คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : +ความโชคร้ายมาเยือน+
นี่ก็ผ่านมา1อาทิดแล้วทไมยังไม่กลับเป็นเพหมือนเดิมสักทีนะ (ก็ฉันไม่ต้องการให้กลับอ่ะ / ไร)(เวร - -* / ซายะ)เอาว่ะลองไปถามรีบอร์นดู
"กลับมาแล้วค่ะ"
"ซายะแกคงอยากจะถามฉันสินะว่าทำไมถึงยังไม่กลับร่างเดิม"น่านมันรู้ได้ไงวะ - - "แกไม่ต้องห่วยยัยห่วยร่างของแกร่างนี้จะเป็นผู้หญิงไม่ตลอดกาล"
"จะบ้าอ่อรีบอร์นแล้วมันไม่มียาแก้เหรอ"
"ม่ายยยยยยยยยยมี"ตอนกวน teen มาก
"งั้นเดี๋ยวฉันออกไปข้างนอกหน่อยล่ะกัน"ฉันรีขึ้นไปอาบน้ำและออกไปข้างนอกทันที สถานที่ ที่ฉันจะไปก็คือ...โกคุโย เพื่อนไปหามุคุโร่ฉันอยากจะรู้ว่าถ้าฉันเป็นผู้หญิงแบบนี้เค้ายังจะรักฉันอีกรึป่าว
ณ โกคุโย
นั้นไงฉันเจอแล้วเจอมุคุโร่คุงแล้ว(เจอไวมาก / ไร)(ก็คนมันเทพอ่ะย่ะ / ซายะ)ฉันรีบวิ่งไปหามุคุโร่คุงทันที
"มุคุโร่คุง.."
"ครับ ^^"มุคุโร่คุงยิ้มน่ารักจังเลยอยากจับจูบเป็นบ้าเลยอ่า >w< แต่ความฝันนั้นก็จบลงเมื่อได้ยินอีกเสียงหนึ่ง
"ใครเหรอค่ะมุคุโร่คุง"O.Oนั้นใครผมทรงเดียวกับมุคุโร่คุงเลยน้องสาวเหรอหรือว่าแฟนน
"ไม่รู้สิครับโคลมที่รักของผม เราว่าเราไปกันเถอะนะครับ"ผมได้ยินแบบนั้นทำให้ผมรีบกลับมาที่นามิโมริทันที แต่เมื่อผมกะลังวิ่งกลับบ้าน
ตุบ ‼
ผมไปวิ่งชนใครเข้าล่ะเนี่ยผมเงยหน้าขึ้นไปผมว่าคน คนนั้นมีผมสีดำ หน้าตาคมเข้ม หรือง่ายๆหล่อมาก(ช่ายยยยยยย / ไร) ที่แขนมีปลอกแขนเขียวว่ากรรมการคุมกฎ และคนๆนั้นคือ
"คุฯฮิบาริ ขอโทษนะค่ะพอดีฉันรีบ"คุณฮิบาริยิ้มแปปเจ้าเล่ห์(แต่ก็น่ารักอ่ะนะ กริ้ดดดดด ตุบ / ไรลงไปนอนเพราะโดนทอนฟา)(สม / ซายะ) และผมก็รีบวิ่งออกมาทันที
เช้าวันรุ่งขึ้น
"รุ่นที่10 อรุนสวัดครับ / ไงซายะ"นั้นไงเสียงทุกเช้าที่ต้องเจอเบื่อเป็นบ้าเลย - -*
"สวัดดีจ้ะ โกุคเดระคุง ยามาโมโตะคุง ^^"
"-////////-"
"ทั้ง 2 คนเป็นอะไรรึป่าวไม่สบายเหรอ"ฉันถามเพราะว่าพวกเขาหน้าแดงมากเท่าลูกมะเขือเทศสดๆ
"ปะ..ป่าวก็ซายะ/รุ่นที่10 น่่ารักอ่ะ "อ่าวเห้ย หน้าแดงเพราะผมน่ารักอ่อ
ครือออออออ
"ซาวาดะ ซายาโกะออกมาพบฉันที่ห้องกรรมการคุมกฎตอนนี้ เดียวนี้เลย"เวรล่ะคุณพี่ท่านฉิบาริเรียกเราทำไมอ่ะ เอาว่ะออกไปก่อนล่ะกัน
"คะ..ค่ะ"แล้วฉันก็ออกไปตามพี่ท่าน
ณ ห้องกรรมการ
เกร็ก คุณพี่ท่านฮิบาริล๊อกห้อง(พี่ท่านได้ไงล่ะ ต้องเจ้าชายสิ / ไร)(อีนี่แม่ยก 18 แน่ๆ / ซายะ)(ช่ายยยยยยยยยย / ไร)
"ซาวาดะ ซายาโกะ ไม่ใช่สิซาวาดะ สึนะโยชิ"เห้ยพี่ท่านรู้ได้ไงอ่ะ แล้วเมื่อกี้ล๊อกห้องทำไมอ่ะ ยังไงก็ตอบไม่ไปก่อนล่ะกัน
"ป่าวนะค่ะ ฉันมะ.."ฉันยังตอนไม่เสร็จเลยอยู่ดีๆ คุณฮิบาริก็มา..จูบฉัน ริมฝีปากนิ่มๆขอคุณฮิบาริมาปะกบกับของฉัน คุณฮิบาริจูบแรงมากมันทำหั้ยฉันหายใจไม่ออกเลย
"อะ..อึก"ฉันส่งเสียงออกไปเพื่อนให้เขาได้รู้ว่าฉันหายใจไม่ออก แล้วคุณฮิบาริก็ถอดปากออกไปแล้วปะกบใหม่ด้วยความรวดเข้าคาวนี้ ลิ้นของเขา ได้เข้ามาในปากของชั้นแล้วก็พันกันจนไม่รู้ว่าลิ้นใครเป็นลิ้นใคร จนกระทั่ง
ตุบ
ตอนนี้คุณฮิบาริคร่อมฉันอยู่บนโซฟา และตอนนี้เขาได้ทำการ ถอดเสื้อของฉันออก และเข้าก็ลงมาจูบที่ปากอีกครั้งอย่างคนที่กระหายแล้วตอนนี้เขาเริ่มจูบไหลลงไปตามคอ และจนถึง
ควับ
คุณฮิาบาริไม่ถอดเสื้อชั้นในของฉันออกมาเขาได้จูบและขย่ำหัวนมฉันอยากรุนแรง
"คะ..คุณฮิาบาริอย่านะค่ะ"ตอนนี้ฉันเริ่มห้ามเข้าเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างตุงๆในกางเกงของเขา และเขาก็ได้ถอดริมฝีปากออกไปจากหน้าอกขอฉัน
"หึหึ นี่คือบนลงโทษของคนที่มาโกหกฉัน เธอเสร็จแน่"พอคุณฮิบาริพูดเสร็จเขาก็เริ่มถอดเข็มขัดออก แต่ถว่า
ก๊อกๆๆ
"คุณเคียวครับได้เวลาประชุมแล้วนะครับ"เสียงของคุณคุซาคาเบะได้ช่วยผมไว้ทันที และคุณฮิบาริก็โยนเสื้อผ้าของผมมาให้ผม
"ใส่ซะ ไม่อย่างงั้นคราวหลังเธอโดดขย่ำมากกว่านี่แน่"แล้วคุณฮิาบาริก็เดินออกไป เย็นวันนั้นผมรีบกลับบ้านอาบน้ำทันดี แต่พอก่อนจะใส่เสื้อผมได้เห็นว่ามีรอยแดงๆเต็มคอผมไปหมดเลยทำให้ผมรุสึกอายมาก และผมขอสาบานว่าผมจะไม่โกหกคุณฮิบาริอีกเลย
----------------------------------------------------------------------------------------------
สนุกมั้ยค่ะ ตอนแรกกะจะเอา nc จนถึงตอนนั้นเลยแต่ว่า
ยังคิดไม่ออกอ่ะค่ะ อิอิ
ความคิดเห็น