คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่8 คำขอ 1
ตอนที่8 คำขอ
(ขิม)
ตอนนี้ฉันขอบอกว่าตอนนี้เราอยู่กันที่...ไอส์สเก๊ตคร้านี้ก็ผ่านมาสองอาทิตย์แล้วหลังจากที่นายหน้าบากนั้นขอโทษโซระ ฉันอยากจะบอกว่าตอนนั้นที่พวกฉันโดนเอาตัวไปที่แทบแย่งเลยล่ะ
“ขิมไปเล่นกัน ไปเร็ว”อ่ะยัยมาเรียชวนแล้วฉันไปก่อนนะ
(เทียร์)
ไงจ้ะ ตอนนี้ฉันอยากจะบอกว่าตอนนี้คือเข้าช่วงเปิดเทอมฤดูหนาวแล้วคร้า แล้วฉันก็สบายมากเลยเพราะไม่ได้มาเจอได้พวก15ราชาติ๊งต๊องนั้น เมื่อสองอาทิตย์ก่อนพวกมันมาตามฉัน3คนถึงห้องเรียนเลยล่ะ มันบอกจะชวนไปเที่ยวแต่พวกฉันก็แกล้งมันเดินไปเรื่อยๆจนมาถึงบ้าน พวกมัน3ตัวทำหน้าเป็นหมาหงอยกลับไปเลยล่ะซะใจเป็นบ้า ฮะฮะ
“ลูน่า ลีน่า ต่อจากนี้ไปไหนดีล่ะ”ฉันถามยัยแม่สองคนนี้ที่ยื่นอยู่ด้วยกันตลอดเวลาถ้าไม่ติดว่าหน้าตาไม่เหมือนกันฉันคิดว่าสองคนนี้เป็นฝาแฝดกันซะอีกนะ ชื่อคล้ายกันซะ
“คงไปคาราโอเกะต่อนะค่ะ”น่านยังจะพูดพร้อมกันอีกพวกเธอมันสมควรเป็นแฝดกันจริงๆนะเนี่ย
“อื้มเดี๋ยวพี่ไปบอกอาโอะกับโฮฟุก่อนนะ”ฉันพูดจบก็สเก๊ตไปทางเพื่อนสาว2คน
(โซระ)
“โซระตอนนี้แกกับไอ้หน้าบากเป็นไงบ้าง”อูกิถามฉันที่ยื่นอยู่ตรงราวจับ
“อ้อ ซันซัสน่ะเหรอไม่ได้เจอเลยล่ะตั้งแต่ที่มันมาบ้านฉัน”
“แหมๆๆ”
“แหมห่าอะไรยัยชิโระ”
“พวกเธอเลิกพูดถึงมันเถอะเดี๋ยวมันก็โผล่มาพอดี”ซัมที่สเก๊ตเข้ามาร่วมวงสนทนากับเรา
“ซัมก็อยากเจอไม่ใช่เหรอ นายหน้าเป็ดคนนั้นน่ะ”
“จริงเหรอซัน แหมซัมแรงนะเธอว์”ฉันพูดแซวยัยซัม
“บ บ บ้าเหรอ ฉันจะอยากไปเจอไอ้หน้าเป็ดนั้นทำไมล่ะ”
“แหม ซึนเดเระ~” พวกฉันพูดพร้อมกัน ยัยนี้มันซึนจริงๆนั้นล่ะบอกมาได้ว่าไม่ชอบแต่หน้าอ่ะแดงแล้วนะ
“นี้ฉันมาคิดดูดีๆกลุ่มเราคนที่กล้ายฝาแฝดนี้มีเยอะเนอะ”ยัยเดียที่จู่ๆก็สเก๊ตเข้ามาพูด
“นั้นสิมีทั้ง ซัมกับซันและลูน่ากับลีน่า บอกตรงๆเลยนะตอนฉันเข้ามารู้จักกับพวกเธอใหม่ฉันยังจะเรียกผิดตั้งหลายรอบเลย”ยัยชิโระอภิปายความงี่เง่าของตัวเอง แต่โทษทีบังเอิญฉันไม่อยากรู้ = =
“นั้นสิพี่ก็เรียกก็มักเรียกผิดเหมือนกัน”พี่อาโอะกับพี่โฮฟุเข้ามาร่วมพูด
“เมื่อกี้พวกแกบอกยังไม่ได้เจอเลยใช่มะตั้งแต่ปิดเทอมมา”
“ใช่ล่ะพี่โฮฟุ ทำไมอ่ะ”ฉันถามพี่เค้าไป
“ฉันว่าได้เจอแล้วไงดูนั้นสิ”ฉันมองตามทางตาของพี่โฮฟุปรากฏว่า
.
..
...
“ว๊ากก ไอ้พวกติ๊งต๊องนั้นมาทำไมเนี่ย”พวกฉันพูดพร้อมกันแบบไม่อายใครทั้งนั้นล่ะ แต่ดูเหมือนว่าจะดังเกินพวกมันหันหน้ามาแล้ว ดูหน้าไอ้หัวทองทั้งสองตัวนั้นสิ(อิเอยะสึ ดีโน่)กับไอ้หัวหงอก(เบียคุรัน)ทำหน้ายังกะถูกหวยไอ้บ้า
“ทุกคนเข้าห้องล๊อกเกอร์ด่วนเลย”ป้าเทียร์สั่งแล้วพวกเราจะรอ้าอยู่ใยรีบไปทันที
.
..
...
“ไอ้เจ้าพวกบ้านั้นมาได้ไงวะ”
“นั้นดิอาโอะสงสัยคงแค่บังเอิญมั้งรีบเก็บขอแล้วก็ไปกันเถอะ”
“อื้ม!!”สาวๆพูดพร้อมกัน
ปัง!! ปิดตู้ล๊อกเกอร์พร้อมกัน
เห้ย!! แล้วก็เห้ยพร้อมกัน
(อูกิ)
“จะรีบไปไหนจ้ะสาวๆ”ว๊ากกก ไอ้หงอกเข้ามาตั้งแต่เมื่อไรวะ
“เบียคุรันนายหลีกไป”ไนท์พูด(เรียกให้ถูกคือตะหวาด)
“แหมไนท์จัง นานเจอกันสะทีมากอดทีนึงสิ”ไอ้หงอกนั้นว่าจบก็พุ่งเข้าหาไนท์
ป๊าปปป
เอาส้นตีนไปรับประทานเรียบร้อยคงเจ็บน่าดูเนอะส้นรองเท้ายัยไนท์ยิ่งหนาอยู่ แต่ก็สมควรโนล่ะวะฮะฮะ
“ชิชิ ยิ้มอะไรอยู่คนเดียวจ้ะเจ้าหญิงของเจ้าชาย” ว๊ากกกก ไอ้บ้าหัวเหลืองมันเข้ามากอดฉันจากด้านหลังช่วยด้วย
“ใครเจ้าหญิงวะ ปล่อยฉันนะ”ฉันดิ้นนั้นสิใครไม่ดิ้นก็บ้าแล้ว
“เจ้าชายไม่ปล่อยหรอกเจ้าหญิงต้องจูบเจ้าชายก่อน”ไอ้บ้าเล่นแบบนี้เลยเหรอ
“งั้นนายหลับตาสิ”ฉันพูดแล้วหมอนั้นก็ทำตาม
‘ไอ้เบลแกนะแกใช้ความเจ้าเล่ห์ช่วยเรอะ’หนุ่มคิดพร้อมกัน
ตุบ ผลัก โครมมม
เสียงแรกฉันเอาศอกกระแทกท้องมัน เสียงสองฉันต่อยหน้ามันเสียงที่สามมันก็ลงไปนอนตาย
“หนี ไปเร็ว”ฉันตะโกนไปด้านหลังแล้วทุกคนก็วิ่งตามกันมาเพราะส่วนใหญ่ไอ้พวก15ราชานั้นไปนั่งดูศพของไอ้หัวเหลือง
“เหล่าภรยาของเราหนีไปแล้วไปตามเร็ว คึหึหึ” ถ้าฉันจำไม่ผิดนะเสียงหัวเราะโรคจิตแบบนี้คือไอ้สัปปะรดสองแชก
(โฮฟุ)
“ใครภรรยามึงไอ้เชี้ย ไอ้สัปป้าสองแชก ไปตายซะ”ฉันตะโกนด่ากลับไปแต่ดูเหมือนพวกมันจะวิ่งมาแล้ว
“พวกเราเกียร์หมาเลยหนีให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ กระจายกันไปเลยนะ5โมงค่อยมาเจอกันที่ประตูที่2”ยัยเทียร์พูดแล้วพวกเราก็แยกย้ายกัน
.
..
..
ฉันวิ่งมา10นาทีแล้วโคตรเหนื่อยเลย อ่ะนั้นร้านกาแฟนิเข้าซะเลย ฉันเข้ามาแล้วก็สั่งกาแฟดำ สักพักกาแฟดำที่ฉันสั่งก็ได้มาเสิร์ฟ
“คึหึหึ ชอบกาแฟดำเหรอครับเนี่ยเหมือนผมเลย”
พู่ดดดดดด
ฉันพ่นกาแฟดำที่พึ่งซดเข้าปากออกมา
“คึหึหึ ทำแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะครับ ดูสิเต็มหน้าผมเลย”
“ขอโทษแล้วกัน อ่ะนี้ผ้าเอาไป”ฉันพูดแล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าของฉันให้มันไป
“แหมใจดีจังเลยนะครับ คึหึหึ”
“ป่าวหรอก ฉันก็เห็นนายเลอะแบบนั้นแล้วมันน่าสมเพดนะเลยให้ไปเช็ดซะ เช็ดเสร็จแล้วก็เอาผ้าคืนฉันมาด้วยล่ะ”ฉันพูดพรางยกกาแฟขึ้นดื่มต่อ
“ว่าแต่นายตามฉันมาทำไมเนี่ย”
“คึหึหึ เอากันตรงๆนะครับคือผมมีอะไรบางอย่างจะมาพอคุณน่ะครับ”
“ข ขออะไรฉัน”
“คำขอนั้นก็คือช่วยมาเป็นแฟนผมได้ป่าวครัว คึหึหึ”
“อ อะไรนะแฟนเหรอ”
“ใช่ครับ คึหึหึ”
“เอ่อฉันต้องไปแล้วล่ะยัยเทียร์นัดไว้แค่นี้นะ”ฉันพูดจบก็วางเงินแล้วก็รีบวิ่งออกมาทันที >////< แฟนเหรอไม่นะ ไม่!! ฉันไม่เคยเป็นแฟนใครไม่เอานะ แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกดีใจล่ะ ทำไม ><
(อาโอะ)
หลังจากที่กระจัดกระจายกับทุกคนฉันก็วิ่งหนีออกมาได้ประมาณ5นาที
“ฉันจับเธอได้แล้ว”จู่ๆก็มีใครมารอบตัวฉันจากทางด้านหลัง แต่เสียงเย็นๆแบบนี้มันคุ้นๆ ฉันจึงหันหลังกลับไป
“น น นายชาเย็น”
“ผมบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอว่าผมชื่อ อเลาดิ ใช่เครื่องดื่มแบบที่คุณคิด”
“ก็ดูนายชอบทำตัวเย็นชาสิฉันเลยนึกว่านายชื่อชาเย็นแต่ก็เหมาะดีนะ แฮะๆ”ฉันหัวเราะแห้งๆ
“นายไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวนะ”ฉันพูดแล้วตั้งท่าจะวิ่งแต่โดนหมอนั้นจับมือไว้ก่อน แถมมันยังดึงฉันมาเข้ามากอดอีกต่างหาก o////o
“นายทำอะไรของนายนะ o////o”
“เธอยู่นิ่งๆแบบนี้สำพักนะฉันมีบางอย่างจะต้องพูดกับเธอถึงฉันจะไม่เคยพูดกับใครก็เถอะ”อะอะอะไร เค้าจะพูดอะไรนะ หวาๆเค้าก้มมาใกล้ฉันแล้ว ไม่เอานะ
“เธอมาเป็นแฟนฉันนะ”
“O/////O”
“ไม่ตอบถือว่าตกลงนะ”หมอนั้นพูดจบก็ จูบ ฉันแล้วนายนั้นก็ถอดปากออกไป
”ตอนนี้ถือว่าเธอเป็นของฉันแล้วนะ”
ผลัก ฉันผลักหมอนั้นแล้วก็วิ่งไปทันทีอีกสักพักก็5โมงแล้วต้องไปที่ประตู2 >< ไม่นะมายเฟริสคิสของฉัน
(เทียร์)
จะบ้านายทำไมถึงมาเจอกันได้นะ แฮกๆ เหนื่อยแล้วนะเนี่ย ฮิฮิร้านเกมเสร็จฉัน
“เจอตัวแล้วแม่ราชินีของฉัน”
“อุ๊บ...”เสียงที่ดูสดใสแบบนี้มันหรือว่าฉันมองหน้ามันขึ้นแต่ตอนนี้ฉันพูดไม่ได้มัน...มันเอามือปิดปากฉันอยู่ กริ๊ดดด แกจะลากฉันไปไหน
“พอฉันปล่อยมือสัญญาณนะว่าต้องอยู่อย่างสงบน่ะถ้าไม่อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ”ฉันพยักหน้ามันจะเอามือปล่อยปากฉัน
“แกไอ้....”กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด มันจูบฉ๊านนนนนนนนนนนนน
“ฉันเตือนเธอแล้วนะถ้าเธอยังจะโวยวายอีกฉันจะสอดลิ้นเข้าไปด้วยนะ”กริ๊ดดด ไอ้บ้าพูดได้หน้าไม่อายมาก ลิ้นเหรอตามจริงก็อยากได้เอ้ยไม่ใช่สิไม่ใช่!!
“ไอ้บ้า -///- นายต้องการอะไร”ฉันถามมันๆทั้งที่หลบสายตามันอยู่ใครจะมองหน้ามันติดกันล่ะ ฉันขอสารภาพนะมันหล่อมากกกกก
“ต้องการเธอไง ^^”ไอ้โปรดอย่ายิ้มถ้ายังอยากให้ฉันมีชีวิตได้โปรดอย่ายิ้ม > <
“บ้าเหรอ ใครจะให้ง่ายๆ >///<”
“งั้นเธอช่วยฟังคำขอของฉันอย่างสิ”
“อะไรล่ะว่ามาสิ”
“ฉันยังไม่พูดจนกว่าเธอจะตกลง”เล่นแบบนี้เลยเหรอฉันอยากวิ่งไปหาที่เงียบแล้วก็กริ๊ดแล้วนะ
“อื้มๆ”ฉันตอบปัดๆไป
“เธอมาเป็นแฟนฉันนะ”
‘w’ O.o O.O O[ ]O
“ทำหน้าซะน่ารักเลยนะแถมเธอก็ตอบตกลงแล้วด้วย เพราะฉะนั้นตอนนี้เธอเป็นของฉัน”มันพูดแล้วเอาฉันเข้ามากอดแปลกนะทำไมฉันถึงไม่ดิ้นหรือขัดขืนล่ะ หรือเพราะแรงค้าง
(มาเรีย)
โอ้ววิ่งซะเหื่อยเลยฉันไม่เอาเลยนะ
“ว๊ากก โครม”เสียงใครล้มน่ะ ฉันสงสัยเลยวิ่งไปดู
“เป็นอะไรไหมค่ะ”ฉันถามไปเพราะดูเหมือนคนที่ล้มนี้น่าจะเจ็บแฮะ
“ผมไม่เป็นอะไรครับ อะ อ่าวมาเรียจังนี่น่า”
“นายมัน ไอ้ติ๊งต๊องนิ แต่ตอนนี้ลุกก่อนเถอะมานอนแบบนี้ฉันอายคนอื่นเค้า”ฉันลุกแล้วเดินออกมา
“ดะ เดี๋ยวสิมาเรียจังผมมีอะไรจะคุยด้วยนะ”
“งั้นเดินไปคุยไปล่ะกันนะ”ฉันพูดแล้วเดินตรงไปที่ร่านประจำของฉันนั้นคือ..ร่านหนังสือวาย
“นี้มาเรียจังเธอไม่ชอบฉันเหรอ”มันถามฉันฉันก็แหล่มองมันเล็กน้อย รูปร่างสูงใบหน้ายังกะลูกหมามันก็น่ารักดีอ่ะนะ แต่จะให้พูดว่าชอบเลยตรงๆก็หมดกันสิความเป็นลูกผู้หญิงของฉัน
“ก็เฉยๆนะ นายก็น่าตาดี”ฉันตอบไปตามความจริง(ที่เล็กน้อย)
“งั้นมาเรียจังก็มีสิทธิชอบฉันใช่ไหมล่ะ”ได้โปรดเถอะอย่ายิ่งทำหน้าเหมือนลูกหมาเลย
“คงงั้นล่ะ”
“งั้นฉันขออะไรมาเรียจังหน่อยสิ”
“อะไรล่ะ”
“มาเรียจังมาเป็นแฟนฉันได้ไหม”
โครม ฉันวาง(หรือเรียกว่าโยน)กองหนังสือหนังสือทั้งหมดทิ้งทันที
“น นายว่าอะไรนะ”
“มา-เรีย-จัง-มา-เป็น-แฟน-ฉัน-นะ”โอ้ยยไอ้บ้าจะมาย่ำคำว่าแฟนทำไม
“อะ เอ่อ คือ ต ต ตอนนี้มันถึงเวลานักกับเพื่อนฉันแล้วขอตัวนะ”ฉันพูเสร็จแล้วรีบดันหมอนั้นออกแล้วก็วิ่งออกมาทันที >< ไอ้ลูกหมานั้นขอฉันเป็นแฟน ไม่จริงใช่ไหม(มันจริงนะเออ..) มันม๊ายจริ๊งงงงงงง
(ไนท์)
ฉันจะหลบไปไหนดีเนี่ย อ่ะ นั้นร้านของชุดคอสเพลย์เสร็จฉัน ฉันรีบวิ่งเข้าไปทันทีที่เพราะมันลดราคา กริ๊ดดด
“จะไปไหนจ้ะไนท์จัง”
“อ่อหนีไอ้หงอกน่ะ”หือ เสียงคุ้นๆฉันเลยหันไปดูหน้ามัน
“ฉันหงอกน๊า แต่มันขาวโดยกำเนิดเอง ^^++ ”
“ว๊ากกก ปล่อยฉันนายมากอดฉันทำไมและที่คำสัญกว่านายกอดฉันตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย”ตอนนี้ฉัรู้สึกว่าตัวเองดิ้นเหมือนหมาเลยอ่ะ ดิ้นไปดิ้นมา
“อยู่ๆเฉยๆแล้วเค้าจะปล่อยแต่ถ้าไม่เลิกดิ้นเค้าจะจูบน๊า”กึก นิ่งทั้นทีเลย
“แบบนี้สิจ้ะคนดีของเค้า”
“ฉันเป็นของนายตั้งแต่เมื่อไร - -++ ”
“อู่ยยย น่ากลัวนะเนอะแบบนี้ต้องจูบล้าง”กริ๊ดมันโน้มหน้ามาแล้ว
“ถ้านายยังโน้มหน้ามาอีกฉันจะให้นายอีกส้นตีนฉันอีกแน่นอน”หมอนั้นหยุดแล้วโชคดีจัง
“เค้าม๊ายสน”
“ไม่น...อุ๊บ”กริ๊ดดดด มันจูบฉันแล้ว กริ๊ดดด ลิ้น ลิ้น แกเอาลิ้นของแกออกไปนะ
“ไนท์จังเป็นของเค้าแล้วนะ ต่อไปนี้ไนท์จังต้องมาเป็นแฟนเค้าด้วย ^o^ ”
“ฉันไปเป็นแฟนแกตอนไหน”
“เมื่อกี้ไง เมื่อกี้ที่เบียจังจูบไนท์จังไงหรือว่าจะให้ทำอีกรอบ ^[+++]^ ”ไอ้เวรพูดชื่อตัวเองได้น่าอ้วกมาก(เห็นด้วย/ไรท์)
“นายไม่ต้องเลย แล้วปล่อยฉันได้แล้วถึงเวลานัดแล้ว ถ้านายไม่เปลี่ยนฉันจะเกลียดนายแน่ๆ”ฉันพูดแล้วมันก็ปล่อยฉันเป็นอิสระหลังจากนั้นจะช้าอยู่ใย เกียร์หมาสิเฟ้ยยย
“ไวจริงๆเมียฉัน”
(ชิโระ)
“ลั้นล้า ฉันรอดตายยยย”ฉันฮัมเพลงเล่น
“แน่ใจเหรอครับว่ารอด”
หมับ
“กริ๊ดดดปล่อยฉันๆๆๆๆๆ”ฉันดิ้นสิจะอยู่เฉยๆให้มันกอดฉันทำไมอ่ะ
“จูบmeก่อนสิฮะ”เฮ้ยถ้าจำไม่ผิดนี้มันที่ไอ้หัวทองพูดนิแบบนี้ฉันต้องเล่นเป็นอูกิ
“ได้สินายหลับตาก่อนสิ”โฮะๆๆ ฉันพูดตาม
“me รู้น่าว่าชิโระจะทำอะไร meไม่ให้ทำหรอก เพราะฉะนั้น”กริ๊ดดดดดด นี้มันนอกบทแล้ว ใครก็ได้ช่วยด้วยมันจูบฉัน ไม่เอานะ เฟริสคิสของฉัน
“เล่นแบบนี้ต้องเจอกลับแบบนี้ล่ะฮะ”
“ฮึก ฮึกๆ”
“ชิโระจังร้องไห้เหรอ นี้meทำชิโระร้องไห้เหรอเนี่ย”
“ก็ใช่น่ะสิฟราน ฉันกับนายไม่ได้เป็นอะไรกันนายมาทำแบบนี้กับฉันทำไมอ่ะ TT^TT”ฉันร้องไห้จริงๆนะเนี่ย
“งั้นเราอะไรกันซะก็จบสิฮะ เพราะฉะนั้นชิโระจังเป็นแฟน meนะ”
“น นายขอฉันเป็นแฟนเหรอ”
“ฮะ เรียกชื่อmeอีกสิ meชอบนะเพราะครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่ชิโระจังเรียกชื่อ meอ่ะ”ฉันเป็นอะรไม่รู้อ่ะ ฉันมักบอกกับตัวเองเสมอว่าฉันไม่ชอบพวกมันเลยแต่ทำไมพอฟรานขอฉันเป็นแฟนฉันถึงรู้สึกมีความสุขล่ะ
“คำตอบล่ะฮะ”
“ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้ๆ ฉันต้องไปเลยพี่เทียร์นัดไว้”ฉันพูดจบก็วิ่งออกจากตรงนั้นทันที
คนที่เหลือต่อตอนหน้าค่ะ โทษที่ไม่ได้มาอัพเลยเพราะคิดไม่ออกน่ะค่ะ
ความคิดเห็น