ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic Khr/Reborn) Inverse รักนี้ต้องกลับกัน (All27)

    ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่5

    • อัปเดตล่าสุด 4 ธ.ค. 54


     

    ไอ้มุคุโร่/ไอ้สวะ/ท่านมุคุโร่/อาจารย์หนุ่มทุกคนพูดพร้อมกัน

    มิ้นจัดการเลยรีบอร์นพูดสั่งมิ้นที่อยู่ใกล้คามิที่สุด

    ผลัก มิ้นเลยถีบเข้าให้

    คึหึหึ มาถีบผมทำไมล่ะครับสาวน้อย

    ป่ะป๋าสั่ง ฉันก็มีหน้าที่ทำตามที่ป่ะป๋าสั่งแค่นั้นล่ะ

    ต๊ายยยายรีบอร์นจังมีลูกสาวด้วยเหรอจ้ะสาว(??)ประจำวาเรียนายลุซซูเรียพูด

    ป่ะป๋ามิ้นขออณุญาติ

    ตามบายเถอะสิ้นเสียงรีบอร์นมิ้นก็รีบวิ่งไปในห้องน้ำทันที

    อ้วกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

    รีบอร์นลูกสาวนายเป็นอะไรไปน่ะ”มาม่อนถาม

    ยัยนั้นไม่ใช่ลูกสาวฉันฉันแค่เก็บมาเลี้ยงอีกอย่างมันแพ้กระเทย เจอทีไรอ้วกทุกที”รีบอร์นพูดจบลูซซูเลียทำหน้าเซง

    ว่าแต่ทุกคนมาที่นี้ได้ยังไงล่ะค่ะสึนะที่อยู่ในร่างสาวน้อยเมื่อได้สติก็พูดขึ้นทันที

    ไอ้สวะอยากเหมือนไอ้สวะฉลามรึไงถึงได้มาแต่งหญิงแบบนี้ซันซัสพูด

    ฉันก็ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้หรอกนะตื่นมามันก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ซันซัสนี้มันปากเสียจริงๆสึนะบ่นอุบอิบแบบไม่พอใจสุดๆ

    ฮะฮะ สึนะน่ารักมากๆเลยนะยามาโมโตะเนียนมาโอบเอวสึนะเรียบร้อย

    เจ้าบ้าเบสบอลปล่อยรุ่นที่10เดี๋ยวนี้เลยนะ

    ฮะฮะ หึงฉันเหรอโกคุเดระ”(ไอ้บ้านี้มันฟค all27 อย่าเปรียนสมาการดิฟระ)

    ไอ้บ้าฉันหึงรุ่นที่10ต่างหากล่ะโว้ยยยย

    ห๊ะ โกคุเดระคุงหึงฉันทำไมล่ะสึนะทำหน้าสงสัยพรางเอียงคอถามเล็กน้อยซึ้งเกือบะทำให้หัวใจเหล่าเมะหลุดออกมา

    ปะ ป่าวครับรุ่นที่10

    พวกนายอ่ะเลิกเรียกคามิจังว่า รุ่นที่10หรือวองโกเล่ได้ป่ะมิ้นที่เดินออกมาพร้อมแว่นกันแดดพูด(ไว้กันรังศีกระเทยเข้าตารึ)

    อย่างเธอมีสิทธิอะไรมาไม่ให้ฉันเรียกรุ่นที่10ว่ารุ่นที่10วะ

    ชิชิชิ นั้นสิเธอเป็นใครกัน

    ยัยนี้เป็นลูกศิษย์หมายเลข1ของฉันเองแล้วตอนนี้ก็เป็นองครักษ์ของคามิด้วยรีบอร์น

    โว้ยยย ยัยเด็กผู้หญิงอย่างนี้เนี่ยนะศิษย์อันดับหนึ่งของนาย แล้วทำไมไอ้ไม่สิยัยเปี๊ยกถึงต้องมีองครักษ์วะแค่พวกฉันก็น่าจะพอแล้วนี่หว่าสควอโล่พูด(ตะโกนซะมากกว่า)

    นั้นสิฮะ me ก็เห็นด้วยคนที่จะคอยดูแลสึนะคุงทำไมไม่ให้เป็นพวกmeล่ะฮะฟรานถามต่อ

    เดี๋ยวฉันจะบอกพวกนายทีหลัง แล้วนี้พักกันทีไหนล่ะเนี่ยรีบอร์นถาม

    จะพักที่นี้เหล่าเมะพูดพร้อมกันทุกคน

    ทุกคนคงพักที่นี้ไม่ได้หรอกค่ะเพราะตอนนี้เหลือห้องพักอีกแค่1ห้องเท่านั้นเองมิ้นพูด

    งั้น ฉันx10/me/เจ้าชาย จะอยู่ที่นี่

    ฉันละจะบ้าตาย งั้น โคลม มาม่อนพวกเธออยู่ที่นี้แล้วกันนะรีบอร์นพูดตัดจบ

    ทำแบบนี้ได้ไงวะเหล่าเมะพูดพร้อมกันอย่างเสียงดาย

    นายจะอยู่ที่นี้ไหมล่ะฮิบาริรีบอร์นถาม

    ได้รึเจ้าหนู

    ฉันจะให้นายอยู่เป็นคู่ซ้อมให้ยัยมิ้นน่ะ เรื่องห้องนอนก็ให้โคลมกับมาม่อนไปนอนห้องมิ้นซะรีบอร์นเน้นคำว่าคู่ซ้อม

    ยัยสัตว์กินพืชเพศเมียนี้มันจะเก่งแค่ไหนเชียว

    ก็ถึงขนาดให้ฉันแขกหักได้ล่ะรีบอร์นพูดเบาๆ

    /ยัยนี้มันเจ๋งขนาดนี้เลยเรอะ/ทุกคนคิด

    ทุกคนค่ะก่อนกลับมาทานของหวานไหมฉันพึ้งอบเค้กเสร็จ”(ถึงว่าทำไมไม่พูดเลยหายไปอบเค้กนี้เอง)

    คุณฮิบารินั่งรอตรงนี้ก็ได้ค่ะเดี๋ยวฉันตัดมาให้นะค่ะ

    ผมจะขึ้นไปรอบนห้องฮิบาริพูดจบก็ขึ้นไปบนห้องนอน

     

    .

    ..

    ...

    ก๊อกๆ

    “ใคร”

    “คามิ...สึนะเองค่ะ”

    “เจ้ามาสิเจ้าสัตว์กินพืช”สิ้นเสียงฮิบาริสึนะก็เข้ามาในห้อง ภายในห้องของฮิบารินั้นมืดมิดมีเพียงแสงที่ส่องมาจากหน้าต่างเท่านั้น

    “คุณฮิบารินี้เค้กค่ะ”

    “วางไว้ตรงนั้นล่ะเดี๋ยวผมกินเอง”สึนะเลยวางเค้กไว้ตรงโต๊ะข้างเตียง

    “งั้นฉันขอตัวนะค่ะ”สึนะพูดขอตัวแต่ก็ถึงฮิบาริดังไปกอดบนเตียงแทนซะนี้

    “คุณรู้ไหมผมคิดถึงคุณแค่ไหน”ฮิบาริพูดทั้งๆที่หน้าตนนั้นซุกับซอกคอขาวๆอยู่

    “ทำไมคุณถึงได้กลายเป็นแบบนี้ผมก็ไม่รู้หรอกนะแต่คุณจะทำผมคลั่งแล้วรู้รึเปล่า”ฮิบาริพูดแล้วเลียต้นคอขาวๆขอสึนะ

    “ค คคุณฮิบาริปล่อยฉันเถอะค่ะ นะค่ะ ว๊ายยย”สึนะถูกผลักจนล้มไปนอนที่เตียงฮิบาริจึงขึ้นมาคร่อมตัวเธอไว้

    “คุณฮิบาริจะทำอะไรน่ะค่ะไม่ได้นะค่ะ”สึนะพยายามดิ้นขัดขืน

    “ไม่ ไม่จะไม่ปล่อยคุณไปไหนอีกแล้ว”ฮิบาริพูดจบก็พุ่งจู่โจมริมฝีปากของร่างบางทันที ลิ้นร้อนๆถูกสอดเข้าไปในปากของร่างบางเพื่อค้นหาความหวาน

    ก๊อกๆ

    ฮิบาริ ปล่อยสึนะออกมาได้แล้ว

    ชิร์ เจ้าหนูเรอะมาขัดซะได้ฮิบาริบ่นใจในก่อนจะปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระ

    “เธอไปได้แล้วเดี๋ยวเจ้าหนูจะว่าเอา”ฮิบาริพูดจบสึนะก็รีบลุกออกไปทันที

     

    “คามิเจ้าฮิบาริมันทำอะไรเธอรึเปล่า”รีบอร์นถามด้วยความเป็นห่วง

    “ป ป่าวหรอกคุณฮิบาริไม่ได้ทำอะไรแล้วพวกโกคุเดระคุงล่ะ”

    “เมื่อกี้โกคุเดระโดนยัยมิ้นซัดสลบไปแล้วตอนนี้โดนลากกลับไปแล้วล่ะ”รีบอร์นพูดชิวๆ

    “พรุ่งนี้นายห้ามออกไปไหนเด็ดขาดเลยนะคามิ ไม่ว่าจะยังไงก็ห้ามออก”รีบอร์นพูดด้วยน้ำเสียงอันดุดัน

    “อะ อื้มงั้นฉันไปนอนก่อนนะ”สึนะพูดจบก็เดินเข้าห้องไป

     

    “ป่ะป๋าอย่านะค่ะว่าพรุ่งนี้”

    “อื้มใช่แล้วล่ะพรุ่งนี้มาถึงแล้ว โคลมกับมาม่อนล่ะ”

    “เข้าไปอยู่ในห้องฉันแล้วค่ะงั้นคืนนี้ฝันดีนะค่ะป่ะป๋า”

     

    ฮาท้ายบท(รึเปล่า)

    ไรท์//ฮายยยยนี้มิ้นพรุ่งนี้มันวันอะไรเหรอ

    มิ้น//วันจันทร์...

    ไรท์//กวนตีนเนอะ - - งั้นรีบอร์นจังพรุ่งนี้วันอะไรเหรอทำไมไม่ให้คามิจังออกไปไหนล่ะ

    รีบอร์น//วันๆหนึ่งที่อยู่ในปี

    ไรท์//ไอ้นี้หนักกว่าอีกเอาเป็นว่าช่วยเม้นกันหน่อยน๊า

     ใครอยากได้ NC มาตอนหน้าแล้วคร้า ^o^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×