรูตบมา ท่านหญิงจะบรรจงเอาเท้าสวยๆ ถีบกลับ ตามด้วยจิกหัวโขกกำแพง ต่อยหมัดอัปเปอร์คัต บีบคอบิดติ่งหู รัวตบหน้าซ้ายขวา ก่อนจบด้วยคำด่ายาวเหยียดประดุจกำแพงเมืองจีน!!! ประมาณว่าใครแรงมาท่านหญิงแรงกลับเป็นร้อยเท่า!!! #บร๊ะเจ้ากล้วย เห็นน่ารักบอบบางประดุจราชินี(ท่านหญิงเอลิน่ากล่าวไว้)แบบนี้แต่นางแกพลังช้างสารนะจะบอกให้!! ตบทีเดียวเลือดซิบนะเจ้าคะ!!

ท่านหญิงเอลน่าไม่ชอบให้ใครมาแตะเนื้อต้องตัวตัวเอง (“นี่หล่อนเป็นใครถึงกล้ามาแตะนิ้วก้อย(?)ข้ายะ!!!! อยากโดนฝ่ามืออันขาวสะอาดดุจหิมะทั้งยังนุ่มนิ่มน่าสัมผัสของข้าตบรึไง!!”) และท่านหญิงเอลิน่าจะเกลียดถ้ามีใครมาบังอาจเทียบรัศมีกับหล่อน! อย่างเวลาเดินเล่นชมนกชมไม้ นางก็จะเดินแบบมาดมั่นตามเคย แต่จะไม่ยอมให้ใครที่หน้าตาดีกว่าตัวเองมาเดินเคียงข้างด้วย มันกลบรัศมีท่านหญิงเอลิน่าหมดอะ!! ท่านหญิงเอลิน่ารับไม่ได้!! ออกไปไกลๆเลยนะยะ!!! แล้วท่านหญิงก็จะผลักสาวน้อยผู้น่าสงสารคนนั้นออก ก่อนที่ท่านหญิงจะเดินเชิดต่อ (อ่อมส์)

ท่านหญิงเอลิน่าเป็นคนที่ความอดทนต่ำเตี้ยเรี่ยดินมากกกก ยั่วนิดยั่วหน่อยนางแกก็โกรธแล้วค่ะ(คงไม่ต้องบอกนะว่าโกรธแล้วนางจะมีนิสัยเยี่ยงไร…) มีสิ่งเดียวที่ระงับความโกรธได้คือการ ‘กอด’ ค่ะ (ว้อทททททททททท) เนื่องจากประวัติชีแกเป็นคนขาดความอบอุ่นประมาณพ่อแม่ไม่รัก(นิสัยแบบนี้ก็สมควรน่ะนะ #โดนตบ) เวลาโดนกอดทีนางแกจะทำอะไรไม่ถูกค่ะ! ปากที่เตรียมด่าจะอ้าพะงาบ หน้าจะขึ้นสีแดงแปร๊ดดดด ร่างกายหยุดทำงานชะงัก เหมือนเครื่องยนต์ถ่านหมด กว่าจะมีสติก็ผ่านไปหลายสิบนาทีแล้วนั่นแหละ! เนื่องจากท่านหญิงมีภูมิต้านทานด้านความรักน้อยมาก(เพราะไม่มีใครกล้ามาจีบนางแกเลยสักคน เลยไม่ค่อยคุ้นเวลาโดนผู้ชายจับเนื้อต้องตัวเท่าไหร่) โดนผู้ชายทำอะไรนิดอะไรหน่อยก็เขินหน้าแดง (แน่นอนว่าท่านหญิงจะไม่ยอมรับว่าตนเองเขิน กลับกันจะด่าผู้ชายคนนั้นเพื่อแก้เขินอีกต่างหาก #กรรม) ท่านหญิงจึงไม่ชอบอยู่ใกล้ผู้ชายเท่าไหร่ เดี๋ยวหวั่นไหวง่ะอรั๊ยยยย!! แต่!แต่!แต่!! อย่าพึ่งสงสัยว่านิสัยเข้ากับผู้ชายไม่ค่อยได้แบบนี้จะไปจับผู้ชายจากนางซินรอดหรอ ไม่เป็นลมตายก่อนรึไง? ท่านหญิงเอลิน่ามีวิธีค่ะ! ท่านหญิงจะใส่ถุงมือแบบหนามากๆ และแต่งกายค่อนข้างมิดชิด เวลาผู้ชายโดนตัวนางแกจึงไม่รู้สึกอะไร (แต่ถ้าถอดถุงมือออก แน่นอนว่านางจะต้องรู้สึก) เพราะเหตุนี้ท่านหญิงจึงสวมถุงมือไว้ตลอดเวลาค่ะ! และจะใส่เสื้อแขนยาวตลอด จะไม่ยอมให้ถุงมือหายไปไหนเด็ดขาด! เพราะมีอุปกรณ์ช่วยชีวิต(?)แบบนี้ ท่านหญิงเอลิน่าจึงสามารถไปจับผู้ชาย(??)ได้ฮร่ะ!!! #แม้เจ้าหล่อนจะไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ก็เถอะ

ถึงแม้ว่าท่านหญิงเอลิน่าจะแพ้ต่อการสัมผัสของผู้ชาย แต่เรื่องหน้าตาท่านหญิงไม่แพ้นะเออ! ไม่ว่าหน้าตาของชายหนุ่มจะหล่อบัดซบน่าตบน่าขย้ำขนาดไหน ท่านหญิงเอลิน่าก็ไม่หวั่นไหวแม้เพียงปลายก้อย! กลับกันท่านหญิงยังหงุดหงิดที่มีผู้ชายหน้าตาดีกว่าตัวเอง(?)เสียมากกว่า!! (อย่างที่บอกไปข้างต้นแล้วว่าท่านหญิงรับไม่ได้หที่จะมีใครมาหน้าตาดีกว่าตัวเอง ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นเพศหญิงหรือเพศชายก็เถอะ ฮรึกกก ท่านหญิงหมั่นไส้!!!  ท่านหญิงอยากตบ!!! จะตบๆๆให้มันเสียโฉมไปเลย!! ฮรือออออ)

เรามาดูมุมเศร้าของท่านหญิงเอลิน่ามั่งดีกว่า! อินังนี่มีอารมณ์เศร้าเป็นกับเขาด้วยเรอะ? แต่นางไม่เคยเศร้าให้ใครเห็นนะ! ส่วนมากจะเก็บไว้ในใจและไม่ยอมแสดงออกมาค่ะ! เวลาเศร้าท่านหญิงจะหลบฉากหามุมเงียบๆที่ไหนสักแห่งแล้วเริ่มระบายอารมณ์ออกมาค่ะ ระบายความอัดอั้นตันใจออกมาให้พื้นหญ้าและต้นไม้ได้รับรู้(?) เธอจะไม่มีวันไประบายความเศร้ากับคนอื่นเด็ดขาด! เพราะเธอไม่ต้องการให้ใครเห็นว่าเธออ่อนแอค่ะ!! และหลังจากผ่านไปได้สักพัก เมื่อท่านหญิงหายเศร้าแล้ว นางก็กลับไปแหกปากด่าคนอื่นได้ตามปกติเช่นเคย...

มุมกลัวของอิท่านหญิงเอลิน่าก็มีนะฮระ!! (ห๊ะ!!!) ท่านหญิงคนนี้กลัว ‘แมงมุมค่ะ’ #ป๊าดดดดกลัวอะไรนางเอกมากลูก!!!!  แต่แน่นอนว่าท่านหญิงฟอร์มจัด! ท่านหญิงผู้งามสง่าและเลอเลิศที่สุดในปฐพีไม่มีทางแสดงอาการหวาดกลัวให้ขายหน้าแน่!!! เมื่อท่านหญิงเจอแมงมุม ปากที่ด่าคนอื่นอยู่จะชะงักค้างกลางอากาศค่ะ! สีหน้าจะค้างเติ่งอยู่อย่างนั้น ถ้าสังเกตดีๆ หน้าท่านหญิงจะซีดนิดๆ แต่นางจะไม่รีบหันหลังหนีแล้วใส่เกียร์หมาหรอกนะ แบบนั้นมันเสียภาพพจน์ผู้งามสง่า(หรอ?)หมด!! ท่านหญิงจะค่อยๆหันหลังหนีแมงมุมตัวนั้นช้าๆค่ะ ค่อยๆกระดึ๊บๆออกจากพื้นที่ตรงนั้นด้วยท่าทีสง่างามไร้ที่ติ(?) และเมื่ออยู่ห่างจากสายตาผู้คนแล้วนางจะออกตัววิ่งหนีป่าลาบเลยฮร่ะ!!!(แหม่..) และนางจะไม่หันกลับมาเหยียบพื้นที่นี้เป็นอีกครั้งที่สอง!!

หลังจากอ่านสันดานเลวๆนิสัยของท่านหญิงเอลิน่าไปได้สักครึ่งแล้ว คงจะเกิดข้อสงสัยว่าอิคุณท่านหญิงเอลิน่านี่มีมุมอ่อนโยนน่ารักบ้างมั้ย ขอตอบอย่างมั่นใจเลยว่า “ไม่-มี!!!!” #โดนท่านหญิงตบดับ วรั้ย! ...เค้าล้อเล่นฮร่ะ!! ท่านหญิงเอลิน่าก็เป็นคนเหมือนกันนะยะ! แน่นอนว่าต้องมีมุมน่ารักๆบ้างแหละ! เห็นนิสัยเลวๆคุณหญิงแบบนี้แต่ท่านหญิงรักคนแก่มากๆนะ ช่ายแล้ว~ คุณอ่านไม่ผิดหรอก ยัยเอลิน่าผู้แส๊นนนนนนสูงส่งคนนี้ใจอ่อนกับคนแก่มากที่สุด! เมื่ออยู่ต่อหน้าหญิงหรือชายชรา นางจะสงบเสงี่ยมผิดปกติ ปากที่มักจะอ้าด่าทุกคนที่มองเห็นจะหุบสนิท แถมยังยิ้มหวานให้คนแก่พวกนั้นอีกแน่ะ =[]=!!! บร๊ะเจ้า! อิท่านหญิงเปลี่ยนไป๊! ท่านหญิงจะเปลี่ยนกิริยาจากหน้ามือเป็นหลังตีงเลยค่ะ! จะเรียบร้อยอ่อนหวานมากๆ อ่อนหวานแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน!! ถึงแม้นางแกจะไม่ถึงกับลงมือเช็ดขรี้เช็ดน้ำเหลือง(?)ให้บรรดาผู้สูงอายุ แต่นางจะคอยดูแล เอาใจใส่คนแก่เหล่านั้นแทนค่ะ ทำอาหาร พูดคุย เป็นเพื่อนแก้เหงาให้อะไรทำนองนี้ แต่นางจะไม่มีวันแสดงกิริยานี้ต่อหน้าคนอื่นเด็ดขาด!! ถ้ามีคนอื่นอยู่ด้วย ท่านหญิงเอลิน่าจะเก็บอาการอยากดูแลคนแก่(?)ไว้มิดชิด พอลับสายตาคนเมื่อไหร่นางก็จะหันมาดูแลปรนนิบัติผู้สูงอายุเหมือนเดิม!! และเหตุที่นางหายตัวไปบ่อยๆ นางไม่ได้ไปที่ไหนหรอก ...นางไปที่สถานพักเลี้ยงคนชราต่างหาก!! #นางเอกแท้ลูกเอ๋ย...

การพูดจา.

→ ท่านหญิงไม่ว่าจะอยู่ในโหมดไหน นางแกก็ด่าได้ตลอดเวลาค่ะ! #ป๊าด อ๊ะๆๆถึงแม้ท่านหญิงจะสถุนและเลวขนาดไหนจะสวยเลิศปานนางฟ้าขนาดไหน นางก็จะไม่พูดคำหยาบพร่ำเพรื่อหรอกนะฮระ จะหลุดพูดจริงๆก็ต่อเมื่อโมโหจัดๆเท่านั้นล่ะ อย่างที่บอกนางแกชอบด่าคนอื่นมากกก ไม่ว่าคนๆนั้นจะดีเลิศประดุจพ่อพระ แต่ท่านหญิงก็จะขุดคุ้ยหาข้อติมาด่าคนๆนั้นได้สิน่า! #นับถือความพยายามแกเลยฮร่ะ..

ท่านหญิงแทนตัวเองว่า ‘ข้า’ และเรียกคนอื่นว่า ‘สามัญชน’ หรือชื่อที่ตัวเองตั้งให้ค่ะ(อธิบายไปแล้วในส่วนของนิสัยค่ะ เลื่อนขึ้นไปอ่านดูได้นะตะเองว์) และจะไม่ลงท้ายหางเสียงกับคนระดับเดียวกันหรือต่ำกว่าค่ะ กับคนที่ระดับสูงนางจะพูดจาสุภาพเล็กน้อย แต่ก็ยังคงน้ำเสียงเย่อหยิ่งไว้เช่นเดิม

เวลาพูดมักใช้น้ำเสียงวางท่า น้ำเสียงทำนองหยิ่งๆ ประมาณว่าถือตัวน่ะฮร่ะ และทุกครั้งที่พูดนี่จะมีเอกลักษณ์ติดตัว คือชอบยืนหลังตรง กอดอก ใช้หางตามองคู่สนทนาค่ะ!! ตัวอย่าง =  “ข้าชื่อเอลินา อัลฟอนโซ กรุณา(เน้นเสียงหนักๆ)เรียกข้าว่าท่านหญิงเอลิน่า ข้าไม่อนุญาตให้สามัญชนอย่างเจ้าเรียกชื่อข้าห้วนๆ เข้าใจมั้ยยะ! (กอดอกท่าทีเย่อหยิ่ง ปรายตามองคู่สนทนาอย่างดูถูก)”

อารมณ์ขุ่นมัว/เริ่มโกรธ – “นี่ ข้าหิว! ได้ยินมั้ยว่าคนอย่างท่านหญิงเอลิน่าหิว! (ตบโต๊ะดังปัง ตระโกนอย่างเหลืออด)”

อารมณ์โกรธสุดๆ – “กรี๊ดดดดดดดด! (อิท่านหญิงจะกรี๊ดไว้ก่อนตลอดฮร่ะ =_=) นี่เจ้ากล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับข้า!!!(ลุกขึ้นยืนอย่างโกรธจัด ชี้นิ้วไปที่หน้าของคู่สนทนา) ไอ้สามัญชนอัปลักษณ์!! นี่เจ้าอยากโดนท่านหญิงเอลิน่าผู้นี้ตบปากรึไงฮะ!!!! อยากลองดีกับข้ารึไง!!!! ไอ้...!!!”

อารมณ์หวาดกลัว – “(เก๊กท่าพยายามรักษาสีหน้าให้ปกติที่สุด นัยน์ตาเหล่มองแมงมุมที่เริ่มเข้ามาใกล้) ข้า...เอ่อ... ข้าขอตัวก่อนนะ!(พูดด้วยน้ำเสียงรัวเร็วผิดปกติเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆขยับตัวออกไป พยายามเต็มที่ที่จะไม่ส่อแววพิรุธ)”

อารมณ์เขิน(มีด้วยเรอะ!!!!) – “(มีท่าทีเงอะงะพูดจาติดๆขัดๆ ไม่ยอมสบตาคู่สนทนา) อ...ออก...ไป...(พูดด้วยน้ำเสียงเบาหวิว) อ...ออกไปนะ!! (ตะโกนลั่นกลบเกลื่อนความเขิน) ข้าบอกให้ออกไปไงเล่า!!! นี่เจ้ามีหูไว้ประดับหัวรึไงยะ!!! ออกไปห่างๆ ข้าเดี๋ยวนี้!!!!”

อารมณ์ปกติ – “เจ้าว่าเสื้อตัวนี้เหมาะกับข้ามั้ย (พูดน้ำเสียงเชิงคาดคั้น) …ข้าว่าต้องเหมาะอยู่แล้วล่ะ ก็ข้าออกจะสง่างามขนาดนี้ โฮะๆๆๆ”

อารมณ์ดี – จะพูดด้วยน้ำเสียงเริงร่า แม้จะด่าคนอื่นตามปกติแต่ก็ไม่ถึงกับใช้ถ้อยคำรุนแรง อาจแค่เหน็บๆแหนมๆเล็กน้อย “นี่ วันนี้ข้าได้เสื้อตัวใหม่ล่ะ ส่งตรงมาจากประเทศ xxx เชียวนะ(พูดเสียงร่าเริง) เสื้อนั่นน่าจะสวยมากแน่ๆ เจ้าว่ามั้ย~”

อารมณ์เศร้า(น้อยครั้งจะมี) – “อย่า-มา-ยุ่ง-กับ-ข้า (น้ำเสียงถือดีเหมือนเคยแต่เจือความเศร้าไว้เล็กน้อย) ข้าอยากอยู่คนเดียว!!! อยู่-คน-เดียว! ไม่เข้าใจรึไง!!! (กระชากเสียงหงุดหงิดมีเสียงสะอื้นหลุดมาหน่อยๆแต่ท่านหญิงก็รีบโมโหกลบเกลื่อน)”

อารมณ์สงสาร – (จะเกิดเฉพาะอยู่กับคนชราเท่านั้น) “คุณยาย เป็นยังไงบ้างคะ (ลงท้ายหางเสียง พูดจาอ่อนหวาน) เมื่อวานข้าทำขนมมาให้ คุณยายได้กินหรือเปล่าคะ ขนมนั่นอร่อยเชียวนา อร่อยสมกับเป็นท่านหญิงเอลิน่าเลยล่ะ!!(พูดเยินยอตัวเองตามปกติ?ก่อนจะยิ้มหวานให้) คุณยายต้องทานยาบ่อยๆนะ เดี๋ยวล้มป่วยขึ้นมาอีกรอบข้าไม่รู้ด้วย (แกล้งทำหน้าโกรธๆก่อนจะคะยั้นคะยอให้คุณยายทานขนมอีกรอบ)”

เพิ่มเติม.

→  ไม่มีแล้วค่ะ = w =;;

____________________________________________________

ค.คุยกับออริ

>ทรงออริแล้วตอบมาโลด!! ตรงนี้ไม่ต้องลบวงเล็บนะเออว์(#ฮา)<

I :: สวัสดีฮะ...พี่สาว(พี่ชาย) พี่ชื่ออะไรเหรอฮะ???

Ans :: ร่างบางระหงเชิดหน้ามองหนุ่มน้อยอย่างดูถูก เอลิน่าสะบัดพัดอย่างงามสง่าโชว์(?)ไปหนึ่งที ก่อนจะกอดอก มองด้วยหางตา “นี่เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกัน! เจ้าสามัญชนผู้ต่ำต้อย!!!” เอลิน่าพูดอย่างเย่อหยิ่ง ก่อนที่เสียงหวานๆจะแค่นพูดอย่างดูถูกดูแคลน “คิดจะคุยกับคนอย่างท่านหญิงเอลิน่าน่ะหรอ ฝันสูงไปหน่อยมั้ง! เชอะ!!”

II :: ยินดีที่ได้รู้จักนะฮะ ผมได้ยินมาว่าพี่จะเดินทางไปหาแม่มดเหรอฮะ?

Ans :: “นี่ ไอ้เด็กบ้า! นี่เจ้าไม่ได้ยินที่ข้าพูดไปรึไงยะ!!!” เอลิน่าแหวแว้ด “และคนอย่างเจ้าไม่มีสิทธิ์เรียกข้าว่า ‘พี่’ ข้าไปมีน้องอย่างเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!!!!” เอลิน่ามองหนุ่มน้อยตั้งแต่หัวจรดเท้า “เจ้าต้องเรียกข้าว่า ‘ท่านหญิง’ เอลิน่า!!! เข้าใจมั้ยยะ!! ท่าน-หญิง-เอ-ลิ-น่า น่ะ!!!” ผ่านไปสักพักดูเหมือนเอลิน่าจะเริ่มรู้สึกตัวว่าเธอ ’พูด’ กับหนุ่มน้อยไปแล้ว เธอสะบัดหน้าหนี ทำทีไม่สนใจคู่สนทนาทันที

III :: แล้วไม่กลัวหรอกเหรอฮะ?

Ans :: ท่านหญิงเอลิน่าส่งสายตาอาฆาตใส่หนุ่มน้อย เธอดูเหมือนหงุดหงิดรำคาญอยากลงไม้ลงมือกระทืบเจ้าหนุ่มน้อยนี่ให้สาแก่ใจ #เลวสลัดไข่ หญิงสาวหันไปพูดเสียงเหี้ยมเกรียม “ข้าจะไม่พูดซ้ำนะเจ้าสามัญชน...”  

IV :: แล้วพี่คิดยังไงกับเขา(เธอ)เหรอฮะ??

Ans :: “นี่!!!!!!” ดูเหมือนเส้นความอดทนที่ไม่ค่อยจะมีของท่านหญิงเอลิน่าจะขาดผึง “เจ้าไม่-ได้-ยินที่ข้าพูดรึไงยะ!!!! จะต้องให้ข้าบอกซ้ำอีกหนรึไงเจ้าสมาธิสั้น!!!! ...ข้าไม่ต้องการพูดกับสา-มัญ-ชนเช่นเจ้า!!” เอลิน่าลุกยืน ชี้นิ้วใส่หนุ่มน้อย “ดูเหมือนว่าประสาทหูเจ้าจะผิดปกติสินะ!!! ก็ดี! ข้าจะได้สั่งให้ทหารมาตัดหูเจ้าทิ้ง!!”

V :: แบบนี้นี่เอง เข้าใจแล้วฮะ ขอให้โชคดีนะฮะ!

Ans :: “เออ! เข้าใจได้ก็ดี!!!!” เอลิน่ากระแทกเสียง “เอ๊ะ แต่เมื่อกี้เจ้ายังพูดกับข้าอยู่นี่หว่า ข้าบอกแล้วไงว่าเจ้าไม่มีสิทธิ์มาพูดกับข้า เจ้าไม่คู่ควรพอ เจ้าเป็นแค่สามัญชนผู้แสนจะต่ำต้อย เป็นเพียงชนชั้น.........” (บ่นด่ายาวโดยที่ไม่สนใจว่าคู่สนทนาจะอยู่ฟังต่อหรือไม่ นางแกแค่ด่าไปให้สนุกปากเท่านั้นเอง(??))

____________________________________________________

ค.คุยกับคุณ

>มาม๊ะมา มาคุยกันหน่อย<

หวัดดีแฮ๊บบบบบบบบบบบบ บ ข้าน้อยคือกระต่ายน้อยน่ารักสุดอร๊างค์อย่างที่หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วในสามโลก(?) ชื่อแก้วแฮ๊บ แล้วทางนู้นชื่ออะไรเอ่ย อยากให้เรียกพี่เรียกน้องยังไงว่ามาเบยยย ย ::

รู้สึกยังไงกับใบสมัครแฮ๊บ...มันดูยาวเพราะเราเว้นบรรทัดนะเออ! จริงๆนะเออ(?) ::

ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการ เราขอตัดสินใจเองว่าจะส่งกลับหรือยัดบทอื่นให้น่อ แต่ถ้าไม่ต้องการบทสำรองก็ใส่หมายเหตุไว้เลยฮร่ะ ::

บ้ายบาย~!!! ขอให้โชคดี ขอบคุณที่มากสมัครมากๆน่อ TwT  ::