ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    >>OH! MY FRIEND อย่าไปยุ่งกับเขานะ~{2PM TeacBeom,KhunDong}

    ลำดับตอนที่ #2 : Oh!>> เกือบไปแล้ว...

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.พ. 53


    /> /> />

    /> /> />

    /> /> />

    /> /> />

    /> /> />

    /> /> />

    /> /> />

    ความเดิมตอนที่แล้ว:

    จะให้ฉันบอกนายยังไง ก็ในเมื่อฉันไม่ได้งอนเรื่องที่นายว่าฉันแก่นะโว้ยย  ฉันแค่ไม่ชอบให้นายไปยุ่งกับคนอื่นเท่านั้นแหละ นายไม่เข้าใจฉันบ้างหรือไงนะ

    ฉันแค่ไม่อยากให้นายไปยุ่งกับใครจริงๆนะ แทคยอน...

     

    “ตกลง พี่หายงอนผมหรือยัง ห๊ะ”

    ดูมันทำ ทำไมต้องเอาหัวมาถูไหล่ด้วยฟะ เหม็นจะตาย สระผมมั่งป่ะเนี่ย ไปไกลๆเลยไป๊

    “เออๆ หายงอนก็ได้วะ แต่ทีหลังห้ามว่าฉันแก่ล่ะ”

    แต่...ก็ต้องใจอ่อนอยู่ดี เจอท่านี้ทีไรไม่ไหวจริงๆ  มันไม่ได้น่ารักหรอกนะ เหม็นหัวมันอ่ะ  แล้วที่จริง ก้ไม่ได้งอนเรื่องที่มันว่าผมแก่หรอก งอนอีกเรื่องต่างหาก แต่ช่างเถอะ กลับบ้านไปวันนี้ ผมจะจับมันยัดห้องน้ำ สระผมให้หัวหอมจนไม่ต้องสระไปอีกสามเดือนเลย เอาดิ

     

    ณ บ้านพัก 2PM

    “เห้ยยยย  กล้วยหอมหายไปไหนหมดวะ”  เส้นเสียงของ 2PM เอ่ย ขึ้นขณะที่เข้าไปในครัว

    “ไอ้ชาน เพิ่งซื้อมาเมื่อวานเนี่ย หมดแล้วเหรอวะ ตั้งหลายหวีนะเฟ้ยย” ดวงตายิ้มได้ของจุนโฮตอนนี้ จ้องเขม็งไปที่ มักเน่ร่างยักษ์

    “ก็...ก็ มันหิวนี่ ตอนกลางคืนมันไม่มีไรให้กินนี่นา ทำไมโฮจังต้องดุเค้าด้วยล่ะ” ชานตอบ

    “ก็แล้วมันน่าดุมั้ยล่ะ อ๊ากกก  โมโหชะมัดเลย มานี่เลยไอ้ชานยักษ์”

    ว่าแล้วจุนโฮก็วิ่งไล่กวดชานซองจนทั่วบ้าน ชนนู่น ชนนี่ เละไปหมดเลย

    “แฮ่กกก  เหนื่อยๆ อูด้งช่วยเค้าด้วยน้า”  ชานซองพูดขึ้นพร้อมกับไปเกาะอยู่ข้างหลังอูยองหนุ่มแก้มย้วย น่ารัก

    “ย่าส์ ชานซองอ่า มาหาพี่นี่สิ พี่ช่วยได้นะ ไปหลบข้างหลังอูยองมันทำไม” เจ้าชายไทยพูดขึ้น

    “ไม่ต้องไป ชานซองฉันช่วยนายได้น่า จุนโฮเดี๋ยวฉันลงไปซื้อให้ใหม่ละกันนะ ดูดิ บ้านเละหมดแล้วพวกนายอ่ะ นี่แน่ะ”

    โป๊กกกก!


    “โอ๊ยยยย  เจ็บนะด้ง”  ชานกับโฮพูดพร้อมกัน

    “สมน้ำหน้า บ้านเละเลยเก็บให้หมดเลยนะ ถ้าไม่หมดฉันจะกัดพวกแก ฮึ๋ยยย”

    อูยองมาโหดแนวไหนของมันเนี่ย  ถ้าเก็บไม่หมดจะกัด คิดดีนี่หว่าเดี๋ยวฉันช่วยกัดอีกคน เอ้อ ลืมเลยต้องลากไอ้แทคเข้าห้องน้ำนี่นา


    “แทค
    !

    “อะไรๆ พี่ ตกกะใจหมดเลย”

    “แกต้องไปสระผมเดี๋ยวนี้นะ หัวเหม็นจะตาย สักวันแกจะขาดอากาศหายใจตายเพราะหัวแกเนี่ย”

    “อะไรพี่ หัวผมออกจะหอมนะ ดมดูดิ”

    “อี๋ ไม่ต้องเลย ไปเข้าไป ถ้าไม่เข้าฉันจะถีบนะเว้ย”

    “แค่นี้ ทำไมต้องโหดด้วย”

    สุดท้ายแล้ว ผมก็ต้องเป็นคนสระผมให้แทคมัน เอ่อ งงมั้ยครับ คือผมสระหัวไอ้แทคน่ะครับ 

    สระเท่าไรก็ไม่หอมสักที นี่ครั้งที่ 5 แล้วนะ หมกมากี่ปีแล้วนี่

    “โอ๊ยยย  พี่เจย์ แสบตาอ่ะ”

    “ไหนๆ ฉันดูซิ เอามือออกไปสิ ยิ่งขยี้เดี๋ยวก็แสบอีก”

    ตุ้บๆๆ  ตุ้บๆๆ

    ผมไม่ค่อยแน่ใจว่ามันคือเสียงอะไร เอ๊ะ หรือเสียงหัวใจผม ทำไมมันถึงเต้นดังขนาดนี้นะ  

    ตอนนี้หน้าของเราสองคนอยู่ใกล้กันมาก ใกล้จนรับรู้ถึงลมหายใจกันได้เลย   ทำไมอากาศถึงร้อนแบบนี้นะ(<<สระผมกันอยู่ จะร้อนได้ยังไง)

    “เย้ยย” อยู่ดีดี แทคมันก็ลืมตาขึ้นมา ตกใจหมดเลยไอ้บ้า กำลังเคลิ้ม - -*

    “พี่จะทำอะไรผมน่ะ”

    “ป่าว สักหน่อย ก็แค่จะล้างแชมพูออกให้ไง เอ้า เอาไปเช็ดซะ” ผมพูดพร้อมส่งผ้าขนหขูไปให้แทค

    แล้วผมกับแทคก้ออกมานั่งอยู่ในห้องกันสองคน  ความเงียบเข้าครอบงำ

    “พี่เจย์ เช็ดให้หน่อยดิ”

    “ไม่มีมือ หรือไง เช็ดเองดิ”

    “แต่พี่เป็นคนบอกให้ผมสระผมนะ พี่ต้องเช็ดให้ผมดิ”

    “เฮ้อ เออๆ เอาผ้ามา”

    แล้วผมก็ต้องเช็ดหัวให้มัน สรุปแล้วผมเป็นลีดเดอร์ เป็นเพื่อน หรือเป็นคนใช้มันครับเนี่ย ให้ตายเหอะ มีใครเคารพผมบ้างมั้ย

    “เห็นป้ะ หัวหอมขึ้นเยอะเลยเนี่ย”

    “ไม่เห็นหรอก ผมมองหัวตัวเองไม่เห็นอ่ะพี่   พี่ลองจ้องตาผมสิเผื่อผมจะมองเห็นนะ”

    แล้วไอ้แทคมันก้เอาหน้าเหี่ยวๆของมันมาใกล้ผม แล้วเราสองคนก็จ้องตากันนานแสนนาน   มันเขิลลล นะเฟ้ยยยย

    “ผมเห็นหัวตัวเองแล้ว แต่ไม่รู้หรอกว่าหอมหรือป่าว  ก็ผมดมหัวตัวเองไม่ถึงนี่เนาะ”

    “ฮึ้ย ไปไกลๆเลยไป”

    “แหมมม ทำไมต้องหน้าแดงด้วยเล่า ก็แค่จ้องตา”

    “ไม่ได้แดงซะหน่อย มันร้อนน่ะ”

    “ข้ออ้างชัดๆเลยพี่”

    “ก็บอกว่า...”

    โครมมมมม ปัง!

    “ไม่ไหวแล้วเว้ยย”

    “คุน ไม่ไหวก้ไปเข้าห้องน้ำดิ ว่างอยู่นะ” แทคพูด

    ไอ้คุนอีกแล้วเจ้าชายไทยเค้าเป็นแบบนี้กันหรอเนี่ย   โอ้ยยย ลีดจา เครียดลงไตเลยอ่ะ

    “ไม่ได้ปวดห้องน้ำเว้ย ไอ้ย่น... พี่เจย์ไม่ได้แล้ว ผมปล่อยไว้ไม่ได้แล้วนะ  เดี๋ยวนี้ชานมันติด     อูยองบ่อยไปแล้วนะพี่ พี่ต้องช่วยผมดิ  แกด้วยไอ้แทค”

    “ชานมันก็ติดด้งมาตั้งนานแล้วนะ  อะไรของแกวะไอ้คุน”

    “ไม่รู้เว้ย ฉันไม่ชอบนี่นา  พวกพี่คิดแผนกันแล้วใช่ป้ะล่ะ เล่ามาเลยๆ”

    “แน่ใจนะว่า นายจะทำได้อ่ะคุน”

    “แน่นอนดิพี่ เพื่อด้งที่รัก ผมทำได้ มาๆพร้อมแล้ว”


    22
    :00

    “อูยองอ่า ...”

    “ครับพี่เจย์  มีอะไรครับ”

    “ไปซื้อของมาตุนไว้ให้หน่อยดิ ไปกับไอ้คุนมันอ่ะ นะ”

    “ทำไมต้องไปตอนนี้ด้วยเล่า มันดึกแล้วนะพี่ แล้วพี่คุนเค้าหลับแล้วมั้งพี่”

    “ยังหรอกน่า  ไฟห้องมันยังเปิดอยู่เลย”

    “คร้าบบบบบ”

    กรรมอะไรของด้งฟระ   ดึกป่านนี้ยังโดนใช้ให้ไปซื้อของอีก แล้วถ้าพี่คุนหลับแล้วจะทำไงล่ะเนี่ย  ต้องปลุกพี่เค้าเนี่ยนะ เดี๋ยวพี่เขานอนไม่อิ่มอย่ามาโทษผมล่ะ พี่เจย์


    ก็อกๆๆๆ


    แอ๊ดดดดๆๆ

    “พี่คุนครับ  คือผมมาชวนพี่ไป....”

    “ไปๆ  พี่รออยู่พอดีเลย”

    “มะ...เมื่อกี๊  พี่ว่าไรนะ พี่รอผมอยู่หรอ”

    “ปะ..ป่าว  พี่บอกว่า พี่กำลังจะออกไปข้างนอกอยู่พอดี”

    “ดึกๆ แบบเนี้ยนะ”

    “เอาน่า ไปๆกันเถอะ”

    อะไรของพี่เขานะ ทำไมต้องรอเราด้วย แต่ช่างเถอะ ไปกับพี่คุนต้องได้กินของฟรีแน่เลย เสร็จด้งแน่  วะฮ่าๆๆๆๆๆ


    ณ ซุปเปอร์มาร์เก็ต

    ตอนนี้ ในนี้ก็ไม่ค่อยมีใครอยู่แล้วแหละ ก็มันสี่ทุ่มครึ่งแล้วนี่นะ ใครจะบ้ามาเดินตอนนี้เล่า  ยกเว้นพวกเราสองคนอ่ะนะ  เอ๊ะ หรือพวกเราบ้ากันนะ

    “อ่ะ นี่ เอากล้วยไปด้วย  แตงโมด้วยนะ”

    “โอเคๆ ครับๆ”

    “อูยองอ่ะ”

    “คร้าบบ พี่”

    “กินไอติมป้ะ”

    กำลังรอคอยอยู่พอดีเลย พี่คุนนี่ช่างรู้ใจด้ง อิอิ

    “กินสิครับ เอารสนี้นะ”

    “อื้มๆ”


    พอซื้อของเสร็จเราสองคนก็เดินกลับบ้านกัน พร้อมกับกินไอติมคนละถ้วยด้วย  อร่อยชะมัดเลยอ่ะ  อ๊าๆ  หมดซะแล้วๆ

    “พี่คุนครับ คือว่า...”

    “กินหมดแล้วล่ะสิ กินกับพี่ก็ได้มา”

    “อ่า จริงดิ อร่อยเนอะ”

    “อ้าว หมดซะและ”

    “แหะๆ โทษทีคร้าบ สงสัยผมคงกินคำใหญ่ไป”

    “ไม่เป็นไรหรอกน่า  โอ๊ะ เลอะหมดเลย กินเป็นเด็กไปได้”

    “ก็ผมยังเด็กนี่นา   ผมเพิ่ง 21 เองนะ”

    “มา พี่เช็ดให้”

    พะ...พี่คุน  ค่อยๆเอานิ้วมาปาดรอยไอติมที่ริมฝีปากของผม  แล้วทำไมต้องเอาหน้ามาใกล้ๆด้วยนะ  แล้วพี่เค้าก็ดูดนิ้วตัวเองที่ใช้ปาดไอติมที่ปากผม  ฮากกก  ผมเขิลอ่ะ หน้าแดงแล้วแน่เลย ทำไมมันร้อนๆนะ  ฮู่ยย  ร้อนนนน

    “อ่ะ เรียบร้อยแล้ว  ทำไมหน้าแดงล่ะ  ร้อนเหรอ แต่นี่มันหน้าหนาวนะ”

    “ปะ...ป่าว ครับพี่ คือผม...”

    “โอเคๆ  เรากลับบ้านกันเถอะ ดึกมากแล้ว”


    ณ บ้านพัก
    2PM

    “อ้าว ทำไมมันมืดยังงี้อ่ะ หลับกันหมดแล้วเหรอ”

    “คงงั้นแหละมั้ง เดี๋ยวนายเอานี่เข้าไปไว้ในครัวนะ”

    “เดี๋ยวพี่ไป ดูคนอื่นก่อนว่าหลับหรือยัง”

    “ครับผม ฮ้าวววว” ง่วงครับง่วง

    “สงสัยจะหลับหมดแล้วแหละ ถามไม่ตอบสักคน”

    “แล้วพี่จะนอนเลยมั้ยอ่ะ”

    “ยังอ่ะ พี่จะรอนายนอนก่อน”

    “ทำไมล่ะครับพี่ พี่จะลักหลับผมหรอ” 

    555+  นี่ผมคิดเข้าข้างตัวเองหรือป่าวเนี่ย  พี่คุนจะลักหลับผม ฮ่าๆๆๆ

    “ใช่ นายรู้ได้ไงนี่นาย รู้แล้วหรอ”

    “วะ...ว่าไงนะ”

    “เฮ้ย คุน ด้ง มากันแล้วเหรอ มาซะเงียบเชียว”

    อ้าว  พี่เจย์พี่แทคโผล่มาจากไหนเนี่ย ไหนว่าหลับกันหมดแล้วไง อะไรกันเนี่ย แล้วทำไมเมื่อกี้ พี่คุนเค้าถึงตอบว่าใช่ล่ะ ทำไมๆ

    “งั้น...งั้น ผมไปนอนก่อนนะครับพี่ๆ”

    “อื้มๆ  ฝันดี นะด้ง”<< พี่เจย์

    “ฝันดี อูยอง” << พี่แทค

    “อย่าลืมฝันถึงพี่นะ” <<พี่คุน  เย้ย

    “คร้าบบบ  ฝันดีครับ”

    ................................................................................................

    “ไอ้คุน เกือบแล้วไม่ล่ะ  ไอ้ด้งมันเกือบจับได้แล้วเนี่ย   เห็นมั้ย แกอดลักหลับมันเลย”

    “ก็ด้ง รู้แล้วนี่นา พี่จะให้ผมหน้าด้านโกหกต่อเหรอไง”

    “ไอ้ด้งมันแค่พูดเล่นเว้ย  โห่ ซื่อจนบื้อจริงๆเลยว่ะ”

    แล้วแทคยอนก็เขย่าหัวเจ้าชายไทยไปหนึ่งที   มันก็จริงอย่างแทคว่าเนาะ

    “ไปนอนกันได้แล้วไป   ไอเด็กพวกนี้  ถ้าพรุ่งนี้ปลุกแล้วใครไม่ตื่นจะให้ไอ้ด้งกัดให้เนื้อหลุดเลย  คอยดูเหอะ  ไปนอน”


    .................Talk.....................
    อ้าๆๆ   ในที่สุดไรเตอร์ก็ได้ฤกษ์พูดคุยกับรีดเดอร์สักที
    พอดีช่วงนี้ไรเตอร์ว่างจัดเลยอยากลองแต่งฟิคสักเรื่อง
    โดยมีพี่อีกคนนึงช่วยด้วยนะ  ยังไงก็ขอบคุนคร้าบบบ
    วันศุกร์นี้ ไรเตอร์จะได้รู้ผลสอบแล้ว  ไรเตอร์เครียดอ่า
    แล้วไหนจะวันเสาร์อีก เครียดเข้าไปใหญ่เลยอ่ะ
    ไม่เป็นเราต้องคิดบวกเข้าไว้   อ๊ากกกกก
    ยังไงไรเตอร์ก็ขอบคุนรีดเดอร์ทุกคนน้า
    ไรเตอร์จะสู้ๆเพื่อทุกคน  แล้วลีดจาด้วย


    I'M WAITING FOR........EVER


     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×