(Fic KHR/reborn)My love vongola in thai

ลำดับตอนที่ #4 : 4

ในตอนนี้จะมีชื่อลูกของท่านที่ติดนะค่ะส่วนถ้าลูกคนไหนไม่ติดก็ใช่ว่าไรท์จะไม่เอาเลยไรท์จะเอามาเป็นตัวประกอบที่คอยจะให้คู่ต่างๆสมหวังนะค่ะ และมี1ในนั้นไรท์แล้วชอบมากเลยเพิ่มพระเอกมา1คนคือใครให้อ่านจากตอนนี้นะค่ะมาทายกันนะคะว่าลูกของท่านจะคู่กับใคร
_________________________________________________________________________

วันจันทร์ห้องเรียนพิเศษ(ที่มีแค่นางเองและเพื่อนนางเอก)

"สาวๆจ้ะวันนี้มีเพื่อนใหม่ย้ายมาห้องนี้ด้วยนะจ้ะ"ครูสาวแต่งชุดสุดเซ็กซี่บอกด้วยความอารมณ์ดี

"ครูห้องเรียนนี้มีแต่หุ้นส่วนของโรงเรียนเท่านั้นนิถึงเรียนได้"เด็กสาวนัยตาและผมสีเทาใส่เสื้อยืด กระโปรงสีดำสั้นและใช้กำไลข้อมือสีดำมากมายพูดขึ้นด้วยอารมณ์เซงๆ

"ภิมพ์นภา ครูขอเถอะช่วยแต่ตัวให้มันดูดีกว่านี้หน่อยสิ ชุดมันรัดรูปนะแถมมันผิดกฏของโรงเรียนด้วยและนักเรียนที่มานี้ก็เป็นคนของหุ้นส่วนของโรงเรียนนี้เหมือนกันนั้นล่ะจ้ะ"เด็กสาวชื่อเล่นนามว่า'เมั้ยวน่า'ฟังคำตอบของครูแล้วรู้สึกเบื่อ

"ผิดแล้วไงล่ะครูพวกหนูเป็นลูกๆของหุ้นส่วนของโรงเรียนนี้ ถ้าโรงเรียนนี้ไม่มีพวกหนูป่านี้โรงเรียนคงถูกปิดแล้วล่ะ"เด็กสาวพูดจบก็เดินออกจากห้องเรียนไป

(เมี้ยวน่า)
ชิร์ ครูบ้าทำมาเป็นสั่งเป็นสอนว่าผิดกฏทีชุดตัวเองล่ะใส่มาซะสุดๆเลยนิ เบื่อจังหาไรทำดีกว่า ฉันเดินออกมาจากระเบียงทางเดินเพื่อนจะลงไปนอนใต้ต้นไม้เย็น ระหว่างทางฉันมองเห็นพวกผู้ชายกลุ่มหนึ่งเดินมากับผู้หญิงสามคน แถมหน้าตานี้สุดๆเลย ใครไม่รู้จักหรอกแต่ฉันหมั่นไส้ไอ้นายผมดำหน้าโหดที่เดินมาไกลๆนู้น เห็นแล้วอารมณ์เสีย ฉันเดินเข้าไปชนไอ้หน้าโหดนั้น

"คุณนะ"เสียงใครฟระ??

"นี้คุณผมสีแปลกนั้นะ"ไอ้บ้าสีผมฉันออกจะเท่นะ

"ไม่ทราบว่าคุณถึงใครเหรอค่ะ"ฉันพูดเสียงหวานแต่ความจริงฉันอยากจะฆ่ามันอยู่แล้ว

"เดินชนคนแล้วทำไมม่ขอโทษ"พอใจมีไรป่ะ?? ฉันไม่ตอบและเดินไปเลยแต่มีเสียงๆนึงที่ทำให้ฉันต้องหยุด

"เมี้ยวน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"

"อะไรเซ้นท์"ฉันถาม'เซ้นท์'ยัยนี้มันชอบมากวนฉันตลอดเลยล่ะแถมมันยังเป็นเพื่อนร่วมอุดมการ'คนขี้วีนแห่งโรงเรียน'เหมือนกันฉันด้วย

"ตอนนี้หมดคาบโฮมรูมแล้วต้องไปเรียนวิทย์ที่ห้องนะ"แหมยัยคนนี้ทำมาตาม

"ไปเรียนแล้วยังกะเซ้นท์จะเรียนเห็นหลับตลอดอ่ะ"

"ความสุข.."อะไรสุขๆนะเซ้นได้ยินไม่ชัด

"เซ้นท์เมื่อกี้อะไรสุขๆนะเมี้ยวน่าผู้นี้ได้ยินไม่ชัด"ฉันพูดเสียงเย็นๆ

"ช่างมันเถอะแก แต่'ไอ้'คนพวกนี้ใครอ่ะเห็นยืนฟังเราตั้งนานแล้ว"ฉันก็ไม่รู้วะแกซอรี่ล่ะกัน

(เซ้นท์)

"แหมๆ'ยัยหนู'พูดจาดีๆกับผู้ใหญ่สิครับ"ไอ้บ้าหัวหงอกฉันไม่ใช่ยัยหนูนะ

"ขอโทษนะค่ะตอนนี้เป็นเวลาเรียนของโรงเรียนนี้ ขอเชิญคนแก่หัวหงอกเป็นบ้าเอาแต่ยิ้นแถมยังมีรอยบ้าๆข้างตาออกไปจากโรงเรียนฉันด้วยค่ะ"ฉันตอบไปแล้วเมี้ยวน่าก็สะกิดหลังฉันแล้วชูนิ้วโป้งให้ ^^b

"5555 เป็นไงล่ะเบียคุรันโดนหลอกด่าซะแล้ว"คนบ้าทรงผมก็บ้าพวกนี้มีใครปกติบ้างไหมเนี่ย

"พวกเธอไปเรียนได้ยัง"เพื่อนร่วมวงสนธทาคนใหม่มาแล้ว

"กำลังจะไปอยู่เนียพิมพ์"แหมยัยนี้สวยทุกชุดงามทุกวันนะคุณเธอ

"ชิชิ เธอนี้รสนิยมน่าจะดีนะ"

(พิมพ์)
เธอนี้หมายถึงฉันเหรอแน่ล่ะสิฉันอยู่แต่ที่รวยๆนะ

"ขอบคุณนะคุณ...."ฉันค้างทันทีพอหันไปเจอหน้าหมอนั้น สยองสุดๆคนปกติที่ไหนเอาผิดมาปิดตา

"เจ้าชายชื่อเบลเฟกลอ ชิชิ"คนบ้าชัวร์

"ฉันขอดูไอ้ที่อยู่บนหัวหน่อยสิ"ฉันอยากดูมงกุฏบนหัวนายนั้น

"เอาสิ สวยชะมะล๊า ชิชิชิ"ฉันรับมาดู 

"หึ..คุณเบลเฟกลอฉันจะบอกอะไรให้นะค่ะ"

"ชิชิ อะไรเหรอ"

"นี้มันเพชรปลอมนะค่ะ แถมของแบบนี้ฉันเกลียดที่สุดเลย"ฉันพูดแล้วก็เดินถือมงกุฏของนายนั้นไปทิ้งลงถังขยะ

"เห้ย นั้นมันของเจ้าชายนะ ทำไมพวกเธอไม่ห้ามล่ะ"เบลหันไปถามเมี้ยวน่าและเซ้นท์

"ห้ามไม่ได้หรอกยัยนั้นไม่ชอบของปลอมสุดๆเลย เออแล้วนี้พวกนายจะไปไหนล่ะ"เซ้นท์โดยหารู้ไหมว่าเมี้ยวน่านั้นแอบขึ้นไปเรียนแล้ว

"ไปห้องเรียนพิเศษครับ"สึนะถามเซ้นท์หลังจากที่เงียบมานาน

"ผมไปห้องพักครูพิเศษครับ"เบียคุรันพูด

"งั้นพวกนายก็เป็นนักเรียนใหม่น่ะสิตามฉันมานะส่วนคนแก่ที่จะไปพักครูพิเศษไปหาเอาเอง"เซ้นท์พูดจบแล้วเดินไปพร้อมกับพวกสึนะโดยทิ้งเบียคุรันให้อยู่อย่างลำพัง(อาแมน/ไรท์)

พอเซ้นท์และพวกสึนะขึ้นมาถึงห้องวิทย์ก็อเจิกลับชายแปลกหน้า1คนที่มีสีครีมเข้มนัยตาสีฟ้า

"ท่านซาวาดะ!!"ชายคนนั้นวิ่งเข้าไปกอดสึนะทันที

"บ..บาจิลมาได้ยังไงเนี่ย"สึนะถามเสียงตะกุกตะกัด

"นายท่านส่งผมมาครับ นายท่านบอกว่าให้ผมมาคอยรับใช้ท่านพวกซาวาดะ"บาจิลพูดโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างจนกระทั้ง

"เซ้นท์พวกนี้ใครเหรอ"สาวน้อยผมยาวสีเขียวน้ำทะเลเข้ามาหาเซ้นท์

"นักเรียนใหม่น่ะเซน"เซ้นท์ตอบ

"เหรอแต่ตอนนี้มันหมดคาบเรียนวิทย์จนกลายเป็นคาบว่างแล้วล่ะนะ"เซนพูดกับเซ้นส่วนเซ้นก็เฉยๆเพราะชินแล้ว

"เหรอแล้วคาบต่อไปวิชาอะไรล่ะเซน"เซ้นท์ถาม

"ชมรมน่ะ"สาวน้อยพูดพร้อมสะพายดาบไม้เดินเข้ามาพูดกับพวกเธอ"เห้ย พวกแกเค้าไปชมรมก่อนนะเว้ย"

"ตามบายเจอที่หอพักนะต่าย"สาวน้อยชื่อเล่นนามว่า'กระต่าย'พยักหน้ารับคำของเพื่อนแล้วทำท่าจะเดินออกไปแต่ก็ต้องหยุดเดินเมื่อ

"เธอสะพายดาบทำไมน่ะ"ยามาโมโตะถามพร้อมหน้าที่มีรอบยิ้มเป็นเอกลักษณ์

"ก็ฉันจะไปซ้อมดาบก็ต้องเอาดาบมาสิ"กระต่ายพูดแล้วเดินออกไปเลยโดนที่ไม่ได้หันมาสนใจยามาโมโตะเลย

"ต่ายไปแล้วงั้นฉันไปห้องมวยไทยก่อนนะแกเพราะถ้าเดี๋ยวหัวหน้าชมรมไปช้าแล้จะโดนบ่น"สาวน้อยผมสีดำนามว่า'เอ'ลุกขึ้นแล้วบอกกับทุกคนในห้องแต่คำว่า'มวย'นั้นทำให้เรียวเฮหูกางทันที

"มวยงั้นเรอะงั้นฉันไปด้วยสุดขั้วววววว"เรียวเฮวิ่งเข้าไปจับมือเอแล้วลากเอออกไปนอกห้องทันที

"ทุกคนดูสนุกกันจังเลยนะค่ะ"เคียวโกะด้วยเสียงมีความสุข

"นั้นสิค่ะ ฮารุ เวรี่ๆโซแฮปปี้(So Happy)มากๆเลยล่ะค่ะ"ฮารุหัวเราะร่าเริงกับเคียวโกะ

"นะ...นั้นสินะค่ะ"โคลมค่อยไม่กล้าพูดมาตามฉบับเด็กสาวขี้อายเช่นเดิม(โมเอะ/ไรท์)

"พวกเธอชื่ออะไรเหรอ"ไดร์เดินเข้ามาถามพวกเคียวโกะ

"อ่าวไดร์อยู่เหรอเนี่ยนึกว่าตายไปแล้วซะอีก"เมี้ยวน่าพูด

"ยังหรอกแค่อ่านนิยายเพลินไปหน่อยนะเลยเงียบมาตลอดเลย"ไดร์ตอบพร้อมทำน่าแก้เขิน

"ฉันคือ เคียวโกะ ซาซางาวะจ้ะ"

"ไม่ต้องกลับนามสกุลกับชือหรอกฉันมีพี่อยู่ที่ญี่ปุ่นฉันรู้นะว่าคนญี่ปุ่นต้องนำนามสกุลขึ้นก่อน"ไดร์พูด

"งั้นฮารุชื่อ มิอุระ ฮารุนะจ้ะ"

"อะ... เอ่อโคลม โดคุโร ค่ะ"เมื่อไดร์ได้ยินชื่อโคลมก็งงๆนิดหน่อยเพราะชื่อนั้นไม่ค่อยคล้ายคนญี่ปุ่นเท่าไร

"โคลมที่น่ารักของผมช่างน่ารักอะไรเช่นนี้ครับ"เมื่อมุคุโร่พูดแบบนั้นโคลมก็หน้าขึ้นสีทันที

"งั้นเหรอ พวกแกเค้าจะไปร้านเค้กข้างโรงเรียนไปป่ะ"เมื่อได้ยินคำว่าเค้กพวกเคียวโกะถึงกับหูกาง

"ขอฉัน/ฮารุไปด้วยนะ/ค่ะ"เคียวโกะกับฮารุพูดพร้อมกัน

"โอเคงั้นไปกันเธอไปด้วยรึป่าวโดคุโร"ไดร์หันไปถาม แต่โคลมก็ไม่กล้าตอบเลยหันไปหามุคุโร่

"อยากไปก้ไปเถอะครับ..นางิ"มุคุโร่พูด

"นางิ?? ทำไมนายนั้นถึงเรียกโดคุโรว่านางิล่ะ"เซ้นท์ถาม

"อะ...เอ่อ คือ...."นางิเอาแต่อายไดร์เลยตัดบทโดยการลากโคลมไปพร้อมกับพวกเคียวโกะตะโกนต่อท้ายมาว่า

"เจอกันที่หอนะพวกแกเดี๋ยวกินเค้กเผื่อ"

_______________________________________________________________________________________

อ่านแล้วช่วยเม้นด้วยนะค่ะ ^^
คนเม้นน้อยไรท์ก็ไม่รู้ว่าจะแต่งดีรึป่าวเพราะไม่มีใครเม้นเลย มันไม่สนุกเหรอ??