ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : น้องแตงจ๋า Bamjae
ชื่อเรื่อง : น้องแตงจ๋า
นำแสดงโดย : แบมแบมเมะน้อยกลอยใจและยองแจน้องแตงสะหลาตัน
แว๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนน!
แว๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!
แว๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!
"ใครมาแว๊นรถหน้าบ้านว้ะ คนจะหลับจะนอน" ร่างบางเดินงัวเงียๆ ไปที่หน้าต่างห้องนอนของตน
แว๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!
ร่างบางชะโงกหน้าออกมาจากหน้าต่าง และมองหาตัวต้นเหตุ
"น้องแตงทางนี้ทางนี้ พี่อยู่ทางนี้"
ร่างบางติดจะอวบนิดๆหันไปหาตัวต้นเหตุ
"แกออกไปจากหน้าบ้านชั้นเลยนะไอ้แบม ชั้นอายุมากกว่าแกด้วย ช่วยเรียกให้มันดีๆหน่อย"
"โถ่ นี่ก็จะสายแล้วเราไปกินข้าวมันไก่ ของโปรดแตงที่ตลาดดีกว่า เดี๋ยวพาไป"
คนที่ยืนอยู่นอกประตูรั้วบ้าน พร้อมมอไซต์คู่ใจเอ่ยออกมา
"ชั้นไม่ไป"
"ถ้าแตงไม่ไป ผมจะกวนอยู่แบบนี้แหละ"
แว๊นนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!!
แบมแบมพูดออกมาพร้อมเร่งเครื่องโชว์
"โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ไปก็ไป รออยู่ตรงนั้นชั้นไปอาบน้ำก่อน"
ร่างบางโวยวายด้วยความสุดจะทนกับไอ้คนจอมตื้อ
"จร้าาาาาาาาาา น้องแตงที่รัก"
แล้วร่างบางก็หายเข้าไปในห้องของตน
แว๊นนนนนนนนนนนนนนนน!!
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดด!!!
"ถึงแล้วจร้า แตงจ๋า"
"โอ๊ยไม่รู้จะขี่เร็วอะไรหนักหนา" ร่างบางบ่นพร้อมก้าวลงจากรถ
"ไม่บิดก็ไม่มันสิ่จ๊ะ น้องแตง"
"นี่แบมชั้นเป็นพี่นายนะ เรียกดีๆหน่อย"
"โถ่แตง อีกหน่อยเราก็จะเป็นแฟนกันแล้ว คนเป็นแฟนกันไม่ต้องแคร์เรื่องอายุหลอกน่า"
"ใครจะไปเป็นแฟนนายตอนไหนไม่ทราบ ชั้นหิวแล้วไปหาไรกินดีกว่า รำคาญนาย ชิส์"
"แตงจ๋ารอด้วย"
ร่างโปร่งก็วิ่งตามร่างบางติดอวบเข้าไปในตลาดเพื่อไปร้านข้าวมันไก้เจ้าประจำ
"นี่ครับป้า สองจานเลยครับ" แบมแบมเดินไปจ่ายตังส์
"นี่ไม่ต้องจ่ายให้ชั้นหรอก ชั้นจ่าบเอง"
"โถ่ เงินผมก็เหมือนเงินพี่แหละ เราไปกันเถอะ"
"จะไปไหน"
"ออกมาทั้งที เราไปเที่ยวกันเถอะนะ"
"ไม่! ชั้นจะกลับไปนอน"
"โถ่นอนทั้งวันเดี๋ยวก็อ้วนหลอก"
"มันก็เรื่องของชั้น"
"ไปเที่ยวกันนะแตง อยากไปไหนจะพาไปหมดเลย นะๆๆ"
"โอ๊ย ไปก็ไป"
"มาเลยจร้า ขึ้นมาเลย"
ร่างบางรับหมวกกันน็อคจากแบมแบม แล้วก้าวขึ้นไปซ้อนท้ายแบมแบม
"เกาะแน่นๆนะ พี่จะพาแว๊นโชคชัยสี่ อิอิ"
แบมแบมพูดพร้อมเอามือร่างบางมากอดเอวตัวเอง
ตอนนี้ทั้งสองคนนั่งอยู่ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ใกล้ๆหมู่บ้าน
"ว้าาาาาาาา อากาศดีจัง"
ร่างบางเอ่ยออกมาพร้อมหลับตารับลมรับแสงแดดที่ส่องมาน้อยๆ ใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่แผ่กิ่งก้านสาขาไปเพราะบริเวณกว้าง ทำให้เกิดล่มเงา มีลมพัดอ่อนๆ ให้เย็นสบาย
ยองแจไม่ได้รู้เลย ว่ามีอีกคนที่มาด้วยนั่งมองหน้าเขาอยู่
"พี่ยองแจครับ"
"ห้ะ ว่าไง แหม่พอนายเรียกชั้นแบบปกติแล้วชั้นรู้สึกขนรุกเลย ฮ่าๆๆ"
ร่างบางหัวเราะออกมาอย่างร่าเริง
'พี่ก็เป็นแบบนี้จะไม่ให้ผมรักได้ไง'
"ห้ะ ว่าไงนะ" เพราะแบมแบมพูดออกมาเสียงเบาทำให้คนที่นั่งข้างๆฟังไม่ชัด
"ป่าว ผมบอกพี่น่ารักไง"
"แหม่ นายก็ชมชั้นบ่อยแล้ว ชั้นชินไม่ต้องพูดเบาหรอก "
"แล้วพี่ล่ะว่าผมเป็นไง เอ่อ...หมายถึงนิสัยอ่ะ"
ชั้นเริ่มงงกับนายและ>>>ยองแจคิด
"คือยังไงล่ะ นายก็ช่างเอาใจ กวนลม ปากเสีย แล้วก็…”
และร่างบางก็เงียบไป
"แล้วก็อะไรอ่า"
"น่ารักล่ะมั้ง"
"แล้วพี่จะรักผมมั้ย"
"ห้ะ" ยองแจมองหน้าแบมแบม
"ชั้น เอ่อ…"
"ผมอยากรู้ว่าพี่รักผมบ้างไหม บางทีผมรู้สึกเหนื่อย ผมตามพี่ทุกวัน เพราะผมอยากเห็นหน้าพี่ ผมชอบแกล้งพี่ เพราะเวลาพี่โมโหมันน่ารักมาก ผมอยากรู้ว่าพี่มีความรู้สึกดีๆให้ผมบ้างไหม อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมมีกำลังใจ แต่ถ้าไม่ ผมคงต้องตัดใจ ไปเป็นพี่น้องกับพี่ และมันคงยากมาก ผมไม่อยากถลัมลึกไปกว่านี้แล้ว มันเจ็บ" แล้วแบมแบมก็ชี้ไปตรงอกข้างซ้ายของตน
ร่างบางมองหน้าแบมแบมที่นั่งก้มหน้าพูดด้วยสายตาเดาไม่ออก
"พี่มีความรู้สึกดีๆกับผมบ้างมั้ย"
แบมแบมเงยหน้าขึ้นมาถามร่างบาง
"ไม่" ร่างบางตอบออกมา
"ครับ ผมเข้าใจแล้ว" แล้วร่างของแบมแบมก็เตรียมจะลุกขึ้นยืน
"พี่เป็นพี่ที่น่ารักของผมนะครับ ผมขอให้พี่เจอคนดีๆ รักพี่ให้มากกว่าผม"
แบมแบมหันมามองหน้ายองแจ
"ผมไปนะครับ"
แล้วแบมแบมก็ลุก หันหลังและเดินออกไป หารู้ไม่ว่าพอลับหลังแบมแบมมีคนคนนึงกำลังนั่งยิ้มอยู่
"เดี๋ยวสิ่ แบมแบม" ร่างบางยืนขึ้น และเรียกคนที่เดินหันหลัง ให้หันกลับมา
"ชั้นยังพูดไม่จบเลยนะ"
"ครับ" แบมเอ่ยออกมาด้วยความไม่เข้าใจ
"ที่ชั้นบอกว่าไม่อ่ะ คือ ไม่ใช่ว่าไม่มี…ต่างหาก"
"งั้นพี่ก็มีความรู้สึกดีๆ กับผมใช่มั้ย" แบมแบมถามด้วยความดีใจ
"อืม นิดนึงน่ะ"
"เย้ๆๆๆ" แล้วแบมแบมก็กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ
"เห้อ ก็นายเป็นแบบนี้ ชั้นจะไม่รักได้ไง"
"ว่าไงนะครับน้องแตง"
แบมแบมหันมาถามด้วยความทะเล้น
"ไอ้แบม ไอ้บ้าเอาอีกแล้วนะ"
"ฮ่าๆๆๆ ไปเที่ยวกันนะ วันนี้"
"เฮ้ย อะไรชั้นบอกนายแล้วหรอว่าจะไป"
"ป้ะ ไปเถอะนะ"
"ชั้นนี่เบื่อนายจริงๆเลย…บลาๆๆๆ…"
แล้วร่างบางติดอวบนิดๆของยองแจก็บ่นไปตลอดทาง ส่วนสีหน้าแห่งความสุขของแบมแบม ก็ยิ้มอย่างมีความสุขไปตลอดทางเช่นกัน
THE END…
เม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะ
อย่าลืมติดตามกันล่ะ
อันนี้เห็นความน่ารักของอวบแจกะแว๊นโชคชัยสี่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น