ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : 12
5วันต่อมา(ต่อจากตอนที่แล้วน่ะนะ)
ตอนเช้าที่สนามบินเมืองนามิโมริ
"รีบอร์นเราจะไปประเทศอะไรเหรอ"สึนะถาม
"เดี๋ยวก็รู้เองล่าะ อ่ะนั้นเครื่องบินมาแล้ว"รีบอร์นพูดแล้วชี้ไปที่เครื่องบินสีดำเข้มลำหนึ่ง พวกสึนะเลยมองตามแล้วก็
"เห้ยยยย!!"ตะโกนออกมาพร้อมกัน เพราะมองไปด้านข้างเครื่องบินสีดำมีสลักคำว่า'Vongola X'เป็นตัวหนังสือสีมองสง่า
"พวกนายเห้ยอะไรเอาซะพร้อมเพียงเลย"เซ้นท์ถาม
"55 พวกเขาแคตกใจที่เห็นเครื่องบินของมาเฟียล่ะมั้ง"เบียคุรันพูดหน้าตาเฉย
"เครื่องบินมาเฟียเหรอแล้วนายไปเอามาได้ยังไง"เซ้นท์พูด
"ก็เอออ...อะโน่คือว่า...."เบียคุรันพูดติดอ่างเพราะไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไง
"รีบขึ้นไปบนเครื่องเถอะพวกนายก็เตรียมเล่าความจริงให้พวกเธอฟังด้วยล่ะ"รีบอร์นพูดพวกสึนะหน้าสลดทันที
"คร้าบบบบบ"แล้วพวกสึนะก็ขึ้นเครื่องบินไป
"โห้~"สาวๆโห้ขึ้นเพราะข้างในนั้นหรูหร่ามาก เข้าไปข้างในเหมือนเป็นห้องรับแขกของโรงแรม5ดาวมีโซฟาตัวใหญ่7ตัว7สี มีโต๊ะตรงกลาง มีบาร์มีตู้เย็นเล็กๆ
พวกสึนะก็ขึ้นไปนั่งเก้าอี้ตามสีธาตุของตัวเองส่วนเบียคุรันไปนั่งที่เก้าอี้สีเขียว
"เอาล่ะพวกนายมีอะไรจะบอกกับฉัน"เมี้ยวน่าพูด
"พะ..พวกเธอต้องใจเย็นๆนะ"สึนะพูด
"พวกเธอฟังแล้วต้องไม่โกรธเจ้านาย/มีนะ"เบลกับฟรานพูดพร้อมกัน
"เออ!!"สาวๆตอบพร้อมกัน
"คือฉันจะบอกว่าฉันคือวองโกเล่รุ่นที่ 10"สึนะพูดด้วยเสียงจริงจัง
"ห๋า!! ว่าไงนะนายคือวองโกเล่รุ่น10เหรอ!!"สาวๆพูดปนตกใจ
"ใช่แล้วล่ะรุ่นที่10ค่ะบอสวองโกเล่รุ่นที่10"โกคุพูดยืดอก
"นายก็เป็นด้วยเหรอบาจิล"เซนหันไปถามบาจิล
"ใช่ ขอรับผมเป็นผู้ดูแลนอกแก๊งครับ"บาจิลพูดหน้าสลด
"นายด้วยเหรอ"ไดร์และพิมพ์หันมาถามฟรานและเบล
"ครับแต่มี/เจ้าชายอยู่วาเรีย"ฟรานพูดเสียงปกติส่วนเบลพูดเสียงเศร้า
"แต่ตอนนี้เจ้าชายก็เหมือนกะนพวกเธอนั้นล่ะเป็นเพียงแค่นักเรียนเท่านั้น"เบลพูดเสียงเศร้าๆ
"ทำไมเหรอเกิดอะไรขึ้นเหรอเบล"พิมพ์ถามด้วยความเป็นห่วง
"เจ้าชายโดนไล่ออกมาแล้วน่ะสิแต่เจ้าชายไม่เป็นอะไรหรอกเพราะเจ้าชายมีเจ้าหญิงอยู่น่ะสิ"เบลใช้ความเร็ว(เลว)ส่วนตัวเข้าไปกระโดกอดพิมพ์ ส่วนพิมพ์ก็หน้าแดงถึงหูแล้ว
"ฮะฮะ คู่นั้นน่ารักดีนะว่าไหมครับคุณพี่"ยามะหันไปคุณกับเรียวเฮ
"อื้ม สุดขั้วไปเลย"เรียวเฮตอบรับ
"เอาล่ะพวกนายเลิกเฮฮากันได้แล้วไปพักพ่อนซะ"รีบอร์นพูด
"เดี๋ยวก่อนงั้นไอ้คุณครูที่อยู่ตรงนั้นก็เป็นวองโกเล่ด้วยรึป่าว"เมี้ยวน่าตะโกนถาม
"ฮะฮะ ฉันป่าวเป็นวองโกเล่แต่ฉันเป็นบอสของมิลฟิวโอเล่"เบียคุรันพูดจบก็กวักมือเรียกเซ้นท์เข้าไปหาพอเซ้นท์เข้าเบียคุรันกฌตบเก้าอี้ที่อยู่้ข้างๆเพื่อบอกว่าให้เธธอนั่ง พอเซ้นท์นั่งเบียคุรันก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักของเซ้นท์ทันที
"คะ..คุณทำอะไรของคุณ"เซ้นท์ถามเสียงตะกุกตะกัก
"นอนครับ....ที่รัก"เบียคุรันพูดทำให้เซ้นท์ถึงกับหน้าแดงถึงหู
"ท่านเบียคุรันกับท่านเซ้นน่ารักดีนะครับว่าไหมครับท่านเซน"บาจิลพูดกับเซนแต่เซนก็ไม่ตอบบาจิลเลยหันไปดูปรากฏว่าเซนหลับไปแล้ว บาจิลเลยขยับตัวให้พอดีแล้วจับเซนมานอนข้างๆตน แล้วทั้งทั้งคู่ก็หลับไป
"55 ฮารุจังพวกเขาน่ารักกันจังเลยเนอะ"เคียวโกะพูดกับฮารุ
"ฮาฮิ นั้นสิค่ะฮารุอยากให้มีคนมารักฮารุแบบนั้นบ้างจัง >w<"
"ฮารุจังฉันขอคุยอะไรด้วยสิจ้ะ"เคียวโกะพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังกว่าทุกที
"ฮาฮิ ได้สิค่ะ เคียวโกะจังมีอะไรเหรอค่ะ"
"ฉันอยากถามฮารุจังว่า ฮารุจังยังชอบสึนะคุงอยู่รึป่าวจ้ะ"เมื่อฮารุได้ยินคำถามนี้ฮารุก็ยิ้นแล้วส่ายหัวเบา
"ไม่แล้วล่ะค่ะ ตอนนี้ฮารุมีคนที่ฮารุชอบแล้วล่ะค่ะ"เมื่อเคียวโกะได้ยินคำตอบดังนั้นก็ยิ้มทันที
"อะ...เอ่อคือว่า"โคลมพูดขึ้น
"จ้ะโคมจัง"ฮารุพูด
"ฉันอยากมาปรึกษาเรื่องนึงหน่อยนะค่ะ"
"เอาสิจ้ะโคลมจัง พูดมาเลยจ้ะ"เคียวโกะพูด
"เออ..เกี่ยวกับท่านมุคุโร่น่ะค่ะ คือเรื่องเมื่อคืนงานโรงเรียนหลังจากนั้นฉันก็ทำตัวไม่ถูกเลยน่ะค่ะ ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี"โคมถาม
"ฉันว่าเธอควรทำตัวให้ปกติเข้าไว้นะ"เมี้ยวน่าที่มาจากไหนก็ไม่รู้พูดขึ้น
"เออ...คุณเมี้ยวน่าค่ะ"โคลมตกใจ
"อย่างที่เมี้ยวน่าพูดนั้นล่ะทำตัวให้ปกติเข้าไว้เหมือนกันฉันตอนนี้ไง"กระต่ายเดินมาพูด
"ว่าไงนะยัยต่ายเธอชอบใครย่ะไมถึงไม่บอกฉัน"เมี้ยวน่าพูดเหมือนนักเค้นความจริง
"อะ...เอ่อคือ.. ฉันขอปิดไว้ก่อนล่ะกันนะ"กระต่ายพูดแล้วแกล้งเดินหนีไปเลย
"555 ต่ายเค้าคงอายน่ะจ้ะเมี้ยวน่า"เอเดินมาร่วมวงสนทนา
"เออนี้พวกเธอฉันอยากถามอะไรหน่อยน่ะ"เมี้ยวหันมาถามพวกเคียวโกะ
"ค่ะว่ามาเลย"ฮารุพูด
"นายฮิบารินั้นปกติเค้าเป็นแบบนี้เหรอ"เมี้ยวน่าพูด
"55 ป่าวหรอกจ้ะ ปกติคุณฮิบาริ เค้าจะเป็นคนรักสันโดดน่ะ ไม่ชอบยุ่งกับใครและใครทำผิดกฏฝาดไม่ยั้งเลยด้วย พวกสึนะคุงน่าจะรู้ดีนะ ^^"เคียวโกะพูด
"ทำไมเหรอเมี้ยวน่า"เอถาม
"ป่าวหรอกฉันแค่อยากลองถามดูน่ะ แค่นี้นะฉันง่วงแล้วขอนอนก่อน"เมี้ยวน่าพูดแล้วเดินไปที่นั่งของตนเอง
_________________________________________________
ตอนเช้าที่สนามบินเมืองนามิโมริ
"รีบอร์นเราจะไปประเทศอะไรเหรอ"สึนะถาม
"เดี๋ยวก็รู้เองล่าะ อ่ะนั้นเครื่องบินมาแล้ว"รีบอร์นพูดแล้วชี้ไปที่เครื่องบินสีดำเข้มลำหนึ่ง พวกสึนะเลยมองตามแล้วก็
"เห้ยยยย!!"ตะโกนออกมาพร้อมกัน เพราะมองไปด้านข้างเครื่องบินสีดำมีสลักคำว่า'Vongola X'เป็นตัวหนังสือสีมองสง่า
"พวกนายเห้ยอะไรเอาซะพร้อมเพียงเลย"เซ้นท์ถาม
"55 พวกเขาแคตกใจที่เห็นเครื่องบินของมาเฟียล่ะมั้ง"เบียคุรันพูดหน้าตาเฉย
"เครื่องบินมาเฟียเหรอแล้วนายไปเอามาได้ยังไง"เซ้นท์พูด
"ก็เอออ...อะโน่คือว่า...."เบียคุรันพูดติดอ่างเพราะไม่รู้ว่าจะแก้ตัวยังไง
"รีบขึ้นไปบนเครื่องเถอะพวกนายก็เตรียมเล่าความจริงให้พวกเธอฟังด้วยล่ะ"รีบอร์นพูดพวกสึนะหน้าสลดทันที
"คร้าบบบบบ"แล้วพวกสึนะก็ขึ้นเครื่องบินไป
"โห้~"สาวๆโห้ขึ้นเพราะข้างในนั้นหรูหร่ามาก เข้าไปข้างในเหมือนเป็นห้องรับแขกของโรงแรม5ดาวมีโซฟาตัวใหญ่7ตัว7สี มีโต๊ะตรงกลาง มีบาร์มีตู้เย็นเล็กๆ
พวกสึนะก็ขึ้นไปนั่งเก้าอี้ตามสีธาตุของตัวเองส่วนเบียคุรันไปนั่งที่เก้าอี้สีเขียว
"เอาล่ะพวกนายมีอะไรจะบอกกับฉัน"เมี้ยวน่าพูด
"พะ..พวกเธอต้องใจเย็นๆนะ"สึนะพูด
"พวกเธอฟังแล้วต้องไม่โกรธเจ้านาย/มีนะ"เบลกับฟรานพูดพร้อมกัน
"เออ!!"สาวๆตอบพร้อมกัน
"คือฉันจะบอกว่าฉันคือวองโกเล่รุ่นที่ 10"สึนะพูดด้วยเสียงจริงจัง
"ห๋า!! ว่าไงนะนายคือวองโกเล่รุ่น10เหรอ!!"สาวๆพูดปนตกใจ
"ใช่แล้วล่ะรุ่นที่10ค่ะบอสวองโกเล่รุ่นที่10"โกคุพูดยืดอก
"นายก็เป็นด้วยเหรอบาจิล"เซนหันไปถามบาจิล
"ใช่ ขอรับผมเป็นผู้ดูแลนอกแก๊งครับ"บาจิลพูดหน้าสลด
"นายด้วยเหรอ"ไดร์และพิมพ์หันมาถามฟรานและเบล
"ครับแต่มี/เจ้าชายอยู่วาเรีย"ฟรานพูดเสียงปกติส่วนเบลพูดเสียงเศร้า
"แต่ตอนนี้เจ้าชายก็เหมือนกะนพวกเธอนั้นล่ะเป็นเพียงแค่นักเรียนเท่านั้น"เบลพูดเสียงเศร้าๆ
"ทำไมเหรอเกิดอะไรขึ้นเหรอเบล"พิมพ์ถามด้วยความเป็นห่วง
"เจ้าชายโดนไล่ออกมาแล้วน่ะสิแต่เจ้าชายไม่เป็นอะไรหรอกเพราะเจ้าชายมีเจ้าหญิงอยู่น่ะสิ"เบลใช้ความเร็ว(เลว)ส่วนตัวเข้าไปกระโดกอดพิมพ์ ส่วนพิมพ์ก็หน้าแดงถึงหูแล้ว
"ฮะฮะ คู่นั้นน่ารักดีนะว่าไหมครับคุณพี่"ยามะหันไปคุณกับเรียวเฮ
"อื้ม สุดขั้วไปเลย"เรียวเฮตอบรับ
"เอาล่ะพวกนายเลิกเฮฮากันได้แล้วไปพักพ่อนซะ"รีบอร์นพูด
"เดี๋ยวก่อนงั้นไอ้คุณครูที่อยู่ตรงนั้นก็เป็นวองโกเล่ด้วยรึป่าว"เมี้ยวน่าตะโกนถาม
"ฮะฮะ ฉันป่าวเป็นวองโกเล่แต่ฉันเป็นบอสของมิลฟิวโอเล่"เบียคุรันพูดจบก็กวักมือเรียกเซ้นท์เข้าไปหาพอเซ้นท์เข้าเบียคุรันกฌตบเก้าอี้ที่อยู่้ข้างๆเพื่อบอกว่าให้เธธอนั่ง พอเซ้นท์นั่งเบียคุรันก็ล้มตัวลงนอนหนุนตักของเซ้นท์ทันที
"คะ..คุณทำอะไรของคุณ"เซ้นท์ถามเสียงตะกุกตะกัก
"นอนครับ....ที่รัก"เบียคุรันพูดทำให้เซ้นท์ถึงกับหน้าแดงถึงหู
"ท่านเบียคุรันกับท่านเซ้นน่ารักดีนะครับว่าไหมครับท่านเซน"บาจิลพูดกับเซนแต่เซนก็ไม่ตอบบาจิลเลยหันไปดูปรากฏว่าเซนหลับไปแล้ว บาจิลเลยขยับตัวให้พอดีแล้วจับเซนมานอนข้างๆตน แล้วทั้งทั้งคู่ก็หลับไป
"55 ฮารุจังพวกเขาน่ารักกันจังเลยเนอะ"เคียวโกะพูดกับฮารุ
"ฮาฮิ นั้นสิค่ะฮารุอยากให้มีคนมารักฮารุแบบนั้นบ้างจัง >w<"
"ฮารุจังฉันขอคุยอะไรด้วยสิจ้ะ"เคียวโกะพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังกว่าทุกที
"ฮาฮิ ได้สิค่ะ เคียวโกะจังมีอะไรเหรอค่ะ"
"ฉันอยากถามฮารุจังว่า ฮารุจังยังชอบสึนะคุงอยู่รึป่าวจ้ะ"เมื่อฮารุได้ยินคำถามนี้ฮารุก็ยิ้นแล้วส่ายหัวเบา
"ไม่แล้วล่ะค่ะ ตอนนี้ฮารุมีคนที่ฮารุชอบแล้วล่ะค่ะ"เมื่อเคียวโกะได้ยินคำตอบดังนั้นก็ยิ้มทันที
"อะ...เอ่อคือว่า"โคลมพูดขึ้น
"จ้ะโคมจัง"ฮารุพูด
"ฉันอยากมาปรึกษาเรื่องนึงหน่อยนะค่ะ"
"เอาสิจ้ะโคลมจัง พูดมาเลยจ้ะ"เคียวโกะพูด
"เออ..เกี่ยวกับท่านมุคุโร่น่ะค่ะ คือเรื่องเมื่อคืนงานโรงเรียนหลังจากนั้นฉันก็ทำตัวไม่ถูกเลยน่ะค่ะ ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี"โคมถาม
"ฉันว่าเธอควรทำตัวให้ปกติเข้าไว้นะ"เมี้ยวน่าที่มาจากไหนก็ไม่รู้พูดขึ้น
"เออ...คุณเมี้ยวน่าค่ะ"โคลมตกใจ
"อย่างที่เมี้ยวน่าพูดนั้นล่ะทำตัวให้ปกติเข้าไว้เหมือนกันฉันตอนนี้ไง"กระต่ายเดินมาพูด
"ว่าไงนะยัยต่ายเธอชอบใครย่ะไมถึงไม่บอกฉัน"เมี้ยวน่าพูดเหมือนนักเค้นความจริง
"อะ...เอ่อคือ.. ฉันขอปิดไว้ก่อนล่ะกันนะ"กระต่ายพูดแล้วแกล้งเดินหนีไปเลย
"555 ต่ายเค้าคงอายน่ะจ้ะเมี้ยวน่า"เอเดินมาร่วมวงสนทนา
"เออนี้พวกเธอฉันอยากถามอะไรหน่อยน่ะ"เมี้ยวหันมาถามพวกเคียวโกะ
"ค่ะว่ามาเลย"ฮารุพูด
"นายฮิบารินั้นปกติเค้าเป็นแบบนี้เหรอ"เมี้ยวน่าพูด
"55 ป่าวหรอกจ้ะ ปกติคุณฮิบาริ เค้าจะเป็นคนรักสันโดดน่ะ ไม่ชอบยุ่งกับใครและใครทำผิดกฏฝาดไม่ยั้งเลยด้วย พวกสึนะคุงน่าจะรู้ดีนะ ^^"เคียวโกะพูด
"ทำไมเหรอเมี้ยวน่า"เอถาม
"ป่าวหรอกฉันแค่อยากลองถามดูน่ะ แค่นี้นะฉันง่วงแล้วขอนอนก่อน"เมี้ยวน่าพูดแล้วเดินไปที่นั่งของตนเอง
_________________________________________________
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น