คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : 1. ON AIR
คนตัวเล็กที่กำลังเท้าคางมองไปยังประตูด้วยใบหน้านิ่งเฉย เขานั่งจ้องประตูมาเกือบชั่วโมงแล้วนะ! ก็แค่อยากรู้ว่าลูกป๊าต้วนจะมาตรงเวลาไหมแค่นั้น
“แบมมองอะไรอะ พี่เห็นเรามองประตูมานานแล้วนะ”
จูเนียร์เปิดปากพูดหลังจากที่มองแบมแบมมองประตูใบนั้นมานาน ยองแจที่อยู่ตรงข้ามก็พยักหน้าเห็นด้วยพร้อมกับหยิบแอปเปิ้ลที่จูเนียร์เพิ่งปลอกเปลือกเสร็จเอาไปกินหน้าตาเฉย
“แบมเปล่า”
บอกเปล่าแต่ตาก็ยังไม่เลิกจ้องประตู
“แบมมากินแอปเปิ้ล...ไอ้แตง! หยิบไปกินก่อนน้องได้ไง!!”
“ชิ้นเดียวเอง...ทำไมต้องดุด้วย”
“ฮ่าๆ อย่าทะเลาะกันดิ”
แบมแบมลุกจากที่นั่งเดิมที่นั่งมาเกือบชั่วโมงลุกขึ้นไปหยิบแอปเปิ้ลกิน ก็คนมันหิวนี่เนอะ
พลั่ก!
เสียงประตูถูกเปิดออกพร้อมกับคนตัวสูงที่เดินเข้ามา...แม่เจ้าหล่อชิบหาย
“อ้าวมาร์ค มาแล้วหรอ”
เป็นจูเนียร์ที่เดินเข้าไปทักทายคนมาใหม่อย่างสนิทสนม
“อือ กว่าป๊าจะไปรับ นี่เราบอกว่าจะมาเองๆ รายนั้นก็เดี๋ยวเราขับหลงแล้วก็บลาๆๆๆสุดท้ายป๊าก็ลืม จนเราโทรตามให้ไปรับ”
“งี้แหละป๊าแกน่ะ..เออ! แบม นี่มาร์คนะ ที่จะมาทำงานกับแบมอะ”
“อือๆ”
พยักหน้าพอเป็นพิธีแล้วก็หันไปสนใจกับแอปเปิ้ลที่อยู่ในปากต่อ
“ไฮ!”
“ (‘ ‘) “
แบมแบมไม่ตอบได้แค่เงยหน้ามองมาร์ค คนบ้าไรสูงชิบหาย
“น้องไม่พูดกับเราเลยว่ะเนียร์”
“น้องเป็นงี้แหละ ถ้าสนิทนะจะขี้เกียจฟังมันพูดเลยแหละ”
“พี่เนียร์!”
จะเริ่มทำงานแล้ว...แบมแบมรู้สึกประหม่า ไม่ใช่อะไรนะก็คนชื่อมาร์คเล่นนั่งจ้องแบบนี้ใครมันจะกล้าขยับล่ะ!
5 4 3 2 1 ON AIR
ได้เวลาทำงานแล้ว!
“ สวัสดีครับ เวลาแบบนี้ก็อยู่กับแบมแบมคนเดิมเพิ่มเติมคือความหล่อเองคร้าบบบบ”
มาร์คมองหน้าเด็กน้อยตรงข้ามอีกครั้ง...เวลาทำงานกับเวลาปกตินี่อย่างกับคนละคน แบมแบมเล่นมุกตลกหยอดคนฟังนู้นนี้นั่นแถมยังยิ้มตลอดเวลาอีก เป็นอะไรที่น่ามองทั้งวันจัง...
“วันนี้แบมไม่ได้มาคนเดียวนะครับ วันนี้มีดีเจหน้าใหม่แต่ถามว่าหล่อไหมบอกเลยหล่อน้อยกว่าแบมเยอะ!”
แบมส่งสัญญาณให้ผมพูด
“สวัสดีครับ มาร์คครับ หล่อน้อยกว่าแบมไหมผมไม่รู้นะแต่ที่แน่ๆ เรื่องความน่ารักนี่ผมไม่สู้แบมแบมหรอกครับ”
“ฮิ้ววววว”
เป็นมาร์คที่กดเสียงโห่แซวนั้นเอง แบมแบมที่เห็นแบบนั้นก็ส่งสายตาค้อนๆนั้นมาให้ผม หึแกล้งเด็กแม่งสนุก
‘ อยากเห็นหน้าพี่มาร์คจังค่ะ เสียงพี่หล่อมาก กรี้ดๆ ‘
“ว้าววว ไม่เบาเลยนะครับพี่มาร์ค ไม่ทันไรก็มีคนหลงเสียงสะแล้วววว เอาเป็นว่าช่วงเบรกนี้ผมจะถ่ายรูปพี่มาร์คโพสลงเพจนะครับอย่าลืมไปกดไลค์กันด้วยนะครับ “
มาร์ครู้สึกใจกระตุกตอนที่แบมแบมเรียกเขาว่าพี่มาร์ค งึ้ยเรียกอีกทีเรียกอีกได้รึเปล่า
“นี่คุณ มาถ่ายรูป”
“เรียกพี่มาร์คแบบเมื่อกี้สิ”
“….”
“ไม่อยากสนิทกับพี่หรอ เราต้องร่วมงานกันอีกนานนะแบมแบม”
“เฮ้ออออออ พี่มาร์คครับมาถ่ายรูป”
มาร์คฉีกยิ้มให้กับกล้องพร้อมชูนิ้วมือสองนิ้วตามสเต็ปการถ่ายรูป
“ถ่ายรูปคู่ด้วยดิ”
มาร์คยื่นหน้าเข้ามาใกล้แบมแบม แบมแบมจึงจำใจถ่ายรูปคู่กับมาร์คไป
หลังจากที่แบมแบมอัพรูปมาร์คลงเพจไม่ถึง 5 นาที สาวๆก็กรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่ว่าพี่มาร์คหล่อจัง พี่มาร์คกับพี่แบมน่ารักมากๆเลยค่ะ และอื่นๆอีกมากมายในทางบวก ดูเหมือนสถานีของพวกเขาจะมีแฟนคลับเพิ่มขึ้นอีกแล้วสิ
“ช่วงต่อไปคุณ เอ่อ...พี่มาร์คเปิดเลยนะ แล้วก็อ่านข้อความที่อยากอ่านเลย เดี๋ยวแบมจะแจมๆไปบ้าง”
“อืม ได้สิ”
“สวัสดีครับกลับมาอยู่กับพวกเรากับอีกช่วงแล้วนะครับ ช่วงนี้มาร์คเป็นคนรับช่วงต่อจากแบมแบมนะครับ อืมมม...เรามาอ่าน SMS กันดีกว่าครับ “
‘ พี่แบมน่ารักจังค่ะ ‘
“พี่ก็คิดแบบน้องเลยครับ ฮ่าๆ “
‘พี่มาร์คอายุเท่าไหร่หรอคะ’
“พี่อายุ 26 แล้วครับ “
“เหมือนเป็นช่วงตอบคำถามแฟนคลับเลยนะครับ ฮ่าๆ “
แบมแบมแทรกขึ้น
“ชู่ววววว”
มาร์คเอามือแตะปากตัวเองแล้วส่งเสียงชู่ไป
“ผมเพิ่งกลับมาจากนอกด้วยสิ ไม่ค่อยรู้เพลงไทยเท่าไหร่เลยครับ งั้นช่วงนี้ไปฟังเพลง call you mind ของ Jeff Bernat กันนะครับ แล้วกลับมาเจอกันในช่วงสุดท้ายนะครับผม!”
“ชอบเพลงนี้เหมือนแบมเลยอะ”
“ Can I call you my everything, call you my baby “
“เอ่อ...”
“เขินอะไรพี่ร้องเพลง ดูดิหน้าแดงหมดแล้ว “
“ใครเขินพี่วะ!”
“เราไง”
“เหอะ!”
แบมแบมกำลังหงุดหงิด
“กลับมาถึงช่วงสุดท้ายกันแล้วนะครับ ว้าแย่จังแบมไม่อยากให้จบเลยอ่า”
“น้องแบมอยากทำงานกับพี่มาร์คไปนานๆใช่ปะครับ”
“....”
“ไม่ตอบงี้พี่โมเมว่าใช่เลยแล้วกัน อิอิ”
เกลียดมาร์ค ต้วน จริงๆเลย!
“โอเคครับต้องบอกลากันจริงๆแล้วนะ คืนนี้ฝันดีราตรีสวัสดิ์นะครับ”
“Goodnight my baby “
OFF AIR
“ฮื่อออออ ปวดหลังงงง”
ผมบ่นออกมาแล้วยืดแขนให้สุดๆเพื่อไม่ให้เส้นมันตึงไปกว่านี้
“ทำตัวเหมือนเด็ก”
“อะไรเล่า”
“จะกลับยัง?”
“อือ พี่อะกลับไง”
“นี่แหละที่พี่กำลังจะบอก”
“ห้ะ?”
“กลับด้วยดิ...”
ทำไมต้องแบมมมมมมมมมมม
จากที่คุยกันไปคุยกันมาทำให้รู้ว่าพี่มาร์คมันอยู่คอนโดเดียวกันกับผมครับ! แต่คนละชั้นกัน อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น
“แบมแบม”
“ครับ?”
ผมที่กำลังหาคีย์การ์ดในกระเป๋าตอบรับขึ้น ก็นี่ถึงชั้นของผมแล้วครับ พี่มาร์คอยู่ถัดไปอีกสองชั้น
“คือ...ตื่นกี่โมง”
“น่าจะประมาณเที่ยงๆ”
“คือ...พี่เพิ่งมาไทยใช่ปะ แล้ว...”
“แล้ว?”
แบมแบมมองอีกคนนิ่งๆ
“พาไปซื้อของหน่อยดิ ไปช่วงบ่ายๆเย็นๆก็ได้”
“อือ ได้ เอาโทรศัพท์พี่มา”
มาร์คส่งโทรศัพท์ตัวเองให้แบมแบม อย่าง งงๆ
“นี่เบอร์แบมนะ แบมยิงเข้าเครื่องตัวเองแล้ว ถ้าแบมแต่งตัวเสร็จจะโทรไปบอกนะ”
“….”
“ฝันดีครับ”
แบมแบมเข้าห้องไปแล้ว ทิ้งให้มาร์คมองประตูที่ปิดไปอยู่อย่างนั้น มาร์คกำลังเขิน...ตอนแรกเขากำลังหามุกขอเบอร์แบมแบมอยู่ แต่แบมแบมดันให้เบอร์ตัดหน้าเขานี่ดิ....มาร์คมึงมันคนกาก! มึงให้น้องแบมให้เบอร์มึงก่อนได้ไง!! แต่ไม่เป็นไรใครจะให้ก่อนหลังไม่สำคัญจุดหมายมันก็คือมีเบอร์กันและกัน งุ้ยยยยย มาร์คฟินจังเลยยยยย -///-
มีใครอยากส่ง SMS ถึงสองพี่น้องนี้บ้างงงงงง
สัญญาว่าจะเเต่งยาวๆจีจีนะ 555555555
#ดีเจแบมแบม
ความคิดเห็น