ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF EXO สนองนีด [all in]

    ลำดับตอนที่ #1 : (SF) PARTMER HUNHAN

    • อัปเดตล่าสุด 5 ต.ค. 57


    (SF) PARTMER  HUNHAN

     

     

     

    “กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด x10000000000000000” เสียงกรี้ดร้องดังสะนั่น เหล่าชายฉกรรจ์ปกปักษ์ปฐพี เฮ้! เฮ้ย ไม่ใช่

     

    เอาใหม่ๆ

     

    “กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด x10000000000000000” เสียงกรี้ดดังสะนั่นไปทั่วทั้งฮอลล์จัดแสดงงานประกาศผลโหวต STAGE IDOLS ในปีนี้ = 2009

     

    “เทสๆ 안녕하세요? ผม โดยอง คิม เอ้ย คิม ยองโด จะมาเป็นพิธีกรคู่กับ...”

     

    “ซาเอร่า แคล์ คะ안녕하세요?” เรียกเสียงกรี้ดลั่นฮอลล์จนปรอทแตก หุระเบิด ตับไหล ไส้หลุดกันจนเป็นโศกนาฏกรรมติดชาตโลก เพราะพิธีสุดหล่อ + สวยราวกับนางฟ้า และเทพบุตรจุติ จนต้องปีบมือ(?)ให้เงียบแทน

     

    “เอาหละคะ วันนี้ใครทราบกันบ้างเอ่ยว่าเรามาทำอะไรกัน” ยองโดถามแฟนๆผ่านไมค์ที่จ่อปากตัวเองอยู่

     

    “แฟนคลับพวกเรานี่สืบกันเก่งจังเลย อนาคตหน่วยสืบราชการลับเลยนะคะเนี่ย ใช่แล้วค่า วันนี้พวกเราจะมา ประกาศผลโหวตไอดอลท็อปชาตประจำปีนี้กันคะ” ซาเอร่าตอบด้วยรอยยิ้มหวาน แฟนคลับนี่ละลายจนระเหยเป็นไอไปหมดแล้ว

     

    “ดูเหมือนว่า แฟนๆจะรู้ข่าวไวกันเกินไป สงสัยคงต้องไปเช็คซะแล้วว่ามีใครพูดเกินสคลิปที่ให้ไปรึเปล่าเนี่ย” ยองโดทำหน้ากรุ้มใจจนแฟนๆที่ยืนถ่ายรูปพากันแต่มือยังคงรัวชัตเตอร์ใส่อย่างบ้าคลั่ง

     

    //ดีแล้วๆๆๆ บอกเยอะกว่านี้ก็ได้//

     

    “หืม.. บอกเยอะไปก็ไม่น่าติดตามสิคะ ไม่ดีๆ” ซาเอร่าทำปากจู๋ส่ายหัวให้กับคำขอของเหล่าแฟนคลับที่สามัคคีกันตอบเหมือนเตี้ยมกันมา

     

    //น่าติดตามยิ่งขึ้นต่างหาก//

     

    “ถ้าอย่างงั้น ผมจะลองเอาไปเสนอทางบริษัทนะครับ แต่ทุกคนต้องไม่ผิดสัญญานะครับ ไม่งั้น ผมจะจัดแบบไม่บอกอะไรอีกเลย” ยองโดยื่นนิ้วก้อยแล้วเดินไปเกี่ยวก้อยแฟนๆจากซ้ายไปขวาเท่าที่ทำได้ เรียกเสียงกรีสจากสาวๆและตุ้ดๆกันได้เป็นอย่างดีทีเดียวเชียว

     

    “ซาเอร่าว่า เรามาประกาศผลกันเลยดีกว่านะคะ นี่เรานอกเรื่องจนเกือบลืมแล้วว่ามีประกาศเนี่ย” ซาเอร่าเริ่มบ่น

     

    “นั้นสิครับ ตอนนี้พวกเขาคงยืนรอจนเกือบจะแอบหนีกลับบ้านกันแล้วหละมั้งเนี่ย ไม่ได้ประกาศซะที”

     

    “เอ~ หรือไม่บอกดีนาาาาาาา”

     

    // ไม่ดี!!!!!!!!!!!!//

     

    “งั้นตามคำเรียกร้องนะคะ อันดับที่ 3 คือ.....”

     

     

     

     

    ......................

    ........

    ....

     

    “และแล้วก็มาถึง อันดับที่ 1 กันแล้วนะคะ ตอนนี้เรามีสมาชิกหน้าใหม่มาเพิ่ม 2 คนแล้ว สงสัยต้องมีจัดงานซะหน่อยแล้วสิ” ซาเอร่าเกริ่นนำนิดหน่อยแต่แฟนๆนี่หูผึ่งจนแทบจะอายุยืนไปล้านปีแล้วหนะนั้น 5555

     

    “อันนี้ต้องดูกันต่อไปดีกว่าครับ และคนสุดท้ายของเราในวันนี้ที่ได้ครองติดชาตอันดับ 1 คือ......”

     

     

     

    “โอ เซฮุนครับ”

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

     

     

     

    @CiCel

     

     

    “ลู่หานๆ นายอยู่ในห้องรึเปล่า?”

    “อยู่ครับ ซูฮยอง รอแป้บนะ” ลู่หานขานรับขณะที่ลุกจากกองอุปกรณ์กล้องถ่ายภาพมาเปิดประตู ชายสองคนที่รู้จักและไม่รู้จักยืนยิ้มเหมือนผีบ้าเข้าสิงอยู่หน้าห้องจนอยากปิดประตูใส่เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

     

    แต่บังเอิญคนนึงเป็นรุ่นพี่ คนเป็นน้องจะทำแบบนั้นใส่รุ่นพี่ได้ยังไงกัน

     

    “ซูฮยอง เอ่อ..ไปดริ๊งมาหรอ???”

     

    “บ้าแล้ว ลู่ก็รู้ฮยองเลิกดื่มแล้ว”

     

    “แค่เมื่อก่อน...”

     

    “ถูกเผงเลยน้องลู่ งั้นคืนนี้ที่เดิมนะ” แล้วก็กิ๊ฟมีฟ้ายซักทีนึง ฐานที่รู้ดีเกินไป

     

    “จัดไปฮยอง ร้านเดิมกี่โมงฮะ?”

     

    “สองทุ่มละกัน เลิกงานพอดี” ลู่หานพยักหน้ารับให้ ก่อนที่เสียงกระแอ่มไอจะดังมาจากเด็กหนุ่มอีกคนที่ยืนอยู่ข้างหลังซูยอง

     

    เอาจริงๆนะ ซูฮยองเขาบังมิดจนไม่เห็นปม่แต่ผมคันอะ

     

    “อ้อ ฮยองลืมแนะนำเลย นี่โอ เซฮุน นายแบบคนใหม่ที่นายจะต้องรับผิดชอบเป็นพาทเนอร์กัน ฮยองฝากด้วยนะ ไปละ ฮยองมีถ่ายโฆษณาทิ้งไว้อยู่” แล้วเมื่อกี้ยังเม้ามอยด์อย่างไร้จิตสำนึกอะนะ โถ่วววว

     

    “โชคดีฮะ”

     

     

     

     

     

     

     

    -----------กา กา (ไซเรนนกบินผ่าน)

    ความเงียบบังเกิดและจะวนกลับมาที่เกิดเสียง.....

    “เอ่อ... เรา เสี่ยว ลู่หานนะ ฝากตัวด้วย” ลู่หานยื่นมือเพื่อเชคแฮนอีกคน

     

    “เช่นกันครับ” คนชื่อฮยองแนะนำว่าชื่อ โอ เซฮุน ยิ้มให้ก่อนจะจับมือแล้วเชคเล็กน้อยก่อนปล่อยมือออก

     

    “เราเข้าห้องกันดีมั้ย?” ลู่หานหาเรื่องชวนคุยแต่เหนว่าสถานที่มันไม่อำนวย เปิดประตูไว้นานเดี๋ยวยุงจะเข้าห้องแล้วต้องเปลืองเงินซื้อยาฉีดกันยุง

     

    “เพิ่งรู้จักกันครั้งแรกก็ชวนเข้าห้องกันเลยหรอ” คำพูดยียวนกวนประสาทน่าตบมากกกก แต่บังเอิญไม่ได้เป็นเพศแม่มันเลยไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรมาก แค่หมั่นไส้อยากระบายใส่เครื่องทุ่นแรงเดินได้อย่างคนตรงหน้าซะหน่อย

     

    “ห้องรับแขก ถ้าไม่รับแขกก็คงไม่รู้จะมีไว้ทำไมอะนะ” กวนส้นกลับไป ถ้าเป็นคนที่สนิทกันจะรู้ทันทีว่าตอนนี้อาลู่ตบะใกล้แตกเต็มทน

     

    ความต้องการ เอ้ย! ความอดทนมันต่ำอะ ช่วยไม่ได้

    “งั้นผมก็เข้าม่ได้อะดิ”

     

    “?”

     

    “ก็ผมเป็นคนสำคัญ... ไม่ได้เป็นแขก

     

     

     

     

     

    파트. 141005 

    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×