ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    reborn/varia_ฉัน(ไม่)มีทางพูดว่ารักคุณ

    ลำดับตอนที่ #4 : ผู้ช่วย??

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.ย. 54


    (สควอโล่)

    ตอนนี้ผมกำลังอาบน้ำเพื่อจะลงไปหาทุกคนที่อยู่ข้างล่าง ใช่ตอนนี้ผมหายป่วยแล้วหลังจากนอนมา1อาทิตย์เต็มๆใครไม่หายก็ตายแล้ว ผมอาบน้ำเสร็จก็ลงมาข้างล่าง

    "อ่าว สควอโล่หายดีแล้วเหรอจ้ะ"ถ้าฉันไม่หายจะมายืนอยู่ตรงนี้เหรอวะ

    "เออ.."ผมตอบมันไปสั้นๆ

    "นี้ๆ ผบ.คร้าบมี มีคำถาม"เจ้าฟรานเดินมาถาม ถามเรื่องไรวะ100วัน1000ปีไม่เคยจะถาม

    "รูปผู้หญิง2คนที่อยู่ในห้องผบ.ใครเหรอ มีอยากรู้"ค้าง..... เห้ยทำไมทุกคนมันเงียบแบบนี้วะ

    "อ่อ น้องสาวน่ะทำไมเหรอ"ผมตอบไปแล้วทำไมดูเหมือนทุกจะอึ้งล่ะไม่เว้นอีบอสตะไลนั้นด้วย

    "ห๊า!! น้องสาวววว"พูดพร้อมกันทำไมวะปวดหัวเสียงดังดว้ย

    "เออ ก็น้องไง ทำไมวะเจ้าฟรานชอบเหรอ"ผมแกล้งแซวมันเล่น

    "อ่ะฮะ น่ารักดีอ่ะมีว่า"

    "เห้ย!!"เอาจริงเหรอว่ะฉันแค่ล้อเล่นนะโว้ย แต่ถ้ามันชอบจริงๆก็ไม่เป็นไรล่ะวะก็ใช่ว่านิสัยฟรานมันจะแย่ แค่ปากหมา หน้าวอนหาที่ตายเท่านั้นเอง(เนี่ยนะไม่แย่/ไรท์)

    "แล้วตอนนี้พวกเธออายุเท่าไร ชื่ออะไรมีอยากรู้"ถามแบบนี้มันเอาจริงเหรอวะ

    "ชื่อไดร่ากับเดร่าเป็นฝาแฝดกัน ตอนนี้คงอายุ 15-16แล้วมั้ง"

    "มั้งเหรอ นี้ผบ.ไม่แน่ใจเหรอเนี่ยว่าน้องตัวเองอายุเท่าไร"หน่อยๆๆ พูดซะน่าฆ่าเลยนะแก

    "ก็เออ.ดิวะ ฉันกับน้องฉันไม่ได้ติดต่อกันมาเป็นปีแล้วนะโว้ย"

    "เป็นพี่ที่แย่จังเลยนะครับผบ.เนี่ย"ใครก็ได้ช่วยห้ามผมทีก่อนที่ผมจะฆ่ามัน(เห้ยๆๆใจเย็นๆ/ไรท์)

    "เจ๊ก็เห็นด้วยนะจ้ะ เป็นพี่แท้ๆเลยไหงทำไมไม่ติดต่อน้องบ้างเลยล่ะจ้ะ น้องเค้าจะไม่โกรธเอาเหรอทำแบบนี้"

    "โว้ยย ไม่โกรธหรอก ไดร่ากับเดร่ามันเป็นเด็กดีจะตายไปไม่เคยโกรธใครหรอก"ผมพูดไปเฉยๆล่ะแต่ว่าจริงก็กลัวนะนิดหน่อยนะเพราะทั้งชีวิตฉันมีน้องแค่2คนเท่านั้นนิ

    ตอนนี้พวกฉันกำลังกินข้าวอยู่แต่ยกเว้นอีบอสเวรไอ้นั้นมันเล่นซดเหล้าอย่างเดียวเลยขอให้แกตายไวๆนะฉันจะได้ไปเป็นบอสของวาเรียซะที หึหึหึ(เลววววย้ำว่าเลวววว/ไรท์)

    "พวกแก ฉันมีอะไรจะบอก"อยู่ดีๆไอ้บอสเวรนั้นก็พูด

    "วันนี้จะมีผู้ช่วยมา"ผู้ช่วยใครโง่มาเป็นผู้ช่วยวาเรียวะ พ่อแม่พี่น้องมันไม่สั่งไม่สอนหรือไงว่าวาเรียน่ากลัวที่สุด

    "ช่วยไรวะใครส่งมาวะ"ผมถามไป

    "ช่วยงานส่วนคนส่งก็ไอ้แก่ไงไอ้ฉลามสวะ"น่านถามดีดันตอบซะน่าฆ่าเชียวนะแก  พวกเราก็ไม่พูดอะไรกันแล้วก็กินข้าวกันไปเรื่อยๆจนผ่านไปครึ่งวัน โชคดีวันนี้มันไม่มีภารกิจพวกฉันเลยสบายพักต่อยาวเลย แต่รู็สึกเท่าที่เจ้าเบลมันเล่าให้ฟังตลอด1อาทิตย์คือ พวกมันทำงานตลอดไม่ได้นอนเลย ส่วนฉันนอนสบาย ก็ดีล่ะวะจนถึงตอนเย็น

    "บอส เมื่อไรไอ้ผู้ช่วยนั้นจะมาวะ"ฉันถามไปเพราะนี้มันก็5โมงแล้ว

    "น่ารำคาญน่ะไอ้สวะ"พูดจบมันก็เดิขึ้นห้องไปเลย หนอยๆซักวันฉันจะลอบปาดคอแกไอ้บอสเวร(คงมีวันนั้นเนอะพี่หลาม/ไรท์)

    ปิ้งก่อนนนนน(เสียงออด)

    เสียงออดทุเรดมากใครตั้งวะ

    "อ่อ สงสัยมากันแล้วมั้งฮ้า เจ๊ไปดูก่อนนะจ้ะ"

    "พวกเธอที่มาเป็นผู้ช่วยใช่ไหมจ้ะเชิญเลยจ้ะ แหมน่ารักกันจังเลยนะจ้ะ"ลุซซุเลียเดินเข้ามาพร้อมผู้หญิง4คน ทำไมผู้หญิงคนนั้นดูคุ้นๆจังวะ แต่ฉันไม่เคยเห็นเธอนี่หว่า

    "ชิชิ นั้นมันพรีเรยฺ์"

    ปัง!

    เห้ยยิงเลยเหรอวะ แต่ 'พรีเรย์' นี่คุ้นนะเหมือนชื่อนักฆ่าที่ซาดิซที่สุดเลย(ไรท์ขอตั้งใ้ห้พรีเรย์เป็นนักฆ่านะค่ะ /ไรท์)

    "ใครให้เรียกชื่อชั้นว่าพรีเรย์ อยากตายหรือไง"โห้หน้าตาสาวแต่โหดวะ 

    "แนะนำตัวกันหน่อยสิจ้ะสาวๆ"ลุซซูเลียพูด

    "โฮชิซายะ ซิมายะ"คนนี้น่าตาสวยดีผมสีดำอ่อน ตาสีฟ้า

    "เบลีฟ อีเลร่าเรียกว่าเลร่าก็ได้"เห็นยังคนนี้แล้วนึกถึงโรคุโด มุคุโร่ สีตาคล้ายๆกันเลย

    "โฮมุนาโนะ คัตโสะหรืออีกชื่อนึงคือเตเซ่ ฮาลอยด์"ผมขาวสูงเห็นแล้วนึกไดรร่ากับเดร่าแฮะ

    "เอ้าหนูผมดำคนสุดท้ายล่ะจ้ะยืนเงียบเชียวไม่สบายรึป่าวจ้ะ"

    "ไม่เป็นไร..ฉันสเปลบี ไดร่า"

    "เห้ยยยยยยยยยยยย!!"สเปลบี ไดร่านั้นมันชื่อไดร่านิเป็นไปไม่ได้

    "แกไม่ใช่ไดร่า"ผมท้วงขึ้น

    "มีว่าก็ไม่ใช่นิเพราะมีเห็นในรูปผมขาวตาสีม่วงไม่ใช่เหรอ"ฟรานท้วงเหมือนกัน ที่ฟรานท้วงแบบนั้นเพราะตอนนี้สิ่งที่เจ้านั้นพูดมามันไม่เหลือแล้ว ทั้งผมสีดำสนิดดูมืดมนและดวงตาสีดำที่เหมือนปนความแค้นนั้นไว้ยังไงซะเจ้านั้นมันก็ไม่ใช่น้องฉัน

    "ผมขาว ตาสีม่วงเหรอ คิดถึงเหมือนกันนะสีผมและตาแบบนั้นว่าไหมค่ะท่านพี่สควอโล่"บ้าน่าเป็นไปไม่ได้

    "แกไม่ใช่ไดร่าหรอกน้องฉันไม่เคยทำตัวแบบนี้"

    "ยังเรียกฉันว่าน้องได้อีกเหรอหลังจากที่ทิ้งฉันไปในวันนั้นน่ะ"วันนั้น..

    "เดี๋ยวนะไดร่า อย่าบอกนะว่านายคนนี้คือ"ยัยตา2สีพูด(เรียกแบบนี้ตีกันเลยมั้ย/เบลีฟ)

    "ใช่แล้วล่ะเบลีฟ คนนี้คือสเปลบี สควอโล่ พี่ชายแท้ที่ทิ้งฉันกับเดร่าไปยังไงล่ะ"

    "หนอย...ตาบ้า นายคิดยังให้ไดร่า ทุกทนกับความทุกข์และเสียใจคนเดียวเหรอ ไม่คิดจะสนใจน้องตัวเองบ้างเหรอไงตาบ้า"ยัยนั้นท่าทางจะเข้ามาฆ่าผมโชคดีที่ลุซซุเลียจับไว้ทัน คนเดียวเหรอ คนเดียวหมายความว่าไงเดร่าไปไหนล่ะ

    "แล้วเดร่าล่ะ เดร่าไม่เคยห่างจากเธอเลยไม่ใช่เหรอ"ฉันถามไป

    "เดร่าตายไปแล้ว...."

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×