不潔花朵 บุปผาเย้าหฤทัย [จบบริบูรณ์]

不潔花朵 บุปผาเย้าหฤทัย [บาปบุปผชาติ: มู่เหมียน]

บาปตัณหา: ดอกงิ้วแห่งวังหลัง

คราก่อนนางเป็นผู้พ่ายแพ้ในสงครามวังหลังเพราะความรักแสนอ่อนแอ

ทว่าสวรรค์เบื้องบนกลับคืนโอกาสให้นางอีกครั้ง 

ครานี้นางจึงกลับมาเพื่อทวงบัลลังก์นั้นคืน!

ท่ามกลางนางสนมนับร้อยพัน

สายตาของข้ากลับมองเห็นเพียงนางผู้เดียว

ดอกงิ้วที่แสนเจิดจรัสของข้า

-ฮ่องเต้แห่งอาณาจักรซินตี่-

หมายเหตุ นิยายเรื่องนี้อัพค่อนข้างถี่ เนื้อเรื่องเป็นไปโดยไม่เร่งรีบ 

มีการแบ่งตอนย่อยแต่บางวันอาจจะอัพถึงสองหรือสามตอน

ภาคของเรื่องโดยย่อ มีทั้งหมด31 ตอน และตอนพิเศษ4ตอน

END องค์หญิงผู้งามพิลาส- เน้นการก้าวสู่การเป็นสตรีที่เพียบพร้อมของมู่เหมียน 

      มีความรักแบบเด็กๆเบาๆ

                 END  .หลงนางเพียงพบสบพักตร์ -    ถวายตัวแก่ฮ่องเต้ตามสัญญา กำจัดเสี้ยนหนามตำใจ

                      สายเปย์เมียขั้นเทพ

END ดอกงิ้วเหนือบัลลังก์- ถึงเวลากำจัดขวากหนามก้าวสู่วังหลังเพื่อตบตีกับสนม

   สานความรักแบบร้อนแรง 

    NOW ความคลั่งไคล้ที่บ้าคลั่ง- คลื่นใต้น้ำกำลังก่อตัว เช่นเดียวกับปัญหามากมายที่ถาโถม

                                                                 เข้ามาเพื่อให้ทั้งคู่ได้ร่วมกันฝ่าฟัน ความเชื่อใจ ปมมากมายจะเริ่ม                                                          คลี่คลายลง พร้อมกับความรักที่เริ่มผลิบานท่ามกลางทะเลเลือด

 5.      เคียงข้างชั่วนิรันดร์

                 หมายเหตุ ภาค1-2 ขอทำการเปิดขายเพื่อเป็นรายได้เข้ามหาวิทยาลัยนะคะ

วังหลังเปรียบเสมือนอุทยานดอกไม้ต้องห้าม

มีเพียงจักรพรรดิที่ได้เยี่ยมชม

บ้างมีโอกาสได้เคียงข้าง บ้างทั้งชีวิตไร้ซึ่งความหวัง

บ่มเพาะนางเหล่านั้นให้กลายเป็นยิ่งกว่า ‘อสรพิษ’

เพื่อแย่งชิงความโปรดปรานจากชายเพียงหนึ่งเดียว

"ความโปรดปราน? ความเสน่หา? สิ่งใดที่ตกเป็นของข้าแล้ว ข้ามิมีทางส่งทอดให้ผู้ใด!” ยิ้มอ่อน

เสวี่ยมู่เหมียน สาวงามล่มแว่นแคว้นได้กล่าวไว้

“หากเจ้าปรารถนาสิ่งใด เพียงเอ่ยอ้าง เจิ้นพร้อมจะมอบสิ่งนั้นให้เจ้า... รวมถึงตัวของเจิ้นด้วย คืนนี้เจิ้นจะอยู่กับเจ้าทั้งคืนดีหรือไม่”

หยวนเฟยหลง องค์จักรพรรดิผู้เห็นนางมารเป็นเทพธิดาได้กล่าวไว้เช่นกัน

เมื่อมีใจรักในการเป็นเล่นบทร้าย ต้องช่วยเหลือฝ่ายเดียวกัน

“มองอย่างไร สตรีจากจวนแม่ทัพที่ร่ำร้องชวนเห็นใจนั่นก็มีใจหวังแย่งชิงอ๋องสี่จากพี่สาวของตนเองอยู่เป็นแน่ แล้วไยต้องกล่าววาจาให้พี่สาวของตนดูร้ายกาจเช่นนั้นเล่า ฝ่าบาทเพคะ... เหมียนเอ๋อทนต่อความอยุติธรรมนี้ไม่ได้จริงๆ” 

ถึงคนที่ลงมือตบตีก่อนจะเป็นคุณหนูใหญ่แห่งจวนแม่ทัพก็เถอะ แต่ก็ช่างมันเถิด... สตรีที่แสร้งสวมบทอ่อนแอแต่หมายมาดจะแย่งชิงคนรักของผู้อื่นสมควรโดนสั่งสอนเสียบ้าง

“ทหาร! สั่งสอบสวนสตรีจากจวนแม่ทัพเดี๋ยวนี้!”

สุขใดเล่าจะเท่าการเป็นสาวงามที่เป็นยอดดวงใจของฮ่องเต้

“ฝ่าบาทเพคะ เหมียนเอ๋ออยากลองลิ้มรสลิ้นจี่จากแคว้นเว่ยหยาง...”

“ทหาร! รีบไปติดต่อให้แคว้นเว่ยหยางส่งลิ้นจี่มาเป็นของบรรณาการเดี๋ยวนี้!”

และเกลียดใดเล่าจะเท่าเจอเสี้ยนหนามตำใจในอดีต

“ฝ่าบาทเพคะ เหมียนเอ๋อรู้สึกไม่ไว้ใจสนมที่มาใหม่นางนั้น เพียงมองหน้าก็พลันหายใจไม่สะดวก” เป็นที่รักของฮ่องเต้ทั้งทีต้องเอาให้คุ้ม...

“ฝูกงกง! ลดขั้นสนมนางนั้น และห้ามนางปรากฏตัวต่อหน้าอ้ายเฟยของเจิ้นอีก”

เป็นสาวงามกระทำสิ่งใดก็ไม่ผิด...

                             

ยิ่งเป็นสตรีแสนรักของฮ่องเต้แห่งซินตี่

นางก็ยิ่งอยู่เหนือกฎเกณฑ์ทุกอย่าง!

-MISS SORAKI-