ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [Minho x Nich Khun] THIS TIME ::8:: ผมขอโทษ
THIS TIME :: 8
ผมอโทษ
<มินโฮ>
อา.... ทำไมผมรู้สึปวหัวแบบนี้เนี่ย ผมลืมาึ้นมาพบว่าัวเอำลันอนอยู่ในห้อนอน
ทำไมผมรู้สึแน่นหน้าอั หายใไม่่อยออ ผมเป็นอะไรไปเนี่ย ผมะายรึป่าว
เฮ้ มีอะไรทับอยู่บนหน้าอผมเนี่ย นี่มันนนี่นา มีใรมาลัหลับผม ไม่นะ
ผมเอามือไปเปิผมที่ปิหน้าผาอบุลึ่มาลัหลับผม
“เฮ้ นิุ มาอยู่ที่นี่ไ้ไเนี่ย” ภาพที่เห็นทำให้ผมใมาๆ
นิุนอนอผมแน่นแล้วเอาใบหน้าที่น่ารัมาบที่หน้าออผม
นายำลัะ่าั้นใ่มั้ยเนี่ย ผมเริ่มรู้สึว่าร่าายอผมร้อนผ่าวไปหม เป็นอะไรไปเนี่ย
ผมเอื้อมมือที่สั่นเทาไป้วยอารม์แปลประหลามาลูบผมสีน้ำาลอนิุ
“อย่าเพิ่ื่นเลยนะ นิุ” ผมบ่นพึมพำอยู่นเียว
“อืมมมมม!!” ในที่สุนิุ็ื่นึ้นมานไ้ ั้นบอแล้วไว่าอย่าเพิ่ื่น
“หมอน้านิ่มัเลย หอม้วย” นิุลืมาึ้นมาแล้วเห็นวามผิปิบาอย่า
“อ๊า” นิุร้อโวยวาย
“นายะร้อทำไมละ ั้นน่าะเป็นนร้อมาว่า นี่มันห้อนอนั้นนะ” ผมยียวนใส่นิุ
“ออไปเลยนะ ไอ้นวยโอาส ออไป” นิุโวยวายเสียัลั่น
“ั้นะไปไ้ยัไละ ็นายยัอั้นแน่นแบบนี้ ั้นะไปไหนไ้ นายนี่ปาไม่รับใริๆ” ผมมีวามสุัเลย55+
นิุรีบผลัผมออแล้ววิ่ไปหลบในห้อน้ำ ฮิๆๆๆ น่ารัั
“เฮ้ นายะอยู่ในห้อน้ำ็ามใ ไม่้อออมาเลยนะ”
แ่นิุ็เินออมาาห้อน้ำ ้วยสีหน้าเินอาย
“ั้นนึออแล้ว เมื่อวานนายเมา แล้วนาย็.....” นิุหยุพู
“แล้วอะไรละ” ผมสสัยว่ามเมื่อืนเิอะไรึ้น
“็ ็ ไม่มีอะไร นาย็หลับ ั้น็หลับ แปลว่าเราไม่มีอะไรัน เห้อ!!! โล่อหน่อย” นิุปาเหื่อที่หน้าผา
“แล้วนายรู้ไ้ไว่าั้นหลับ ั้นอาะแอบื่นมาทำอะไรนาย็ไ้” ผมวนประสาทนิุ
“นาย ไอ้เ็เวรเอ้ย นายายแน่” นิุหยิบหมอนมมาีที่หน้าอผม
“เฮ้!!! ใรันแน่ที่ะาย” ผมว้า้อมืออนิุไ้ เลยุนิุลมาบนเีย แล้วผม็ร่อมไปที่ัวอนิุทันที
“นาย นายะทำอะไร” นิุเสียสั่น
ผม้มหน้าลไปนมูอเราเือบะนัน
“นาย ั้นไม่เล่นแล้ว ออไปนะ” สีหน้าอนิุเปลี่ยนสีไปทันที
ผม้มลไปเรื่อยๆ แ่แล้วผม็เห็นรอยบาอย่าที่้นออนิุ ทำให้ผมำเหุาร์เมื่อืนไ้บ้า
“เอ่อ...” ผมพูไม่ออ เลยปล่อยนิุ แล้วล้มลนอน้าๆ
เมื่อวานผมทำอะไรลไปเนี่ย อนนี้ผมอายัเลย
“ท่าทานายะหายีแล้วนะ แรเยอะริๆ” นิุลุึ้นแ่หน้ายัไม่เปลี่ยนสี
“ใรบอนาย ั้นยัปวหัวอยู่เลย ั้นเป็นนป่วยนะ ไปทำอะไรให้ินหน่อยสิ” ผมนอนว่ำหน้าล่อนวามเินอาย
“นายนี่มัน...” นิุทำอะไรไม่ไ้นอายอมทำามที่ผมสั่แ่โยี
ผมอยาให้นิุอยู่ับผมไปนานๆัเลย ผมไม่อยาให้เ้าาผมไปอีเป็นรั้ที่2...
“มินโฮ ั้นมีอะไระอร้อนาย” นิุพูึ้นะที่เรา2นำลัทานอาหารัน
“อะไรละ ลอบอมาสิ ถ้า่วยไ้็ะ่วย” ผมหันมอหน้านิุ
“นายอย่าบอใรไ้มั้ยว่าั้นอยู่ที่นี่” นิุ้มหน้าล
“อืม” ผมอบ
“อบในะ” นิุยั้มหน้าล
ั้นะปป้อนายเอนะ วันนี้ั้นแ็แรแล้ว ั้นะปป้อนาย เหมือนที่เราเยสัาันเอาไว้....
<นิุ>
ผมมาอาศัยอยู่ที่บ้านอมินโฮเป็นเวลา2วันแล้ว และอนนี้ผม็ำลัรอั๋วเรื่อบินที่ลุ๊อูะส่มาให้
เาหลีบ้านเิอผม ผมไม่เหมาะับที่นี่ริๆ ผมวรลับไปอยู่ในที่ๆผมวรอยู่ะมาว่า
ผม้อทำวามสะอา ทำอาหาร ูแลบ้านให้มินโฮ แลับทีุ่หัวนอน หมอนี่มันเี้ยวริๆ
“มินโฮ นี่ออะไร ั้นเอมันบนโ๊ะนายหนะ” ผมูอหมายสีมพูที่่าหน้าอถึมินโฮ
“เอามานี่นะ” มินโฮพยายามแย่มันามืออผม
แ่ผมไวว่า รีบแะมันออมาู
“มินโฮ ผมอบุมานานแล้ว......” ผมอ่าน้อวามในหมาย แ่เล้วมินโฮ็แย่มันไปไ้
“เฮ้ ไม่มีใรสอนหรอไว่าอย่ามาอ่านหมายอนอื่น” มินโฮ่อว่าผม
“แหม ็แ่หมายรั ไม่เห็น้ออายเลย ั้นไ้เป็นประำเลยนะอนอยู่ที่อเมริา ิๆๆ ว่าแ่สาวน้อยที่ไหนให้นายมาละ” ผมส่สายาล้อเลียนให้มินโฮ
“อย่ามายุ่ ทำไม นายหึหรอไ” มินโฮ้อาผม
“แล้วทำไม ั้น้อไปหึนาย้วยละ ั้นไมุ่ยับนายละ วนประสาท” ผมเินระฟัระเฟียออาห้อไป
ทำไมลุ๊อูถึไม่ส่ั๋วเรื่อบินมาะทีเนี่ย ั้าแบบนี้เิฮยอนรู้ว่าผมอยู่ที่นี่เ้าไม่ยอมให้ผมลับอเมริาแน่ๆ
<ฮยอน>
พี่หายไปาบ้านหลายวันแล้ว พี่ะรู้มั้ยว่าผมามหาพี่ทุที่ที่พี่เยไป ผมนั่รอหน้ามหาวิทยาลัยฮันนัมทุวัน หวัว่าัวันพี่ะมา ผมไปร้าน้าที่พี่อบไปทุวันเผื่อะเอพี่มาที่นี่
พี่รับ ผมิถึพี่เหลือเิน พี่หายไปไหน พี่ะรู้รึป่าวว่าแม่เสียใมา แม่ไม่ไ้ไปทำานั้แ่วันที่พี่หายไป
แม่ร้อไห้ทุวัน อนนี้รอบรัวอเราำลัแย่นะรับ พี่รับ พี่อยู่ที่ไหน
เพราะารนนั้นทำให้พ่อผมาย รอบรัวอเราเลย้อมาเป็นแบบนี้ เพราะมัน เพราะมันนเียว
วันนี้ผมไปโรเรียนหลัาที่ไม่ไ้ไปมาหลายวัน แ่ผม็เรียนไม่รู้เรื่ออยู่ี
“ฮยอน แเป็นอะไรรึป่าว” ไอ้หน้าลูเ๋าถามผม
“---------------------“
“เฮ้ ทำไมนายไม่สนใที่ั้นพูละ หมู่นี้มีแ่นแปลๆ มินโฮ็ไม่มาเรียน พอฮยอนมาเรียน็เหม่อทั้วัน พวนายเป็นอะไรันไปหม” ไอ้หน้าลูเ๋าบ่นพึมพำ
วิาประวัิศาสร์เาหลีำลัะเริ่มสอนในอี5นาที แ่ผมยันั่อยู่ใ้้นไม้บริเวสวนอโรเรียน
ผมิถึพี่ แล้วเวลาที่ผมิถึพี่ทีไร ผม็ะิถึนที่มันทำให้รอบรัวอผม้อมาเป็นแบบนี้
ผมหันมอไปทาสนามฟุบอล แล้วสายาอผม็ไปพบับ ลีแทมิน...
ผมลุึ้นเินไปยัสนามฟุบอลทันที าอผมมันสั่ให้ผมเินเ้าไป อนนี้ในสมออผมว่าเปล่า
“แทมิน มาับั้น” ผมเินไปยัที่ที่แทมินนั่พัอยู่
“พี่รับ แ่ผมำลัเรียนพละอยู่นะรับ” แทมินแสอาารลัวผมอย่าเห็นไ้ั
“ั้นบอให้มาับั้นไ” ผมลาแทมินออมาาสนามฟุบอลทันที
“พี่รับ พี่ะพาผมไปไหน” แทมินถามเสียสั่นะโนผมลาให้ออมาาสนามฟุบอล
ผมลาแทมินมาเรื่อยๆ ผมไม่รู้ว่าผมำลัะทำอะไร สมออผมว่าเปล่า ผมรู้แ่เพียว่าแทมิน้อรับผิอบในสิ่ที่พ่ออเ้าทำไว้ับรอบรัวอผม
ในที่สุผม็พาแทมินมาที่ห้ออาบน้ำ้าๆสนามฟุบอล
“พี่รับ พี่พาผมมาที่นี่ทำไม” แทมินถามเมื่อผมหยุเิน
“นายรู้มั้ยวามเ็บปวเป็นยัไ นายรู้มั้ยว่าั้น้อทนทุ์ทรมานมานานแ่ไหน นายเยรู้อะไรบ้ามั้ย” ผมวาใส่แทมิน
“พี่รับ ผมไม่เ้าใ พี่้อารอะไรันแน่”
ผมผลัแทมินไปิำแพ แล้วไหล่อแทมินไว้้วยแน2้าอผม
“พี่ ผมเ็บ ปล่อยผมนะ” แทมินพยายามิ้นให้หลุาารับุมอผม
“นายเ็บหรอ แล้วั้นละ แล้วที่ั้นเอมาไม่เ็บหรอไ” ผมะอใส่หน้าแทมิน
ผมยับใบหน้าอัวเอเ้าใล้ใบหน้าอแทมิน นในที่สุริมฝีปาอเราสอน็ประบัน
แ่มันไม่ใ่ารูบ้วยวามรั แ่ลับเป็นวามแ้นในิใอผม ผมบยี้ริมฝีปาอแทมิน้วยริมฝีปาอผม
“อื้อ อื้ม....” แทมินพยายามผลัผม แ่มันไม่สำเร็
ผมเริ่มพรมูบบนใบหน้าอแทมิน แล้วไล่ลมาเรื่อยๆนถึบริเว้นอ พร้อมับฝารอยแ้นไว้มามาย
“ผมอร้อ พี่รับ อย่าทำอะไรผมอีเลย” แทมินอ้อนวอน แ่ำอ้วนวอนอแทมินลับทำให้ผมโมโหมาึ้น
ผมีเสื้อีฬาอแทมินมันาเป็นิ้นๆ แล้วพรมูบไปทั่วร่าายอแทมิน
“ไม่ พี่รับ หยุเถอะรับ ผมอร้อ” แทมินโอรว
อนนี้มืออผมลุล้ำเ้าไปในาเวอร์มอแทมิน
“ฮือๆๆ พอเถอะรับ ผมอร้อ” น้ำใสๆไหลออมาาวาทั้2้าอแทมิน
ผมหยุารระทำทุอย่า ผมทำ่อไปไม่ไ้อีแล้ว ผมไม่เ้าใัวเอว่าทำไม แ่ผมไม่สามารถทำอะไรเ็นนี้ไ้อีแล้ว เพียเพราะน้ำาที่ำลัไหลออมาาวาู่นั้น
“โถ่เว้ย!!!!” ผมรู้สึโมโหัวเอมาที่ไม่สามารถทำอะไรเ็นนี้ไ้
พ่อรับ ผมอ่อนแอใ่มั้ยรับ ผมอ่อนแอเหลือเิน พ่อรับ ผมอโทษ
ผมำหมัแน่น้วยวามโรธแล้วพุ่หมัอัวเอใส่ำแพทันที รั้แล้วรั้เล่า นมืออผมเปื้อนไป้วยเลือ
แทมินยันั่ร้อไห้อยู่ที่มุมอห้ออาบน้ำ ผมเินเ้าไปใล้ๆแทมินโยที่ัวเอไม่รู้สึัว
“นะ นาย...” ผมยื่มมือเ้าไปหาแทมิน
“ออไปนะ ออไป ผมเลียพี่” แทมินปัมืออผม
“เอ่อ ั้น ั้นอโทษ” ผมเอ่ยำนั้นออไป
“ผมบอให้พี่ออไป ผมเลียพี่ ผมเลียพี่ไ้ยินมั้ย” แทมินยัร้อไห้ไม่หยุ
แทมินร้อไห้ ผมน่าะีใสิ ในที่สุผม็ทำให้เ็นนี้ไ้รู้ัับวามเ็บปว แ่ทำไมผม้อมาเ็บปว้วยละ ทำไมอนนี้ผมรู้สึเ็บ ทำไม
ผมเินออมาาห้ออาบน้ำอย่าไร้เรี่ยวแร เสื้อลุมุนัเรียนอผมถูถออเอาไว้้าๆแทมิน
“ผมอโทษ” ำพูนี้ออมาาปาอผม แ่ผมไม่รู้ว่าผมอยาบอใร พ่อ หรือว่าแทมิน...
-----------------------------------------------------------
วันนี้ไป้านอมาเลยมาอัพ้าหน่อย
พยายามเ็มที่แล้ว
๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น