คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่9 คำขอ2
ตอนที่9 คำขอ ภาคจบ
(อูกิ)
ลั้นล้าสบายใจจังได้ต่อยไอ้หัวเหลือง
“ชิชิสบายใจอะไรเหรอ อุชิชิชิ”ฉันแทบจะหงายหลังในเมื่อไอ้หัวเหลืองมาโผล่อยู่ข้างหน้าฉัน
“น นายมาได้ไงอ่ะ”
“ชิชิชิ เจ้าชายก็มาตามเสียงของหัวใจเท่านั้นเอง”
“ฉันขอตัวไปอ้วกก่อนได้ป่ะ”ฉันทำท่าพะอืดพะอม
“ชิชิชิ เจ้าชายยังไม่ทันทำอะไรเลย จะท้องแล้วรึ”
“หุปปากไป”
“ถ้าเจ้าชายไม่ล่ะ”
“ฉันจะเอารองส้นเข็มสูง5นิ้วนี้จะอุดปากนาย”ฉันขู่
“คริคริ งั้นเจ้าชายขออุดปากเจ้าหญิงก่อนล่ะกัน”
“แกจะทำอ...”กริ๊ดดดดดดดดดดดดด ไอ้บ้านายมาจูบฉันทำไมเนี่ย
“น น นายมาจูบฉันทำไมอ่ะ”
“ก็เจ้าชายรักของเจ้าชายทำไมเจ้าชายจะจูบไม่ได้ ^ U ^”นายอย่ายิ้มสิมันสยองนะ
“นายอย่ายิ้มได้มะมันเหมือนตัวประหลาดอ่ะ ตัวอะไรก็ไม่รู้ที่ไม่มีตาแล้วมีแต่ปากอ่ะ”
“ชิชิชิ เจ้าชายมีตานะ อยากดูไหม”
“ก็นะถ้านายให้ฉันดูก็ได้”
“แต่ต้องมีข้อแม้นะ”
“อะไรล่ะ - -* ”
“ต้องเป็นแฟนกับเจ้าชายนะ”
หมับ
กริ๊ดเจ้านี้มันพูดจบก็ดึงขึ้นเข้าไปกอดแถมเปิดผมข้างหน้ามันให้ดู ว้าว ตาสีเลือด อ่าวปิดทำไมน่ะ
“เจ้าหญิงดูแล้วก็เป็นแฟนเจ้ายแล้วนะ”
“ฉ ฉฉันต้องไปแล้วพี่เทียร์นัดไว้”แววตานั้นมันสวยมากเลยนะทำไมนายนั้นถึงต้องเอาผมมาปิดไว้ล่ะ
(ขิม)
ขอร้องเถอะขอให้ไอ้หลามนั้นตามฉันมาไม่ทันนะ ว้าวผู้หญิงคนข้างหน้าน่าอิจฉาจังทั้งสูง หุ่นดีผมขาวสวยมากเลย แต่เดี๋ยวนะ น นนั้นมัน ไอ้หลามนี้หว่า
“ไอ้เสื้อเผ่น”ฉันเผลอพูดเสียงดังออกมา
“เฮ้ยย เจอซะสีนะแม่ทอมต่างถิ่น”เสียงไอ้หมอนั้นตามหลังฉันมา”จับได้แล้ว”
“ว๊ากกก นายมาจับฉันทำไม ม๊ายยยย”ฉันรีบโวยทั้นที
“เธอจะส่งเสียงดังทำไมห๊า!!”
“นายนั้นล่ะดังกว่าฉันอีก”
“อ่าวเหรองั้นก็ ซอรี่ล่ะกันนะ”แหมนี้พูดเบาๆก็ได้ฮะ
“งั้นพวกนายมีอะไรทำไมถึงตามพวกฉันมาล่ะ”ฉันถามนายหลาม
“ตาม ป่าวนิตอนแรกพวกฉันแค่กะจะมาเล่นสเก๊ตเท่านั้นล่ะ แค่บังเอิญมาเจอพวกเธอเท่านั้นล่ะ”
“งั้นก็แสดงว่าวันนี้พวกฉันซวยเองซะงั้น”
“ไม่ซวยหรอกตามจริงฉันมีอะไรจะบอกเธอมาตั้งนานแล้ว”
“อะไรเหรอ”ฉันสังเกตเห็นนายนี่หน้าแดงด้วยล่ะ ฮิฮิ
“ฉันรักเธอเป็นแฟนกับฉันนะ”
“เอะ อ่ะ เอ๊~~~~”
“ค คำตอบล่ะ”
“ก ก กก็ได้..”ฉันพูดเสียงเบา
“อะไรนะไม่ได้ยินเลย”
“ฉันบอกว่าฉันต้อไปแล้วพี่เทียร์ตามแล้ว”ฉันพูดจบก็รีบวิ่งออกมาทัน
‘เมื่อกี้ฉันได้ยินแล้วน่ายัยตัวแสบ’
(โซระ)
“แฮ่กๆ เท่าคงคงหนีได้แล้วมั้ง”
“เธอคิดว่าจะหนีใครได้กันไอ้สวะ”
“ว๊ากกซันซัส ได้มาได้ไงอ่ะ”
“เดินมา..”
“นั้นปากเรอะนั้น”
“อื้ม อยากจะลองกัดอีกสักครับไหมล่ะ”
“บ้า >////<”ฉันพูดพรางบิดไปบิดมา(เสียหมดนางเอกฉัน)”แล้วนี้นายมยาทำไม”
“แค่มาทำเรื่องให้กระจ่าง”เรื่อง??
“เรื่องไรอ่ะ”
“เรื่องที่วันนั้นฉันจูบเธอไง”กริ๊ดดด ไอ้บ้าหน้าบากตัวถึกเล่นพูดตรงๆเลยเรอะ(เอออ!!)
“ฉันมาขอเธอเป็นแฟน”
“โห้ยยยตาบ้า พูดขอคนอื่นเป็นแฟนได้ไร้อารมณ์โคตรเลยนะ ฉันไม่คุยด้วยแล้ว”ฉันพูดแล้วเดินกลับหลัง >< ไอ้บ้านั้นมาขอฉันเป็นแฟนแต่ฉันยังไม่กล้าตอบอ่ะ >< กริ๊ดดด คืนนี้โซระจะจัดปาร์ตี้(หลุดโลกไปล่ะนางเอกตรู = =)
(เดีย)
ฮิฮิ ถึงพี่เทียร์บอกให้หนีก็เถอะฉันวิ่งมาได้แปปเดียวเจอร้านของเพลงฉันก็จอดแล้ว
“อ่ะนั้นมันอัลบั้มใหม่ของคาโต้ คาซูกิต้องฟังๆ”
“คุฟุฟุ ชอบของคาโต้ คาซูกิเหรอครับ”
“อื้มเพราะมากเลยนะแถมหน้าหล่อด้วย ><”
“ผมว่าของไอดะ โทชิโนบุเพราะว่านะครับ”
“เหรอ...”ฟังเพลงแต่ >< เสียงท่านเพราะจริงๆเลยแต่ว่าไอ้คนที่มาคุยกะเราเมื่อกี้...หัวฉันไปมองปรากฏว่าเจอ...สัปปะรด
“กะ ก กีด...อุ๊บ”แว๊กกก ฉันกำลังจะกริ๊ดตามฉบับนางเอกโลก(มันมีด้วยเรอะ)แต่กลับโดนไอ้บ้านี้จูบแทน ไม่นะ อ๊ะ ลิ้นนายสอดลิ้นของนายเข้ามาทำไมน่ะเอามันออกไปอ่ะ ฉันจะหายใจไม่ทันแล้วนะ
“คุฟุฟุ เป็นไงครับสงบสติได้รึยัง”ไอ้บ้ายังจะม่ยิ้มอ่ะนะเดี๋ยวแม่ปั๊ดปาด้วยหูฟัง
“นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย ห๊ะ!!”
“ก็ไม่ได้อยากทำหรอกครับถ้าคุณจะไม่กรีดก่อนเองนะ แต่ว่าคุณนี้ก็...หวานจังเลยนะครับ”
“>/////< ไอ้บ้า”
“คุณมาเป็นแฟนผมไหม”ห้ะ
“นายว่าอะไรนะ OvO”
“มาเป็นแฟนผมไหมครับ”
“ขออีกรอบดิ๊”
“ผมไม่พูดแล้วถือว่าคุณตกลงแล้วนะ”แว๊กกก มันจูบฉันอีกแล้ว
“อื้อ!!”คราวนี้ฉันดันตัวมันออกแล้วก็รีบวิ่งหนีทันที กริ๊ดฉันอยากจะบ้าใครก็ได้ช่วยฉันทีฉันรู้สึกอกจะระเบิดอยู่แล้วหน้าร้อนไปหมดเลย >^<
(ลีน่า)
ฉันเหนื่อยนะเนี่ยฉันไม่ถนัดวิ่งเลยขอบอก ><”
“เหนื่อยไหมครับที่รัก”
“เหนื่อยสิแล้วใครเป็นนที่รักนายห๊ะ!!”
“ก็คุณยังไงล่ะครับ ไปดื่นน้ำชาเถอะผมจะเลี้ยงเอง”เลี้ยงรึ หึหึของฟรีฉันเอาแน่
“อื้มไปสิ”
พอมาถึงร้านน้ำสั่งก็สั่งสตอร์เบอรรี่ปั่นของโปดฉันเลย แต่หมอนั้นสั่งกาแฟดำแบบเดียวกับพี่โฮฟุเลยกาแฟดำมันอร่อยตรองไหนเนี่ยฉันไม่เข้าใจ ขมก็ขม
“ไม่ชอบดื่มกาแฟเหรอครับ”นายนั้นถาม
“กาแฟน่ะได้แต่กาแฟดำนะไม่ชอบมันข..”นามแรมโบ้มันจูบฉันรสชาตินี้มัน รสขมๆที่ผ่านมานี้มัน กาแฟดำ
“เป็นยังไงครับที่รักของผมกาแฟดำอร่อยรึเปล่า”
“ใครที่รักนายฉันไม่ใช่ -/////-”
“งั้นก็มาเป็นที่รักผมไหมล่ะครับ ^^ ”
“บ้า >/////< ฉันต้องไปแล้วขอตัว”ฉันรีบพูดแล้วก็ออกมาเลย บ้ามาขอฉันเป็นที่รัก ไอ้บ้าๆๆๆๆ ฉันชักติดใจกาแฟดำแล้วล่ะ(อ่าวไหงงั้น)
(ซัม)
“พ้นแล้ว”
“ซะเมื่อไร คุณมีไม่มีทางหนีผมพ้นหรอก”นั้นมันนายหน้าเป็ดนิ
“นายหน้าเป็ด”
“ผมชื่อเคียวยะ ไม่ได้ชื่อนายหน้าเป็ด”ดูยังไงก็หน้าเป็ด - -*
‘ซัม~ ซัม’จู่ๆก็มีนกน้อยตัวเหลือบินมานั่งบนไหลฉันเฉยเลย
“นกใครเนี่ยน่ารักจังเลย”ฉันหยิบนกตัวนั้นมาแล้วก็เอามาลูบหัวเชื่องดีจังเลย น่ารักจัง
“ฮิเบิร์ดมันคงรู้เนอะว่าใครคือนายหญิงของมัน”ห๊ะ นายหญิงอะไร??
“อย่าบอกนะว่านี้มันนกนายน่ะ”
“ก็ใช่น่ะสิ ฮิเบิร์ดมานี่”
‘ฮิบาริหึง~ ฮิบาริหึง~’
“นายหึงจริงง่ะ หึงแม้กระทั้งนกเนี่ยนะ”ฉันแซวหมอนั้นเล่นนี้ฉันตานั้นหน้าแดงด้วยล่ะ อิอิ
“แหม แทงใจดำหรือจ้ะ หน้าแดงเชียวน...”
O.O
“ถ้าคุณยังพูดอีกผมจะทำให้หนักกว่านี้นะ”เมื่อกี้ไม่จริงใช่ไมหมอนั้นมันจูบฉันน่ะ ไม่จริงใช่ไหม
“คุณน่ะมาเป็นแฟนผมไหม”นายพูดอะไรของนายน่ะเอาซะเบาเลย
“อะไรนนะฉันไม่ได้ยิน”
‘ฮิบาริชอบซัม ฮิบาริชอบซัม ฮิบาริขอซัมเป็นแฟน ฮิบาริชอบแฟน’เจ้านกเหลืองตัวน้อยบินมานั่งบนหัวฉันน่ารักซะจริง
“แหมน่านี้มันน่ารักซะจริงแค่นี้ก็ไม่กล้าพูดเอง ฉันขอยื่มหน่อยก็แล้วกันนะจ้ะ”ฉันพูดจบแล้วก็เดินหันหลัง
“นายนั้นก็น่ารักดีแฮะจะคบด้วยก็คงไม่เป็นอะไรมั้ง”อ่ะเจ้านกน้อยไปไหนแล้วฉันมองตามนกน้อยไปปรากฏว่ามันไปเกาะตรงไหลนายเป็ด อ่ะนายนั้นหันหน้ามายิ้มด้วย น่ารักแฮะหมอนั้นน่าจะยิ้มบ่อยๆนะ
(ซัน)
คงหนีรอดแล้วนะ ฉันอยากจะบ้าทำไมต้องมาเจอพวกนั้นในวันแบบนี้ด้วยนะ
“อ๊ะ”ตอนนี้ทุกอย่างตกอยู่ในความือ
“ทายสิใครเอยยย”เสียงแบบนี้มัน
“นายยิ้มแฉ่ง”
“ฮะฮะ ผิดล่ะถ้าตอบผิดอีกครั้งนึงฉันจะจูบเธอนะขอบอก”
“ฉันไม่รู้จักชื่อนายอ่ะ”ฉันพูดจบทุกอย่างก็กลับสู่ความสว่าง
“ฉันชื่อยามาโมโตะ ทาเคชิ ยินดีที่ได้รู้จัก”
“ฉันขอตัวนะ”ฉันพูดขอตัวแล้วเดินไปแต่หมอนั้นก็ดึงมือฉันกลับไปแล้วมันก็ จ จูบฉัน
“ฉันยังไม่ได้บอกให้เธอไปเลยนะ”
“นายต้องการอะไร”ฉันตะหวาดไป
“เป็นแฟนฉันนะ”
“เอาง่ายๆแบบนี้เลยเนี่ยนะ”
“อื้ม!! ^U^ คำตอบล่ะ”นายมันสมควรชื่อนายยิ้มแฉ่งจริงๆวันๆเอาแต่ยิ้มเนอะ
“ฉันต้องไปแล้วล่ะ ฮะฮะ บายนะ”ฉันพูดแค่นั้นก็ติดเกียร์เสือดาวทันที(ไวกว่าหมาอีก)แต่นายนั้นมันก็น่ารักจริงๆนั้นล่ะ
(ซึโกะ)
“ฮะฮะ วิ่งตามฉันไม่ทันหรอกฉันอยู่ชมรมกรีฑาเชียวนะ”
“ไสเจียเพราะว่าฉันตามทัน”นายหัวปลาหมึกมาจับหัวฉัน
“นายตามฉันทันได้ไงอ่ะ”
“ก็เรื่องของฉันนั้นล่ะ”หนอยนายกวนส้น
“ธ ธ เธอมีคนที่ชอบรึยัง”นายถามอะไรของนายอ่ะ
“นายไม่สบายเหรอหน้าแดงๆ”
“ฉันไม่เป็นไรตอบคำถามฉันมาสิ”หน่อยยยนายยยย
“ฉันมีแล้ว แล้วจะทำไมแล้วฉันก็รักแฟนของฉันมากเลย”
“ฉันจะบอกว่าฉันชอบเธอ!! ถึงมันจะไม่ทันก็เถอะนะ”น นายจะร้องไห้เหรอไม่ได้นะ
“น นนาย”
“เธอไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นล่ะ ฉันก็เคยคิดว่ามันจะไม่มีทางเป็นจริงขนาดชื่อฉันเธอยังไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำ !!”
“ไอ้บ้าโกคุเดระฉันแค่หมั่นไส้นายเท่านั้นล่ะเมื่อกี้ฉันโกหกใครจะไปรู้ล่ะว่านายจะร้องไห้”ฉันตะหวาดมันกลับไป
“งั้น เธอ..มาเป็นแฟนฉันได้ไหม”
“o/////o ฉันไม่รู้นะ ฉันขอโทษฉันยังตอบนายไม่ได้ ฉันต้องไปหาพี่เทียร์”ฉันพูดแล้วเดินผ่านมัน
“ฉันรักเธอจากใจจริงนะเว้ย”นายนั้นมันพูดใส่หูฉัน
“ฉันขอโทษแต่นายก็เป็นคนเดียวฉันจะลองดูก็ได้นะ”ฉันพูดจบก็รีบวิ่งไปทันที ฉันพูดไปได้ยังไงกันนะ
(ลูน่า)
ว๊ายยย โครมมมม เจ็บจังเลย หกล้มเป็นแผลจนได้
“ยืนไหวไหมครับ”นั้นมันในพวกนั้นนิ
“อื้มฉันยืนได้ ขอบคุณนะ”
“ไปนั่งแถวๆนี้ไหมครับผมมีบาสเตอร์ทำแผล”นายนั้นจุงฉันไป
“ทำไมนายของพร้อมจังเลยล่ะ”
“ผมชื่อซาวาดะ สึนะโยชิครับจะเรียกว่าสึนะก็ได้ครับลูน่าจัง”
“สึนะ?? ปลาทูน่าน่ะเหรอ”
“ฮะฮะ หลายๆคนก็เรียกผมแบบนั้นนะครับ แล้วแต่คุณจะเรียกเถอะครับ”นายดีดูน่ารักดีแฮะถ้านายนี้แต่งหญิงคงน่ารักมากแน่ๆ
“ทำไมนายถึงต้องมาใส่ใจฉันล่ะเนี่ย”ฉันถามนายทูน่า
“ก็เพราะคุณสำคัญน่ะสิ”
“น น นายพูดอะไรของนายน่ะ ส สำคัญยังไง o///o”
“ก็คุณน่ะสำคัญหมดทุกอย่างเลยน่ะสิคุณถือได้ว่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตเลยนะ คุณสำคัญยิ่งกว่าชีวิตของผมอีก ชีวิตของผมมันเน่าจะตาย เรียนก็ไม่ดี กีฬาก็ไม่ได้เรื่อง ตอนแรกผมยังคิดเลยนะว่าผมจะเกิดมาทำไมผมน่ะตรงข้ามกับพี่อิเอยะสึหมดทุกอย่าง”
“นายเลิกมองตัวเองตกต่ำซะทีสิ อย่างน้อยนายก็ยังเป็นนายนายคือสึนะโยชิไม่ใช่พี่นายที่ชื่ออิเอยะสึนั้นซะหน่อยนะ เพราะฉะนั้นนายห้ามมองตัวเองตกต่ำคนเราก็ใช่ว่าจะทำทุกอย่างออกมาได้ดีน....”หมอนี้จูบฉันทำไมล่ะ นายจูบฉันทำไม
“ขอบคุณนะครับ ผมรักลูน่าจังที่สุดเลย ถ้าไม่รังเกลียดคนอ่อนแออแบบผมจะช่วยมาเป็นแฟนผมได้รึเปล่าครับ”
“อ..อื่มได้ แต่ถ้านายว่าตัวเองแย่อีกนะฉันจะไม่สนใจนายอีกเลยสัญญาณนะ”
“ฮะ ผมสัญญา”
“ฉันต้องไปแล้วล่ะพี่เทียร์นัด แล้วเจอกันนะสึนะ”ฉันพูดจบแล้วก็รีบวิ่งไปที่ปะตู2ที่พี่เทียร์นัดไว้
“มาสายนะ”ยัยเดียพูด
“อื้มโทษที”
“รีบกับบ้านเถอะพี่เอารถไปซ้อมขอโทษนะเดินออกไปนิดหน่อยก็เจอป้ายรถล่ะ”พี่เทียร์พูดจบพวกเราทุกคนก็เดินออกไปข้างนอก ตอนนี้แถวนี้ค่อนค้างมืดแฮะ
“พวกหนูๆช่วยบางทางพวกเรหน่อยได้รึเปล่า”จู่ก็มีคนมาถามทางยัยอูกิเลยเดินเข้าไป
จืดดดดดด ตุบ
“แกทำอะไรอูกิ”โซระกับชิโระพูดพร้อมกันก่อนจะเอามีดสั้นออกมา
“พวกแกมันน่ารำคาญจริงๆพวกเราจัดการเลย” สิ่งสุดท้ายที่ฉันเห็นคือชายชุดดำที่วิ่งเข้ามาหาพวกเราแล้วทุกอย่างก็กลับสู่ความมือมิด
คาโต้ คาซูกิคือคนพากย์เสียงคิเคียว
ไอดะ โทชิโนบุ คือคนพากย์เสียงมุคุโร่จ้า
ความคิดเห็น