[Fic Reborn]เปลี่ยนชีวิตรักข้ามคืน [1827]

ลำดับตอนที่ #13 : +งานหมั่นสุดวุ่ยวาย+

วันนี้เป็นวันหมั่นของ ซาวาดะ ซายาโกะ กับ ฮิบาริ เคียวยะ ในวันนี้มีแขกมากมายจำนวน 10-15 คน(เยอะมากกกกกก (ประชด)/ ไรท์) แวะเวีนยกันมาแสดงความยินดีกับจ้าวบ่าว กับเจ้าสาว(ยัยเว้ยไ_้ ไรท์ / ซายะ)(ไม่นานก็ใช่แล้วจ้ะที่รัก ^^ / เคียวยะ) ฝ่าย ชายไอ้สวมสูทสีขาว คอยยืนรับแขกภายในบ้าน(รับไรวะก้อมีแค่นิเดียว - -*) ส่วนฝ่ายเจ้าสาวสวม ชุดกระโปรงยาวถึงหัวเข่า สีส้มอมชมพู คุยอยู่กับญาติทางฝ่ายของเธอ จนถึงเวลาหมั่น

ณ เวลาหมั่น
ต่างฝ่ายต่างทำความเคารพ บิดา มารดา ของกันล่ะกัน พอถึงเวลาที่ต้องสวมแหมนหมั่น ได้มีหมอกจำนวนมากเข้ามาภายในตัวบ้านของตะกูล ฮิบาริ

"คุฟุฟุฟุฟุ ไม่ขอคัดค้านการหมั่นของพวกคุณนะครับ"เสียงที่ไม่คาดคิดทำให้ฝ่ายสาวตัวสั่นจนทำอะไรไม่ถูก

"แก ไ_้ สัปป้าเน่า แกมาทำไร"ฮิบาริ เคียวยะ ได้ตะโกนออก ทันใดนั้นก็ได้สีร่างชาย สูง(มั้ง)ผมทรงสัปปะรดสีม่วงน้อย และัยตาที่มี2สี ปรากฏตัวขึ้น

[Hibari]
ไอ้เจ้าบ้านนั้นมันจะมาทำอะไรตอนนี้วะ รอสวมแหวนเสร็จก่อนค่อยมาก็ได้ไม่มีคัยว่าไรมันซะหน่อย - -

"คุณคงไม่คิดใช่ไหมล่ะครับว่าผมจะมาในเวลานี้ เพราะผมไม่ยอมให้ซาวาดะที่รักของผมหมั่นกับใครทั้งนั้นล่ะครับ คุฟุฟุฟุ"เห้ย.. เจ้าบ้านั้นมันเคยคบกับสึนะเหรอ 

"ทำไมฉันหมั่นกับเคียวคุงไม่ได้ นายเป็นคนทิ้งฉันเอง ตอนนี้เราไม่ได้เป็รไรกันแล้วนะ มุคุโร่..!!"ตอนนี้ซายะที่เอาแต่ตัวสั่นได้ตะโกนออกมาจากข้างหลังผม แต่ตอบไปแบบนั้นแสดงว่าเคยคบจริงๆนะสิ ม่ายยยยยยยยยยยยยย นี่ผมได้ของเหลือจากไอหัวสัปป้านั้นเหรอ ม๊ายยยยยยยย

"ก็ตอนนั้นคุณเป็นผู้ชายนิครับ วองโกเล่ แต่ตอนนี้คุณเป็นผู้หญิงแล้วนิครับ แล้วผมว่าคุณยังไม่เคยลืมผมใช่ไหมล่ะครับ วองโกเล่"เห้ย จิงง่ะซายะ แต่ว่าเจ้าบ้านั้นทิ้งซายะแค่เพราะตอนเป็นผู้ชายเท่านั้นเหรอ 

"ซาวาดะ สึนะโยชิ ตายไปตั้งแต่นายทิ้งเขาแล้ว โรคุโด มุคุโร่ ตอนนี้ฉันคืด ซาวาดะ ซายาโกะ และตอนนี้ฉันก็ รัก เคียวคุงคนเดียวเท่านั้น และนายก็ไม่เคยมีสิทธิ์ ในตัวของสึนะ เพราะขนาดจับมือนายยังไม่เคยคิดที่จะจับด้วยซ่ำไป"ผมหันไปมองซายะที่กำลังจะร้องไห้ ผมจึงรีบไปวิ่งเข้าไปกอดเธอโดยทันที และผมก็นึกดีใจมากที่ผมไม่ได้ของเหลือจากเจ้านั้น

"พูดแบบนี้มันก็เกินไปหน่อยนะครับ ก็ตอนนั้นคุณเป็นผู้ชายนิ ใครจะอยากไปจับมือกันล่ะ"จี๊ดเลยครับท่าน แกกกกกก ฉันจะฆ่าแกคอยดู "แต่ตอนนี้คุณเป็นผู้หญิงแล้วผมจะทำมากกว่าจับมือเลยก็ได้นะครับ คุฟุฟุฟุฟุ" เห้ยจะทำไรของมันวะ ตอนนี้ผมโอบซายะที่กลับลังร้องไห้อยู่ 

"แต่ถ้าคุณไม่ยอมไปผมจะใช้กำลังล่ะกันนะครับ"เจ้าสัปป้าเน่าพูดแล้วก้อเอาหอก หรือสามง้ามห่าไรของมันออกมาเพื่อพร้อมสู้ ผมกับเจ้าเพื่อน2ตัวของซายะมาพร้อมสู้แล้วสมุนของตะกูลผมอีก100กว่าคนมาพร้อม

"แกไม่รอดแน่ โรคุโด มุคุโร่" นี่เป็นครั้งแรกที่ผมกับไอ้2ตัวนั้นพูดมาพร้อมกัน "เดี๋ยวก่อนทุกคน ฉันขอร่วมด้วย"ผมหันไปตามเสียงแล้วปรากฏกว่า ตอนนี้ซายาอยู่ใยร่างไฮเปอร์ แต่ตกใจกว่านั้นคือซายาในร่างไฮเปอร์เป็น ผู้ชาย แม่จ้าววววววววววว

"คุฟุฟุฟุฟุ สึนะของผมกลับมาแล้ว มามะ มาเป็นของผมซะเถอะ ซาวาดุ สึนะโยชิคุง"ตอนนี้พวกเราไม่พูดไรกันทั้งนั้นเข้าไปรุมเจ้าหัวสัปป้าอย่างเดียว

ในระหว่างสู้ (พอดีไรท์ไม่รู้จะพาย์กไงอ่ะตอนสู้เลยข้ามมาตอนพูดเลยนะ)

ตอนนี้ โกคุเดระ ฮายาโกะ กับ ยามาโมโตะ ทาเคชิ และลูกน้องของตะกูลผม ลงไปนอนนิ่งเพราะว่าเจอภาพลองตาของเจ้าสัปป้าเน่าเข้าไปเต็ม ที่สู้อยู่ตอนนี้ก็มีแค่ ผมกับ สึนะ (ไม่ใช่ซายะแล้วเหรอจ้ะ / ไรท์)(ตอนนี้เป็นผู้ชายต้องสึนะ เว้ย / ท่านฮิ) 

ผ่านไปสัก 5 นาที 

ตอนนี้ผมโดนภาพลองตาของเจ้าสัปป้าเน่าเข้าไปมันคือสิ่งที่ผมเกรียจที่สุดคือซากุระ ยาต้านพิษของเจ้าหมอบ้านั้นก็หมดแล้วด้วย ตอนนี้เลยมีแต่สึนะที่สู้กับมันอยู่คนเดียว 

ผ่านไปอีก 5 นาที

ผมดูการต่อสู้ของสึนะอย่าง งงๆ เพราะสึนะไม่มีเวลาให้มันโจมตีกลับเลยจนตอนนี้เจ้าสัปป้าเน่าลงไปนอนแน่นิ่งกลับพื้นเรียบร้อยแล้ว

"คุณไม่มีสิทธิ์ในตัวผมอีกแล้ว มุคุโร่ "สึนะพูดพร้อมกับเหยียบหัวมุคุโร่ลงดิน

ปัง!!

ภาพที่ผมเห็นคือสึนะให้มุคุโร่กินหมัดดับเครื่องชน จนเลือดอันน่ารังเกียจ ของเจ้าสัปป้าเน่าออกมา เลือกไม้บ้านผม  และตอนนี้ที่เห็นอีกอย่างนึงคืด สึนะ เอาเจ้าสัปป้าเน่าออกไปนอกบ้านล่ะ ที่เห็นต่อในอีกไม่กี่วิต่อมานคือ แสงสีส้มที่พุ่งออกมาทาง 2 ข้าง จากตัว ของสึนะ จนเจ้าสัปป้านั้นรอยไป ที่ขอบฟ้า  

ไปดีนะ ไอ้สัปป้าเน่า - /\ - 

หลังจากที่มุคุโร่ลอยไปสึนะกลับไปเป็นซายะที่น่ารักของผมเหมือนเดิน แล้วเราก็หมั่นกันเรียบร้อยในบ้านที่มีคนนอนอยู่เต็มไปหมดแล้ว คนที่ตื่นอยู่ก็มีแค่ ผม ซายะ นานะ แม่ของซายะ พ่อ แม่ของผม แล้วก้อคุซาตาเบะ อยู่เท่านั้นเอง