คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่4 วันที่ผ่อนคลายรึเปล่า??
sตอนที่4 วันที่ผ่อนคลายรึเปล่า ??
‘พรุ่งนี้ ขอให้มาที่ห้างโทชิโนะ เวลาเทียงตรงที่หน้าเกมเซนเตอร์ชั้นสาม’
เวลา11นาฬิกาที่ห้างโทชิโนะ
“ฉันมาเช้าไปรึเปล่าเนี่ย”ขิมเดินมาถึงหน้าเกมเซนเตอร์ขนาดยักษ์ที่จัดขึ้นภายในตัวห้างชั้นที่3
“ว้า ฉันนึกว่าจะมาคนแรกซะอีกอุสาคิดว่าจะมารอสักชั่วโมงนึง”
“ไงซันมาเร็วเนอะ”
“ขิมก็เหมือนกันอ่ะ ให้ฉันเดาแกก็นอนไม่หลับใช่มะ”ซันถาม
“อย่าบอกนะ...”
“ใช่ เมื่อคืนตอนตี3มีคนโทรมาหาฉัน”
“พวกแกก็เหมือนกันเรอะ”จู่ๆ เดียก็เดินเข้ามา
“แปปนะ ถ้าเราสามคนโดนแล้วคิดว่า....”ขิมพูดแล้วทำน่าครุ่นคิด
“พวกเราทุกคนอาจจะเป็นเป้าหมาย!!”สามสาวพูดขึ้นพร้อมกัน
“แต่เราก็ยังตัดสินใจอะไรไม่ได้จนถึงเวลานัดเอาเป็นว่าตอนนี้ไปเล่นเกมดีกว่า ^3^ ” พูดจบแล้วเดินเข้าไปในเกมเซนเตอร์
เวลา12นาฬิกา
“ไงมาเร็ววะพวก”ซัมเดินเข้ามาพร้อมกับลูน่าและลีน่าและถ้วยไอติมในมือคนล่ะถ้วย
“โฮะๆ พวกฉันมาก่อนตั้งชั่วโมงนึงน่ะ”ซันหัวเราะอย่างผู้มีชัย(มันใช่เรื่องไหมเนี่ย = =)
“คนอื่นๆยังไม่มีกันเหรอ”ลีน่าถาม
“ถ้ามาก็เห็นแล้ววว ^[++]^”ขิมพูดจบก็หันไปหนีบตุ๊กตาต่อตอนนี้ข้างตัวเธอมีตุ๊กตากองอยู่ประมาณ4-5ตัว
10 นาทีผ่านไป
“ไงมาแล้ว”ชิโระเดินมาพร้อมกับซึโกะ ไนท์ มาเรีย โซระ อูกิ
“เอ้าพวกแกมาแล้วเรอะ”ซัมตะโกนถาม
“ไม่มาแล้วจะเห็นไหมล่ะ”โซระพูดกลับในฉบับของตน(แน่ใจนะว่านี้คือการพูด = =)
“แล้วพวกพี่อาโอะจะมาเมื่อไรเนี่ย ฉันจะไม่มีมือถือตุ๊กตาแล้วนะ”สภาพตอนนี้ของขิมคือแบบว่าตุ๊กตาเต็มมือ
“ขิมคงไม่รู้เนอะว่าพวกพี่เค้าชอบมาเลยเวลานัดทุกทีเลย สงสัยได้พวกบ้าที่โทรมานัดตอนตี3จะไม่รู้ เฮ้ออ”อูกิพูดแล้วถอนหายใจ
“นั้นไงว่าแล้วทำไมถึงมาครบเลย แล้วอย่างที่เลยเวลานัดของพวกพี่ๆเค้านี้น่าจะเลยไปเท่าไรน่ะ”ขิมถามกลับ
“อย่างต่ำ 1 อย่างมาก4”ซึโกะพูดแค่นั้น
O.o << หน้าขิมในขณะนี้
“ไงพวกเธอบังอาจจังเลยนะที่มาเจอที่นี้”จู่ๆยามาโมโตะ ทาเคชิไม่รู้มาจากไหนเดินมาพร้อมกับสึนะแล้วโกคุเดระ
“พวกนายใช่ไหมที่โทรมาหาพวกฉันน่ะ”โซระเริ่มเปิดฉากโวย
“ห๊ะ โทรอะไรเหรอ ผมไม่เห็นรู้เรื่องอะไร”สึนะพูด
‘ตอแหล..’สาวๆคิดพร้อมกัน
“เหรอ พวกฉันขอตัวไปก่อนนะ”ซันพูด(โกหก)แล้วเดินไปแต่ถูกยามาโมโตะจับมือไว้ก่อน
“นี่ๆ อย่าพึ่งไปสิ ไหนๆก็มาเจอกันแล้วเดินเล่นเป็นด้วยกันหน่อยนะ ^^”ยามาโมโตะยิ้มเนียนๆพร่างลูบมือของซัน
พลัก!! โครมมมม
“ไอ้บ้า เนียนนักมันต้องเจอส้นสูงพิคาดตัดชีวิต”
“แหมเกือบโดนตัดไปจริงๆนะเนี่ยดีนะหลบทัน”ยามาโมโตะยืนขึ้นปัดฝุ่นแล้วเอามือลูบตรงแผลที่แก้มที่เป็นเส้นเส้นเฉียดแล้วมีเลือกซึมออกมา
“เป็นยังไงล่ะไอ้บ้ายามาโมโตะ ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าเนียนให้มันมาก”โกคุเดระหัวเราะเพื่อนของตัวเอง
“ปะ เราไปเดินเที่ยวกันดีกว่า”จู่โกคุเดระมาจากไหนไม่รู้มาโอบไหลของซึโกะ
ตุบ
“อย่างแกมันต้องเจอกำปั้นฉัน”ซึโกะชกหน้าโกคุเดระเข้าไปเต็มๆ
“เห้ยๆๆ พวกมานี้ดิ”ซัมกวักมือเรียกเพื่อนๆของตนมาล้อมเป็นวงกลม
‘แกๆเค้าว่าเราลองไปกับพวกมันก่อนมะเพราะอาจจะบังเอิญจริงๆหรือไม่ก็ไม่รู้แต่ถ้าเจอพวกมันครบนะค่อยรุนฆ่ามันทีหลัง’ซัมพูดเบาๆ
‘จัดปายยยยยยย’
“เอาล่ะพวกฉันตัดสินใจจะไปกับพวกนายสามตัวเอ้ยสามคนก็ได้”ชิโระพูด
“ชิโระ ตัวอ่ะถูกแล้ว”ไนท์บอก
“งั้นไปกันเถอะครับ”สึนะถูกแบบดีใจแล้ววิ่งไปจูงมือของลูน่าแล้วเดินไป
“มือน่ะมือ อยากไปลงนรกนักเหรอไง”
“อูยยยย ขอโทษนะครับ”สึนะปล่อยมือแล้วหันมาเดินข้างๆลูน่าแทน
ผ่านไป10นาที
“นี่แวะกินเค้กกันหน่อยมั้ย”ยามาโมโตะชวนทุกคนทานเค้กตาสาวๆเป็นประกายทันที
“กินนนนน”สาวๆพูดจบก็วิ่งไปสั่งเค้ก
‘โอ๊ส มากันได้แล้วร้านเค้กชั้น2’
“มาแล้วจ้ามาแล้ว น่ากินไหม เค้กช๊อกโกแลต ส้ม น่าทานสุดๆเลยใช่ไหม”ลูน่าพูดตาเป็นประกาย และลงมานั่งตรงข้ามกับสึนะ
“นั้นสิเนอะน่าทานจังนะครับ”
“ใช่ม้าเค้กน่าทานมากๆเลย”
“เปล่าครับผมหมายถึงคุณน่ะน่าทานมาก”
แพละ
“ไอ้บ้าพูดไม่คิดเอาเค้กส้มไปฉาบหน้าซะ”ลูน่าพูดแล้วตัดเค้กเข้าปาก
“ไงพวกแก”
“ไงสควอโล่มาเดินเที่ยวกับพวกเรอะ”ยามาโมโตะทักกลับ
‘มันชักแหม่งๆล่ะให้เดาเลยเดี๋ยวไปทีต่อไปต้องเจออีก’
‘ค่า อ่ะพี่โฮฟุเหรอ อื้มๆ ตอนนี้อยู่ที่ร้านเค้กตรงชั้นสองค่ะพี่ จะรอนะค่ะ’ ชิโระพูดจบแล้วว่างโทรศัพท์ลง
“พวกป้าเค้ามาแล้วเหรอชิโระ”โซระถามจบก็งั้บเค้กเข้าปากไป
“เอาแต่คิดเค้กไงเดี๋ยวก็กลายเป็นอ้วนเตี้ยหรอก”ซันซัสพูดพลอยๆ
แพละ
“ปากหมาๆแบบนี้เอาเค้กมะนาวไป ไ-อ้-ถึ-ก”โซระพูดเน้นคำสุดท้าย
“เอ้าซันซัสเอาไปเช็ดหน้าไป”สควอโล่ยื่นกระดาษเช็ดหน้าให้
“แหมพวกนายสองคนนี้เหมือนสามีภรรยาเลยเนอะ”มาเรียพูดลอยๆแบบเข้าโหมดจิ้นวายเรียบร้อย
“นั้นสิเนอะ อีกตัวนึงก็ไว้ผมยาวซะเหมือนผู้หญิงอีกตัวก็หน้าโหดยังกะหมา 55 ไม่รู้เข้ากันไปได้ไง”ขิมพูดจบก็ชนแก้ว(โกโก้)กับโซระ
“พูดได้เจ๋งเพื่อน”โซระพูดแล้วแสยะยิ้ม
“กริ๊ดดดด เพี๊ยยยยยย ”เสียงตบฉากดังสนั่นทำให้ต่างคนต่างหันมองมาที่สุดสนใจนั้นคือชิโระนั้นเอง
“อ่ะ เอ่อ...คือขอโทษ”
“me ผิดอะไรไหงmeโดนตบเฉยเลยล่ะ”
“ก็นายมาทำลับๆล่อแถมาจี้ฉันอีกนิ >..<”
“นายยังดีนะโดนแค่นี้คนที่ทำยัยนี้คนล่าสุดตอนนี้ยังนอนโรงบาลอยู่เลย”อาโอะเดินมาจากไหนไม่รู้พูดขึ้นแล้วมานั่งข้างๆชิโระแล้วตักเค้กเข้าปากไป
“พี่อาโอะนั้นมันเค้กชิโระนะ”ชิโระท้วง
“แล้วยัยนี้ไปทำอีท่าไหนคนนั้นถึงไปนอนโรงบาลได้วะ”สควอโล่ถาม
“ก็ยิงไง”โฮฟุพูดแบบสบาย แล้วสาวๆทุกคนก็พยักหน้าตอบรับ
“ชิชิ แล้วยิงได้ไงอ่ะเธอมีปืนเธอ”เบลถามชิโระไม่พูดอะไรมากแล้วเทกระเป๋าสะพายให้พวกนั้นดู ข้างในมี มีดพก2เล่ม ปืนพก1กระบอกลูกกระสุน2แม็ก
“นี้เธอจะไปก่อสงครามฆ่าคนตายเล่นรึไง”โกคุเดระพูด
“นายอยากลองคนแรกไหมอ่ะ”ซึโกะพูดลอยพรางหยิบปืนของชิโระขึ้นมาดูเล่น
“ชิชิ สงสัยจะเจอคนแพ้พนันแล้วล่ะ เอ้อแล้วเธอไปเอาของพวกนี้มาได้ไงอ่ะ”เบลถามชิโระ
“ก็พ่อยัยนี้มันเป็นตำรวจนิของแค่นี้จิ๊กมาได้สบายๆอยู่แล้ว”อูกิพูดแบบชิวๆ เหมือนทุกคนจะชินกันหมด
“กินหมดแล้วใช่ไหม ไปซะที”ซันซัสพูดตัดแล้วลากมือ(ย่ำว่าลาก)โซระไป
โป๊กกกก
“อ้อลืมบอกไปว่ายัยนี้พกไม้พลองอ่ะ แต่ออกมาเที่ยวแบบนี้ยังพกพลองไม้อีกเรอะพวกฉันมาด้วยนะเนี่ย”ไนท์พูด
“ก็ไว้ป้องกันตัวเฉยๆอ่ะ แล้วเห็นว่าพลองไม้คงไม่พอหลับไปพกพลองเหล็กเหมือนเดิมดีกว่า ^^” โซระพูดแล้วหันกลับไปยิ้มให้เพื่อน
‘เจอคนอาจมีสิทธิแพ้พนันสองคนแระ’
“ไปเถอะพี่อยากไปกินทาโกะยากิ”เทียร์พูด
“ทาโกะเสร็จแล้วไปสุกี้บุฟเฟ่กันนะ”ลีน่าพูด
“ไปกันเลยยย”
‘ไปที่ร้านทาโกะยากิ’
“เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะสควอโล่”ขิมถาม
“ก็เปล่านิขิมพูดฝาดไปรึเปล่า”
‘ตอแหล’
“รู้ชื่อฉันได้ไงอ่ะ”ขิมถามเสียงใส
“ก ก ก็เห็นเพื่อนๆเธอเรียกกันไง แหะๆ”สควอโล่พูดแล้วเก่าแก้มตัวเองเหมือนเป็นการแก้เขิน(?!)
“เหรองั้นช่างเถอะ”
ผ่านไป5นาที
“อ้ำ อ๊า ร้อนๆๆๆๆ”เทียร์ร้องทันทีหลังจากงั้บทาโกะยากิเข้าไปทั้งลูก
“แฮะๆกินเข้าไปทั้งแบบนั้นก็ร้อนสิครับ”เสียงหนุ่มหน้าใส(??)ดังขึ้น
“อ่ะพี่ครับ”สึนะวิ่งไปหาคนตรงหน้า
“แหมยัยน้องคนี้พอพี่ชวนมาด้วยบอกไม่มานะ”
“ก็พี่บอกเองไม่ใช่เหรอว่ามีไปเที่ยวกับพวกพี่เดม่อน”สึนะบอกพี่ชาย
“อ่อสองคนนั้นไปเข้าห้องน้ำน่ะ ว่าแต่เธอเป็นไงบ้างล่ะอ่ะนี่น้ำ”อิเอยะสึยื่นน้ำให้เทียร์
“ อึก อึก ข ขอบใจนะ”
“เปลี่ยนจากคำว่าของใจเป็นหอมแก้มแทนไม่ได้เหรอ”อิเอยะสึพูดพรางยืม
‘หน่อยแกจะนำหน้าพวกเราเรอะ’
“งั้น...”
“อุ๊ก อ๊า ร้อนนนนนน ขอน้ำๆๆๆๆ”เทียร์จัดการยัดทาโกะยากิที่พึ่งออกมาจากกระทะเข้าปากอิเอยะสึ จนสึนะต้องเอาน้ำมาให้พี่ตัวเอง
“สมนักอยากไวไฟเป็นไงบ้าง ร้อนไหม”อเลาดิเดินมาถามเพื่อน
“แกก็มาลองเองสิวะ”อิเอยะสึด่ากลับ
“คึหึหึ ผมหิวแล้วนะไปหาอะไรกินกันไหม”เดม่อนพูดพรางลูบท้องตัวเอง
“งั้นไปกับพวกเราไหมฮะพี่ พวกซันจังจะไปสุกี้บุฟเฟ่กันน่ะ”ยามาโมโตะชวนรุ่นพี่
“อื้มไปสิกำลังอยากกินเลย”เดม่อนพูดจบก็เดินนำไป
‘ถ้าให้เดาพอไปถึงอาจจะต้องไปเจอนั้นอีก’สาวๆคิด
‘ร้านสุกี้บุฟเฟ่’
“อีตาสัปปะรดสองแชกเมื่อกี้พูดไรอ่ะ”
“ฮะ ฮะพูดนิครับ คึหึหึ”
“ไอ้โรคจิต”โฮฟุพูดกับตัวเองเบาๆ
ผ่านไป5นาทีจากร้านทาโกะยากิไปถึงร้านสุกี้บุฟเฟ่
“ค่าเชิญที่หน้าบาร์ได้เลยค่ะ”พนักงานนำทาพวกสาวไปที่หน้ามาที่มีนั่งแถวล่ะ15คนพอกันพวกเธอพอดี
“อ่าวสวัดดีครับรุ่นพี่”ชายหนุ่มหน้าวัว(??)
“ไงแรมโบ้มาด้วยเรอะ”สึนะทักกลับ
“ก็มากับพวกเคียวยะคุงไง ตอนนี้ไปตักเนื้ออยู่”แรมโบ้ตอบแล้วคีบผักเข้าปาก
‘นั้นไงว่าแล้วเจอจริงๆด้วย’
“เอาเป็นว่านั่งแบ่งชายหญิงล่ะกันไปคีบอาหารกันเถอะ”ยามาโมโตะพูดแล้ววางของเช่นเดียวกับสควอโล่ที่ตอนนี้รับหน้าที่ถือตุ๊กตาแทนขิม
‘นี้เดี๋ยวพวกเราตักซูชิได้ด้วยนะสักสองชิ้นนะ แล้วใส่...ด้วยล่ะ หึหึ’
‘รับทราบ!!’
“พวกคุณก็มาด้วยเหรอ”เคียวยะถามซัมที่ตอนนี้มาหยุดที่ตรงตักเนื้อ
“อื้ม นายไม่คิดจะกินผักหน่อยเหรอ”ซัมถามเพราะในมือของเคียวยะตอนนี้มีเนื้อทั้งนั้น ทั้งเนื้อโกเบ เนื้อวัวแล่บางๆ ฯลฯ
“ผมไม่ใช่พวกสัตว์กินพืช”เคียวยะเอาปากตอบแล้วเอามือขึ้นไปหยิบเนื้อแต่ก็มีผักมาวางในถาดของเขา
“ผมไม่กินนะ”
“นายต้องกินฉันบังคับ”ซัมพูดจบก็เดินไปที่โต๊ะของตนแล้วตามด้วยเคียวยะที่มานั่งตรงข้ามพอดี
“นี้นายไอ้นั้นของนายเอามาจากตรงไหนเหรอไอ้เนื้อติดเอ็นอ่ะ”ลีนาถาม
“ผมาเอามาจากมุมสุดของตู้น่ะ แล้วอีกอย่างตอนนี้มันหมดแล้ว ^^ อยากทานเหรอ”แรมโบ้ถามพร่างยิ้ม
“เปล่าซักหน่อย”ลีน่าตอบจู่ๆก็มีเนื้อชิ้นนั้นมาอยู่ตรงหน้าของเธอ
“อ้าปากสิ อ้า”
“นายทำบ้าๆอะไรของนาย -//// -”
“อ่ะหน้าแดงหมดแล้วนะเป็นอะไรรึเปล่า หรือว่าเขินฮะ”
“บ บ้า ชั้นเปล่าเขินสักหน่อยแค่ในนี้มันร้อน”ลีน่าพูดพร่างเอามือม้วนผมของตัวเอง
“งั้นอ้า ถ้าไม่อ้ำดีๆผมจะเอาปากป้อนนะ”
อ้ำ >///////<
“เป็นไงอร่อยไหมครับ”
“อาอย่อย ก็ได้... -/////-”
‘หน่อยไอ้แรมโบ้เห็นติ่มๆแมร่งนำหน้ากูไปอีก’
“นี้นายกินผักซะบ้างสิ”ซัมเริ่มเปิดการโวยเพราะผักที่เธอตักให้เคียวยะนั้นไม่ได้ลดลงเลยซักนิด
“ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่กิน”ซัมไม่พูดพร่ำทำเพลงหย่อยผักลงไปในหม้อของเคียวยะทันที
“อ่ะกินซะผักอ่ะมีประโยชน์จะตาย กินแล้วไม่ถึงกับม่องแท่งหรอก”
“นี้นายขอปลาหมึกในหม้อได้ไหมอ่ะ”ซึโกะถาม
“ทำไมฉันต้องให้เธอล่ะ”
“ก็ปลาหมึกในหม้อนายหนวดมันเยอะนิแถมตัวใหญ่ด้วย ฉันอยากได้ น๊า ขอนะ”ซึโกะพยายามอ้อนวอนสุดๆ
“ก ก ก็ได้ -///-”โกคุเดระตอบตกลงแล้วยื่นปลาหมึกเข้าไปในจานของซึโกะ
“ขอบคุณจ้ะ ^^ ”
“นี้นายทำไมในหม้อนายไม่มีผักเลยเนี่ย”อาโอะโค้งตัวไปดูหม้อของอเลาดิซึ้งไม่พบผักเลยสักชิ้น
“ก็ผมไม่ใช่สัตว์กินพืช”อเลาดิพูดแค่นั้นก็
โป๊ก!!
ตะกร้าใส่ผักที่ลอยมาจากไหนก็ไม่รู้พุ่งเข้ามาใส่หัวอเลาดิ
“พี่เป็นแบบนี้ไงน้องแมร่งถึงเป็นเหมือนกัน”ซัมลุกขึ้นมาโวย
“ซัมพี่ว่าต้องใช่วิธีสุดท้ายสุดท้าย”อาโอะพยักหน้ากับซัมแบบรู้กันเอง
“วิธีสุดท้าย”สองพี่น้องฮิบาริพูดพร้อมกัน
“เอาไปกินซะx2”ซัมและอาโอะยัดผักชิ้นโตเข้าไปในปากของเคียวยะและอเลาดิ
“คุณทำอะไรของคุณน่ะมันร้อยนะ”สองพี่น้องพูดพร้อมกัน
“กินซะx2”สองสาวพูดเสียงโหดจนสุดท้ายๆหนุ่มก็ต้องกลืนผักชิ้นนั้นลงไป
“เป็นไง ผักอ่ะอร่อยจะตาย”อาโอะพูดพร่างยิ้ม
“ก ก ก็มันเหม็นเขียวนิ -///- ”
“นายไม่สบายรึเปล่าหน้าแดงเชียว”
“นั้นมันเรื่องของผมไม่ใช่ของคุณ”
“ฉันอิ่มแล้วอ่ะแต่เหลือซูชิ2ชิ้นอ่ะดีโน่นายช่วยฉันกินได้ไหมอ่ะ”มาเรียพูดพร้อมกับยื่นจานไปให้ดีโน่
“อื้มได้สิ ถ้าเธอขอได้ทุกอย่างล่ะ”
“นี้พวกนายเอาของพวกฉันไปด้วยสิ นะนะนะน”สาวๆส่งเสียงอ้อนอย่างสุดซึ้งจนหนุ่มก็รับไปทานกันตามระเบียบ
3
2
1
“ซีดดดดด เผ็ดดดดด พวกเธอใส่อะไรลงไปในนี้น่ะ”ทันที่ที่หนุ่มเอาซูชิเข้าปากก็ร้องทั้นที
“วาซาบิ4ช้อนโต๊ะจ้ะไปล่ะนะ บ๊ายบายยย”สาวๆพูดจบก็ตรงไปจ่ายตังแล้วก็ออกไปเลย ทิ้งให้พวกหนุ่มนั่งร้องไห้เพราะฤทธิ์วาซาบิ
“พวกเธอรู้ใช่ไหมว่าเมื่อกี้คือบทลงโทษที่พวกมันโทรมานัดพวกเราตอนตี3”เทียร์เปิดฉาก
“รู้แล้วล่ะพี่ แต่ว่าพวกมันไปเอาเบอร์พวกเรามาจากไหนล่ะ”ชิโระพูด
“นั้นสิน่ะ”ทุกคนที่เหลือพูดพร้อมกัน
“เอ๊ะ!! ฉันลืมของรอแปปนึงนะ”ขิมพูดจบก็วิ่งเข้าไปในร้ายสุกี้ แล้วตรงเข้าไปหาสควอโล่
“มาทำไมยัยตัวแสบ”
“ฉันมาขอตุ๊กตาที่ฝากนายคืนเท่านั้นเอง”ขิมพูดจบสควอโล่ก็ยื่นถุงใส่ตุ๊กตาให้ขิม
“อ่ะเอาของเธอไป แล้วรีบไปได้แล้ว”สควอโล่ไล่
“ฉันไปอยู่แล้วน่ะไม่ต้องไล่หรอกแต่ก่อนหน้านั้นฉันให้นี้”ขิมยื่นพวงกุญแจตุ๊กตารูปฉลามให้สควอโล่
“เธอให้ฉันทำไมเนี่ย”
“ก็ชื่อนายมันแปลว่าฉลามนิฉันเลยให้ ไปล่ะ”ขิมพูดจบก็เดินออกไป
“มาแล้ววววว”
“นี้พี่ตอนที่อยู่ร้านเค้กอ่ะฉันได้ยินพวกมันพูดว่าพนันๆ อะไรด้วยล่ะ”ไนท์พูดทุกคนที่เหลือก็พยักหน้าเห็นด้วย
“ไอ้เบลก็พูด”อูกิสมทบ
“สงสัยเราต้องจับตาดูพวกมันสักหน่อยล่ะ”โอฟูพูดพร้อมแสยะยิ้ม
“เอาเป็นว่ากลับบ้านกันเถอะป่ะ”อาโอะพูดจบทุกคนก็แยกย้ายไปตามทาง
ความคิดเห็น