คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไม่นะ
ณ วันหนึ่งที่กิลแฟรี่เทล
“นัตสึไปทำงานกัน”เสียงอันแสนร่าเริงของสาวน้อยผมสีสว่างนาม ’ลูซี่’ ได้ส่งเสียงเรียกทักเพื่อนหนุ่มที่นั่งเล่นอยุ่กับแมวน้อยสีฟ้าที่กำลังทานปลาอยู่
“งานอีกแล้วเหรอลูซี่บ่อยจังเลย”ชายหนุ่มผมสีชมพูนาม ’นัตสึ’ พูดเปรยๆ
“แหม นัตสึก็อีกไม่กี่วันก็จะถึงกำหนดจ่ายค่าเช่าบ้านแล้วนี่นะๆๆๆ ไปเป็นเพื่อนกันหน่อยสินะๆๆ”ลูซี่นั่งลงข้างๆนัตสึแล้วเขย่าแขนนัตสึเบาๆเพื่อพยายามง้อ
“อื้ม!! ไปก็ไป”ชายหนุ่มพูดจบก็ลุกออกไปจากโต๊ะพร้อมกับลูซี่แมวน้อยสีฟ้านาม แฮปปี้ และเพื่อนคู่กัดอย่าง เกรย์และตามมาด้วยไททาเนียสุดสวยอย่าง เอลซ่า
‘หนอยยัยนั้นบังอาจมาอ้อนนัตสึของฉันนะ’
.
..
“เย้!! ขอบคุณนะ นัตสึแค่นี้ฉันก็จะจ่ายค่าเช่าบ้านของเดือนนี้ได้แล้ว”ลูซี่พูดแสดงความดีใจพร้อมกับกระโดดกอด นัตสึ
“เป็นเพื่อนก็ต้องช่วยเพื่อนสิใช่ไหมนัตสึ”เอลซ่าเดินเข้ามาพูดพร้อมเกรย์ที่เดิมตามเข้ามา
“เกรย์เสื้อผ้าล่ะ”เสียงของนางแบบปกนิตยสารนาม มิร่า ดังขึ้นทำให้เจ้าตัวนั้นพึ่งรู้สึกตัว
“กึ๋ย หายไปเมื่อไรหว่า”เกรย์พูดพร้อมก้มดูสภาพของตัวเอง
“ว่าแต่ลูซี่แผลเป็นยังไงบ้างล่ะ”นัตสึได้ถามลูซี่ด้วยน้ำสียงที่เป็นห่วง ถึงมันจะเล็กน้อยแต่มันก็สามารถทำให้ผู้ที่ถูกถามรู้สึกดีใจมาก
“เฮะๆ ไม่เป็นไรหรอกจ้านัตสึ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะจ้ะ”ลูซี่พูดพร่างยกแขนที่มีรอยบาดแผลเป็นทางยาว แต่ก็มีเลือดสีแดงๆซึมออกมาเล็กน้อย แต่สิ่งที่เธอพูดนั้นตรงข้ามกับสิ่งที่เธอเป็นในตอนนี้โดยที่ไม่มีใครได้รู้เท่านั้นเอง แต่สิ่งนั้นก็ไม่อาจจะลอดพ้นสายตาของเธอผู้นึงไปได้
“นี้ทุกคนฉันขอตัวกลับก่อนล่ะกันนะจ้ะ”ลูซี่พูดแล้วเดินออกจากบาร์ไปแต่ยังไม่ทันเดินไปได้ไกลเธอกลับ
ตุบ
ร่างของเธอได้หล่นลงไปนอนราบกับพื้นกิลล์
“ลูซี่!!”เหล่าเพื่อนพ้องก็ได้วิ่งวิ่งเข้าไปดูร่างของเธอ
.
..
...
....
(Lucy Say)
“...ซี่ ...ลูซี่..”ใครกัน ใครเรียกฉัน
“อ ... อื้ม”
หมับ
ร้อนใครกันเนี่ยมันอึดอัดนะ
“น นัตสึ”ฉันเรียกเพื่อนชายของฉันที่ตอนนี้กำลังกอดฉันอยู่
“ลูซี่เธอฟื้นแล้วเป็นยังไงบ้าง”
“ฉ ฉันอยู่ที่ไหน”ทำไมรู้สึกปวดหัวจังเลย
“ก็ที่บ้านของเธอไงลูซี่” เสียงนี้มัน
“โลกินายออกมาเองอีกแล้วเหรอ” นายนี้จริงๆเลยชอบออกมาเองอยู่เรื่อยเลย
“เธอไม่ต้องมาว่าฉันเลย เธอรู้ไหมว่าฉันกับแอเรียส ต้องผลัดกันออกมาดูแลเธอ”แหมๆอะไรก็มีแต่แอเรียสนะย่ะ
“โลกิฉันว่าแกเข้าไปก่อนเถอะลูซี่จะได้พัก”นัตสึพูดใส่โลกิ แล้วโลกิก็กลับเข้าไปในกุญแจเหมือนเดิม
“น นัตสึ..”ฉันเรียกนัตสึดูเหมือนนัตสึผอมลงไปยังไงก็ไม่รู้แฮะ
“เธอไม่เป็นอะไรนะ เธอนอนไปตั้ง 5 วันเต็มเลยนะ” ห๊ะ 5 วัน
“อื้มๆ ฉันไม่เป็นอะไรแต่ว่านายกินอะไรบ้างรึยังเนี่ย หน้านายดูนายซูบๆลงไปนะ”ฉันเอามือพรางลูหน้าของนัตสึ
“ฉันไม่เป็นอะไรหรอก”
“ไม่ได้ ฉันว่านายกลับไปพักก่อนเถอะนะแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาหาฉันใหม่ก็ได้”ฉันพูพร้อมกับยิ้มให้นัตสึ
“อ อื้ม =///= ฉันจะรีบกลับไปบอกเอลซ่าล่ะกันยัยนั้นมาหาเธอทุกวันเลย“ นัตสึพูดจบก็เดินออกไปนายเป็นไข้เหรอเมื่อกี้ดูหน้าแดงๆ
.
..
“เอาล่ะนะ จงเปิดออกประตูแห่งกลุ่มดาวหญิงสาว วอลโก้” ท ท ทำไมถึงไม่มีอะไรเกิดขึ้นล่ะ
“เอาใหม่ จงเปิดออกประตูแห่งกลุ่มดาวหญิงสาว วอลโก้”ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ
“ฮะ ๆสงสัยพลังเวทย์ของฉันยังไม่พอมั้งงั้นต้องนี้เลย”ฉันพูดแล้วหยิบกุญแจดอกหนึ่งขึ้นมา กุญแจดอกนี้ถึงจะมีพลังเวทย์ที่น้อยนิดก็สามารถเรียกออกมาได้
“จงเปิดออกประตูแห่งกลุ่มดาวลูกหมา พลุ ”แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ดี ทำไมกันนะ
“ลูซี่พลังเวทย์ของเธอตอนนี้มันไม่มีเหลือแล้วล่ะ”
“น นายหมายความว่าไงยังโลกิ”
“พลังเวทย์ของเธอมันไม่มีเหลือแล้วไงล่ะ”ม ม
“ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ตอนแรกจบไปแล้วฮับคิดว่าไงบ้างกรุณาบอกด้วยนะฮับ =w=
ความคิดเห็น