ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ภาพสะท้อน
บทที่4 ภาพสะท้อน
วามลัวอนเรามีอยู่สอแบบ หนึ่ือวามลัวแบบมีเหุผล และสอ็ือวามลัวแบบไม่มีเหุผล ไม่ว่าเราะพยายามหลบหนีมันแ่ไหน็าม สุท้ายมัน็ะามหาเราเอและัินลึลไปในิใอเรา
เหมือนภาพที่ถ่าย้ำแล้ว้ำเล่า เหุาร์ที่ผมำลัเผิอยู่ในอนนี้เหมือนวิีโอที่ถ่ายย้อนหลัอเรื่อราวเมื่อวันวาน เรื่อราวที่ผมลืมไม่ล
ผมพยายามลำหาประูออ นระทั่.....
“แร๊!!!!!!”เสียอะไรบาอย่าัมาาระบานให่ที่ั้ไว้รอ่าล้ามือ ‘เสียอะไร’ ผมิในใ
้วยวามอยารู้อยาเห็นผมึเินลับไปที่หน้าระอีรั้ แสอวันทร์ยาม่ำืนส่อลอเ้ามาทา่อระบายอาาศ ทำให้ผมพอมอเห็น แ่็ไม่ไ้ัมานั
ผม่อยๆเยหน้ามอระ้าๆ
เ็ผู้ายนหนึ่ที่ผมุ้นหน้าุ้นาเป็นอย่าีำลั้อผม ็ใ่น่ะสิ!เพราะมันือัวผมเอล่ะ ผมเบาใ แ่ผม็ยัยืนส่อระอยู่อย่านั้น
“หึหึ”เสียอะไรบาอย่าั้อในห้อน้ำ ึ่ทำให้ผมผวาเป็นอย่ามา ผมมอเห็นเาอใรบานที่ยืนอยู่ในระ เานั้นยืนอยู่้าหลัอผม ผมหันหลัลับไปูอย่ารวเร็ว
“ไม่มีอะไรนี่”ผมอุทานออมาเบาๆ
ผมลับมา้อระอีรั้ ราวนี้เานั้นเ้ามาใล้ัวอผมมาึ้น รวมทั้นที่อยู่ในระ็ส่ยิ้มมาให้ผม รอยยิ้มนั้นูน่านลุยิ่นั
ผมแปลใมา พร้อมับเอามือลูบใบหน้าอัวเอ ปราว่าอนนี้ผมไม่ไ้ยิ้มอยู่ ผมึรีบวิ่ออไปาห้อน้ำทันที
“เพล้!!!!!!!!!!”เสียระแระาย ผมหันหลัลับไปนอนพบว่ามีเลือสีแสไหลออมาาบานระที่แนไม่มีิ้นี
ผมเย่าประูให้เปิออ แ่เหมือนประูถูล็อา้านนอ ผมรีบเาะประู
“่วย้วยรับ มีใรอยู่้านนอมั้ย ผมิอยู่ในห้อน้ำรับ”ผมะโน
‘่วย้วยรับ มีใรอยู่้านนอมั้ย ผมิอยู่ในห้อน้ำรับ’เหมือนแผ่นีีที่สะุ เสียอผมถูสะท้อนรั้แล้วรั้เล่า สะท้อนมานเินไป มานผิปิ
ผมรู้ว่าสิ่ที่ผมำลัเผิอยู่ืออะไร นั่นยิ่ทำให้ผมเาะประูแรึ้น หลเลือ่อยๆไหลมาทาผมเรื่อยๆ อีไม่เท่าไร็ะท่วมถึเท้าอผมแล้ว
“ปั!!!!!!”ประูห้อน้ำถูเปิออ ผมเถลาล้มลไป ผมมอไปรอบๆัว
‘ใรมา่วยผมไว้ล่ะเนี่ย’ผมนึในใ เพราะรอบๆัวผมไม่มีใรอยู่สัน หรืออาเป็นเพราะไฟยัับอยู่ึทำให้ผมมออะไรไม่่อยเห็น
“พรึ่บ!!!!!!”ไฟนีออนที่อยู่เหนือหัวอผมสว่าึ้น แ่...ทำไมมันับิๆล่ะ ผมลุึ้นยืน
ไฟทุวเลยนี่ที่ับๆิๆ
เิอะไรึ้นันเนี่ย เพราะปิโรพยาบาละไม่ยอมให้ไฟับนาน ยัไ็้อมีเรื่อสำรอไฟอยู่แล้ว นี่มันอะไรัน
ผมเินลไปที่บันไหนีไฟ เรียมที่ะลไปั้นล่า
“เพล้ๆๆๆๆๆๆๆ!!!”หลอไฟนีออนแระายทุหลอ ผมเบิาว้า
“อ๊า!!!!!!!”อะไรบาอย่าับาอผมและลาัวอผมไปามพื้นที่มีแ่เศษหลอไฟ
“โอ๊ย!!!!!!”เศษหลอไฟบาลำัวอผมเ็มไปหม หยเลือสีแ่อยๆึมออมาาผิวหนัอผม
“โรม!!!!!”ผมถูเหวี่ยนระแทับฝาผนั
ผมพยุัวึ้น ถึแม้ว่าะเ็บแ่ไหน็าม เศษหลอไฟำมืออผมเ็มไปหม
‘ไม่มีอะไร’มีเพียแ่วามว่าเปล่ารอบๆัวอผม แล้วเมื่อี้อะไรที่ลาผมมาที่นี่
ผมลุึ้นยืน ปัเศษหลอไฟบาส่วนที่แทัวผมออ เลือสีแสไหลออมามาึ้น ผมรีบวิ่ไปที่บันไหนีไฟทันที
“วื!!!!!”เาอใรบานลอยผ่านัวอผมไป
ผมหยุนิ่ หยุหายใ และหยุเลื่อนไหว พร้อมับลอาไปรอบๆ
สายลมเย็นยะเยือพัผ่านแผ่นหลัอผม เสมือนอนนี้ิใอผมถูปลุมไปหน้าน้ำแ็ ผมเบิาว้า ทันในั้น
“โรม!!!!!”ร่าอผมพุ่ลบันไไปทันที
“ปั!!!!!!!”หัวอผมระแทับราวบันไอย่าั นทำให้ผมหมสิไปในที่สุ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น