Determind หัวใจนายฉันขอนะ!!!

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter#1 - "วันซวย ก่อน Summer"

ในยามเช้าที่มวลอากาศ กำลังค่อยคลายตัว

การได้ชื่นชมบรรยากาศระหว่างการเปลี่ยนถ่ายจากสีดำของฟากฟ้ายามราตรี

ค่อยๆคลายตัวปล่อยให้สีนวลขาวที่เริ่มจากขอบฟ้า

ได้จับจองพื้นที่มากขึ้น ชั่งงดงามเกินคำบรรยาย

บรรยากาศที่ไม่หนาวมากอย่างค่ำคืน และไม่ร้อนอบอ้าวดั่งกลางวัน

ช่างเป็นอากาศที่ชวนให้ฝันยิ่งกว่าเวลาใด


ผม โกคุเดระ ฮายาโตะ  อายุ 14 ปี  เรียนอยู่โรงเรียนนามิโมริ  ชั้นม.2-A

ผมดีใจมากๆๆที่ได้อยุ่ห้องเดียวกันกับ รุ่นที่สิบ

วันนี้ก็เป็นวันสอบวันสุดท้าย ที่ผมคิดว่าจะดีที่สุด แต่...


"ไง โกคุเดระ" เสียงทักทายจากตาบ้าเบสบอล


ที่ชอบมากวนประสาทผมบ่อยๆ จนแต่ละกัน ผมแทบจะทนไม่ไหวกับมัน


"อืม!!!"


ผมตอบแบบไม่สบอารมณ์มาก เพราะคิดว่าจะได้เดินกับรุ่นที่สิบแค่สองคน

แต่เจ้าหมอนี่ก็ไม่วายมารังควานผมอยู่ได้ (- -+)


"หว่า! คนแถวนี้ดันอารมณ์เสียซะได้ งั้นฉันไปหาสึนะก่อนนะ 555+"

"แกไปหารุ่นที่สิบของฉันไม่ได้นะเฟ้ย"


ด้วยความร้อนรนทำเอาผมไม่ทันมองหลุมตรงหน้า

ผมเลยต้องตกลงไปในหลุมท่อระบายน้ำที่ลึกประมาณ 1 เมตรได้

สำหรับผมถึงจะลึกไม่มาก แต่ก็ทำผมเจ็บเป็นบ้าเลย

และเหมือนจะเป็นหลุมระบายน้ำเน่าซะด้วยยยยย!!!


"อ๊ากกกกกกกกกก!!!!! เหม็นเฟ้ยยยย"

"โกคุเดระ นายอยากอาบน้ำก็ไม่บอกฉันเนอะ 555"

"ถ้าฉันขึ้นไปได้ ศพนายไม่สวยแน่"

"ฉันล้อเล่นๆ!! อ่ะจับเฉือกนี้ไว้ซะ"

"............."


ผมได้แต่เงียบกับการกระทำของเค้า

แต่...มันไปเอาเชือกมาจากไหนเนี่ยะ???


"นายนี่ทำตัววุ่นๆได้ตลอดเลยนะ 555"

"ไอบ้านี่ ยังอยากมีชีวิตอยู่มั๊ยฟะ!!!!!!!!!"

"เอาหน่า ฉันพูดขำๆเอง"

"ฉันไม่เห็นจะขำกับนายเลย"

"5555"


ผมเบือนหน้าหนีจากหมอนั่น และเดินๆไปกับมันอย่างอารมณ์เสีย


"ไปอาบน้ำที่บ้านฉันก่อนนะ แล้วค่อยไปโรงเรียน"

"(-0-T)"


ทำไมต้องไปอาบน้ำที่บ้านมันด้วยฟระเนี่ยะ

เอาเถอะ ในเมื่อแก้ไขไรไม่ได้ก็จำเป็นละ

มันยิ้มให้กับผมแบบกวนๆ แต่ผมมองไปมองมา

มันเริ่มจะอ่อนโยนขึ้นทุกวันๆ ไม่รู้ว่าทำไม ผมคิดแบบนั้น


[ผ่านไป 10 นาที]


ในที่สุดกึงบ้านมันสักที กว่าจะถึงใจจะขาด


"อ้าว! ทาเคชิ กลับมาทำไมเนี่ยะ"

"ก็นิดหน่อยน่ะคับพ่อ พอดีเพื่อนผมมันเสร่อตกท่อน้ำเน่าน่ะคับ ผมเลยพาเค้ามาอาบน้ำ"

"ดีๆแล้ว รีบพาเพื่อนไปซะเดี๋ยวก็เป็นหวัดเอาหรอก"

"คับพ่อ"


ไอบ้าเบสบอล ถ้าไม่ติดว่าอยู่ต่อหน้าพ่อแกนะ

แกได้เป็นศพแน่ๆ

ผมทำตาขวางใส่เค้าแบบไม่สบอารมณ์สุดยอด

เ้ค้าพาผมขึ้นชั้นบน พร้อมเดินหัวเราะไปด้วย

มันยังครบสลึงอยู่รึเปล่าฟะเนี่ยะ??


"นี่ห้องน้ำเข้าไปอาบได้เลย ส่วนเสื้อผ้าชั้นจะเตรียมไว้ให้ละกัน ผ้าเช็ดตัวอยู่ในห้องน้ำ"


เค้าพูดพร้อมกับยิ้มที่สดใสประจำตัวของเค้า อ๊ากกกก!! ตรูหน้าแดงทำไมฟะเนี่ยะ


"อืมๆ ขอบใจ(-///-)"

"555 หน้าแดงด้วย"

"ไปได้แล้วเฟ้ยย ฉันจะรีบอาบน้ำ"


กวนไม่เว้นวรรคตอนเลย

แต่ดูไปดูมาหมอนี่ก็เป็นคนดีกับเค้าเป็นด้วย

ผมวางเสื้อผ้ากองไว้กับพื้น เพราะห้องน้ำนี้ไม่มีราวตาก

อนาถาจริงๆเลยยามาโมโตะ (แต่มีตู้อาบน้ำเนี่ยะนะ (-_-T)


จี๊ดดดดดดดดดดๆๆๆๆ!!!!!


ผมได้ยินเสียงเหมือนหนูร้องอยู่ข้างตู้อาบน้ำ

พอผมออกไปดูปรากฎว่า...

เจ้าหนูตัวแสบได้แทะเสื้อนักเรียนตัวโปรดผมขาดไปครึ่งแขนเสื้อแล้วว

อ๊ากกกกก!!!! แกตายยยยยย เจ้าหนูบ้า!!!!!!!!

ผมกวาดสายตาหาของพอที่จะตึ๊บมันได้

ก็เหลือบไปเห็นไม้อันหนึ่งจึงหยิบมันมาจากข้างอ่างหน้า

และทำการไล่เจื๋อน จนเกิดเสียงตุบตับดังลั่นห้องน้ำ


"โกคุเดระๆๆๆๆ มีอะไรในห้องน้ำเหรอ???"

"ก็ญาตินายมันบังอาจมาเลมเสื้อผ้าฉันขาดไง อ้าวเฮ้ยยย!!!"


เพียงแค่ผมละสายตาไปนิดเดียว ญาติยามาโมโตะก็หายไป

ไม่อยากนึกว่าบ้านนี้นิยมเลี้ยงหนู(-_-T)


"แล้วทำไมเสียงดังจัง"


แกรกๆ!!  พรืดด!!!

เสียงจับลูกบิดของยามาโมโตะ ที่กำลังจะเปิด

ผมจึงต้องหุ้มส่วนล่างไว้อย่างรวดเร็ว

และยังไม่ทันขาดคำ

เค้าเปิดประตูมา...

พรวด!!!!  ตุ้บบ!!!


"ยามา อั๊กกก!!!!"

"โอ๊ยๆ ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ก็ฉันไม่รู้ว่านายไม่ล็อคประตู ก็เลยเผลอเปิด และไปเหยียบ พรมเช็ดเท้าเข้าแล้วก็อย่างที่เห็นนี่ละ"


เค้าพูดพร้อมทำหน้าเหมือนเป็นคนผิดสุดๆ

ตอนนี้ผมอยู่ในสภาพที่แย่ๆสุดๆ

เพราะตัวผมโดนเจ้าบ้าเบสบอลทับตัวไว้


"(O////O)"


ผมถึงกับหน้าแดงเมื่อสบตากับเค้าเต็มๆ

อ๊ากกก  หน้าแดงทำไมฟะตรู


"ทำไมต้องหน้าแดงด้วยละ โกคุเดระ"

"แกออกไปได้แล้วเจ้าบ้า!!"


ผมพูดพร้อมผลักมันออกไปอย่างรวดเร็ว


"เอ่อ...นายรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ"


เค้าพูดพร้อมกับทำท่าเกร็งด้วย

ยามาโมโตะเป็นไรของเค้าเนี่ยะ

พอผมแต่งตัวเสร็จสรรพ ก็ทำการจัดพิธีศพให้กับเสื้อโปรดผมอย่างอาลัยอาวรณ์

ผมกับยามาโมโตะเดินไปโรงเรียนแบบไม่มีใครมองหน้าใคร

และไร้ซึ่งเสียงพูดและเสียงหัวเราะที่ยามาโมโตะจะทำเป็นประจำ...

----------------------โปรดติดตามตอนต่อไป------------------------