คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : [FICTION EXO] DARKNESS LAND Chapter 21 จิตใจของเหยื่อ (Cry)
แบฮยอนวิ่หนีานยอลอย่าหวาลัวโยไม่หันลับไปมอ้านหลั ใบไม้ิ่้านสาาที่วัแว่ไปมาับสายลมโบพัรุนแรเี่ยวใบหน้าิ้มลิ้มแ่มือนิ่มๆ็ปัมันออไปให้พ้นสายา สอเท้าที่วิ่นสุฝีเท้าเริ่มลวามเร็วลเพราะามเหนื่อยล้าเริ่มู่โมร่าอ่อนแอ แบฮยอน่อยๆหยุวิ่เป็นเินเร็วๆ เินสม่ำเสมอ เิน้าๆ เินเื่อยา
และในที่สุ ร่าบา็ทรุัวลับพื้นอย่าหมแร…
แบฮยอนหอบหนั หัวใเ้นแรเพราะวามเหนื่อยและวามลัวหวาระแว มือน้อยยึ้นปาเหื่อที่ำลัเ้าา ่อนะมอไปรอบๆอย่าประเมินสถานาร์ ป่ามื หมอลหนาั ไม่รู้เหนือรู้ใ้ ลมที่พัผ่านัวไปมา็ูน่าลัวเหมือนะเือนเนื้อาวๆให้มีเลือไหล
“ทำยัไี แบฮยอน ทำยัไี”
แบฮยอนน้อยพูับัวเอ อนนี้เาูเหมือนลูหมาัวน้อยๆที่ำลัหลทาและหาทาออไม่เอ เาน้ำาลอเบ้าอย่าน่าสสารแ่วามล้าในัวอแบฮยอนยัพอมีอยู่ มันสั่ให้เาลุึ้นและยมือปาน้ำา
“ไม่มีอะไระเลวร้ายไปว่าานยอลอีแล้วแบฮยอน”
ร่าน้อยบอับัวเอ วามรุนแรที่านยอลทำับเามันเลวร้ายเหลือเิน แบฮยอนเลียวามรุนแร เลียนที่มอนอื่น้วยสายาเหยียหยามเลียนที่ทำับเาหรือนอื่นเหมือนไม่ใ่นอานยอล หมาป่าอย่าเาิแ่ว่าแบฮยอนือเหยื่อ เหมือนผัเหมือนปลาที่ะทำอะไร็ไ้ามใ เาเป็นมนุษย์ มีหัวใ มีวามรู้สึเหมือนันและไม่ยอมให้ใรี่ไ้ลอเวลา นอย่าบยอนแบฮยอน ้อสู้นถึวินาทีสุท้าย
ฟึ่บบบ!!
“ใรน่ะ!”
แบฮยอนหันวับเมื่อไ้ยินเสียเหมือนฝีเท้าวิ่ แ่มันหนัแน่นและเร็วว่า เหมือนฝีเท้าอหมาป่า
หมาป่า??
ไม่น่า…
แบฮยอนถอยห่าเพราะวามลัวโยอัโนมัิ เหื่อเริ่มแพลั่ๆออมาอย่าไร้เหุผล หัวใเ้นเร็วอย่าไร้ารวบุม รอบ้าที่เียบสนิทไ้ยินแม้แ่เสียลมและเสียหายใที่อ่อนแร
ฟึ่บบบ!!!
ราวนี้ฝีเท้านั่นใล้เ้ามาเรื่อยๆ แบฮยอนหันหลัลับไปลับมาอย่าหวาระแว เหมือนับว่าฝีเท้านั่นำลัวิ่วนไปรอบัวอเา แ่เาลับมอไม่เห็น นัยน์าสีน้ำาลเ้มที่น่าหลใหลอแบฮยอนสั่นนน่าใหาย
ฟึ่บบบ!!!
ฟ้าวววว!!!
บาอย่าพุ่ออมาาพุ่มไม้้วยวามเร็ว แบฮยอนหันลับไปมอ้วยวามใ แ่เหมือน้าไปเพราะมันนเ้าที่เาเ็มๆ!
พลั่!!
“โอ๊ย!!!”
“แบฮยอน!!!”
แบฮยอนสะบัหัวัวเอออเพื่อไล่วามมึน เพราะเมื่อี้เมื่อโนนนอย่ารุนแรและอะไรหนัๆที่ำลันั่ทับัวเา พอลืมาแล้ว็้ออึ้
“เลย์!!”
แ่ที่อึู้สอือ มีเลย์ทีเียวพร้อมันสอน!!!
นี่มันเรื่อบ้าบออะไรัน!!
“ทำไม ทำไมมีนายสอน” แบฮยอนยัอึ้ เลย์ทั้สอนพยายามะับัวแบฮยอน แ่แบฮยอน็ืนัวหนี ร่าน้อยถอยห่าเพื่อนสนิทอัวเอ พอเลย์ทั้สอนะเ้ามาใล้ แบฮยอนถึับี้หน้าทันที
“อย่าเ้ามานะ!”
“แบฮยอน”
เลย์ทั้สอนมีสีหน้าเหนื่อยใ นัยน์าสีเ้ม ผิวาวี โรหน้าหวาน น้ำเสีย ทุอย่าเหมือนเลย์ที่เารู้ัทุอย่า
“นาย นี่ันไ เลย์ไ”
“โห!” เลย์อีนหันไปวาใส่ “ัน่าหา ัน่าหาเลย์ัวริ”
“ะเป็นนายไ้ไ นายมันัวปลอม!”
“ันัวริ!”
“ัน่าหา!”
“ัน!!”
“ัน!!!”
แล้วแบฮยอน็แทบะเอามือบหน้าผาเมื่อู่ๆ็มีเลย์โผล่เ้ามาพร้อมันสอน อนนี้มีเลย์แล้วสี่น!!
แบฮยอนะบ้าาย!!!
“อะไรัน พวนาย” แบฮยอนถอยห่าอย่าหวาลัว ไม่รู้ันแน่ว่าใรือัวริ
“แบฮยอน ันไ เลย์ไ” เลย์นหนึ่มอแบฮยอน้วยสายาวิวอน
‘นายะไ้เอเพื่อนอนาย’
ู่ๆำพูอานยอล็วิ่เ้ามาในหัวแบฮยอน ถ้าานยอลไม่โห เลย์ัวริ้ออยู่ในสี่นนี้ และอีสามน้อเป็นัวปลอม แ่ใรันแน่ือเลย์ัวริ
เลย์ที่แสนี เลย์ที่ใีและอ่อนโยนนนั้น…
พิสูน์ เลย์ัวริ้อรู้ััวอแบฮยอนทุอย่า!
“ันะถามพวนาย ถ้าเป็นเลย์ริๆ พวนาย้ออบไ้!”
“ันอบไ้!” พวเาร้อ
“นามสุลันืออะไร”
“บยอน!” เลย์ทั้สี่นอบ
“ะที่ันเรียน”
“สถาปัย์!”
“อาหารที่ันอบ”
“หมูสามั้น!”
อบไ้หม…
แบฮยอนเริ่มเหื่อแ ถามอะไรพวเา็อบไ้ ทำยัไี เลย์ทั้สี่นใล้เ้ามาแล้ว ไม่รู้เลยว่าใรัวริ แววาสีเ้มนั่น้อมอเา้วยวามวิวอนน่าสสารและมันลับูน่าลัวปนัน แบฮยอนยมือุมหัวใัวเออย่าื่นลัว น้ำาไหลภายในใ
ทำยัไีแบฮยอน …
นเลวนนั้น นที่ทำร้ายเาอย่าไม่ใยี ิใผิมนุษย์ที่สุ!
อะไรที่ไม่เหมือนหมาป่า…
เี๋ยวนะ แบฮยอนเหมือนิอะไรไ้ านยอลโหร้ายและป่าเถื่อน ผิวาวี ัวสูโปร่ นัยน์าแฝไป้วยวามเลียั เล็บอเาเป็นสีำ…
เล็บ!?
แบฮยอนมอไปที่เล็บอเลย์ทั้สี่นทันที และสอนในสี่นนั่นมีเล็บสีำ!
แบฮยอนเริ่มใสั่นเหื่อแ แ่เาไม่โวยวายระโระา เพราะลัวว่าเลย์ัวปลอมะพุ่เ้ามาใส่เา ีไม่ไ้ ทั้หมนี่อาะเป็นหมาป่าทั้หม็ไ้
เาใ้ำลัไม่ไ้ แม้ฮับิโอเาะยอเยี่ยม แ่อนนี้เาเ็บไปทั้ัว…
“แบฮยอน นี่ันเอนะ” เลย์ที่มีเล็บำนหนึ่ยื่นมือมาแะแ้มเา แบฮยอนสะุ้สุัวและถอยห่าออมาอี เาใที่สุ
“อย่าแะ้อัวัน!”
“แบฮยอน…” เลย์อีนมอเา้วยสายาวิวอน แบฮยอนอยาะร้อไห้ออมาัๆ เาอยาะเื่อในแววาวิวอนและเศร้าสร้อยนั่นเหลือเิน แ่อนนี้เาไม่ไว้ใใรทั้นั้น แม้แ่สัาาอัวเอ เายัลัวเลย
เลย์อีสอน อีสอนมีเล็บสีาวแบบน หนึ่ในสอนนี้แหละือเลย์
แบฮยอนลอบสูลมหายใเ้าปอเพื่อเรียวามล้าให้ัวเอ
“ถ้าหาว่าันับนายถูัในห้อมืับวิา”
“นายถามอะไรอนาย”
“เียบแล้วฟั” เมื่อเลย์อีนลั้วหัวเราะอย่าำๆับำถาม เลย์อีน็หันไปวาใส่อย่าเสียอารม์
แ่แบฮยอนไม่สนใเลย์ที่มีเล็บสีำนั่นหรอ นั่นมันหมาป่า
“วิาบอว่า ถ้าอยามีีวิอยู่ ้อ่าอีน”
“ฮะ??” เลย์ทั้หม
“เพื่อให้มีีวิรอ พวนายะ่าันไหม”
“แหอยู่แล้วว่าไม่”
“ัน้วย”
“ันเหมือนัน”
เลย์สามนบอเหมือนัน
“แ่ันะไม่่าแบฮยอนแ่็ะไม่่าัวเอ”
เลย์นที่สี่บอ แบฮยอนหันไปมอหน้าเาอย่าสนใทันที
“ทำไมล่ะ”
“เพราะเาเป็นเพื่อนอัน” เลย์นนั่นยิ้ม แบฮยอนรู้สึอบอุ่นในใ
“ันะไม่่าแบฮยอนและะไม่่าัวเอ แ่ันะพยายามทำทุอย่าเพื่อที่ะออมาาที่แบบนั่นโยที่ันไม่เสียใรไปสัน แ่ถ้าวิาเสนอให้ัน่าัวายเพื่อให้แบฮยอนรอ ัน็ะ่าวิานั่นะและพาแบฮยอนหนีออมา”
“นาย…” แบฮยอนฟัเหุผลนั่น้วยใระทึ
‘นี่เลย์ นายิว่านายะยอมายเพื่อใรไ้ไหม’
‘ถามอะไรน่ะแบฮยอน’ เลย์ยับัวอย่านลุ
‘อ้าว ็เพื่อนที่นายรัไ’
‘อืมมมมม’ เลย์เยหน้ามอฟ้าพลาิ ‘ไม่อ่ะ’
‘นายมันโหร้าย!’
‘ฟัเหุผล่อนิ!’ เลย์โวยวาย
‘ันะไม่ยอมาย แ่็ะไม่ยอมให้นๆนั้นาย้วย’
‘นายทำสออย่าพร้อมันไม่ไ้หรอนะเลย์’
‘แ่ันะทำให้ไ้’ เลย์พูอย่าแน่วแน่ ‘ถ้าหานายบอให้ัน่านาย ันะไม่มีทาทำเ็าเพราะนายือนที่ันรั แ่ันะทำทุอย่าเพื่อให้ันไ้อยู่ับนที่ันรั่าหา นั่นแหละือทาเลือที่ีที่สุอมนษย์’
‘เลย์’ แบฮยอนมอหน้าเลย์อย่าาบึ้ เลย์ยิ้มให้เาอย่าอ่อนโยน
‘ันะ่านที่ันรัไ้ยัไล่ะ ริไหม?’
“เลย์!!” แบฮยอนโผเ้าอเลย์ที่อบำถาม่าานอื่น้วยหัวใที่เ้นถี่อย่าีใ เลย์ออบอย่ารวเร็ว แบฮยอนปล่อยน้ำาที่ลั้นเอาไว้ออมา ลิ่นหอมๆแบบนี้ือเลย์แน่นอน และำอบแบบนั้น็มีแ่เลย์ที่ิไ้
เลย์ นี่แหละือเลย์ เลย์ที่อ่อนโยนและใี…
“แบฮยอน ถอยไป!”
เลย์ร้อึ้นทันที่อนที่เาะระโว้าัวแบฮยอนไปอีทาอย่ารวเร็วเมื่อเลย์อีนพุ่ัวเ้ามาหาะระาแบฮยอนออมาาเลย์
“เลย์!”
แบฮยอนร้ออย่าใทันทีเมื่อเห็นหัวเ่าเลย์ถลอเลือไหล ร่าบาหันไปมอเลย์อีสามนที่ำลัเหยียยิ้มเยือเย็นน่าลัว วาอพวเาลายเป็นสีแและเล็บอทุนลายเป็นสีำ และใบหน้าสวยหวานเหมือนเลย์็ลายเป็นใบหน้าอนอื่น
หมาป่า!!!!!!
“มนุษย์ั้สอนแน่ะ” ใบหน้าเรียวมหล่อเหลาแบบหมาป่าายออมา แบฮยอนเอาัวบัเลย์เอาไว้แม้ว่าเาะลัว เลย์ับไหล่อนที่ำลัปป้อเาอย่าสั่นๆ
“อืม” หมาป่านหนึ่สูลิ่นเลย์อเลย์ที่หยเปื้อนใบไม้ “หอมริๆ”
“แบฮยอน หนี หนีไป!”
“นายอย่ามาล้อเล่นนะ” แบฮยอนบอเสียสั่น “ันไม่ทิ้นายแน่”
“แ่เราะายทัู้่นะ!!!” เลย์ร้อ เาวาามอรอบ้าอย่าหวาลัว
“าย็ายสิ ันไม่ยอมให้นายายแน่!”
“แบฮยอน ันบอให้ไปไ!!” เลย์วาใส่เา น้ำาเม็โร่วลมา แบฮยอนหันไปมอเลย์ที่ำลัร้อไห้อร้อให้เาหนีไป
“ถ้านายะาย ันาย้วย”
“ไม่้อห่วหรอ” หมาป่าอีนพูพลาเลียริมฝีปา “เี๋ยวพวนาย็้อเ้ามาอยู่ในท้อพวันแล้ว”
“อย่านะ! อย่าเ้ามา!!!” แบฮยอนร้อพลาถอยหลัอย่ารวเร็ว เลย์ที่เ็บหัวเ่า็ถอยอย่าทุลัทุเล ร่าน้อยอทั้สอนสั่นระริไปทั้ัว้วยวามลัวับั้วหัวใแ่หมาป่าทั้สามนลับ่อยๆ้าวเ้ามาหา ‘เหยื่อ’ อย่าใเย็น เสพภาพอเหยื่อที่ำลัหวาลัวเา เลย์มอหมาป่า้วยวามลัวในใ แ่เหนือสิ่อื่นใ เาับแบฮยอน้อหาทารอ
“โอ๊ย!!!”
“แบฮยอน วิ่!!!”
ไวว่าวามิ เลย์เะินบนพื้นึ้นอย่ารวเร็วทำให้หมาป่าทั้สามนโนเศษฝุ่นเศษินเ้าไปเ็มๆโยไม่ทันั้ัว เสี้ยววินาทีเลย์ระาแนแบฮยอนให้ออวิ่ามเ้าไปอย่ารวเร็ว แบฮยอนที่ถูระาให้วิ่็ออวิ่ไปแบบเือบล้มับพื้น
“ไอ้เวรเอ๊ย!”
“เป็นไบ้าวะ” หมาป่านหนึ่ถาม พวมันยี้าัวเออย่าแสบา
“แสบนันะ ิว่าะหนีพ้นหรือไ”
“ันะลาเนื้อนุ่มๆนั่นมาินให้ไ้!” หมาป่านหนึ่พูพลาาเล็บสีำอออย่าน่าสะพรึ
“ับัวมันมาให้ไ้!”
หมาป่าทั้สามัวออวิ่้วยวามเร็วที่วาไม่สามารถมอามทันไ้ บไม้บนพื้นปลิวไปามแรลมอย่ารุนแร
่าเป็นภาพที่น่าเวทนา…
มนุษย์สอนที่ำลัวิ่หนีหมาป่าอย่าหวาลัวทั้น้ำาที่เอ่อล้น
หมาป่าที่ำลัวิ่ไล่ล่าเหยื่ออย่าเบิบานหัวใ
ราวับฝันร้ายที่ำเนินไปไม่มีที่สิ้นสุ ราวับโะาเล่นลให้พวเา้อพบเอเรื่อราวที่มนุษย์เินรับไหว
แ่นี่เป็นะารรมที่พวเา้อผ่านไปให้ไ้…
[04/09/2557]
สวัสีะนัอ่านที่น่ารัอมินท์ทุนนนนนนนนนนนนนนนน >O< ทุนรออยันนานมาเลยใ่ไหม อโทษ้วยนะะที่ห่าหายไปนานมา แ่อให้รู้ว่าใอมินท์อยู่ที่นัอ่านและเรื่อนี้ลอนะะ (ฮิ้วววววววว) ่วนี้มินท์อยู่ ม.6 แล้ว ็เลยยุ่ยาเี่ยวับารอ่านหนัสือแล้ว็สมัรสอบหลายที่มาทำให้ไม่สามารถเียเวลามาอัพนิยายไ้ามที่ใ้อาร T^T แ่สัาว่าะไม่ทิ้นิยายเรื่อนี้แน่นอนะ เ้าใรันนะะ แล้วอย่าู่ว่าะไม่ิามนะ เพราะเา็อมา เพราะถ้าุพลานิยายเรื่อนี้ไป ุะเสียใอย่าแน่นอนที่ไม่ไ้รู้ว่าอนบมันะพลินาไหน (หึหึ =.,=)
อะไรหลาย่อหลายอย่าที่รุมเร้าว EXO ทั้เรื่อพี่ริส ่าวแบฮยอนน้อยับแทยอนออนนี่และเรื่ออนเสริ์ อะไรหลาย่อหลายอย่าที่อาะทำให้เหล่า EXO-L ท้อแท้ เหนื่อยใผิหวั แ่อย่าลืมนะะว่า
่อให้ริสะาไปริๆ แ่เา็ยัเป็นผู้ายที่เรารั…
่อให้แบฮยอนะบับแทยอนออนนี่ริๆ แ่เา็ยัผู้ายที่เรารั…
่อให้อนนี้ EXO ะเศร้าเสียใแ่ไหน พวเา็ยัเป็นผู้ายที่เรารั…
่อให้อนนี้พวเาะเ็บปวหรืออาะเหนื่อย แ่พวเา็เป็นผู้ายที่สัาว่าะเีย้าเราลอไป…
ะ 11 นหรือ 12 นพวเา็ือ EXO พวเาและพวเราือ WE ARE ONE!
แล้วแบบนี้ พวเราะเลิรัพวเาลริๆเหรอ J
นิยายเรื่อนี้ ยืนยันที่ะมีพี่ริสเป็นพี่ให่่อไปอย่าแน่นอน!!!!!!!
อให้สนุับนิยายเรื่อนี้ และอย่าลืม
สนับสนุน EXO ทุน่อไป้วยนะะ <3
อให้รัุ้มรอ…
PPM :D
ความคิดเห็น