Secret love รักครั้งนี้ เป็นรักต้องห้าม!!! - นิยาย Secret love รักครั้งนี้ เป็นรักต้องห้าม!!! : Dek-D.com - Writer
×

    Secret love รักครั้งนี้ เป็นรักต้องห้าม!!!

    เมื่อไขแม่กุญแจได้แล้ว อยู่ๆก็มีแสงสีขาวพยวพุ่งออกมาจากแม่กุญแจและลูกกุญแจของเขาและเธอ เวลาทุกอย่างที่เคลื่อนไหวกลับหยุดการกระกระทำทั้งหมดและสติของเธอก็ดับวูบลง!! พร้อมกับเสียงเรียกอันคุ้นเคย.....

    ผู้เข้าชมรวม

    425

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    425

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  4 ก.ย. 56 / 11:17 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ






    สุนาเสะ เทคุโอะ
    ลักษณะ:ผมสีดำประกายน้ำเงิน นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม 
    ส่วนสูง:187 ซม.
    อายุ:17 ปี
    เทคุโอะ-เด็กหนุ่มผู้กำพร้าพ่อ และอยู่กับแม่เพียงลำพัง มีแม่กุญแจห้อยติดตัวไว้ และตามหาผู้หญิงที่มีลูกกุญแจอยุ่เช่นกันตามคำบอกเล่าของบรรพบุรุษ แต่ทว่าแม่กุญแจนั้นจะมีความลับอะไรซ่อนไว้นั้น จะมีแต่แม่ของเทคุโอะและบรรพบุรุษเท่านั้นที่รู้ความลับของแม่กุญแจที่สืบทอดกันมา

    "ความจริงและความลับของแม่กุญแจกำลังจะเปิดเผยแล้วในไม่ช้านี้!!!"




    โนมิเอะ ฮิคาริ
    ลักษณะ:ผมสีบลอนด์แซมน้ำตาล นัยน์ตาสีคราม
    ส่วนสูง:174 ซม.
    อายุ:17 ปี
    ฮิคาริ-หญิงสาวผู้ซึ่งมีนัยน์ตาแปลกประหลาด ดูภายนอกนั้นอาจเข้มแข็ง แต่ภายในนั้นกลับอ่อนโยนอยู่เสมอ มีลูกกุญแจห้อยติดตัวไว้ตลอด ความลับของลูกกุญแจจะมีแต่ผู้เป็นพ่อรู้เท่านั้น
    "ความลับของลูกกุญแจจะนำพาสิ่งใดมาให้!!!"





    บทนำ(จ้า)
     

    เรื่องราวมันมีอยู่ว่า....
     
    'คุณแม่ขาๆ ^^ ทำไมคุณแม่ถึงห้อยลูกกุญแจนี่ไว้ตลอดล่ะคะ??'
    'มันเป็นความลับจ้ะลูก^^'
    'อ่าว ทำไมล่ะคะคุณแม่บอกให้หนูรู้หน่อยไม่ได้เหรอคะ??'
    'เอาไว้...โตขึ้นลูกจะรู้ด้วยตัวเองนะจ้ะ^^'
    'เหรอค่ะ ว้าแย่จัง^^'
    ทุกๆ คืน ทุกๆ วัน ฉันจะฝันแต่เรื่องเดิมๆแบบนี้ตอนที่ฉันยังเป็นเด็กและคุณแม่ท่านยังอยู่ แต่ฉันไม่ได้บอกความฝันเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้คุณพ่อฟังเลย เพราะคุณพ่อท่านก็เหนื่อยจากการทำงานมามากพอแล้วไม่อยากให้ท่านต้องมาปวดหัวเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก^^ หลังจากที่คุณแม่เสียชีวิตไปตอนฉันอายุได้10กว่าปี ด้วยสาเหตุอะไรก็ไม่ทราบ (คือว่านะคุณพ่อไม่ยอมบอกอะไรเลย^^') คุณพ่อเอาสร้อยที่ห้อยลูกกุญแจนั่นที่คุรแม่เคยสวมใส่เอามาให้ฉันสวมใส่แทน คุณพ่อบอกว่ามันจะต้องสืบทอดแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึงรุ่นที่ 7 ฉันเคยถามท่านว่าทำไมจนกว่าจะถึงรุ่นที่ 7 ล่ะ แต่คุณพ่อไม่บอกและพูดแบบนี้แทนว่า
    'สักวัน พ่อจะบอกให้ลูกรู้แน่นอน แต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา'
    และคุณพ่อยังบอกอีกว่า
    'ลูกจะต้องทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ ภารกิจที่ว่านี้คือให้ตามหาผู้ชายที่มีแม่กุญแจห้อยไว้อยู่ จะต้องตามหาเค้าให้เจอภายใน4ปี ไม่ว่าเค้าจะอยู่ส่วนไหนของโลก ลูกก็จะต้องตามหาเค้าให้เจอ' 
    เรื่องราวมันก็เป็นแบบนี้แหละ และตอนนี้ฉันก็ได้ทำภารกิจนี้มา3ปีกว่าแล้ว(ตามหายังไงก็ไม่พบ-_-) ตอนนี้ฉันถึงได้ถามไถ่ชาวบ้านแถวนี้ดู^^'
    "คุณป้าคะ รบกวนถามอะไรหน่อยนะค่ะ^^คุณป้าเคยเห็นผู้ชายที่ห้อยแม่กุญแจไว้ตลอดเลยรึปล่าวคะ??"
    "หือ หนูเพี้ยนหรือปล่าเนี้ย ไม่เห็นมีใครเลย-_-" เออ ฉันก็ว่าฉันน่าจะเพี้ยนนะ รูปก็๋ไม่มีสักแอะ ชื่อแซ่อะไรก็ไม่มี ขืนถามแบบนี้ต่อไปนะได้เจอคำๆนี้มาเป็น10ประโยคแน่ๆเลย-_-' ฉันจะต้องให้คุณพ่อจัดการข้อมูลพวกนี้ซะแล้ว^^'
    "ขอบคุณ มากนะค่ะ^^"ว่าแล้วฉันก็กล่าวลาคุณป้าคนนั้นไป ใช่ เป้นคนญี่ปุ่นต้องมารยาทดีไว้ก่อน^^ อ่ะ เอ๋ เมื่อกี้ฉันเห็นว่ามีผู้ชายคนหนึ่งเดินผ่านฉันไป แล้วห้อยแม่กุญแจด้วยนี่นา ต้องรีบวิ่งตามซะแล้วสิ^o^
    ตึก...ตึก...ตึก 
    "คะ...คุณ แฮ่กๆ"ฉันใช้มือของเอื้อมแตะบนบ่าของผู้ชายคนนั้น สูงอิ๊บอ๋ายเลย-_-*
    "เอ๋...ทำไมเหรอคับ^^" อ่ะ...หน้าตาดีใช้ได้นี่นา ไม่สิฉันว่าตาฉันมันจ้องมองอยู่ที่แม่กุญแจอันนั้นตากหาก!
    "คุณ แม่กุญแจอันนั้นคุณมีลูกกุญแจของมันรึปล่าวคะ??"
    "ไม่มีนะคับ แล้วคุณถามทำไมเหรอคับ??"
    "อ๋อ พอดีว่าฉันมีลุกกุญแจห้อยติดตัวไว้น่ะ ไม่มีแม่กุญแจเหมือนกันไม่รู้ว่าจะไขแม่กุญแจของคุณได้รึ                ปล่าวน่ะ^^"
    "คุณ มีลูกกุญแจยังงั้นเหรอ^^??"
    "ใช่ค่ะ..ใช่^^"
    "ไหนผมลองขอดูลุกกุญแจคุณหน่อยสิคับ^^" ว่าแล้วฉันก็หยิบลูกกุญแจที่ห้อยติดตัวไว้ออกมาจากนอกเสื้อ ดูท่าว่าผู้ชายคนนั้นก็ตกตะลึงไปไม่น้อยเลยเหมือนกันแฮะ^^
    "นะ..นั่นลุกกุญแจนี้ ผมหามันมาตั้งนาน^^"
    "เหรอ..คะ^^"
    "ใช่คับ ผมขอลองยืมลูกกุญแจคุณ มาไขแม่กุญแจของผมได้มั้ยคับ^^"
    "อ่อ ได้ค่ะ^^" แต่คุณพ่อไม่ได้บอกไว้นี่นาว่าถ้าหาเค้าพบให้ลองไขดู จะว่าไปแล้วลองไขดูหน่อยก็ได้^^
    ว่าแล้วฉันก็คลายลูกกุญแจออกมาจากสร้อย แล้วยื่นลูกกุญแจให้กับเขา
    "อ่อ..คุณชื่ออะไรเหรอคับ^^"เขาพูดพลางหยิบลูกกุญแจยัดเข้าใส่ในตัวแม่กุญแจ
    "ฉันชื่อ โนมิเอะ ฮิคาริค่ะ ^^ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ^^"
    "เช่นกันคับ ผมสุนาเสะ เทคุโอะนะคับ^^"
    "ค่ะ^^" จะว่าไปแล้วเขาก็เท่ดีเหมือนกันนะเนี่ยไม่สิจัดว่าหล่อระดับเทพเลยแหละ นัยน์ตาคบกริบดุจเหยี่ยว จมูกเป็นสันอย่างพอดี ริมฝีปากหยักลึกสีชมพูอ่อนพอดีงาม ผมซอยระต้อนคอไปไม่มากนัก ใช่ สิ่งที่สะดุดตาฉันอีกอย่างหนึ่งก็คือ สีผมของเขาเป็นสีดำประกายน้ำเงิน สีธรรมชาติหรือสีย้อมกันนะ??
    กริ๊ก..    เสียงเหมือนมีอะไรมาปลดล็อก เอ๋ ปลดล็อกงั้นเหรออย่าบอกนะว่า...^^
    "คุณโนมิเอะคับ ผมไขแม่กุญแจของผมได้แล้ว อ่ะ เอ๋??"
    "เหรอค่ะ^^ เอ๋??" อยู่ๆก็มีแสงสีขาวพวยพุ่งออกมาจากแม่กุญแจและลูกกุญแจ เวลาทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังเคลื่อนไหว กลับหยุดการกระทำทั้งหมด ทุกอย่างด้านหน้าฉันล้วนแต่เป็นสีขาวโพลนเต้มไปหมด 
    และสติฉันก็ดับวูบลง!!!พร้อมกับเสียงเรียกอันคุ้นเคย.....




    * หมายเหตุ คนญี่ปุ่นที่ยังไม่คุ้นเคยกันจะเรียกกันด้วยนามสกุล อ่อ แล้วก็ไม่มีรูปนางเอกตาสีครามอ่ะค่ะ เอารูปนี้ไปก่อนเนอะ พระเอกด้วย^^
     


    ติ-ชมกันเยอะๆนะค่ะ^^'
    Cof_fee

     
     

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น