เช้าที่สดใสเช่นทุกวัน ร่างบางเจ้าของเรือนผมสีเงินลากขาเดินไปยังจุดหมายที่ไปทุกวัน 'โรงเรียนนามิโมริ'
เมื่อก้าวขาพ้นประตู นกตัวกลมสีเหลืองที่มาจากทางไหนก็ไม่รู้ก็มาบินวนไปวนมารอบๆตัวพลางสงเสียงซ้ำๆ
' ฮิบาริกำลังหา ฮิบาริกำลังหา' โกคุเทระเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่สนใจ ก่อนที่เท้าจะมาหยุดกึกอยู่ตรงหน้าเจ้าของก้อนสีเหลืองนั่น ฮิบาริ เคียวยะ
ตาสีมรกตที่เผยแววไม่พอใจตลอดเวลา สบตาสีนิลที่เรียบสนิทอย่างมีคำถาม
"4 โมงเย็นบนดาดฟ้า อย่าช้าล่ะ ... โกคุเทระ ฮายาโตะ" พูดจบก็หันหลังเดินกลับขึ้นตึกไป โดยหารู้ไม่ว่า
อีกคนกำลังยกยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่เบื้องหลังตัวเอง
- บนดาดฟ้า -
"โกคุเทระ ฮายาโตะ " ฮิบาริยืนกอดอกคนมาใหม่ ที่จับเข่าหอบอยู่หน้าประตูดาดฟ้า "วะ.. ว่ามา แฮ่ก แฮ่ก มีอะไร" พูดไปพลางหอบไป ท่าทางของร่างบางทำให้ร่างสูงอดยิ้มออกมาไม่ได้
ขายาวก้าวเข้าไปใกล้กับร่างบางที่กำลังเงยหน้าขึ้น ทำให้ดวงตาสีนิลประสานกับดวงตาสีมรกตโดยไม่ได้ตั้งใจ
"...."
"...."
"โกคุเทระ ฮายาโตะ"
"...!? "
"คบกับฉัน"
"... !?!!"
"......."
"นาย พูดจริงหรอ ??"
"....." ไม่มีคำตอบใด มีเพียงเสียงของฮีเบิร์ดที่ทำลายความเงียบ
'ฮิบาริรักฮายาโตะ ฮิบาริรักฮายาโตะ'
"แต่ฉันเกลียดนาย" สิ้นคำพูดของโกคุเทระ ฮิบาริก็เดินผ่านไปโดยไม่หันมาสนใจอีก
ร่างบางทรุดลงกับพื้นหน้าแดงซ่าน เสียงของฮิบาริยังวนเวียนอยู่มนหัวเหมือนกับเทปที่กรอซ้ำๆ
"ไอ้เจ้าบ้านั่น... พูดจริงๆงั้นรึ" ไวเท่าความคิด โกคุเทระรีบวิ่งตามร่างสูงที่เดินหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
ราวกับรู้ใจ ฮิเบิร์ดบินรอบร่างบาง ก่อนจะบินนำไปข้างหน้าพลางส่งเสียง 'ฮิบาริ ฮิบาริ' ตลอดเวลา ขายาววิ่งตามก้อนปุยสีเหลืองไปจนถึงกลางสนาม โดยที่มีหัวหน้ากรรมการกฏระเบียบยืนหันหลัวอยู่ โกคุเทะระยืนชั่งใจเล็กน้อย ก่อนพาขาเดินไปใกล้อีกคนแล้วสวมกอดร่างสูงจากข้างหลัง
"โกคุเทระ ฮายาโตะ" ฮิบาริพูดเสียงเรียบ ก่อนจะหันมาเผชิญหน้ากับเจ้าของชื่อ
"เมื่อกี้พูดว่าเกลียด..."
"ก็ใช่..." ร่างบางพูดสวนทักควัน "แต่.."
"...." ยกแขนขึ้นกอดอกเพื่อฟังอย่างตั้งใจ
"Happy April fool day " พูดจบก็ฟังเรียวจมูกได้รูปลงบนแก้มนิ่มของหัวหน้ากรรมการผู้คุมกฏ ที่ยืนนิ่งแต่กลับหน้าขึ้นสีระเรื่อ
"วันนี้มันวันโกหกเฟ้ย เจ้าบ้า!" พูดพลางส่งยิ้มยียวนไปให้ ร่างสูงยืนนิ่งก่อนจะเหยียดยิ้มออก
"ฉันก็โกหกเหมือนกัน" สิ้นคำพูดของฮิบาริรอยยิ้มบนหน้าหวานหุบลงแทบจะทันที ดวงตาสีมรกตฉายแววเจ็บปวดอย่างชัดเจน
"ฮ่ะๆ ... นั่นสินะ" พูดพลางก้มหน้าลง "ว่าแล้ว... ทำไมนายถึงต้องมาพูดแบบนั้นกับฉันกันนะ" น้ำตารื้นคลอขอบตาสรเขียวมรกต ดวงหน้าหวานที่ก้มลงถูกมือใหญ่เชยคางให้เงยหน้าขึ้นรับสัมผัสที่อ่อนโยนจากกลีบปากนุ่มนของร่างสูง เมื่อถอนริมฝีปากออก ฮิบาริก็ดึงร่างบางมากอดแน่น
'รักกันนะ รักกันนะ'
"ที่ฉันพูดว่าโกหก.... ฉันโกหกน่ะ"
........... End........
เฮ้อ... ขอคำติชมด้วยนะคะ มือใหม่หัดแต่งค่ะ ;_;
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น