คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เปิดตัว ช็อกโกแลตมหาภัยสูตรใหม่ของฮารุ (รีไรท์)
14 กุมภาพันธ์
“คือ... ฟูจิคุง ระ...รับไว้ด้วยนะ”เด็กสาวปี 3 จากห้องข้างๆยื่นช็อกโกแลตรูปหัวใจให้ฟูจิ แล้วรีบวิ่งจากไปโดยไม่รอคำตอบจากอีกฝ่าย
“อันที่ 35 แล้วนะฟูจิ ชั้นล่ะอิจฉานายจริงๆ มีสาวๆมาให้ช็อกโกแลตเพียบเลย -*-“ คิคุมารุบ่น
ฟูจิฟังก็ยิ้มๆ พลางว่า
“เอาน่าเอจิ ไม่เห็นต้องบ่นเลย”ฟูจิปลอบแมวน้อยของเราที่ท่าทางจะงอนไปเรียบร้อยแล้ว - -"
“แต่ขนาดหน้าบูดๆอย่างเท็ตสึกะยังได้นี่ แถมยังเยอะพอๆกับนายด้วย แต่ทำไมไม่มีใคร
ให้ชั้นซักคน - - ;;”
“... ^_^ …”
/ - / เรามาดูทางเรียวมะกันหน่อย / - /
“ท่านเรียวมะค้า ^O^!!!”โอซาคาดะ โทโมกะ แฟนคลับหมายเลข 1 ของเรียวมะวิ่งมาหาถึงห้อง แล้วยื่นกล่องของขวัญรูปหัวใจสีชมพูให้
“เบาๆหน่อยสิจ้ะ โทโมะจัง ^^;;”ซากุโนะพูด แต่เสียงซากุโนะก็ไม่เข้าหูโทโมกะเลยแม้แต่น้อย
“รับไว้ด้วยนะคะท่านเรียวมะ >/ / / /<”โทโมกะวางกล่องไปนั้นไว้ที่โต๊ะเรียวมะ แล้วรีบฉุด
ซากุโนะวิ่งออกจากห้องไปแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
เรียวมะได้แต่เอียงคอแล้วทำหน้างงๆ
"นี่มันเรื่องอะไรกัน -_-;;"
...เรียวมะคุงเอ๊ย =___=;;...
..................................
- ชมรม
“นี่จ่ะไอจัง พี่ทำให้” รินะยื่นช็อกโกแลตอันกลมๆเล็กๆให้ไอ
“อะ...เอ๋?”หนูไอของเราเกิดอาการงง
สาวน้อยหันไปหาพวกสาวๆคนอื่นเหมือนต้องการคำตอบ แต่ไม่ต้องพูดก็พอรู้แล้ว
เพราะทุกคนชูช็อกโกแลตที่คล้ายๆกับของที่เธอได้เลย แสดงว่ารินะไม่ได้ให้เธอคนเดียวสินะเนี่ย
“ขอบคุณค่ะรุ่นพี่รินะ”ไอหันไปขอบคุณรินะ
“เอานี่ไปด้วย ไอ”ซัสสึโยนเม็ดกลมๆขนาดพอคำให้ไอ
“อะไรอีกคะรุ่นพี่ซัสสึ” ไอถาม มองเม็ดกลมๆนั่นอย่างพิจารณา
“ช็อกโกแลตน่ะสิ นี่ฉันทำเองเลยนะเนี่ย”ซัสสึพูดอย่างภูมิใจ
“ขอบคุณมากค่ารุ่นพี่ซัสสึ ^^”
“โห พวกสาวๆมีแจกช็อกโกแลตกันด้วยแฮะ^O^”เสียงคุ้นๆแว่วมา
พวกสาวๆหันไปต้นเสียง
“ไง” คนที่มาทักก็ไม่ใช่ใครอื่น ก็พวกตัวจริงฝ่ายชายนั่นแหละ ส่วนเจ้าของเสียงเมื่อครู่เป็น
ของโมโมะจังเองจ้า (=_=”)
“ว่าไงสาวๆ สนใจจะให้ช็อกโกแลตจากใจสักอันมั้ย ^O^”คิคุมารุแซวเล่นๆ
โป๊ก!!! ซัสสึสปริงตัวไปเขกกบาลคิคุมารุ
“คนอย่างนายไม่มีใครอยากให้หรอกหยะ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย >.<”ซัสสึพูด
“โอ๋ย~ ยัยเตี้ย! จะมากไปแล้วนะ >[]<”คิคุมารุพูดพลางใช้มือจับหัวตรงส่วนที่โดนเขก
“เชอะ” ซัสสึเท้าสะเอวแล้วเชิดหน้าหนี
“เอาน่า เราเริ่มฝึกกันได้แล้วล่ะ ว่าแต่อินุอิไปไหนซะเนี่ย”โออิชิเหลียวซ้ายเหลียวขวา ไม่เห็นอินุอิพร้อมกับน้ำคั้นมหาภัยที่ไหนเลย
“ฮารุก็ไม่อยู่นะ”เสียงชิโอริพูดขึ้น มันฟังดูเรียบๆแต่เนื้อความในคำพูดมีความหมายดีมาก (- - “)
“จริงด้วย”ซัสสึเปรย
“เราคงไม่ต้องมองหาแล้วมั้ง”ฟูจิบอก สายตาจากหลายคนหันมาหาเป็นเชิงถาม
อัจฉริยะหนุ่มชี้ไปทางท้ายคอร์ด
ฮารุและอินุอิเดินมาด้วยกัน แขนข้างหนึ่งสะพายกระเป๋าแปลกๆมาด้วยคนละใบ หลายคนเห็นแล้วคิ้วขวาเริ่มกระตุก - -"
“วันนี้วิ่งรอบสนามคนละ 50 รอบ ไม่จำกัดเวลา”มาถึงก็สั่งปาวๆเลยนะฮารุจัง - -“ แต่แปลก คราวนี้ไม่จำกัดเวลา สงสัยมีอะไรแผลงๆมาแกล้งอีกแน่เลย
“มีข้อแม้อยู่ว่า...”นั่นไง =_=;;
“ใครถึงคนสุดท้ายต้องจ...”ยังไม่ทันที่ฮารุจะพูดจบ
“ลูกอมสุขภาพ!!” ทุกคนช่วยกันประสานเสียงอันไพเราะ (?)
“ผิด”
“?????”
ฮารุหยิบกล่องแปลกๆในกระเป๋าออกมา อินุอิหยิบชาลงทัณฑ์ออกมา (=_=”)
“วาเลนไทน์ทั้งทีชั้นเลยลองทำเครื่องบำรุงสุขภาพแบบใหม่ มีชื่อว่า
‘VEGETABLE CHOCOLATE’ ช็อกโกแลตรสผักสูตรพิเศษของฮารุ รับประกันความปลอดภัย
แต่ไม่รับประกันรสชาตินะจ้ะ^O^”
แค่ชื่อก็ว่าแย่แล้ว - -" ยังไม่รับประกันรสชาติ กินไปจะเดี้ยงมั้ยหนอ TT^TT
“ยังไม่พอนะ ในโอกาสที่วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ เรามีน้ำราดหน้าช็อกโกแลตเป็นชาลงทัณฑ์ เวอร์ชันใหม่ รับรองถ้าได้ลองพวกนายติดใจแน่ๆ”
อินุอิพูดพร้อมหัวเราะ หึหึ พลางยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“งั้นก็เริ่มเลยแล้วกันนะ 1...2...3... เริ่มได้”
สองคนนี้ช่างเข้าขากันดีเหลือเกิน อินุอิพูดจบฮารุก็ให้สัญญาณเลย
แว้ก!! จะเป็นจะตายไม่ขอกินเด็กขาด >O<
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ช่างน่ากลัวซะจริงๆ ช็อกโกแลตหมาภัย แล้วอย่างงี้ใครจะได้กินล่ะเนี่ย
ความคิดเห็น