ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Mira♦Chateau

    ลำดับตอนที่ #1 : { Veseater } คู่หูสุดป่วน ♥ ก๊วนอลเวง > รับสมัครตัวละคร

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.ย. 61





    "ข่าวมาส่งคร้าบบ!!"

    "ห๊ะอะไรนะ A นี่นายแอบชอบ B งั้นเหรอ?"

    "ไม่ขี้ชงไม่ขี้ชิป ไม่ใช่ผมครับ" (ขยิบตาหน้านิ่งๆ)

    "โอ้...เหมือนจะเจอข่าวหน้าสนใจแล้ว"

    "...ร้ายกาจ!"

    APPLICATION



    " นักข่าวทุกคนเขามีสกิลสอเสือใส่เกือกอยู่แล้วล่ะฮะ "

    บทที่ต้องการ :: นักข่าวแวมไพร์

    ชื่อ - สกุล :: มาร์ค ไลโอเนล / Mark Lionel

    ชื่อเล่น :: มาร์(ไม่สนิทห้ามเรียกเด็ดขาด!) / Mar

    ความหมาย :: -
     
    วัน เดือน ปีเกิด :: 6 เดือน 6

    อายุ :: 14

    สัญชาติ :: ลักเซมเบิร์ก

    เลขประจำตัว :: 123

    ลักษณะภายนอก :: รูปร่างออกไปทางเตัวเล็กและผอมราว159เซนและน้ำหนัก49กิโลกรัมคือรูปร่างที่แสนภูมิใจของมาร์ค ไลโอเนล เด็กชายผู้ชอบสวมเสื้อผ้าไซค์ใหญ่กว่าขนาดลำตัวของเขาราวหนึ่งเท่า ดวงตาสีเขียวเจือฟ้าและเรือนผมสีบลอนด์ซีด อีกทั้งยังสวมใส่ผ้าพันคอผืนหนาลายทางฟ้าและเทาที่มอบความอบอุ่นทางร่างกายใส่แก่ตัวเองอย่างดี นอกจากนี้ยังชอบสวมแว่นกรอบกลมที่ข้างซ้ายมีรูปทรงหยดน้ำตาวงรีโผล่ออกมาเล็กน้อย

    ลักษณะนิสัย :: มาร์ก ไลโอเนลหรือมาร์ เป็นแวมไพร์ผู้มีอุปลักษณะนิสัยที่ขี้สงสัยภายในใบหน้านิ่งๆ มึนและอึนของเจ้าตัวที่แสดงออกมาให้ผู้คนภายในนอกได้รับรู้มัน แต่หารู้ไม่ว่าเจ้าเด็กนี้ล้วนเต็มไปด้วยแผนการแสนร้ายกาจภายในหัวว่าอย่างไรจึงจะได้ข่าวและสอง ใครที่จะตกเป็นข่าวที่น่าสนใจ!

         ภายในรูปร่างเด็กน้อยและความมึนอึน มาร์มีสกิลจืดจางและแฝงตัวเข้าไปใกล้เป้าหมายสูงมากชนิดที่ต่อให้แปลงเป็นค้างคาวก็ยังมีโอกาสถูกจับมากกว่าการที่มานั่งบนม้านั่งแล้วกางหนังสือพิมพ์โง่ๆฉบับหนึ่งซึ่งเขาอ่านไม่รู้เรื่องเพื่อเข้าใกล้เป้าหมาย ก็แหงนี่หว่า...ไอ้หนังสือพิมพ์นั่นมันเป็นภาษาจีน!

         นอกจากสกิลความจืดจางที่เจ้าตัวยืดอกภูมิใจแบบหน้าด้านๆเขายังสามารถเข้าไปพูดคุยต่อบทสนทนากับเป้าหมายได้อย่างลื่นไหลเหมือนสบู่ แม้จะติดที่พูดน้อยไปบ้างแต่การที่เขาเงียบและตั้งใจเป็นผู้ฟังที่ดี ถามคำถามออกมาเป็นบางครั้งบางคราวนั่นทำให้เป้าหมายไม่สงสัยตะขิดตะขวงใจอะไรมากนัก

         มาร์เป็นคนที่ค่อนข้างจะโกรธง่ายแต่หายยาก แต่แน่ล่ะว่าร้อยทั้งร้อยคนไม่มีใครรู้ว่าเขาโกรธอยู่นอกจากตัวของเขาเอง เพราะเวลาโกรธมักซ่อนสีหน้าได้มิดชิดจนน่าตกใจ รวมไปถึงความที่ไม่ว่าต่อให้อารมณ์แปรเปลี่ยนไปยังไงน้ำเสียงก็ยังคงเฉื่อยเหมือนเดิม นั่นยิ่งทำให้สังเกตุว่าเขานั้นเศร้าหรือโกรธยากเข้าไปใหญ่

         เวลาที่เขาได้ข่าวที่น่าสนใจ โดยเฉพาะเรื่องรักๆใคร่ๆของคนภายในโรงเรียน จงจำไว้ให้ขึ้นใจว่าอย่าให้มาร์มาเกาะแกะชีวิตรักของพวกคุณทั้งสองไปมากกว่านี้ถ้าหากยังอยากจะปิดเป็นความลับไม่ให้ชาวบ้านรับรู้ เพราะเวลาเจ้าเด็กนั่นอยู่ที่ไหนก็มักจะชอบนำข่าวไปชงเองเขย่าเองทั้งนั้นแหละน่า!

    เห็นขี้ชง ขี้ชิบ หน้านิ่ง หน้าด้านหน้าทนขนาดนี้ มาร์เป็นคนที่ซื่อบื้อมากๆเวลามีความรัก เวลาเขาหลงรักใครซักคนมักไม่ค่อยรู้สึกตัวและค่อนข้างใช้เวลานานในการรู้ตัว เพราะถึงจะอ่านอารมณ์คนออกได้เป็นที่หนึ่ง แต่เรื่องอารมณ์ของตัวเองแม้แต่ตัวเองก็ไม่ได้รู้ดีไปมากกว่าคนอื่นเลย จะเรียกว่าซื่อบื้อเรื่องรักๆใคร่ๆก็ไม่ผิดหรอก

    ประวัติ :: มาร์ค ไลโอเนลเกิดที่ชานเมืองหลวงของประเทศลักเซมเบิร์ก อันเป็นที่ๆค่อนข้างอุดมสมบูรณ์และถูกห้อมล้อมไปด้วยความเอ็นดูจากพี่ๆป้าๆลุงๆแถวนั้นแม้จะอยู่ภายในสถานะแวมไพร์ก็ตามที
         ตลอดชีวิตที่ผ่านมาของเจ้าตัวค่อนข้างจะดำเนินไปอย่างเรียบง่ายไม่มีอะไรผิดไปจากที่คิดไว้มากเท่าไหร่นัก     แม้ว่าเหล่าเด็กๆภายในวัยเดียวกันกับเขามักจะชอบหลบหน้าและแสดงสีหน้าหวาดกลัวมากก็ตามที จนกระทั่งวันหนึ่งที่เขาเดินไปยังที่สวนสารธารณะและได้พบเจอกับนักข่าวตกกระป๋องคนหนึ่งก่อนจะตัดสินใจเข้าไปคุยด้วย...
         แม้ว่าจะรู้สึกแปลกใจในยามแรกที่ได้พบพานกัน แต่เขากับนักข่าวคนนั้นกลับคุยถูกคอกันอย่างแปลกประหลาด ชายคนนั้นสอนให้เขาใช้กล้องถ่ายรูปสมัยเก่า การสะกดรอยตามคนอื่นที่ตกเป็นเป้าหมายของการทำข่าวจนเชี่ยวชาญ หรือแม้กระทั่งการใช้ถ้อยคำและเรียบเรียงประโยคของข่าวให้ดูน่าสนใจ หลายปีที่ได้ทำงานร่วมกันทำให้เขาและชายคนนั้นมีความสุข จนกระทั่ง...

    "ในที่สุดนายก็กำลังจะกลายเป็นศิษย์เอกของฉันแล้วสินะ มาร์"

    "ฮะ"

    "เอาล่ะ ฉันจะสอนจรรยาบันของนักข่าวที่ดีให้เธอ สาบานตามฉันซะมาร์"

    "ฮะ!"

    "ข้าพเจ้าในฐานะของนักข่าวผู้มีจรรยาบรรณ ข้าพเจ้าขอสาบานว่าจะสอใส่เกือกตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ เอ้าพูดตามฉันซิมาร์"

    "ข้าพเจ้าในฐานะของนักข่าวผู้มีจรรยาบรรณ ข้าพเจ้าขอสาบานว่าจะสอใส่เกือกตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ฮะ!"

    "ดีมาก ทีนี้ในที่สุดเธอก็จบการศึกษาจากฉันแล้ว ต่อจากนี้จงไปบ่มเพาะวิชาให้แกร่งกล้าซะ!"

    นักข่าวคนนั้นเดินหันหลังไปมองพระอาทิตย์ยามเย็นที่กำลังใกล้ลับขอบฟ้า ลมพัดให้ชายเสื้อโค้ทของชายคนนั้นปลิวไปตามแรงน้อยๆ ดวงตาสีนิลและใบหน้าของชายคนนั้นหันมองเขาแวบหนึ่งก่อนที่จะส่งยิ้มยิงฟันขาวแล้วเดินจากไป ท่ามกลางป้าๆน้าอาที่กรูวิ่งมาหาเขาพร้อมกับตำรวจที่ยกโขยงกันมาเป็นพรรคพวก ก่อนจะวิ่งไล่จับชายคนนั้นจนมองไม่เห็นแผ่นหลังในที่สุด

    สิ่งที่ชอบ :: ข่าว - ชอบมากจนถึงขั้นคลั่งไคล้
    กล้องถ่ายรูป - ของประจำตัวของเขาที่นิยมพกไปพกมาเสมอ 
    เลือด - พกติดตัวไว้ประจำ และมักดื่มเวลาคอแห้ง

    สิ่งที่ไม่ชอบ / เกลียด :: การไม่ได้ทำข่าว - จะทำหน้าบึ้งตึงกลับไปขลุกอยู่ที่ห้องสมุดทันทีทันใด
    ไม่ได้ดื่มเลือด - จะทำหน้าอมทุกข์ทันทีที่ไม่ได้ดื่มเหมือนปลาขาดน้ำ

    สิ่งที่กลัว / แพ้ :: ฟิล์มกล้องเสีย - ทรุดตัวลงไปกับพื้นก่อนที่จะนำกล้องไปใส่ฟิล์มใหม่ดีๆ

    ลักษณะการพูด :: ชอบใช้น้ำเสียงเนิบนาบในการพูดการจา หากเวลาที่อารมณ์ขุ่นมัวหรือเจอสิ่งที่ไม่ชอบน้ำเสียงจะดูห้วนขึ้นและแย่ลง แต่หากเจอสิ่งที่ชอบน้ำเสียงจะร่าเริงขึ้นและอารมณ์ดีขึ้นทันตาเห็น เรียกตัวเองว่าผมกับทุกเพศทุกวัย แทนคนอื่นว่าคุณถ้าเกิดพูดใมนกรณีที่อายุมากกว่าและแทนนาย/เธอสำหรับคนอายุน้อยกว่าและเท่ากัน

    "สวัสดีฮะ"

    กล่าวด้วยน้ำเสียงเนิบนาบในขณะที่มือเอื้อมไปกระชับกล้อง

    "เลือดหมด..."

    หน้าอึมครึ้มปะปนกับสีหน้าบึ้งตึงพร้อมขีดสามขีด ก่อนที่ไม่นานนักสีหน้าก็พลันห่อเหี่ยวราวกับปลาขาดน้ำ

    "..."

    หันหลังกลับไปขลุกอยู่ที่ห้องสมุดทันทีเนื่องจากกล้องเสียจนต้องนำมันเอาไปซ่อม

    "ข่าวใหม่ล่ะ!"

    น้ำเสียงร่าเริงอารมณ์ดีและแววตาเปล่งประกายในขณะที่เปิดอ่านข่าวใหม่ๆที่พึ่งถูกอัพเดตทันที

    "ชีส..."

    กล่าวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เอื้อมมือไปกดรัวชัตเตอร์เพื่อถ่ายรูป ก่อนที่ไม่นานนักจะรีบกลายร่างเป็นค้างคาวแล้วรีบหลบหนีไปทันที 

    เพิ่มเติม :: หากไม่ได้ทำข่าวจะชอบไปขลุกตัวอยู่ที่ห้องสมุด เพื่อหาข้อมูลนำมาเสริมข่าวให้ดูดีและมีสาระ

    TALK TO STAR

    สวัสดีนะคะ~ เรามีชื่อว่า สตาร์ ค่ะ ผู้ปกครองมีนามว่าอะไรเอ่ย?
    :: มิร่าจ้า

    อา~ ทานข้าวมาหรือยังอะตะเอง 
    :: ทานมาแล้วล่ะ!

    เราขอเรียกว่าที่รักได้ไหม? (ถึงตอบไม่ ข้อต่อไปก็เรียกอยู่ดี(?))
    :: ตามสบายเลยจ๊ะ

    ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอที่รัก?
    :: เราเห็นเรื่องนี้ติดแท๊กรับสมัครน่ะ

    แล้วถ้าลูกสาวหรือลูกชายของที่รักไม่ติดนี่จะโกรธเราไหมง่า?
    :: ไม่เป็นไรจ้า

    ถ้าหากไม่ติดจริงๆ จะรับกลับบ้านหรือจะให้เป็นตัวละครเสริมในเรื่องดีเอ่ย?
    :: รับกลับบ้านจ๊ะ♦

    ไหนๆ ขอนิยามของน้องหน่อยสิ
    :: โชตะ---แอะแฮ่ม

    แล้วถ้าเกิดน้องจะมีคู่นี่จะเป็นอะไรไหมเอ่ย? เช่น นอมอล หรือ ยาโอยอะไรแบบนี้?
    :: ได้ตามสบายเลยจ้า

    ขอให้โชคดีนะที่รัก~ อยู่กับเราคนนี้ก็ทำตัวสบายๆ เนอะไม่ต้องไปเกร็งหรือเคร่งเครียดอะไรเนอะ
    :: จ้า!

    Matcha
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×