ตอนที่ 9 : บทที่7 : อดทน
บทที่7 ncนะคะ ตัดไปแล้วไม่ชอบก็อ่านได้นะ^^
‘พาฮยอนซึงไปส่งให้หน่อยนะ ฉันตรวจเจอว่าไอ้บ้านั่นยุ่งกับส่วนบาร์ในร้านด้วย’
เพราะว่าดันไปตอบรับคำขอของเพื่อนสนิทแท้ๆ ตอนนี้จุนฮยองเลยรับรู้ว่าที่เขาหวังดีนี่น่าจะพลาดไป พลาดไปมากๆเลยล่ะ...
“นี่คุณเดินให้มันตรงๆหน่อยสิ แล้วก็อยู่นิ่งๆด้วย”
จุนฮยองบ่นทั้งที่ก็ยังยอมประคองคนที่ยิ้มหวานใส่เขา กับอาการอยู่ไม่นิ่งที่พอเจออะไรน่าสนุกก็วิ่งเข้าใส่
...กว่าจะพาออกจากผับมาได้นี่ ปาดเหงื่อเหมือนกันนะ...
.
...
......
.............
รถยนต์คันหรูสีดำจอดนิ่งอยู่หน้าบ้านหลังเล็ก แต่ไม่มีท่าทีว่าใครบนรถจะลงมาเลยด้วยซ้ำ
“คุณ คุณ เดินไหวไหม ถึงบ้านแล้วนะ คุณ”
จุนฮยองพยายามปลุกคนที่หลับอยู่ข้างๆเบาๆ แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าคนเมาจะยอมลุกขึ้นมาเลย ทำแค่ลืมตามามองเขาแล้วหลับลงไปใหม่อีกรอบซะอย่างนั้น
.
...
“คุณ เดินตรงๆได้ไหม แล้วนี่ดูจุนอะไรนั่นไปไหนเนี่ย แฟนเป็นขนาดนี้ยังไม่มาดูอีก”
จุนฮยองค่อยๆประคองคนตัวเล็กที่เดินไม่ตรงเข้าไปในบ้านช้าๆหลังจากหากุญแจบ้านจากกระเป๋าสะพายใบเล็กเจอ และบ่นถึงใครอีกคนที่น่าจะอยู่ที่นี่
“ไม่ๆ...พี่นอนคอนโด...ดูจุนแฟน...ไม่ใช่ๆ”
คำพูดเบาๆแบบวกวนของคนที่อยู่ข้างตัวทำให้คนที่สงสัยเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง และความรู้สึกโล่ใจมันมาจากไหนมากมายก็ไม่รู้
...จนตอนนี้จุนฮยองแทบหุบยิ้มไม่ได้เลย...
ปัง!
“คุณนอนดีๆ เดี๋ยวผมจะกลับแล้วนะ นอนดีๆ” จุนฮยองบอกคนที่กว่าจะนอนดีๆได้ก็เสียเวลาไปนาน มือใหญ่เลื่อนผ้าห่มผืนหนามาคลุมคนเมาให้เรียบร้อย
“ร้อน..”
ผ้าห่มผืนหนาถูกคนบนเตียงถีบออกแรงๆหลังจากที่จุนฮยองจัดการห่มให้ มือเล็กปัดป่ายไปตามเสื้อผ้าและผ้าห่มผืนหนาอย่างไม่ชอบใจ
“คุณ เฮ้อ เดี๋ยวผมมาแล้วกัน”
ประตูตู้เสื้อผ้าบานเล็กถูกเปิดออกก่อนที่เสื้อนอนที่ดูท่าจะสบายกว่าชุดที่คนเมาใส่อยู่จะถูกเลือกออกมา จุนฮยองเดินหายไปในห้องน้ำเพียงสักพัก ก่อนที่กลับมาที่เตียงก็เห็นฮยอนซึงที่อยู่ในสภาพ
...จะว่าน่าดูมันก็น่าดูนะ แต่ก็เหมือนเด็กเลยล่ะ...
“หึหึ” จุนฮยองหัวเราเบาๆให้กับคนที่ดิ้นจนเสื้อสีขาวเลิกขึ้นมาจนเห็นผิวขาวๆ แต่ท่าทางกางขากางแขนนอนดิ้นขนาดนั้นก็ชวนให้นึกถึงเด็กเล็กๆอยู่เหมือนกัน
.
..
.....
“อืม...” เสียงร้องของคนบนเตียงที่ตอนนี้เสื้อตัวใหญ่ถูกทอดออกไป ฮยอนซึงร้องอย่างไม่พอใจเพราะสัมผัสเปียกๆจากผ้าขนหนูที่โดนแขนของเขา
“นิ่งๆได้ไหม ไม่เช็ดจะเปลี่ยนชุดยังไง” จุนฮยองดุทั้งๆที่รู้ว่าคนบนเตียงไม่รับรู้
...แต่นี่เป็นครั้งแรกนอกที่เขาทำอะไรแบบนี้ให้ใคร...
“อื้อ..” คนบนเตียงบิดตัวอย่างรู้สึกแปลกๆเมื่อผ้าขนหนูผืนเดิมแตะลงบนผิวช่วงหน้าท้อง
“ยะ..อย่าร้องสิ...ผม” จุนฮยองหลับตาแน่นเพื่อหนีภาพตรงหน้า
ภาพคนผิวขาวที่ตัวเริ่มแดงน้อยๆจากความร้อนของแอลกอฮอล์ กำลังบิดตัวอย่างไม่สบายเท่าไหร่ ไหนจะยังเสียงที่อีกฝ่ายส่งออกมาไม่รู้ตัวนั่นอีก
...จุนฮยองไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะครับ!...
“อื้ม!”
พรึ่บ!
ผ้าขนหนูผืนเล็กถูกโยนทิ้งไปแทบจะทันที เพราะเขาเผลอเช็ดไปโดนหน้าอกและอะไรที่มันชูชันรับอากาศเย็นๆของคนบนเตียงเข้า หลังจากนั้นคนโยนผ้าขนหนูทิ้งก็นั่งห้ามใจตัวเองอยู่แบบนั้น
“นาย พอแล้วนะ เดี่ยวฉันใส่เสื้อให้”
จุนฮยองรีบหยิบเสื้อนอนมาใส่ให้คนที่กำลังลืมตามองมาทางเขา ดวงตาหวานเยิ้มในแบบคนเมา คนที่มองอยู่จะรู้บ้างไหมว่ามันยั่วแค่ไหน
...โอย ฮยอนซึงเมาอยู่ ใจเย็นๆไอ้จุน เย็นไว้ๆ...
“ขอโทษนะ” มือใหญ่เอื้อมไปช้อนคนตัวเล็กขึ้นมาในท่านั่งอย่างระมัดระวัง
หมับ!
“คุณ ผมร้อน มันแปลกๆ...”
ฮยอนซึงพูดออกมาเบาๆข้างหูของคนที่กำลังพยายามจัดการทุกอย่างให้เร็วขึ้น แต่ท่าทางกุมท้องตัวเองเบาๆทำให้จุนฮยองรีบหันไปมองอย่าเป็นห่วงจนรู้ว่า...
ตอนนี้คนเมากำลังรู้สึกถึงอารมณ์บางอย่างอยู่ อาจจะเพราะแอลกอฮอล์ที่ทำให้คนตรงหน้ารู้สึกง่ายขนาดนี้
“ฮยอนซึงอดทนนะ...เพราะฉันก็อดทนอยู่เหมือนกัน”
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่จุนฮยองรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะทนไม่ไหว อาจจะเพราะผิวขาวๆที่เขาเคยสัมผัสมัน กลิ่นกายอ่อนๆที่แตะอยู่ใกล้จมูก และเสียงหวานๆที่ร้องออกมาเบาๆอย่างพยายามอดทน
“ผมทน...ไม่ได้...ช่วยผมนะ...ช่วย” เสียงเพ้อที่ทำให้จุนฮยองแทบจะขาดสติถ้าเขาไม่นึกถึงคำพูดของเพื่อน
“บ้าเอ้ย!...นายอดทนไว้นะ ฮยอนซึง ฉันอยู่นี่”
“อืม...ผม...ผม ช่วยผมนะ นะ” น้ำเสียงสั่นๆและอาการอ้อนที่ทำออกมาโดยไม่รู้ตัวแบบนั้นทำให้จุนฮยอง...
ตุบ!
“ขอโทษนะ”
CUT *
ดูตามที่ทิ้งไว้นะคะ^^ดูตรงเม้นของตอนก็ได้^^
100%
TalK: ลง14/030/15
อาจจะไม่สนุกนะขอโทษด้วย><เอาล่ะ แฮปปี้ไวท์เดย์นะค่ะ แฮ่ๆ ส่วนฉากกดไปอ่าจจากที่นั่นนะเพราะมิ้นแปะให้ได้แค่นั้น โดนแบนเพราะแปะลิงค์ไปบล็อคมาหลายรอบแล้ว
สุดท้าย คุณจุนหื่นเนอะ แต่....คึคึ ไม่บอกต่อดีกว่า รอตอนหน้าพร้อมกันนะ
สุดท้ายรักทุกเม้นทุกวิวทุกโหวตทุกแฟนคลับนะ รักรีดเดรอ์ทุกคนเลย
ไม่เม้นก็แท็กนะ อยากอ่านต่อไวๆมาเลย^^ #ฟิครักค่อยๆ
ตอบเม้น
yongzaaazy (@loveyongyong): ก็คนเมายั่ว คนเมาผิดเองคุณยงเลยทนไม่ได้ งื้อ อาจจะไม่สนุกขอโทษนะ มาอ่านต่อไวๆ
wanna: งื้อ ขอบคุณนะที่พยายามเม้น จริงๆตอนนี้เด็กดีรวนๆนะ นี่อัพหลายรอบเลย ฮือ แต่ขอบคุณที่อชบ ไม่ต้องสัญญาขนาดนั้นหรอกนะ กลัวมันไม่ค่อยสนุกอ่ะ ฮือ แต่ขอบคุรมากๆจริงๆ^^
pinwa (@pinwaaa): ไม่เจอกัน ดูจุนนอนคอนโดงายยยย ที่ไปส่งโยแล้วเลยไป แต่ขอบคุณที่ตามอ่านนะ อาจจะไม่สนุกมาก><
O W E N TM.
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ไรเตอร์เค้าจะบอกอะไรให้น้าาาาเค้านะไม่อ่านฟิคอื่นหรอกเค้านะอ่านแค่จุนซึงเท่านั้นจริงๆนะ
กด! จิ้ม!