ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The prince of tennis /// Chocolate Valentine

    ลำดับตอนที่ #7 : Chocolate Valentine ((4)) [ตอนนี้สงสารอินุอิที่สุด - -"]

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.พ. 50



    -   เอ...   แล้วซัสสึจะเป็นยังไงบ้างล่ะเนี่ย   ไปดูกันเลยค่า


    "นี่พวกนายเลิกเดินตามมาซะทีได้ม้าย"เด็กสาวผมแกละหันหลังกลับไปแว้ดใส่ชาย 2 คนที่เดินตามมาตั้งแต่ออกจากโรงเรียน 


    1 ในชายสองคนนั้นยักไหล่เป็นเชิงกวนประสาท


    "ก็นี่มันทางกลับบ้านชั้นนี่   ยัยเตี้ย"คำพูดเน้นสองพยางค์สุดท้าย


    "หนอย~ / หึ๋ย~"ซัสสึกับคิคุมารุส่งสายตาอาฆาตใส่กันเปรี๊ยงๆ


    "น่าน่า   เรื่องแค่นี้เอง"โออิชิพูดเมื่อเห็นว่าถ้าไม่ห้ามมีหวังทะเลาะกันอีกแหงๆ


    "เชอะ / เชอะ"ทั้งสองสะบัดหน้าออกจากกัน   แล้วทั้ง 4 คน (รวมชิโอริและโออิชิ) ก็เดินต่อไป


    ทางแยก...


    "งั้นไปก่อนนะซัสสึ   ชั้นมาส่งแค่นี้ได้ใช่มั้ย"ชิโอริถามซัสสึ   เพราะตัวเองมีเรียนพิเศษต่ออีก


    "ค่ะพี่ชิโอริ   มาส่งแค่นี้ก็พอ"


    "ไปก่อนนะ"กล่าวจบ   ชิโอริก็เดินแยกตัวออกไป


    "งั้นเราแยกกันตรงนี้ก็แล้วกัน"คิคุมารุบอกโออิชิ


    "อืม...   เจอกันพรุ่งนี้นะ"


    "บ๊ายบายโออิชิ ^O^"คิคุมารุโบกมือบ๊ายบาย


    "อืม"คราวนี้ตาโออิชิเดินแยกออกไปบ้าง


    จึงเหลือ...


    "......"


    "................."


    ซัสสึและคิคุมารุมองหน้ากัน 3 วินาที


    "เชอะ / เชอะ"


    จากนั้นทั้งคู่ก็ต่างคนต่างเดิน   ไม่มีบทสนทนา   เพราะถ้ามีใครพูดก่อนล่ะก็   มีหวังทะเลาะกันแหงมๆ   ความเงียบสงัดจึงเข้าปกคลุมทั่วทั้งบริเวณ   เหลือเพียงเสียงฝีเท้าของสองคนดังก้อง   เพราะข้างทางก็ช่างเงียบสงัดเสียจริงๆ    


    "..........."


    ".........................."


    "....................."


    "........."


    "นี่นาย"ในที่สุดซัสสึก็ทลายความเงียบลงจนได้  


    "อะไร"


    ซัสสึเริ่มหน้าแดงหน่อยๆ   เอาน่า   จะอายทำไม
    >_<  


    "เอ้านี่"เธอดีดเม็ดกลมๆเล็กๆไปให้คิคุมารุ   ชายหนุ่มรับมาอย่างงงๆ


    "อะไรอ่ะ"คิคุมารุมองเม็ดกลมๆเล็กพอดีคำนั้นอย่างพิจารณา


    "ช็อกโกแลตสิ   เครื่องซักผ้าบ้านนายเป็นเม็ดเล็กๆอย่างงั้นรึไง"ซัสสึตอบ   ไม่ได้หันไปมองหน้าคนฟัง   และไม่ได้หยุดเดิน


    "อะ...เอ๋?   ช็อกโกแลต O_O"คิคุมารุแทบไม่เชื่อหูตัวเอง   รึว่ายัยนี่...


    "อย่าเข้าใจผิดสิซะล่ะ   พอดีชั้นเอามาให้พวกคนในทีม   พอดีมันเหลือ   เลยให้นายซะเพราะเห็นว่านายมันตกกระป๋องไม่มีใครให้ช็อกโกแลตต่างหาก"ซัสสึรีบชี้แจงทันทีเมื่อเห็นว่าคิคุมารุจะเข้าใจอะไรผิด   แต่ทำไมคนอธิบายต้องหน้าแดงด้วยหว่า   อิอิ


    "อ๋อ   เฮ๊ย   นี่เธอแอบด่าชั้นเหรอ >_<"คิคุมารุโวยทันทีที่ตีความคำพูดครบทุกประโยค


    ซัสสึหยุดอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่ง   สงสัยนั่นจะเป็นบ้านเธอ


    เด็กสาวหันไปหาชายผมสีแดงที่อยู่ข้างๆแล้วแลบลิ้นใส่


    "ถ้าใช่แล้วจะทำไม   เจ้าบ้า"พูดจบเด็กสาวรีบชิ่งเข้าบ้านโดยที่คิคุมารุยังไม่ทันเถียงเลย


    ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างเซ็งๆแล้วมุ่งหน้ากลับบ้าน


    ระหว่างทางก็แกะช็อกโกแลตของซัสสึโยนใส่ปาก


    "ยังไงก็   ขอบใจละกัน   ยัยเตี้ย"เขาพึมพำกับตัวเอง


    ส่วนซัสสึ   พอเข้าบ้านแล้วก็เดินตรงไปยังห้องทันที


    ปึก
    !   เด็กสาวปิดประตู   แล้วทิ้งตัวลงบนเตียงนอน   ใบหน้าที่ยังเป็นสีชมพูระเรื่อยิ้มออกมาอย่างสุขใจ


    // ที่จริง...   ช็อกโกแลตอันนั้นชั้นทำให้นายนั่นแหละ // เธอคิดในใจ   แล้วพลิกตัวไปนอนหงาย


    "เจ้าบ้าเอ๊ย ^ ^"



    .................................



    / - / ห้องวิทยาศาสตร์ของโรงเรียนเซงาคุ / - /


    "ผลงานชิ้นใหม่ประสิธิภาพพอใช้ได้เนอะ   แต่ยังไม่ดีพอ"หญิงสาวผมสีน้ำตาลเข้มยาวประบ่าบ่นออกมา   แล้วยื่นหลอดทดลองบรรจุน้ำสีเขียวเข้มให้ชายตรงหน้า


    "ใช่   ช็อกโกแลตยังทำอะไรฟูจิไม่ได้   สงสัยต้องคิดค้นสูตรใหม่หน่อยแล้ว"ชายร่างใหญ่ใส่แว่นหน้ารับหลอดทดลองมา   แล้วเทใส่หม้อที่มีน้ำสีม่วงข้นคลักฟองปุดๆ


    หลังจากอินุอิและฮารุโดนทำโทษให้วิ่งรอบสนาม 100 รอบ   ทั้งสองคนก็ขึ้นมาห้องวิทยาศาสตร์


    (มิมิซัง / ขออาจารย์เค้ารึยัง
    =_=;;)

    (ฮารุ / ก็ต้องขอแล้วสิ   ถ้าไม่ขอก่อนก็โดนอาจารย์ว่าเอาพอดี)

    (มิมิซัง / ค่าค่า ^_^;;)


    "นี่อินุอิคุง"ฮารุเรียกชายที่กำลังวุ่นอยู่กับการผสมสารเคมี


    อินุอิละสายตาจากหม้อผสมสารแล้วหันมาหาฮารุ


    "มีอะไรเหรอ"


    "อ่ะนี่"ฮารุยื่นกล่องใบหนึ่งให้อินุอิ   หญิงสาวเริ่มหน้าขึ้นสีชมพูระเรื่อ


    อินุอิรับมาอย่างงงๆ   แล้วดูสิ่งของที่อยู่ภายใน


    "ช็อกโกแลต?"เขาอุทานออกมาอย่างประหลาดใจ   แล้วหันไปหาคนให้เหมือนจะถาม


    "คือชั้นให้นายน่ะ   ถ้าไม่ชอบจะไม่รับก็ได้"ฮารุว่า   เมินหน้าไปทางอื่นเหมือนไม่อยากสบตา


    "อืม...ขอบใจนะ"อินุอิพูดแล้วเอาช็อกแลตเข้าปาก   โดยลืมคำนึงไปว่า   'ใครเป็นคนทำช็อกโกแลต'


    O.O


    ชายหนุ่มหันไปหาหญิงสาวคนให้   หน้าตาพะอืดพะอม


    "ยะ...ยากิซาวะ   นะ...นี่ช็อกโกแลต...อะไรเหรอ"เขาตาม


    ฮารุฟังคำถามก็ยิ้มเหมือนเด็กน้อยกำลังมีความสุข (
    =_=;;)


    "ก็   'VEGETABLE   CHOCOLATE'   ช็อกโกแลตรสผักสูตรพิเศษของชั้นยังไงล่ะ ^_^"


    "แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"






    คอมเม้นท์กันด้วยน้าค้า   ขอร้อง   จะแถมคะแนนโหวตด้วยก็ได้ ^O^
    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    จบแล้วค่ะภาคพิเศษ   ฮิฮิ   คนแต่งกว่าจะแต่งเสร็จเกือบมีคนเข้าใจผิดว่าเป็นบ้าซะแล้ว -*-

    ทำไมน่ะเหรอ   ก็พอแต่งถึงฉากให้ช็อกโกแลตทีไร   มิมิซังก็ชอบทำท่าจะกรี๊ตจนเสด็จแม่ต้องถามเลยว่า

    "เป็นบ้าอะไรอยู่คนเดียว - -"   เหอะๆ

        สำหรับคนที่ติดตามฟิก The  prince  of  tennis  ตอนทีมเทนนิสหญิงเซงาคุนะคะ   อยากจะบอกว่าให้รออีกซักอาทิตย์หรือมากกว่านั้น   เพราะมิมิซังยังไม่ได้แต่งต่อเลย   ^_^;;

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×