|| Nightmare || • หลอกให้รัก •

      

 ||  N I G H T M A R E  ||

'เขา' สนุกกับสิ่งที่เรียกว่า 'หลอกลวง' แต่ 'เธอ' เจ็บปวดไปทุกการกระทำของเขาที่ค่อยๆฆ่าเธอให้ 'ตาย' ทั้งเป็น 

[LUHAN X SEOHYUN]

::Intro::

    'ไง'  เสียงทักทายสั้นๆของชายคนหนึ่งที่สวมเสื้อด้วยอาภรณ์ปิดบังร่างกายของเขาให้ดูมิดชิดเพื่อหลบหลีกการถูกแอบถ่ายของบรรดานักข่าว ถ้าไม่่ใช่เพราะเธอเขาจะไม่มีทางมาเหยียบสถานที่อันไม่คุ้นเคยเป็นแน่

         ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวสะอาดมีหญิงสาวผู้หนึ่งเธอกำลังร้องไห้อย่างคลุ้มคลั่งโดยมีบุรุษพยายาบาลล้อมรอบ พยายามจับร่ายกายของเธอให้นิ่งเหมืนทุกวันยามที่เธอตื่นขึ้น แต่ตอนนี้กลับไม่ต้องทำทุกอย่างอย่างปกติที่พวกเขาเคยทำ หากคราวนี้เป็นเธอซะเองที่หยุดนิ่งแล้วหันน้าไปยังต้นตอของเสียงนั้น

   'พะ..พี่ลู่ ' ร่างบางฉีกยิ้มกว้างแห่งความดีใจและทุกการกระทำพาลหยุดนึ่งลง สร้างความฉงนกับบรรดาแพทย์พยาบาลไม่น้อย

   'ฮึก มารับซอแล้วใช่ไหม ฮื่ออ' เธอหย่อนเท้าลงกับเตียงผู้ป่วยที่สูงทำให้ยากลำบากต่อการเดินลงมา เท้าอุ่นสัมผัสกับพื้นเย็นเฉียบอย่างทุลักทุเลเพื่อวิ่งไปหาแขกผู้มาเยือนคนใหม่

       เธอวิ่งเข้าไปสวมกอดเขาจากด้านหน้ากระชับแขนให้แน่นไปกับแผงอกแกร่งของเขา รับรู้ถึงสัมผัสไออุ่นบริเวณไหปลาร้าและเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของเขา 

 

        เธอรู้ เธอเชื่อมั่นในคำสัญญาของเขา ว่าเขาจะไม่ทิ้งเธอ ในวันหนึ่ง เขาจะมารับเธอไปจากพื้นที่ที่มีแต่กลิ่นเหม็นของยาชวนอาเจียน 

   'ครับ ไม่ร้องไห้นะ' น้ำเสียงอ่อนโยนจากชายที่อายุห่างกันถึง 4 ปีเอ่ยขึ้นพลางเอื้อมมือขยี้เรือนผมของเธออย่างเอ็นดู มือเรียวสวยราวกับผู้หญิงสัมผัสแก้มเนียนขาวของเธออย่างเบามือ ' ไปอยู่กับพี่กันครับ'

    ใช่ เขามาเพื่อรับตัวเธอกลับไปในที่ที่เธอควรอยู่ซึ่งไม่ใช่ 'โรงพยาบาล' แห่งนี้ แต่เป็น 'บ้าน' ของเขาตางหาก

'ค่ะ' เมื่อได้คำตอบตามที่ต้องการริมฝีปากของเขายกมุมปากอย่างพอใจ เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผน

    คำตอบ ของเธอในตอนนั้น  เปรียบเสมือน คำพูดที่ คอยกักขังเธอให้อยู่ภายใน กรงนก  ที่มี เจ้านายใจดี คอยให้ข้าวและน้ำ  ไร้ซึ่งอิสระ แต่ก็ ยังมีความสุข ที่ได้กินอาหารจากเจ้านายแสนใจดี 

 เมื่อยามที่นก 'เล็ดลอด' บินหนีออกไปได้

 จะพบกับท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ที่ไม่ 'คุ้นเคย'

มีแต่เหล่า 'ฝูงนก' บินทั่วผืนฟ้า

นกเพียงตัวเดียว 'ไร้ซึ่งแก่นสาน' ไร้ฝูง

ต้องดิ้นรนเอา 'ตัวรอด' ถ้า 'อ่อนแอ' 

ก็แค่ 'ร่วง' ตกลงมา 'ตาย'

 ไม่มีการ 'ช่วยเหลือ' เกื้อกูล มีแต่ 'เยียบซ้ำ' ให้จม 'ดิน'

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

        :|TALK WITH WRITE |:

นี่แหละดาร์กแล้ว(?)  นิยายเรื่องแรกแต่งไม่ดีไม่สนุกขออภัย ไรท์หายไป 3 ปี ตอนนี้ม.4แล้ว แฮร่ มาอีกทีรีไรท์เนื้อหาใหม่หมดไฉไลกว่าเดิม ฝากติดตามกันล่วยยย

นี่เป็นนิยายรักชาย-หญิง แม่ยก exo x snsd ใครรับไม่ได้ปิดน้า ติ่งเดี๋ยวนี้หัวรุนแรง กลัวโดนแบนจัง:x 

Ncอาจมีบ้างประปาย ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่งไม่เป็น TT  ส่วนเรื่องนี้อัพไม่แน่นอนสัญญาจะมาอัพทุกอาทิตย์ เนื่องจากเรียนหนักปั่นไม่ทันแต่งสดนาจาาาา

สุดท้ายนี้ ขอฟีดแบค เม้นเยอะๆนะ รักหลีด<3