ตอนที่ 8 : บทที่6 : Nice to meet you
บทที่6
อะไรนะ ใกล้แล้วเหรอ อายจัง ฮยอนซึงคนซน
*********STOP!**********YOUR***********LOVE**************
แสงแดดอ่อนๆในยามเย็น ทำให้ฮยอนซึงที่อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวแขนยาวสีขาวกับกางเกงยีนส์สีเข้มเข้ารูปในแบบที่ไปรับพี่ชายสุดที่รักเมื่อเช้าเดินเรื่อยๆไปอย่างไม่เร่งรีบ แต่เพราะว่าวันนี้เขานัดเพื่อนสนิทอย่างกีกวังเอาไว้ เลยแอบไปเช็ตผมสีแดงให้เป็นทรงที่ยาวละต้นคอสวย ในแบบที่ทำให้ยิ่งทำให้คอขาวๆยิ่งดูขาวขึ้นไปอีก
...เท่ห์สุดๆอ่ะ ใครก็ไม่รู้ แล้วพี่ดูจุนนะเห็นแต่งตัวแบบนี้ทีไรดุทุกที วันนี้เลยต้องหนีเที่ยวนี่แหละ คึคึ...
“คิก”
เสียงหัวเราะเบาๆของฮยอนซึงดังออกมาเพราะความคิดที่เข้าข้างตัวเองแบบนั้น พอๆกับตาเรียวเล็กที่หันไปเจอใครหลายๆคนมองมา มือเรียวเล็กจับผมตัวเองที่เช็ตให้มันเข้าที่ในแบบที่ตัวเองภูมิใจ
...ก็ทำไงได้ คนหล่อก็แบบนี้ เผลอๆเขาหล่อกว่าเจ้านายจอมหื่นนั่นอีกนะ...
ความคิดเข้าข้างตัวเองของคนที่มั่นใจว่าตัวเองหล่อที่สุดๆ ทำให้ฮยอนซึงเดินไปสถานที่นัดเพื่อนสนิทไว้อย่างอารมณ์ดี
.
....
........
......................
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
และด้วยระยะทางที่ไม่ไกลมาก ทำให้ฮยอนซึงมานั่งรอเพื่อนตัวเองหน้าบ้านอย่างทันเวลา มือเล็กจัดการเคาะประตูห้องเพื่อนสนิทเร็วๆหลังจากที่คนในบ้านให้เขาขึ้นมา
“เปิดแล้วๆ นายนี่นะ...เสร็จแล้ว ไปเลยไหม”
กีกวังที่เหมือนจะทนเสียงเคาะประตูแบบเร่งๆอย่างนั้นไม่ไหว รีบเปิดประตูออกมาห้ามเพราะเสียงดังๆแบบนั้น คนตัวเล็กในชุดเสื้อเช็ตพอดีตัวสีอ่อนกับกางเกงยีนส์มองเพื่อนสนิทหัวแดงที่ยืนส่งยิ้มมาให้อย่างเหนื่อยใจ
...ฮยอนซึงนี่ พอได้ไปเที่ยวทีไร ตื่นเต้นเหมือนเด็กๆทุกที...
“ไปๆ ฉันอยากไปเที่ยวแล้ว นี่เหงามาตั้งนาน”
ฮยอนซึงรีบเกาะแขนเพื่อนสนิทที่ยืนทำหน้าดุเขาแบบอ้อนๆ ก่อนที่จะลากกีกวังออกไปทางโรงจอดรถของบ้านเร็ว
คนตัวเล็กยืนยิ้มให้เพื่อนที่ดุเหมือนแม่เขาอย่างกีกวัง จนกีกวังที่เห็นได้แต่ส่ายหัวเบาๆก่อนที่จะให้คนขับรถเตรียมรถมาให้
.
...
เพื่อนสนิทสองคนที่นั่งรถของทางบ้านกีกวังมาก็มาหยุดลงในที่แรกที่เขามาเที่ยวกันในวันที่ฮยอนซึงกลับมาจากจ่างประเทศ
ผับ Mystery ผับใหญ่ใจกลางเมืองเป็นจุดหมายของสองคนในคืนนี้ ฮยอนซึงก้าวเดินตามเพื่อนรักเร็วๆไปในทางวีไอพี
“ห้ามเมานะฮยอนซึง เข้าใจไหม นายมันคออ่อนห้ามกินเยอะเด็ดขาด”
ก่อนที่ฮยอนซึงจะได้สั่งอะไร เสียงของคุณแม่คนที่สองอย่างกีกวังก็ดังขัดขึ้น นิ้วเรียวชี้มาที่เขาอย่างคาดโทษ จนคนที่วางแผนมาอย่างดีได้แต่นั่งเงียบแทน
...ทั้งกีกวัง ทั้งพี่ดูจุน ไม่มีใครตามใจเขาเลย...
“ไม่เมาหรอกน่า ว่าแต่ แฟนนายจะมาตอนไหนล่ะ” ฮยอนซึงไม่สนใจคำดุนั้นเท่าไหร่ เลยรีบเปลี่ยนเรื่องไปหาคนที่กีกวังบอกว่าจะแนะนำให้เขารู้จักแทน คนรักของเจ้าตัวนะแหละ
“เดี๋ยวก็มาแล้วแหละ รอก่อนแล้วกัน วันนี้พาเพื่อนสนิทมาด้วย รับรองว่านาย...จะตกใจเลยล่ะ”
ก๊อก ก๊อก
“มาแล้วครับที่รัก”
เสียงเคาะประตูกระจกเบาๆเพื่อขัดการพูดคุยของเพื่อนสนิทสองคน ดังขึ้นพร้อมๆกับเจ้าของเสียงทุ้มอย่างดงอุนที่เดินเข้ามา
รูปร่างหน้าตาที่ดูดีแบบนั้น ทำให้ฮยอนซึงหันไปมองกีกวังอย่างล้อเลียน ยิ่งคำพูดหวานๆแบบนั้นอีก
...จะหวานกันไปแล้ว...
“นี่ฮยอนซึงเพื่อนที่เล่าให้ฟังไง ซึงนี่ดงอุนแฟนฉันนะ”
กีกวังรีบแนะนำทั้งสองฝ่ายอย่างหลบเลี่ยงแววตาล้อเลียนขงเพื่อนสนิท แต่พอให้พูดกับทุกคนว่าดงอุนเป็นแฟน
...มันก็...เขินนะสิ เง้อ...
“ที่รักครับ ไอ้จุนมันถึงแล้วนะ ผมเลยเดินมาหาก่อน” ดงอุนบอกคนรักทันทีที่เห็นตาโตๆมองหาเพื่อนอีกคน
“มาแล้ว ขอโทษนะ”
เสียงทุ้มที่ฮยอนซึงคุ้นเคยกับมันดังขึ้นก่อนที่ประตูกระจกจะปิดลงโดยฝีมือคนมาใหม่ เจ้าของเสียงยิ้มทักทายเพื่อนสนิทอย่างดงอุนก่อนจะมองเลยไปที่คนอื่นที่นั่งอยู่ก่อน
“เฮ้ย!”
สองเสียงร้องออกมาพร้อมกัน คนมาใหม่ชี้มาที่คนตัวเล็กและนิ้วของคนตัวเล็กก็ชี้หน้าอีกคนอย่างตกใจ
“โลกมันกลมหรืออะไรวะเนี่ย” จุนฮยองบ่นออกมาไม่เบาเพื่อให้อีกคนได้ยิน
...และผลตอบรับ ก็เป็นท่าทางโกรธๆแบบลูกแมวที่เขาชอบมองนะสิ...
“คิดว่าผมอยากเจอคุณหรือไงคุณเจ้านายหื่นกาม แล้วเนี่ยมาสนิทกับเพื่อนผม มีแผนอะไรในใจเปล่าเนี่ย”
คนหน้าสวยเชิดหน้าท้าทายอย่างไม่ยอมแพ้ สงครามย่อยๆเหมือนจะก่อขึ้นในห้องวีไอพีของผับดัง จนเจ้าของผับต้องรีบเกลี้ยกล่อมเลยล่ะ
“ฮยอนซึงครับ คือ จุนฮยองมันเป็นเพื่อนผมครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ กะล่อนไปบ้าง แต่มันก็เป็นคนดีนะครับ”
ดงอุนแก้ตัวเสียงเบา ก็พอรู้หรอกว่าวันแรกที่ฮยอนซึงหนีกลับเพราะอะไร กีกวังเล่ามาซะละเอียดเลย แล้วก็รู้ด้วยว่าจุนฮยองเนี่ย พอเที่ยวที่แบบนี้ก็หิ้วคนกลับประจำ มันเลยแก้ตัวแทนยากเลยล่ะ
“คุณดงอุน ผมว่าคุณเลือกเพื่อนดีๆนะครับ หมอเนี่ยแย่สุดๆเลย เชื่อผม”
คนตัวเล็กทำเหมือนคนที่โดนนินทาไม่ได้นั่งอยู่ด้วยในนั้น มือเล็กยกขึ้นมาป้องปากเพื่อนินทาเจ้านายจอมหื่นให้เพื่อนสนิทและดงอุนฟัง
“สนุกไปแล้วนะ”
เสียงทุ้มที่เริ่มไม่พอใจของจุนฮยองทำให้ทั้งสามหยุดการรวมตัวกัน ตาเรียวคมมองหน้าคนตัวเล็กหน้าสวยอย่างคาดโทษ
...หึ แต่งตัวแบบนี้ แมนมาก...
“ยิ้มอะไรคุณ ยิ้มแบบนี้ตัวตัวไหม หาเรื่องเหรอ” ฮยอนซึงหงุดหงิดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มองมาทางตัวเองจนพูดท้าออกไป
...ปกติเกรงใจเพราะทำงาน ตอนนี้ นอกเวลา เขามีสิทธิ์...
“ก็ได้นะถ้าตัวตัวแล้ว...เสื้อผ้าไม่ต้อง”
เสียงพูดประโยคแรกยังไม่น่าโมโหเท่ากลับประโยคสุดท้ายที่กระซิบเบาๆอยู่ข้างหูเขา คนตัวเล็กนั่งหน้าแดงเพราะความโกรธจนกีกวังต้องคอยอยู่ใกล้ๆเอาไว้
...และทีนี้กีกวังจะทำยังไงกับคนขี้แกล้งแบบจุนฮยองดีเนี่ย...
.
..
......
..........
“ซึง ฉันไปหาดงอุนนะ เดี๋ยวมาทำตัวดีๆห้ามทะเลาะกับจุนฮยองนะ”
กีกวังหันมากำชับเพื่อนสนิทที่นั่งเงียบตั้งแต่เลิกเถียงกับจุนฮยอง เพราะเขาจะไปเข้าห้องน้ำแล้วไปหาดงอุนออกไปดูความเรียบร้อย
...หวังว่าปล่อยสองคนนี้เอาไว้ จะไม่มีเหตุฆาตกรรมขึ้นนะ...
.
...
.......
............
“นี่ จะคุยกับแก้วหรือไง” จุนฮยองที่เห็นห้องมันเงียบๆก็อดไม่ได้ที่จะถามออกไป ถึงคำถามมันจะดูไม่ค่อยเป็นมิตรก็เถอะนะ
“...”
“นี่คุณ อะไรวะ เป็นใบ้ซะแล้ว”
คนขี้แกล้งก็ยังไม่หยุดที่จะก่อกวน จนคนที่นั่งเงียบคอยยกแก้วของตัวเองขึ้นดื่มเพื่อหนีการคุย
...ใครมันจะไปอยากสนิทกับคนแบบนี้กัน แค่ที่ทำงานก็พอแล้ว...
“ขอมาตินี่หนึ่ง” เสียงทุ้มสั่งเครื่องดื่มที่ต้องการไปตามโทรศัพท์ในห้องวีไอพีที่มีอยู่อย่างไม่รู้จะทำอะไร
“ขออีกหนึ่ง”
“หือ?”
“ให้ผมด้วยไง เข้าใจยากตรงไหน” ฮยอนซึงหันมาตอบอีกคนอย่างรำคาญเล็กน้อย ตาคู่สวยเริ่มดูคล้ายไม่ค่อยมีสติ อาจจะเพราะดื่มไปแล้วหลายแก้วด้วยซ้ำ
“อีกหนึ่งแก้ว....คุณดื่มเป็นเหรอแรงไปนะ” จุนฮยองยอมสั่งให้คนที่นั่งทำหน้าไม่พอใจที่ถูกเขาถามแบบนั้น
...แต่เห็นอาการแบบนี้แล้วห่วงจริงๆนะ ขนาดเหล้าธรรมดายังดูไม่ค่อยไหวเลย...
“ผมกินได้ คุณไม่ต้องยุ่งหรอกน่า”
“คนเป็นห่วงแท้ๆนะ”
จุนฮยองบ่นออกมาเพราะคนตรงหน้าดูจะมองว่าเขาจงใจกวนตลอดเลย บางทีเขาก็แค่เป็นห่วง มันเข้าใจยากขนาดนั้นเชียว
.
...
.....
“แค่กๆ”
“นี่คุณ ใครเขาให้กินเข้าไปแบบนั้นเล่า”
จุนฮยองอดบ่นออกมาอย่างโมโหไม่ได้เพราะฮยอนซึงยกแก้วเหล้าสีเข้มขึ้นมาดื่มทีเดียวหมดเหมือนน้ำเปล่าเลยล่ะ
...นี่ไม่รู้หรือไงว่ามันแรงขนาดไหนเนี่ย...
“ยุ่งน่า แล้วกีกวังไปนานจัง” ฮึ๋ย ก็ใครจะไปยอมเล่า ที่ตาเจ้านายยังกินไก้น่าตาเฉยเลย
“เดี๋ยวผมโทรตามให้ คุณรอก่อนแล้วกัน”
พูดจบจุนฮยองก็ลุกไปโทรศัพท์หาเพื่อนอีกด้านหนึ่ง รอสายอยู่สักพักจนปลายสายยอมกดรับในที่สุด
“นี่ฮยอนซึงเมาแล้ว ให้กีกวังมาดูที”
‘โทษที พอดีมีปัญหาเรื่องลูกค้านิดหน่อยวะ ดันมายุ่งกับกีกวังด้วยนะสิ กำลังจัดการอยู่’ ดงอุนที่รับโทรศัพท์ตอบกลับด้วยเสียงไม่สบอารมณ์จนคนฟังยังรู้สึกได้
“แล้วเป็นไงบ้าง ทางนี้ฮยอนซึงก็เริ่มมึนๆแล้วนะ เอายังไง” จุนฮยองรู้ว่าเพื่อนคงไม่อยากปล่อยคนที่กำลังจัดการอยู่เท่าไหร่ แต่ทางนี้ก็เริ่มมีอาการเมาแล้วนะ
‘คนนี้มันเมาวะเลยมายุ่งอาจจะต้องจับไว้ให้สร่างก่อน ไปส่งฮยอนซึงให้หน่อยสิ ยังไงกีกวังก็ไม่ได้เอารถมา จะปล่อยให้กลับเองคงไม่ดี ช่วยหน่อยสิ’
ดงอุนบอกเพื่อนสนิทอย่างขอความช่วยเหลือ ...ที่จริงเขาจะเป็นคนไปส่งสองคนนี้ แต่ตอนนี้เขายังจัดการคนที่ก่อความวุ่นวายไม่เสร็จจริงๆ...
“แค่กๆ แค่กๆ”
เสียงสำลักเบาๆจากด้านหลังเรียกให้จุนฮยองหันกลับไปดู แล้วภาพที่เห็นก็ทำให้เขารีบวางสายเพื่อนสนิทไป
“เออๆ เดี๋ยวไปส่งให้ แค่นี้นะ”
โทรศัพท์เครื่องหรูตัดสายปลายทางไป หลังจากนั้นคนตัวสูงก็รีบก้าวเร็วๆไปทางที่คนตัวเล็กนั่งอยู่
แก้วเปล่าหลายใบที่วางอยู่และรวมไปถึงของเขาเองที่ตอนนี้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์สีเข้มหายไปหมดแล้ว
...ปล่อยไว้ไม่ได้จริง...
“นี่คุณ เป็นไงบ้าง เดี๋ยวผมจะพาคุณกลับบ้านนะ คุณ”
จุนฮยองพยายามลูบหลังคนที่สำลักเครื่องดื่มพวกนี้เบาๆ มือใหญ่ส่งกระดาษทิชชู่บนโต๊ะไปให้อีกคนเช็ดตามใบหน้าที่เลอะเหล้าพวกนั้น
...โอย ทำไมเหนื่อยแบบนี้ล่ะเนี่ย...
100%
*********STOP!**********YOUR***********LOVE**************
Talk : ลง 08/03/15
มาแล้วววววว เมื่อวานสนุกกันไมมม มิ้นอดไปมิ้นสอบ*ซ้ำใจ ฮือออ
ไม่มีไรหรอกตอนนี้ แค่หลังจากส่งพี่ชายคนสวยเราก็หนีเที่ยว5555 เอาล่ะ ใกล้แล้ว (ใกล้ไรหว่า) ไม่มีไร ขอบคุณทุกคนที่ชอบน้า^^ ฮยอนซึงคนซน
รักทุกเม้น ทุกวิว ทุกโหวต ทุกแฟนคลับ
ไม่เม้นก็แท็กเนอะ #ฟิครักค่อยๆ
แอบเปิดฟิคใหม่ ใครที่อ่านคู่นี้ได้ มาลองอ่านได้นะ^^ สปอยเนื้อเรื่องในแท็กของเรื่องนั้นแล้ว^^
จิ้ม!!!
ตอบเม้นๆ
yongzaaazy (@loveyongyong) : ติดใจไหมน้า อาจจะมีไม่มากกับคู่ดูซอบแต่น่ารักนะ มาอ่านต่อเร็วๆ^^
Nick kies (@1234nick): จะพยายามมายาวๆน้า แต่แบ่งตอนไว้สั้นจริงๆนะแหละ จะพยายามนะคะ ขอบคุณมาก มาอ่านต่อเร็วๆ^^
pinwa (@pinwaaa): โอย จะจัดการอะไรโยซอบน่ารักน้า มาอ่านจุนซึงต่อเร็วๆ^^
พรีมา (@tan_tansm): งั้นเดี๋ยวมิ้นช่วยเก็บให้โย คึคึ มาอ่านจุนซึงต่อเร็วๆ^^
kungkung7728 (@kungkung7728): แต่ขอบคุณนะที่ยังเม้นอ่ะ ขอบคุณมากจริงๆ ความจริงช่วงนี้เวลาอัพฟิคมัยก็ไม่ค่อยขึ้นเหมือนกัน แปลกมากเลย สุดท้าย มาอ่านต่อเร็วๆๆ^^
สาวสวยใสไร้สติ (@purplepilot): รออะไร ใครจะให้อะไร ไม่มี๊ ไม่มีจริงๆ555 ขอบคุณนะ มาอ่านต่อเร็วๆ^^
O W E N TM.
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
เค้ามาอ่านแล้วน้าาาาติดตามจ้าาาาไม่ทิ้งไปไหนด้วยสัญญา