ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (Fic KHR/reborn)My love vongola in thai

    ลำดับตอนที่ #10 : 10

    • อัปเดตล่าสุด 31 ส.ค. 54


    วันนี้เป็นวันงานโรงเรียนของโรงเรียน fall in love ที่จะเปิดให้คนนอกเข้ามาในโรงเรียน งานโรงเรียนจะมีพีธีเปิดตอน5โมงเย็นและพิธีปิดตอน3ทุ่มตรง

    ช่วงเช้า

    พวกผู้หญิง

    สาวๆก็ลั้นล้ากันตามสบายเพราะตนซื้อชุดที่ตนชอบมาเรียบร้อยแล้วตอนนี้ก็นั่งหาเครื่องประดับ แต่ส่วนไดร์นั้นก็ออกจากห้องไปไหนแล้วก็ไม่รู้บอกแค่ว่า

    "ฉันกลับมาทันงานแน่ๆไม่ต้องห่วงระหว่างนั้นก็อยู่ในหอประชุมนะจะลากพวกนั้นมาด้วยก็ได้ไม่เลิก6โมงฉันไปแน่นอน"พูดแค่นั้นไดร์ก็ออกไป

    ส่วนพวกผู้ชายก็นอนตื่นสายกันตามสบายเพราะไม่ต้องแต่งหน้าหาเครื่องประดับอะไรยกเว้นแต่คนแพ้เกมเมื่อตอนที่แล้วที่ต้องนั่งทำใจกับชุดที่ตนต้องใส่

    ตอนเย็นที่หอประชุมเวลา5โมงครึ่ง

    ตอนนี้มีทั้งพวกสึนะและพวกเมี้ยวน่าอยู่ในหอประชุมข้างหน้าเวที เมี้ยวใส่ชุดสบายๆสำหรับตนเอง(สบายแน่ใจเหรอ เสื้อแขนยาวกระโปรงสั้นเอาง่ายๆชุดตอนใบสมัครน่ะค่ะ/ไรท์)ส่วนเซ้นท์และเซนก็ใส่ชุดเหมือนกันคือชุดเกาหลีสีแดงเลือดหมู่กระโปร่งสั้น พิมพ์ใส่แดรสสั้นสีแดงกับถุงมือสีดำ2ข้าง กระต่ายใสชุดเกาะอกสีครีม เอใส่ใส้เสื้อยืดกางเกงขาเดฟ เคียวโกะ ฮารุและโคลมใส่ชุดเดียวกันคือเป็นแดรสสีดำสั้นน่ารัก ส่วนสึนะใส่เสื้อยืดกับกางเกงขายาวที่ปกติใส่อยู่บ้านโกคุเดระกับยามาโมโตะ เรียวเฮก็เหมือนกัน เบลกับฟรานก็ใส่เสื้อยืดตัวโปรดกับกางเกงขายาว ส่วนป๋าเบียก็ชุดขาวส่วนบาจิลใส่เสื่อสูธเพราะคิดว่าเหมาะสมกับงานใหญ่ๆ(ความจริงไม่ใหญ่เลยเอ้ย)ส่วนผู้แพ้อย่างฮิบาริก็ใส่ชุดสีดำแขนยาวมีเสื้อคลุมสีดำและถุงมีสีขาว และผู้แพ้อีกคนคือมุคุโร่ไอ้คนต้นคิดเกมแล้วก็แพ้เกมที่ตัวเองคิดด้วย และชุดที่มุคุโร่ใส่นั้นเป็นเสื้อแขนกุดกางเกงขาสั้นมีเข็มขัด และอื่นๆ(ไปดูรูปเอาเองพอดีเราบรรยายไม่ถูก) แล้วสักพักไฟก็ดำลงสักพักก็สว่างขึ้นสิ่งที่เธอเห็นคือไดร์ใส่เสื้อสีขาวแขนกุด กระโปร่งสีดำและกีต้าตัวโปรดของเธอ

    "3.2.1"lสิ้นเสียงไดร์ทำนองเพลงก็ดังขึ้น

    เหมือนจะรู้แต่ไม่รู้ ไม่รู้จริงๆ คนดี 
    ที่เราคบอยู่ตอนนี้ เธอจริงจังแค่ไหน 
    ทุกครั้งที่เดินจับมือ ฐานะเราคืออะไร 
    คนรักใช่ไหม หรือแค่เพื่อนคนหนึ่ง 

    ถามว่ายิ้มให้ใครนะ ก็หาว่าฉันก้าวก่าย 
    ฉันแค่ถามจะไปไหน เธอก็บอกห้ามหึง 
    วันนี้ยังคุยด้วยดี พรุ่งนี้จะเป็นอย่างหนึ่ง 
    เป็นอย่างนั้น ฉันก็เลยคาใจ 

    *แค่อยากรู้ว่าฉันเป็นใคร อยู่ตรงไหนของหัวใจเธอ 
    ให้อยู่ใช่ไหม หรือให้ไปดีกว่า 
    ให้เป็นคนครึ่งๆ กลางๆ แก้อารมณ์อ้างว้าง 
    แค่บางเวลาหรือเปล่า หรือแค่เหงาฉันไม่เข้าใจเธอ 

    เหมือนจะลึกแต่ไม่ซึ้ง ฉันไม่ค่อยแน่ใจ 
    หรือที่แท้แค่อ่อนไหว เธอไม่ได้รักฉัน 
    ลองถามหัวใจได้ไหม รู้แล้วให้ช่วยบอกฉัน 
    เรื่องอย่างนั้น ฉันไม่อยากคาใจ 

    แค่อยากรู้ว่าฉันเป็นใคร อยู่ตรงไหนของหัวใจเธอ 
    ให้อยู่ใช่ไหม หรือให้ไปดีกว่า 
    ให้เป็นคนครึ่งๆ กลางๆ แก้อารมณ์อ้างว้าง 
    แค่บางเวลาใช่ไหม หรือแค่เหงาฉันไม่เข้าใจเธอ 

    แค่อยากรู้ว่าฉันเป็นใคร อยู่ตรงไหนของหัวใจเธอ 
    ให้อยู่ใช่ไหม หรือให้ไปดีกว่า 
    ให้เป็นคนครึ่งๆ กลางๆ แก้อารมณ์อ้างว้าง 
    แค่บางเวลาใช่ไหม หรือแค่เหงาฉันไม่เข้าใจเธอ 
    หรือแค่เหงาพูดให้เข้าใจที

    "%#^^&^(&%#&)("ฟรานตกใจจนเผลอพูดออกมาเป็นภาษาอิตาลี

    "เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ"พิมพ์ถาม

    "เมื่อกี้เจ้ากบบอกว่ายัยนั้นสุดยอดเลย"เบลตอบแทน

    "ต่อไปเป็นเพลงสำหรับคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรสำหรับเขาและจะต้องทำยังไงนะค่ะ"ไดร์พูดใส่ไมค์จบแล้วทำนองเพลงก็เริ่มขึ้นเป็นทำนองเพลงช้าๆ


    รู้ไหมว่าใจสั่น อย่าทำให้หวั่นไหว 
    หากที่จริง เราเป็นแค่เพื่อนกัน 
    ทุกครั้งที่มองตา ต้องเกิดคำถาม อยู่ทุกวัน 
    ว่าเธอคิดเช่นไร 

    อึดอัดนะ เข้าใจไหม ที่ต้องยืน 
    อยู่กึ่งกลางระหว่างเพื่อนกับแฟน 

    นี่ฉันต้องรักเธอแบบไหน 
    ช่วยบอกกันมาได้ไหม 
    แล้วฉันต้องทำยังไง เมื่ออยู่ใกล้เธอ 
    ที่ฉันคิดๆ มันผิดไหม 
    ที่แอบมีเธออยู่ในใจเสมอ แค่อยากรู้ 

    ถ้าเธอแค่ลังเล ก็อย่าจับมือฉัน 
    หากว่าเธอนั้นยังไม่มั่นใจ 
    ถึงเป็นเหมือนเพื่อนสนิท 
    ก็อย่ามาทำให้ฉันคิดไกล 
    ด้วยการใกล้ชิดกัน 

    อึดอัดนะ เข้าใจไหม ที่ต้องยืน 
    อยู่กึ่งกลางระหว่างเพื่อนกับแฟน 

    นี่ฉันต้องรักเธอแบบไหน 
    ช่วยบอกกันมาได้ไหม 
    แล้วฉันต้องทำยังไง เมื่ออยู่ใกล้เธอ 
    ที่ฉันคิดๆ มันผิดไหม 
    ที่แอบมีเธออยู่ในใจเสมอ แค่อยากรู้ 

    หากคบเป็นเพียงเพื่อนกัน 
    บอกเลยว่าเพื่อนอย่างฉันมันรักเธอ 
    ยังอยากเป็นคนเดิม คนนั้นที่ยืนข้างเธอ 
    จะไม่ทำตัวให้เธอลำบากใจ แค่นั้น 

    นี่ฉันต้องรักเธอแบบไหน 
    ช่วยบอกกันมาได้ไหม 
    แล้วฉันต้องทำยังไง เมื่ออยู่ใกล้เธอ 
    ที่ฉันคิดๆ มันผิดไหม 
    ที่แอบมีเธออยู่ในใจเสมอ แค่อยากรู้ 

    บอกได้ไหม



    "*(*^"คราวนี้เบลเผลอพูดออกมาเป็นภาษาอิตาลีบ้างซึ้งมีแต่พิมพ์ได้ยิน

    "นายพูดอะไรนะเบลฉันฟังไม่รู้เรื่อง"พิมพ์พูด

    "ปะ..ป่าวสักหน่อย เจ้าชายไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย"เบลแก้ตัวน้ำขุ่นๆตอนนี้หน้าเบลแดงแล้วความจริงเมื่อกี้ที่เข้าพูดคือคำว่า'แฟน'


    "หมดเวลาของพวกเราแล้วแค่นี้นะค่ะ"ไดรืพูดแล้วก็ลงจากเวทีไปหาพวกสึนะ

    ทุกคนก็เดินเที่ยวเล่นในงานอย่างสนุกส่วนมากคนจะมองมาทางพวกเธอไม่ใช่เพราะอะไรหรอกเพราะว่าชุดที่ฮิบาริและมุคุโร่ใส่ต่างหาก

    เวลา2ทุ่มในหอประชุมอีกครั้ง

    "วันนี้ผอ.จะมีกิจกรรมให้นักเรียนทุกคนเล่นกันซึ้งเกมนี้บางคนมีสิทธ์ได้เล่น"ผอพูดจบบางคนถึงกับถอนหายใจ

    "ครูจะจับชื่อคนแรกนะ"ครุได้ล่วงมือลงไปในกล่องจับฉลากแล้วจับขึ้นมา1ใบ

    "ขอเชิญนาย สึนะโยชิ ซาวาดะขึ้นมาบนเวทีนะครับ"พอครูประกาศชื่อสึนะก็ค้างทันทีแต่ก็ต้องแบกร่างไร้วิญญาณนั้นขึ้นไป

    "ให้ผมทำอะไรครับครู"สึนะถาม

    "ครูจะให้เธอจับชื่อเพื่อนผู้หญิงขึ้นมา1ใบจับซะ"สึนะก็จับรายชื่อในกล่องขึ้นมา

    "จับได้แล้วครูจะให้เธอบอกรักคนที่เธอจับมาได้"แค่นั้นสึนะถึงกับหน้าแดงทันที

    "และถ้าผมไม่ทำล่ะครับ"สึนะถามเพราะตนไม่อยากทำ

    "นายจะไม่ได้เห็นหน้าคนในใบรายชื่ออีกเลย"รีบอร์นพูดแทรกขึ้นทำให้สึนะต้องทำใจพูดไปว่า

    "เคียวโกะจัง ไดสุคิ(ฉันรักเธอ)"สึนะพูดเป็นภาษญี่ปุ่นซึ้งคนที่เข้าใจก็มีแค่พวกสึนะที่มาจากญี่ปุ่นและไดร์เท่านั้นซึ้งตอนนี้เคียวโกะหน้าแดงถึงหูส่วนเรียวเฮก็ค้างไปแล้วเพราะไม่คิดว่าบอสวองโกเล่จะชอบน้องสาวของตัวเอง

    เมื่อสึนะ เคียวโกะและเรียวเฮค้างไปแล้วทุกคนก็ต้องช่วยกันแบกกลับหอพักแต่ก่อนกลับนั้นครูดันเล่นพิเรนหยิบชื่อผู้โชคดีถึง4คนออกมานั้นคือ มุคุโร่ เบล ฟรานและฮิบาริและให้3คนนนี้ทำอะไรก็ได้กับผู้หญิงที่ตนเลือกแต่ต้องขึ้นมาทำบนเวที


    มุคุโร่ก็จัดการลากโคลมขึ้นไปบนเวทีและพูดใส่ไมค์ว่า

    "โคลมที่น่ารักของผม ผมรักคุณนะครับ"มุคุโร่พูดจบก็จูบโคลมต่อหน้าสาธารณะชนทำให้ทุกคนค้างทันทีส่วนเบลก็ลากพิมพ์ขึ้นไปบนเวทีแล้วเบลก็พูดใส่ไมค์ว่า

    "พิมพ์เธอเป็นคนเดียวที่บอกให้เจ้าชายตัดผมแล้วเจ้าชายก็ทำตอนนี้เจ้าชายจะบอกพิมพ์ว่า tiamo"พิมพ์ที่ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรก็เงียบส่วนคนอื่นที่รู้ก็กริ้ดกันขึ้นมาส่วนฟรานขึ้นมาบนเวทีแล้วลากไดร์ขึ้นมาบนเวทีแล้วพูดว่า

    "ไดร์ครับเพลงที่ไดร์ร้องสุดยอดมากครับแล้วเพลงสุดท้ายมีอยากบอกไดร์ว่าไดร์ไม่ใช่เพื่อนมีนะครับ"ฟรานพูดแค่นั้นก็เงียบไป แล้วก็พูดขึ้นใหม่ว่"แต่มีคิดกับไดร์แบบแฟนต่างหากล่ะครับ"ฟรานพูดแค่นั้นก็กระโดดลงเวทีแล้วก็วิ่งออกไปเลยส่วนฮิบาริก็

    "เมี้ยวน่าคุณนะหัดทำตัวให้ถูกระเบียบบ้างนะไม่งั้นผมจะขย่ำคุณ"ฮิบาริพูดทั้งไว้แล้วก็เดินไปใกล้ๆเมี้ยวน่า"ผมจะขย่ำคุณแบบนี้"ฮิบาริพูดจบก็ใช้ความเร็ว(เลว)ส่วนตัวโน้มตัวลงไปหอมแก้มเมี้ยวน่าและเมื่อหอมเสร็จก็พูดใส่ไมค์ต่อว่า"หรืออาจจะมากกว่านี้ ผมถือว่าผมเตือนคุณแล้วนะ"

    แล้วคำคืนวันงานโรงเรียนก็จบลง

    ____________________________________________________________
    เพลงแรกชื่อเพลงว่า;;ตรงไหนของหัวใจเธอ
    เพลงที่2ชื่อเพลงว่า;;เพื่อนหรือแฟนนะค่ะ

    <<ชุดกระต่าย  <<ชุดพิมพ์ <<<ชุดไดร์  <<ชุดท่านฮิ << ชุดป๋ามุ <<ชุดโคลม ฮารุ เคียวโกะ







    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×