ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : 20
ไดร์มาแล้วจ้าหลีงจากที่ดองไปนานเพราะงานช่วงก่อนสอบมันเยอะค่ะ คราวนี้มาต่อกันเลยนะค่ะ
_____________________________________________________________________________________
"เอาล่ะพวกนายเก็บของกันเรียบร้อยแล้วนะ"รีบอร์นพูดกับพวกสึนะที่กำลังทานข้าวเช้าอยู่ แต่ที่ให้เก็บของไม่ใช่อะไรหรอกเพราะว่าวันนี้เป็นวันหลังไทยแล้ว ^^
"รีบอร์นกว่าเครื่องบินจะออกก็อีกตั้งนานจะให้รีบตื่นมาทำไมต้องแต่เช้าเนี่ย"สึนะถามเพราะตอนนี้สภาพของตัวเองแย่มากๆ
"นั้นสิรีบอร์นจังฉันก็ง่วงนะ"ป๋าเบียพร้อมกับชุดสีขาวสะอาด(ชาตินี้พี่แกจะมีชุดสขาวหรือไงเนี่ย = =")
"วันนี้ฉันจะพาพวกนายไปที่สำนักงานขององค์กรที่ปรึกษานอกแก๊ง"รีบอร์นพูดจบสึนะกับบาจิลที่พึ่งทานโกโก้และกาแฟเข้าไปถึงกับฟุ่งออกจากปากทันที
"ท่านรีบอร์นว่าไงนะจะพาพวกผมไปหานายท่านเหรอ"บาจิลพูดหลังจากเช็ดปากเสร็จ"นั้นสิรีบอร์นจะไปทำไมน่ะ"สึนะท้วงต่อ
"แค่พาไปเฉยๆเองส่วนพวกสาวไม่ต้องงนะว่านายท่านเป็นใครไปถึงแล้วเดี๋ยวก็รู้เอง"รีบอร์นพูดพร้อมหันหน้ามาทางสาว แต่ในหัวสาวๆกลับคิดว่า
'เด็กคนนี้รู้ได้ไงว่าเราคิดอะไรอยู่
"ส่วนเบียคุรันฉันจะพานายไปที่ๆนายอาจคิดถึงก็ได้นะ"
"ที่ไหนเหรอรีบอร์นจัง"เบียคุรันแกล้งโง่(หรือโง่จริง/meโดน FC100 รุมทืบ)
"มิลฟิวโอเล่ยังไงล่ะเจ้าโง่"รีบอร์นพูดแล้วกระโดดขึ้นไปบนหัวของป๋าเบีย
"เอาล่ะกินข้าวเสร็จแล้วไปขึ้นรถได้แล้วส่วนของพวกนี้ฉันจะให้พวกขี้ข้าขนไปให้"
'แรงส์'ทุกคนคิดพร้อมกัน
ทุกคนขึ้นรถกันไปโดยดีคราวนี้รถก็มีจำนวนคันเท่าเดินและคนนั้งก็คนเดิมด้วย แล้วสักพักใหญ่ๆรถมาจอดที่หน้าบริทัษใหญ่ที่เหมือนบริษัทของนักธุรกิจมากกว่า ทุกคนเดินเข้าไปโดยที่มีบาจิลและรีบอร์นนำจนมาถึงห้องๆหนึ่งที่มีประตูเปิดอัตโนมัติ
"สวัดดีขอรับทุกท่าน"บาจิลกว่างคำแนะนำส่วนสักพักก็มีชายร่างใหญ่ผมสีครีม(รึป่าว)วิ่งเข้ามาก่อนสึนะ ส่วนพวกสาวที่เหลือก็
'เห้ย!!'แต่ยกเว้นไดร์ที่'กริ้ดดดดด คู่วายเหรอ สุดยอดเลยอ๊า'
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะสึนะ"ชายร่างสูงคลายอ้อมกอด
"คะ..ครับพ่อ พ่อสบายดีนะครับ"สึนะตอบกลับ
"ห๊า พ่อเหรอ"สาวๆพูดพร้อมกัน
"ซาวาดะ อิเอมิสึจ้ายินดีที่ได้รู้จักนะสาวๆ"พ่อสึนะทำความรู้จักกับทุกคน
"อิเอมิสุเรียกฉันมาที่นี้ทำไมล่ะ"รีบอร์นพูดแต่บาจิลก็พูดขัดก่อน
"ท่านรีบอร์นงั้นกระผมพาทุกคนไปเดินรอบๆนะครับ"บาจิลอาสาแต่ก็ไม่ได้รับคำตอบอะไรบาจิลเลยพาทุกคนเดินไปโดยอัตโมมัติ
ชั้นที่2
บาจิลพาทุกคนเดินไปดูรอบๆจนพบกับ
"สวัดดีขอรับท่ารัล มิลจิ ท่านโคโรเนโร่"บาจิลทักทายอย่างสุดภาพแต่ยกเว้นกับ
"อาจารย์โคโรเนโร่ สุดขั้วไปเลย"เรียวเฮพี่ท่านก็สุดขั้วได้ตลอด
"อื้ม หวัดดี/หวัดดีนะเว้ยเห้ย"อัลโกบาเล่โน่ทั้งคู่บอกพร้อมกับ"ไงบ้างเรียวเฮไปอยู่ไทยแลนโน่ได้ฝึกที่ฉันสอนไปบ้างรึป่าวเว้ยเห้ย"โคโรเนโร่ถาม
"อื้ม ฉันฝึกสิ ฝึกกับเอเนี่ย"เรียวเฮพูดแล้วดึงเอเข้ามาส่วนโคโรเนโร่ก็ตรวจดูสภาพรอบๆตัวของเอ "ร่ากายแข็งแรงดีนิเผลอๆถ้าตั้งใจฝึกกับฉันอยากจะได้ดีกว่าเรียวเฮอีกนะเว้ยเห้ย"โคโรเนโร่พูดจบเรียวเฮก็ดึงตัวเอมาไว้ข้างหลัง
"อาจารย์โคโรเนโร่ไม่ต้องสอนเอหรอกเพราะฉันจะปกป้องเอแบบสุดขั้วไปเลย"เรียวเฮพูดจบหน้าเอก็ขึ้นสีทันทีส่วนพวกสาวๆก็ 'ฮิ้ววววว'
"ท่านรัลมิลจิครับท่านอื่นๆละครับ"บาจิลถาม
"อ่อ ออกไปหาข้อมูลน่ะ โคโรเนโร่ไปฝึกต่อไปแล้วอย่ามัวแต่มาม่อสาว"รัลพูดแล้วลากโคโรเนโร่เดินหายไป
'เก่งขนาดนี้แล้วยังต้อฝึกอีกเหรอรัล'สึนะคิด
"555+"บาจิลแล้วยามะหัวเราะแล้วเดินต่อไปเรื่อยจนเดินกลับมาหาพวกรีบอร์น รีบอร์นก็ไม่พูดอะไรเอาแต่เงียบโดยตลอดจนถึงฐานทัพมิลฟิวโอเล่
"เดี๋ยวก่อนนะค่ะ ถ้าฉันจำไม่ผิดเบียคุรันกับนายฟรานแล้วที่นี้มันเป็นที่ๆเบียคุรันคิดถึงแล้วสรุปมันอยู่โลกนี้หรืออนาคตค่ะ"เซ้นทืถาม
"ถามได้ดีนี่น๊าเซ้นท์ ที่นี้น่ะมันอยู่ในโลกอนาคตแต่ฉันใช้วิทยาการของวองโกเล่ที่สามารถทำให้ที่นี้มาอยู่ในช่วงเวลานี้ได้สักพักไง เอ้าถึงแล้ว"รีบอร์นพูดจบก็มีคนมาเปิดประตูรถให้
ทุกคนเดินลงมากจารถจนครบทุกคนก็
ตูม!!!!
เสียงระเบิดดังสนั่ง ตามปรกติถ้าคนกลัวจะคว้าคนใกล้ตัวหรือคนที่ตกชอบมากอดแต่สาวๆพวกนี้กลับไม่ใช้พวกเธอวิ่งเข้ารีบอร์นจนเดี่ยวจนหัวชนกัน
"เห้อ สงสันสปาน่าทำ มอสก้าระเบิดอีกชัวร์เลย"ป๋าเบีย สึนะและโกคุพูดพร้อมกัน สักพักหนึ่งก็มีชายผมสีเหลืองคาบลูกอมที่หิ้วปีกชายผมสีน้ำตาลแดงเดินออกมา กับสาวน้อยร่างเล็ก
"สปาน่า โชอิจิคุง/ยูนิจัง"สึนะ เคียวโกะ ฮารุวิ่งไปหาโดยที่ไม่ลืมลากโคลมไปด้วย
"สป่าน่า ทำมองก้าระเบิดอีกแล้วใช่รึป่าว"สึนและโกคุ(มาตั้งแต่เมื่อไร)ถามสปาน่า
"อื้ม"สปาน่าตอบสั้น
"โชจังเป็นอะไรมากรึป่าว"เบียคุรันเข้ามาถาม
"คุณโชอิจิเผลอไปหลับตรงหน้าห้องทดลองของโกลามอสก้านะค่ะ สงสัยโดนแรงระเบิดโดยสลบไป"ยูนิที่อยู่ในอ้อมกอดของพวกสาวๆพูดขึ้น
"โชจังสงสัยคงนะเหนื่อยล่ะสินะ ส่วนสปาน่าห้อมอมลูกไปไป1เดือนนะ ยูนิจังฝากดูแลด้วยนะจ้ะ"เบียคุรันพูดกับสปาน่าแล้วเดินไปหายูนิส่วนสปาน่าตอนนี้ช๊อคจนตัววซีดไปแล้ว
"เอาล่ะสาวๆหมดเวลาเครื่องบินจะถึงเวลาออกแล้วนะจ้ะสาวๆ"รีบอร์นพูดทุกคนหน้าเซงทันทีโดนเฉพาะพวกเคียวโกะที่คิดถึงยูนิ
"รู้ว่าคิดถึงเดี๋ยววันไหนเราก็ไปหาพวกนั้นก็ได้นิ"รีบอร์นพูดจบสาวๆก็หน้าตายิ้มแย้มทันที แล้วก็เดินขึ้นรถไปตั้งแต่โดยดี ส่วนพอมาถึงสนามบินทุกคนก็ต้องงว่า ฮิบาริ แล้วเมี้ยวขึ้นไปบนเครื่องตั้งแต่เมื่อไรแถมยังนอนซบกันด้วย แต่เมื่อพอเครื่องขึ้นไปได้สักพักรีบอร์นก็ปลุกพวกหนุ่มๆขั้นมาอย่างลับๆแต่เรียกมาประชุมด่วน
"เจ้าหนูเรียกฉันาทำไมเหรอ"ยามะถาม
"เกี่ยวกับเรื่องสาวๆน่ะ"รีบอร์นพูด
"ตอนนี้พวกอิเอมิสุรู้เรื่องของจะจ้องทำร้ายพวกนายแล้วแถมตอนนี้มันยังรู้อีกด้วยว่าพวกนายอยู่ไทย อิเอมิสุเลยเป็นห่วพวกสาวๆกลัวจะมีอันตรายยังไงซะช่วงนี้ก็อย่างห่างจากพวกสาวๆให้มากที่สุดเพราะตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าแฟมิลีไหนต้องการทำร้ายพวกนายและสาวๆ"รีบอร์นพูดจบทุกคนก็เครียดทันที
"ผมไม่สนใจหรอกว่าใครจะมาทำอะไรเมี้ยวน่าของผมได้เพราะยังไงซะผมก็จะปกป้องเธอให้ดีทีุ่สุด"ฮิบาริพูดพร้อมชูทอนฟาึ้นมา(เพื่อ)เหมือนจะบอกว่าเค้าจะทำเรื่องนี้อย่างจริงจัง ส่วนทุนคนที่เหลือก็
"ผมก็เหมือนกันครับ จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายพวกเธอได้"หนุ่มๆพูดด้วยความหนักแน่น
________________________________________________________________
ตอนนี้ไม่สนุกเนอะเอ้อแล้วไดร์จะมีนิยายเรื่องเรื่องนึงมาฝากสำหรับคนที่อ่านนิยายเรื่องนี้โดยเฉพาะ
KHR//รักเราอยู่บนสายดนตรี ตอนนี้รับสมัครตัวละครค่ะ นิยายเรื่องนี้สำครับคนอ่านเรื่องนี้เท่านั้นค่ะ http://writer.dek-d.com/mintyaya55680/writer/view.php?id=741782
_____________________________________________________________________________________
"เอาล่ะพวกนายเก็บของกันเรียบร้อยแล้วนะ"รีบอร์นพูดกับพวกสึนะที่กำลังทานข้าวเช้าอยู่ แต่ที่ให้เก็บของไม่ใช่อะไรหรอกเพราะว่าวันนี้เป็นวันหลังไทยแล้ว ^^
"รีบอร์นกว่าเครื่องบินจะออกก็อีกตั้งนานจะให้รีบตื่นมาทำไมต้องแต่เช้าเนี่ย"สึนะถามเพราะตอนนี้สภาพของตัวเองแย่มากๆ
"นั้นสิรีบอร์นจังฉันก็ง่วงนะ"ป๋าเบียพร้อมกับชุดสีขาวสะอาด(ชาตินี้พี่แกจะมีชุดสขาวหรือไงเนี่ย = =")
"วันนี้ฉันจะพาพวกนายไปที่สำนักงานขององค์กรที่ปรึกษานอกแก๊ง"รีบอร์นพูดจบสึนะกับบาจิลที่พึ่งทานโกโก้และกาแฟเข้าไปถึงกับฟุ่งออกจากปากทันที
"ท่านรีบอร์นว่าไงนะจะพาพวกผมไปหานายท่านเหรอ"บาจิลพูดหลังจากเช็ดปากเสร็จ"นั้นสิรีบอร์นจะไปทำไมน่ะ"สึนะท้วงต่อ
"แค่พาไปเฉยๆเองส่วนพวกสาวไม่ต้องงนะว่านายท่านเป็นใครไปถึงแล้วเดี๋ยวก็รู้เอง"รีบอร์นพูดพร้อมหันหน้ามาทางสาว แต่ในหัวสาวๆกลับคิดว่า
'เด็กคนนี้รู้ได้ไงว่าเราคิดอะไรอยู่
"ส่วนเบียคุรันฉันจะพานายไปที่ๆนายอาจคิดถึงก็ได้นะ"
"ที่ไหนเหรอรีบอร์นจัง"เบียคุรันแกล้งโง่(หรือโง่จริง/meโดน FC100 รุมทืบ)
"มิลฟิวโอเล่ยังไงล่ะเจ้าโง่"รีบอร์นพูดแล้วกระโดดขึ้นไปบนหัวของป๋าเบีย
"เอาล่ะกินข้าวเสร็จแล้วไปขึ้นรถได้แล้วส่วนของพวกนี้ฉันจะให้พวกขี้ข้าขนไปให้"
'แรงส์'ทุกคนคิดพร้อมกัน
ทุกคนขึ้นรถกันไปโดยดีคราวนี้รถก็มีจำนวนคันเท่าเดินและคนนั้งก็คนเดิมด้วย แล้วสักพักใหญ่ๆรถมาจอดที่หน้าบริทัษใหญ่ที่เหมือนบริษัทของนักธุรกิจมากกว่า ทุกคนเดินเข้าไปโดยที่มีบาจิลและรีบอร์นนำจนมาถึงห้องๆหนึ่งที่มีประตูเปิดอัตโนมัติ
"สวัดดีขอรับทุกท่าน"บาจิลกว่างคำแนะนำส่วนสักพักก็มีชายร่างใหญ่ผมสีครีม(รึป่าว)วิ่งเข้ามาก่อนสึนะ ส่วนพวกสาวที่เหลือก็
'เห้ย!!'แต่ยกเว้นไดร์ที่'กริ้ดดดดด คู่วายเหรอ สุดยอดเลยอ๊า'
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะสึนะ"ชายร่างสูงคลายอ้อมกอด
"คะ..ครับพ่อ พ่อสบายดีนะครับ"สึนะตอบกลับ
"ห๊า พ่อเหรอ"สาวๆพูดพร้อมกัน
"ซาวาดะ อิเอมิสึจ้ายินดีที่ได้รู้จักนะสาวๆ"พ่อสึนะทำความรู้จักกับทุกคน
"อิเอมิสุเรียกฉันมาที่นี้ทำไมล่ะ"รีบอร์นพูดแต่บาจิลก็พูดขัดก่อน
"ท่านรีบอร์นงั้นกระผมพาทุกคนไปเดินรอบๆนะครับ"บาจิลอาสาแต่ก็ไม่ได้รับคำตอบอะไรบาจิลเลยพาทุกคนเดินไปโดยอัตโมมัติ
ชั้นที่2
บาจิลพาทุกคนเดินไปดูรอบๆจนพบกับ
"สวัดดีขอรับท่ารัล มิลจิ ท่านโคโรเนโร่"บาจิลทักทายอย่างสุดภาพแต่ยกเว้นกับ
"อาจารย์โคโรเนโร่ สุดขั้วไปเลย"เรียวเฮพี่ท่านก็สุดขั้วได้ตลอด
"อื้ม หวัดดี/หวัดดีนะเว้ยเห้ย"อัลโกบาเล่โน่ทั้งคู่บอกพร้อมกับ"ไงบ้างเรียวเฮไปอยู่ไทยแลนโน่ได้ฝึกที่ฉันสอนไปบ้างรึป่าวเว้ยเห้ย"โคโรเนโร่ถาม
"อื้ม ฉันฝึกสิ ฝึกกับเอเนี่ย"เรียวเฮพูดแล้วดึงเอเข้ามาส่วนโคโรเนโร่ก็ตรวจดูสภาพรอบๆตัวของเอ "ร่ากายแข็งแรงดีนิเผลอๆถ้าตั้งใจฝึกกับฉันอยากจะได้ดีกว่าเรียวเฮอีกนะเว้ยเห้ย"โคโรเนโร่พูดจบเรียวเฮก็ดึงตัวเอมาไว้ข้างหลัง
"อาจารย์โคโรเนโร่ไม่ต้องสอนเอหรอกเพราะฉันจะปกป้องเอแบบสุดขั้วไปเลย"เรียวเฮพูดจบหน้าเอก็ขึ้นสีทันทีส่วนพวกสาวๆก็ 'ฮิ้ววววว'
"ท่านรัลมิลจิครับท่านอื่นๆละครับ"บาจิลถาม
"อ่อ ออกไปหาข้อมูลน่ะ โคโรเนโร่ไปฝึกต่อไปแล้วอย่ามัวแต่มาม่อสาว"รัลพูดแล้วลากโคโรเนโร่เดินหายไป
'เก่งขนาดนี้แล้วยังต้อฝึกอีกเหรอรัล'สึนะคิด
"555+"บาจิลแล้วยามะหัวเราะแล้วเดินต่อไปเรื่อยจนเดินกลับมาหาพวกรีบอร์น รีบอร์นก็ไม่พูดอะไรเอาแต่เงียบโดยตลอดจนถึงฐานทัพมิลฟิวโอเล่
"เดี๋ยวก่อนนะค่ะ ถ้าฉันจำไม่ผิดเบียคุรันกับนายฟรานแล้วที่นี้มันเป็นที่ๆเบียคุรันคิดถึงแล้วสรุปมันอยู่โลกนี้หรืออนาคตค่ะ"เซ้นทืถาม
"ถามได้ดีนี่น๊าเซ้นท์ ที่นี้น่ะมันอยู่ในโลกอนาคตแต่ฉันใช้วิทยาการของวองโกเล่ที่สามารถทำให้ที่นี้มาอยู่ในช่วงเวลานี้ได้สักพักไง เอ้าถึงแล้ว"รีบอร์นพูดจบก็มีคนมาเปิดประตูรถให้
ทุกคนเดินลงมากจารถจนครบทุกคนก็
ตูม!!!!
เสียงระเบิดดังสนั่ง ตามปรกติถ้าคนกลัวจะคว้าคนใกล้ตัวหรือคนที่ตกชอบมากอดแต่สาวๆพวกนี้กลับไม่ใช้พวกเธอวิ่งเข้ารีบอร์นจนเดี่ยวจนหัวชนกัน
"เห้อ สงสันสปาน่าทำ มอสก้าระเบิดอีกชัวร์เลย"ป๋าเบีย สึนะและโกคุพูดพร้อมกัน สักพักหนึ่งก็มีชายผมสีเหลืองคาบลูกอมที่หิ้วปีกชายผมสีน้ำตาลแดงเดินออกมา กับสาวน้อยร่างเล็ก
"สปาน่า โชอิจิคุง/ยูนิจัง"สึนะ เคียวโกะ ฮารุวิ่งไปหาโดยที่ไม่ลืมลากโคลมไปด้วย
"สป่าน่า ทำมองก้าระเบิดอีกแล้วใช่รึป่าว"สึนและโกคุ(มาตั้งแต่เมื่อไร)ถามสปาน่า
"อื้ม"สปาน่าตอบสั้น
"โชจังเป็นอะไรมากรึป่าว"เบียคุรันเข้ามาถาม
"คุณโชอิจิเผลอไปหลับตรงหน้าห้องทดลองของโกลามอสก้านะค่ะ สงสัยโดนแรงระเบิดโดยสลบไป"ยูนิที่อยู่ในอ้อมกอดของพวกสาวๆพูดขึ้น
"โชจังสงสัยคงนะเหนื่อยล่ะสินะ ส่วนสปาน่าห้อมอมลูกไปไป1เดือนนะ ยูนิจังฝากดูแลด้วยนะจ้ะ"เบียคุรันพูดกับสปาน่าแล้วเดินไปหายูนิส่วนสปาน่าตอนนี้ช๊อคจนตัววซีดไปแล้ว
"เอาล่ะสาวๆหมดเวลาเครื่องบินจะถึงเวลาออกแล้วนะจ้ะสาวๆ"รีบอร์นพูดทุกคนหน้าเซงทันทีโดนเฉพาะพวกเคียวโกะที่คิดถึงยูนิ
"รู้ว่าคิดถึงเดี๋ยววันไหนเราก็ไปหาพวกนั้นก็ได้นิ"รีบอร์นพูดจบสาวๆก็หน้าตายิ้มแย้มทันที แล้วก็เดินขึ้นรถไปตั้งแต่โดยดี ส่วนพอมาถึงสนามบินทุกคนก็ต้องงว่า ฮิบาริ แล้วเมี้ยวขึ้นไปบนเครื่องตั้งแต่เมื่อไรแถมยังนอนซบกันด้วย แต่เมื่อพอเครื่องขึ้นไปได้สักพักรีบอร์นก็ปลุกพวกหนุ่มๆขั้นมาอย่างลับๆแต่เรียกมาประชุมด่วน
"เจ้าหนูเรียกฉันาทำไมเหรอ"ยามะถาม
"เกี่ยวกับเรื่องสาวๆน่ะ"รีบอร์นพูด
"ตอนนี้พวกอิเอมิสุรู้เรื่องของจะจ้องทำร้ายพวกนายแล้วแถมตอนนี้มันยังรู้อีกด้วยว่าพวกนายอยู่ไทย อิเอมิสุเลยเป็นห่วพวกสาวๆกลัวจะมีอันตรายยังไงซะช่วงนี้ก็อย่างห่างจากพวกสาวๆให้มากที่สุดเพราะตอนนี้เรายังไม่รู้ว่าแฟมิลีไหนต้องการทำร้ายพวกนายและสาวๆ"รีบอร์นพูดจบทุกคนก็เครียดทันที
"ผมไม่สนใจหรอกว่าใครจะมาทำอะไรเมี้ยวน่าของผมได้เพราะยังไงซะผมก็จะปกป้องเธอให้ดีทีุ่สุด"ฮิบาริพูดพร้อมชูทอนฟาึ้นมา(เพื่อ)เหมือนจะบอกว่าเค้าจะทำเรื่องนี้อย่างจริงจัง ส่วนทุนคนที่เหลือก็
"ผมก็เหมือนกันครับ จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายพวกเธอได้"หนุ่มๆพูดด้วยความหนักแน่น
________________________________________________________________
ตอนนี้ไม่สนุกเนอะเอ้อแล้วไดร์จะมีนิยายเรื่องเรื่องนึงมาฝากสำหรับคนที่อ่านนิยายเรื่องนี้โดยเฉพาะ
KHR//รักเราอยู่บนสายดนตรี ตอนนี้รับสมัครตัวละครค่ะ นิยายเรื่องนี้สำครับคนอ่านเรื่องนี้เท่านั้นค่ะ http://writer.dek-d.com/mintyaya55680/writer/view.php?id=741782
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น