ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic reborn 2795 นี่หรอครับความรู้สึกของคุณที่มีกับผม

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 10 มี.ค. 56


    เมื่อ 6 ปีที่แล้ว

    'สึนะคุงคะ...ชั้นว่าความรู้สึกของชั้นตอนนี้มันไม่ใช่คุณ
    ...เราเลิกกันเถอะค่ะชั้นไม่อยากทำลายความรู้สึกของสึนะคุง
    แล้วพบกันใหม่นะจ๊ะ'

    นี่คือความคิดของบอสวองโกเล่รุ่นที่ 10 ความคิดที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นแต่ก็
    เกิดขึ้นจนได้...

    "รุ่นที่ 10 ครับยังคิดถึงยัยนั่นอยู่ใช่ไหมครับ"เสียงของมือขวาของวองโกเล่รุ่นที่ 10 พูด

    "หืม...แล้วทามไมชั้นคิดถึงยัยนั่นด้วยหล่ะโกคุเดระ!!"สึนะพูดแล้วทำหน้าเคียดแค้นเพื่อสื่อให้รู้ว่าต้องกำจัด

    "รุ่นที่ 10..."

    "เราต้องหายัยนั่นให้เจอ...เพื่อล้างแค้น"
    (รู้ไหม๊คำพูดของคุณทำให้ชีวิตผมต้องพังทลาย คุณทามให้ผมเจ็บเจียนตายได้เวลาผมเอาคืนบ้างหล่ะ...)<<ความคิดสึนะ

    ณ สถานที่แห่งหนึ่ง

    "สึนะคุง..."เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งคือ 'ซาซางาวะ เคียวโกะ'นั่นเองเธอกำลังครางถึงผู้ชายคนหนึ่ง


    กลับมาด้านปราสาทวองโกเล่

    "รุ่นที่ 10จะทานอะไรรึเปล่าวครับ..."

    "อ้อ..ไม่หล่ะขอบคุณนะโกคุเดระคุง..^_^"สึนะตอบพร้อมกับทำงานบนโตะตัวใหญ่จนเสร็จ

    ก๊อกๆ
    [ขออนุญาติครับบอส..]
    "เข้ามา.."

    "เราเจอซาซางาวะ เคียวโกะแล้วครับ"คำพูดนี้ทำให้ร่างสูงสะดุ้งเล็กน้อย

    "หึ..เจอสะทีสินะ ว่าเเต่ที่ไหนหล่ะ"สึนะพูดแล้วกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

    "ที่ โกคุโยแลนครับ"ลูกน้องอีกคนพูด

    "งั้นช่วยเตรียมรถให้ผมหน่อยครับ"

    "ได้ครับบอส"ลูกน้องรีบไปเตรียมรถทันที

    "ในที่สุดก็ได้เวลา"

    สึนะขับรถมาได้ 30 นาทีก็มาถึงโกคุโยแลน

    กึก กึก กึก เสียงรองเท้าของใครบางคนซึ่งทำให้ร่างบางใด้ตื่นจากการพักผ่อน

    กึก..เสียงรองเท้าได้หยุดลง

    "หึ...น่าสมเพชจิงนะซาซางาวะ เคียวโกะ"เสียงของร่างสูงซึ่งทำให้ร่างบางตกใจ


    "สะ...สึนะคุง"ดวงตาของร่างบางสั่นระริกด้วยความกลัว

    "อะไรอีกหล่ะ.."สึนะพูดด้วยสีหน้าเฉยชา

    "มะ...มาทำอะไรหรอจ๊ะ.."

    "ชั้นจะพาเธอกลับแล้วไปรับโทษซะ..."

    "มะ...ไม่"สึนะพูดแล้วแล้วก้ช้อนตัวร่างบาง

    "อะ...ปล่อยนะสึนะคุง"

    "ไม่ชั้นจะไม่ให้เธอไปไหนอีกแล้วเธอต้องมารับความเจ็บปวดทุกข์ทรมานแทนชั้นมั่ง"แล้วทั้ง 2 ก้ได้กลับฐานทัพ

    +++++++++++คงพอนะครับเพราะแค่บทนำ^_^





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×