ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic KHR/reborn)My love vongola in thai

    ลำดับตอนที่ #7 : 7

    • อัปเดตล่าสุด 30 ส.ค. 54


    ต่อจากตอนที่แล้ว
    ___________________________________________

    ''นี่ๆครูประจำชั้นอ่ะ"ไดร์เรียกเบียคุรัน

    "ครับมีอะไรหรือครับศิรดาจัง"เบียคุรันตอบกลับ

    "เรียกซะสยองเลยพวกฉันจะบอกว่าตั้งแต่วันพรุ่งนี้ไป1เดือนฉันจะไม่มาโรงเรียนนะ"ไดร์พูดเพราะไดร์จะพาเหล่านางเอกไปหาพี่กับเธอ

    "จะไปไหนเหรอครับ"สึนะถาม

    "ญี่ปุ่น"พิมพ์แค่นั้นสึนะ โกคุ ยามะ �เรียวเฮ ก็

    "ห๊ะ ญี่ปุ่นไปทำไม"พูดพร้อมกันหมด

    "ไปหาพี่ชายไปด้วยกันมะถึงยังไงที่นั้นก็บ้านพวกนายนิ"เมี้ยวน่าพูดงั้น

    "ไปก็ถือว่าไปทัศนศึกษาก็แล้วกันนะพวกนาย"รีบอร์นที่มาจากไหนไม่รู้(?)พูดขึ้น

    "เด็กที่ไหนเนี่ย"สาวๆพูดพร้อมกัน

    "ดีจ้า"รีบอร์นทัก

    "รีบอร์นจะดีเหรอมันเร่งด่วนไปนะถึงพวกฉันจะอยากไปก็เถอะ"สึนะรีบทักแต่ยามะกลับ

    "555+เอาสิฉันคิดถึงซูชิฝีมือพ่อฉันแล้วด้วย"ลั้นล้าตามฉบับของตัวเองแล้วทุกอย่างต้องหยุดลงเมื่อ

    'เก็บไปใจไว้ในลิ้นชัก คงไม่เจอแล้วรักแท้~'

    "ฮาโหลโอ้เย้"ไดร์พูดลงไปในโทรศัพท์

    "ฮะ อื้มจะไปพรุ่งนี้แล้วไปที่เมืองไหนอ่ะ"

    "ฮะ!! ไม่ต้องไปแล้วไมอ่ะ"ไดร์พูดเสียงตกใจเพื่อนของเธอก็ตกใจเช่นกัน

    "คนแข่งไม่อยู่ ไม่เป็นหรอกพรุ่งนี้เดี๋ยวไดร์ก็ไปหาแล้วน๊าพี่ไนท์อีกตั้ง1อาทิดเดี๋ยวอีคู่แข่งก็มาเองล่ะแค่นี้นะ "ไดร์พูดจบก็วางสายไป

    "พวกเรากลับไปจัดเป๋ากัน"เซ้นท์และเซนที่เงียบมาสักพักพูดขึ้นพร้อมกัน

    "จัดไป!!"สาวๆพูดพร้อมกันแล้วก็เดินออกจากห้องไปโดยไม่สนใจพวกผู้ชายเลย

    พวกผู้ชาย

    "รีบอร์นมานี้ทำไมเหรอ"สึนะถาม

    "ฉันจะมาเตือนพวกนาย"รีบอร์นพูดเสียงเครียด

    "เตือนอะไรเหรอเจ้าหนู"ยามะถาม

    "โกคุเดระ ฮิบาริ บาจิล"รีบอร์นพูดชื่อทั้ง3คนออกมาก็สร้างความเครียดให้กับทั้ง3

    "โกคุเดระ นายห้ามเรียกสึนะว่ารุ่นที่10อีก ฮิบาริเลิกใช้ทอนฟาในทีสาธารณะได้แล้วส่วนบาจิลให้พูดแบบคนปรติซะ"

    "ทำไมล่ะ"ชายทั้ง3พูดพร้อมกัน

    "ก็เพราะพวกผู้หญิงพวกนั้นสงสัยในตัวพวกนายล่ะสิแต่ถ้าเลิกไม่ได้ก็บอกความจริงไปเลยเข้าใจรึป่าว"รีบอร์นพูดจบก็เดินออกไป

    พวกผู้หญิง

    "นี่เคียวโกะ"เมี้ยวน่าเรียกเคียวโกะ

    "จ้ะเมี้ยวน่าจัง"

    "ทำไมนายฮิบาริกับคนที่ชื่อบาจิลต้องพกอาวุธด้วยล่ะ"เมี้ยวน่าถาม"นั้นสิตอนฉันเห็นยังตกใจเลยแถมตอนตีกันยังกะว่ามีนักฆ่ามาสู้กันอยู่ตรงหน้าแถมยังมีไฟอะไรไม่รู้ด้วยอ่ะสีม่วงๆฟ้าๆ"เซนเข้ามาสมทบ

    "เอ่อ...อันนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะจ้ะรู้คุณฮิบาริน่ะ คุณฮิบาริเค้าเป็นคนที่ชอบพกไปไหนมาไหนอยู่แล้วน่ะ"เคียวโกะพูดเบียงๆไปนิดหน่อยในเรื่องไฟดับเครื่องชนเพราะเธอก็ไม่กล้าบอกพวกเธอว่าพวกเขานั้นเป็นมาเฟีย

    "แล้วนี่เราต้องไปญี่ปุ่นที่เมืองไหนเหรอค่ะไดร์จัง"ฮารุช่วยเคียวโกะเปลี่ยนเรื่องพูด

    "เมืองนามิอะไรสักอย่างเนี่ยล่ะรู้จักมะ"เพียงแค่สิ้นเสียงไดร์ เคียวโกะ ฮารุก็

    "เย้! นามิโมริ"เย้ออกมาพร้อมกันดังๆ

    "รู้จักด้วยเหรอ "กระต่ายพูด

    "จ้ะก็ที่นั้นน่ะเมืองที่พวกฉันมายังไงล่ะ"เคียวโกะพูดด้วยความดีใจเพราะเธอก็คิดถึงเพื่อนรักของเธอ

    "งั้นก็ดีไปแล้วช่วยนำถามด้วยนะ"เมื่อพิมพ์พูดจบต่างคนก็ต่างแยกย้ายออกไปจัดของ

    'ไปเืมืองนามิโมริเหรออยากไปเจอเคนกับจิคุสะที่โกคุโยจังเลย'โคลมก็คิดอยู่คนเดียว

    เช้าวันต่อมาเวลาตี5ครึ่ง

    ห้องเมี้ยวน่า&ฮิบะ

    "นายตื่นได้แล้ว"เมี้ยวน่าพูดแบบนี้ฮิบะไม่มีท่าทีกระดิกเลยจนกระทั้ง

    "นายเราต้องไปถึงเมืองนามิโมริก่อน10โมงนะ"เพียงแค่ได้ยินคำว่านามิโมริก็มีอะไรวิ่งผ่านเมี้ยวน่าไปด้วยความเร็วไปประมาณ2รอบเมื่อเมี้ยวน่าหันกลับมาดูก็พบฮิบาริในชุดกรรมการคุมกฏโรงเรียนนามิโมริพร้อมกระเป๋าเดินทางแล้ว(เมพเกินไปแล้ว/ไรท์)

    'นายนี่เวลาแบบนี้ก็น่ารักดีนะ'<<นี่คิดสิ่งที่เมี้ยวน่าคิด

    ห้องเซ้นท์&ป๋าเบีย

    "นายตื่นสิโว้ย"เซ้นท์พยายามปลุกป๋าเบียแต่ก็ไร้ผลจนเธอต้องงัดไม้เด็จออกมาโดยการพูดว่า

    "เอะตรงนี้มีใครทิ้งมาชเมโล่ไว้ด้วยเอาไปทิ้งดีกว่า"แค่นั้นเบียคุรันก็เด้นขึ้นมาจากเตี้ยงด้วยชุดนอนสุดขาวสะอาดและเมื่อป๋าเบียลุกแล้วเซ้นท์ก็จัดการลากป๋าเบียเข้าไปในห้อง(!?)น้ำทันที

    ห้องกระต่าย&ยามะ

    "ยามาโมโตะตื่นได้แล้วนะ"กระต่ายมาปลุกยามาโมโตะที่ข้างๆเตียงแต่ด้วยความง่วงของยามาโมโตะ จู่ๆก็ได้จับตัวของกระต่ายกดลงไปนอนด้วยข้างๆเพราะเข้าตัวคิดว่าเป็นหมอนข้าง

    "O///////////////O นายตื่นเดียวนี้เลยนะ"กระต่ายพยายามเอาตัวออกแต่เมื่อความพยายามใกล้สำเร็จยามาโมโตะก็เริ่มคว้าหมอนข้างอีกครั้งแถมคราวนี้ยามาโมโตะยังเอาหน้าของตัวเองไปซุกตรงซอกคอของกระต่ายอีก

    "กริ้ดดดดดดดด อีตาบ้านายตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะย่ะ"กระต่ายอายจัดจนเผลอถีบยามาโมโตะลงไปจากเตียง แต่ยามะก็ไม่ยอมตื่นสักที

    ห้องเซน&บาจิล

    "เซนครับ"บาจิลพยายามปลุกเซน

    "ขอเวลาอีกนิดนึงนะ"เซนละเมอตอบบาจิลเลยยืนหน้าเข้าไปใกล้หูของเซน(><)

    "ตื่นได้แล้วนะครับ!!"บาจิลพูดเสียงดังเข้าไปในหูของเซนแล้วมันก็ได้ผลเซนตื่นขึ้นมาว่า

    "ฉันตื่นแล้วนะ.."เธอดันลุกขึ้นมาด้วยความเร็วบอกกับบาจิลยังไม่เอาหน้าออกผมของมันก็คือหน้าของเซนและบาจิลห่างกันไม่ถึงมิลถึงขนาดว่าถ่างรู้สึกถึงลมหายใจของกันล่ะกันเลยทีเดียว และฉากแบบนี้มักจะตามด้วย

    "กริ้ดดดดดดด อีตาบ้าออกไป"เซนพลักบาจิลออกกแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป

    ห้องเอ&เรียวเฮ

    "คุณเรียวเฮค่ะตื่นได้แล้วค่ะ"เอเดินไปปลุกเรียวเฮที่เตียง

    "ตื่นแบบสุดขั้ว!!"เรียวเฮทำท่าร้อนแรงชูมือขึ้นฟ้าด้วยแรงกำลังพอเหมาะแต่มือข้างหนึ่งนั้นดันไปโดนตรงกลางดั้งของเอ เรียวเฮเลยต้องวิ่งวุ้นไปหากล่องพยาบาลมาทำแผลให้เอและเมื่อทำแผลเสร็จเรียวเฮก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ

    'คุณเรียวเฮใจดีจังเลย ฮิฮิแถมตอนวิ่งหากล่องยาก็น่ารักซะ เอะทำไมเราต้องดีใจด้วยเนี่ย??'เอคิด

    ห้องพิมพ์&เบล

    ตอนนี้ภายในห้องมีเพียงพิมพ์นอนอยู่ส่วนเบลไปไหนไม่รู้และสักพักหนึุ่งก็มีคนเปิดประตูห้องน้ำออกมาเดินตรงเข้ามาเตียงที่พิมพ์นอน

    "เธอตื่นได้แล้ว เจ้าชายมาปลุกแล้ว"เบลมาปลุกพิมพ์ให้ตื่นแต่เมื่อพิมพ์ตื่นมาก็

    "O//////O นะๆๆนสยเป็นใคร"พิมพ์ถามพร้อมอาการหน้าแดง

    "เจ้าชายเบลเฟกลอเองไงคร้าบ"เบลตอบ

    "ไม่จริงน่ะ นายแน่เหรอแล้วผมข้างหน้าของนายล่ะ"พิมพ์ถามด้วยเสียงไม่แน่ใจ

    "ไม่รู้อ่ะพอดีเมื่อวานมีเจ้าหญิงบอกว่าเจ้าชายต้องตัดผมข้างหน้าออกถึงจะได้เจอเจ้าหญิงอ่ะ"เพียงแค่เบลพูดแค่นั้นพิมพ์รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปเลย และเมื่อเข้าห้องน้ำไปเจอเส้นผมสีทองจำนวนมากอยู่ตรงอ่างล้างหน้าและข้างๆนั้นก็มีกรรไกรวางอยู่

    "นี่นายลงทุนขนาดนี้เลยเหรอเบล"พิมพ์พูดกับตัวเองในห้องน้ำ

    ห้องไดร์&ฟราน

    "ฟรานๆตื่นได้แล้ว"ไดร์ปลุกมิ้นแต่ฟรานก็

    "มีขอนอนต่อหน่อยนะมีง่วง ยายจะไปไหนก็ไปเลยไป"ฟรานพูดกวนประสาทจนไดร์ต้องเอาสมุดโทรศัพท์เล่มหน้ามาทำท่าจะทุ้มเข้าใส่หน้าฟราน(กริ้ดรุนแรง/ไรท์)แต่เสมือนว่าฟรานนอนดิ้นขาของฟรานก็ไปตัดขาของไดร์จนไดร์ล้มลงไป..ทับตัวฟรานจนฟรานต้องตื่น

    "ไดร์นี่ตัวหนักจังเลยนะ มีลุกก็ได้"ฟรานหน้าเฉยลุกไปเข้าห้องน้ำส่วนไดร์ก็นั่งหน้าแดงอยู่บนเตียง

    ห้องสึนะ&เคียวโกะ

    ตอนนี้ทั้ง2คนตื่นแล้วแต่สึนะยังนั่งอยู่บนเตียงส่วนเคียวโกะก็ลุกไปอาบน้ำ

    'จะไปที่เมืองานมิโมริ รึป่าวนะ อยากไปหาแม่จังเลย'สึนะด้คิดอยู่บนเตียงสักพักเคียวโกะก็เปิดประตูห้องน้ำพร้อมกับชุดเดินทางแต่เพราะขาอาจจะเปียกเลยทำให้เคียวโกะลื้นล้มแต่ด้วยความเร็วของบอสวองโกเล่ทำให้สึนะวิ่งเข้าไปรับตัวได้ทันได้ในท่าเจ้าสาว

    "O//////Oอะ..เอ่อขอบคุณน่ะจ้ะสึนะคุง แต่วางฉันลงเถอะจ้ะ"เมื่อเคียวโกะพูดจบสึนะก็วางเคียวโกะลงบนเตียง(!?)แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ

    "ระวังหกล้มนะจ้ะ"เคียวโกะเตือน"ฮะ..ฮ่ะ ^^"สึนะยิ้มตอบแต่รอยยิ้มนั้นดันทำให้ร่างบางหน้าขึ้นสียิ่งกว่าเดิม

    ห้องโกคุ&ฮารุ

    ภายในห้องนี้มีเปียโนหลังนึงกำลังเล่นด้วยบทเพลงที่ไพเราะด้วยชายร่างหนึ่ง โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีหญิงสาวไปแอบมองอยู่และเมื่อชายผู้นั้นได้รู้สึกตัวก็

    "ฮารุอาบเสร็จแล้วทำไมไม่เรียก"โกคุหันมาพูดกับฮารุ

    "ก็ฮารุชอบตอนที่คุณโกคุเดระเล่นเปียโนนิค่ะเพาะมากๆเลยนะฮารุ เวรี่ๆ ไลค์(ชอบมากๆนั้นล่ะ/ไรท์)เลย"แต่เพราะฮารุพูดคำว่าชอบเพียงแค่นั้นทำให้โกคุเดระหน้าขึ้นสีเล็กน้อยจนเจ้าตัวต้องแก้เขินเดินเข้าห้องน้ำไปเลย

    'เมื่อกี้เหมือนเห็นคุณโกคุเดระหน้าแดงเลยหรือว่าเราจะตาฝาดแบบคุณโกคุเดระคงไม่หน้าแดงกับเราหรอก'ฮารุคิด

    ห้องมุคุโร่&โคลม

    2คนนี้ไม่ได้อยู่ในห้องพักแล้วแต่กลับลงมานั่งกินข้าวที่ห้องอาหารข้างล่างเรียบร้อยแล้ว

    "โคลมผู้น่ารักของผมอ้ำสักครับนะครับ"มุคุโร่พูดด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้มแต่โคลมกลับมีสีหน้าที่อายสุดแต่ก็ต้องกินคำนั้นเข้าไปเพราะกลัวจะเสียมารยาท

    "ดีมากเลยครับโคลมที่รักของผม ต่อไปกินน้ำนะครับ"มุคุโร่พรางยื้นแก้วน้ำไปให้

    "มะ..ไม่ดีกว่าค่ะท่านมุคุโร่"เมื่อโคลมตอบปฏิเสธมุคุโร่ก็ทำหน้าเซงโลกแล้วยกแก้วน้ำขึ้นดื่มแล้วตรงมาหาโคลมจากนั้น

    มุคุโร่ก็สะกิดโคลมให้หันหน้ามาเและเมื่อโคลมหันหน้ามามุคุโร่ก็รีบนำฝีปากของตนประกบกับริบฝีปากของโคลมโดนทันทีความรู้สึกของโคลมในตอนนั้นรู้สึกเหมือนมีน้ำหวานๆสผ่านเข้ามาในปากของเธอแล้วสักพักมุคุโร่ก็ถอดริมฝีปากออกแล้วกลับไปนั่งที่เดิม

    "ถ้ายังดื่ออยู่ผมจะทำแบบนั้นอีกนะ"มุคุโร่พูดได้หน้าตาเฉยส่วนโคลมก็หน้าแดงจนถึงหูจนถึงขนาดทำอะไรไม่ถูกแล้ว แล้วทุกอย่างก็สงบลงเมื่อเหล่าพระเอกและนางเอกเดินลงมา

    "ไงพวกนายตื่นเช้ากันจัง"ไดร์ทักมุคุโร่กับโคลม

    "ครับว่าแต่เราไปที่สนามบินตอนไหนครับ"มุคุโร่ถาม

    "จะไปทำไมอ่ะสนามบิน"พิมพ์ถามด้วยความงง

    "ไม่ไปสนามบินแล้วจะไปญี่ปุ่นได้เหรอครับ"สึนะพูด

    "ไม่ต้องไปหรอกสนามบงสนามบินอ่ะ ข้างๆโรงเรียนมีลานโล้งกว้างๆชะมะล้าไปที่นั้นเดี๋ยวก็รู้เอง"เมื่อไดร์พูดจบทุกคนก็เดินไปที่ลานโล่งข้างๆโรงเรียนพอไปถึงก็เจอกับเครื่องบินสีขาวงามจอดอยู่1ลำ

    "นะ..นี้หรือว่า"โกคุพูดติดอ่าง

    "เครื่องบินที่บ้านไดร์เองล่ะ"เอพูด

    "ไปเถอะพวกเรามุ่งหน้าสู่ประเทศญี่ปุ่น GoGo!!"สาวๆพูดพร้อมกัน

    ________________________________________________________________________

    ใครที่ยังไม่มาแจ้งชื่อลูกสาวรีบมาแจ้งนะค่ะไรท์ให้โอกาศอีกวัน มาเม้นบอกตอนนี้เลยนะจ้ะ ^^�

    ขอโทษนะค่ะไรท์แต่งฉากหวานๆไม่เก่ง



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×