ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapte: 6 บ้านหลังใหม่
บ้านหลังสีขาวใหญ่โตมโหราฬ ล้อมรอบไปด้วยรั้วสีชมพูหวานแหวว กระถางต้นไม้เล้กๆที่วางข้างทางเดินที่ปูทางไปด้วยหินลากหลายชนิดก่อนจะถึงประตูบ้าน
" ถึงแล้วหรอ ดีชะมัด รำคาญหูเป็นบ้า " ยุนโฮที่ปลีกตัวกระโดดออกมาจากรถตู้ก่อนเพื่อนคนอื่น
" หยุดร้องสักทีสิจ่ะ หยุดเหอะ คนสวย " ซอนมีที่ปลอบเด้กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักน่าหยิก....
อุแว้ อุแว้...............
" ไม่มีกลิ่นเหม็นนี่น่า " เยอึนที่อุ้มเด็กทารกใช้จมูกสูดกลิ่นเพื่อให้แน่ใจว่า เด็กไม่ขี้ ไม่ฉี่
" แล้วทำไมไม่หยุดร้องหละ " โซฮีที่ยืนอยู่ข้างหลังถามด้วยน้ำเสียงที่สดใส
" นั่นนะสิ หรือว่า.......... จะหิว " ยูบินที่พูดด้วยอีกคน
" ไม่มีทางเด็ดขาด พวกแกจะบ้าหรอ " เยอึนที่ขมวดคิ้วเป็นปม เมื่อเห็นหน้าพวกเพื่อนๆจ้องมองซาลาเปาอันน้อยๆ
" แกนั่นแหลต้องให้ เข้าใจไหม " ซอนเยที่พูดขึ้น
" เข้าบ้านกันก่อนดีกว่าว่ะ เด็กตากน้ำค้างนานแล้ว " ยูบินที่เดินนำหน้าไปก่อน
......................
" พวกพี่สงสัยเหมือนผมไหม " ชางมินที่ยืนคุยกับพวกพี่ๆอยู่หน้าระเบียงข้างบ้าน
" สงสัยว่าอะไรหละ ' จุนซูที่พุดขึ้น
" ทำไมเด็กหน้าตาไม่เหมือน ทึกกี้หรือ ฮยอนอาเลยหละ '
" แกคิดมากไปหรือเป่า " ยูซอนอีกคน
" แต่กูว่าไม่เหมือนจิงๆๆนะ " ยุนโฮที่นิ่งเงียบเสริมขึ้นด้วยอีกคน
" หรือว่า.......1ใน5คนต้องมีสักคนเป็นพ่อเด็ก " แจจุงที่ตะโกนขึ้น ทำให้ยุนโฮเปิดปากเอาไว้กอ่น
" เบาดิว่ะ " ยุนโฮที่กระซิบข้างหู
" ไม่มีทาง ฉันไม่มีทางรับผิดชอบ " ยุนโฮที่เบี่ยงออกมาก่อนเพื่อนคนอื่น
" เมิงคนแรกเลยที่จะให้เสปิร์มเขาอ่ะ " ยูซอนที่พุดขึ้น
" ก็ใครจะไปรู้ว่ะ "
" เมิงเลิกเถียงกันเหอะ พวกเราจะทำยังไงดี "
..............................................................
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ..............เสียงเด้กน้อยดดื่มนมในเต้าของเยอึนอย่างอร่อย
" ลีอาน่ารักจังเลย " ซอนยเที่เล่นแก้มเด้กน้อย
" แกรู้ชื่อด้วยหรอ " เยอึนที่เอานมให้เด็กกินถามขึ้น
" ฮยอนอาบอกฉัน "
" ไปดูห้องกันยังว่านอนห้องไหน " ซอนเยที่นั่งมองเด็กทารกถามคนทั้งสามที่เปิดประตูเข้ามา
" เรา 3 คนได้นอนด้วยกัน " ซอนมี โซฮี ยูบิน
" เด็กน่ารักจังเลย ทำปากเหมือนซอนมีเลย " ยูบินที่วิ่งกรู่ไปเล่นกับเด็กน้อย
" พี่พูดอะไรอ่ะ เด็กไม่เห็นเหมือนฉันเลย " ซอนมีที่เถียงขึ้น
" แต่มองดีๆๆก้เหมือนเดะเลยอ่ะ ซอนมี " โซฮีที่พุดเสริม
" แก้มก็เหมือน โซฮี ตาสวยเหมือนเยอึน ฟันคล้ายซอนเย จมูกคล้ายๆๆใครนะ....... " ยูบินที่พูดไปสำรวจใบหน้า......
" แกนั่นแหละ " ทุกคนที่พูดพร้อมกัน
" แกจะบ้าหรอ เด็กมันก็ต้องเหมือน พ่อแม่แท้ๆๆสิว่ะ ' เยอึนที่พูดขึ้น และให้รางวัลยูบินที่หัว 1ที " โอ้ย เจ็บ "
' แต่ว่าเราก็บริจาคนี่น่า แล้วฮยอนอาใช้ของใคร " ซอนเยที่พุดเบาๆ
" แล้วตกลงนี่มันลูกใครว่ะ " ยูบินที่ตะโกนขึ้น
.................................................................
เช้าวันจันทร์ต่อมา
" นายตื่น ไอ้หน้าหวานตื่นสิ ตื่น " ซอนยเที่เขี่ยคนนอนอยู่ในห้องอย่างหลับสบาย อ้อมกอดก้อุ้มเด็กที่ลืนตามองซอนเยอยู่ ปิ๋งๆ
" ไม่ตื่นใช่ไหม ลีอาช่วยน้าหน่อยนะลูก " ซอนเยที่พูดกับลีอา........
" แบร่ แบร่ ฮ่าๆๆๆ " ซอนเยที่แกล้งเด้กให้เด็กร้องไห้
ได้ผล อุแว้ อุแว้ อุแว้ อุแว้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เด็กน้อยที่ร้องไม่หยุด มันทำให้คนนอนหลับรำคาญหูเอามากๆ
" อะรัยว่ะ " แจจุงที่ตื่นขึ้นมาเพราะความหงุดหงิด
" ไปอาบน้ำจะได้ไปซื้อของใช้เด็ก "
" ที่หลังก็ปลุกดีๆๆหน่อยสิเธอ "
" ถ้ามันดีแล้วนายตื่น ฉันคงไม่ลงทุนให้เด็กร้องเพลงให้ฟังหรอก "
" แม่นี่ !!!! นี่ " แจจุงที่ตะโกนว่าคนที่กำลังเดินออกไป
" เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ด้วย " ซอนเยที่หยิบของใช้เด็ก ทั้งผ้าอ้อม นมผง ขวดนม สารพัดทุกอย่างใส่รถเข็นที่แจจุงเข็นอยู่
" นี่แม่คุณ เธอมาเข็นเองเลยมา ฉันเหนื่อย ไหนจะอุ้มเด็กอีก " แจจุงที่หน้ามุ่ย
" เป็นตุ๋ดหรอ แค่นี้ก็บ่น สำออย " ซอนเยที่จิกฟันด่าเจ็บๆลงไป เหมือนมีดแทงที่หน้าอกแผ่นหนาๆกล้ามเป็นมัดๆ
" ยัยนี่ บ่นจิง " แจจุงที่บ่นพึมพำเบาแล้วก็เข็นรถตามอย่างจำยอม
" อุ๋ย!!! หน้ารักจังเลย พ่อแม่คู่นี้ " เสียงป้าแก่ๆๆที่พูดมากระทบที่โสตประสาทของหูข้างซ้ายของซอนเย
" หน้าตาคล้ายกันจิงๆ น่ารักจิงเลย " เสียงป้าแก่ๆที่ยังพูดไม่หยุด
" รีบเดินสิ " ซอนเยที่บอกเสร็จรีบเดินออกจาที่ตรงนั้นทันที
" บ้าเป่าเนี่ย อารมณ์ไหนของแม่นี่ว่ะ ว่าไหมเจ้าตัวน้อย " แจจุงที่พูดและก้เล่นกับเด็กน้อยแสนน่ารัก เด็กที่เพียงแต่ยิ้มให้แจจุงเท่านั้น ทำตาหยีๆๆๆ
" เมื่อยซะจิงๆ ถึงบ้านซะที " แจจุงที่วางเด็กไว้ที่เปลของเด็กก่อนจะบิดเนื้อบิดตัวไปมา
ปู๋ดดดดดดดดด ............................
" เสียงใครตดว่ะ " แจจุงที่ได้ยินเสียงนั้น หันซ้ายหันขวามองหาบุคคลปล่อยกลิ่น
" เธอตดหรอ "
" ไอ้บร้า ฉันไม่ได้ตดย่ะ " ซอนเยที่กำลังงุนอยู่กับการจัดของเด็กวางให้เป็นระเบียบ
อุอิ อุอิ อิ๋ อิ๋ เสียงเด็กน้อยที่ร้องไม่เป็นศัพท์
" หรือว่า " แจจุงที่ยื่นจมูกโด่งๆเข้าไปสูดกลิ่นที่เด็กน้อย
" ชัดเลย เธอเด็กมันอึ "
" ก้เปลี่ยนผ้าอ้อมสิ ฉันจัดของอยู่ "
" แต่ ฉัน............. "
" ไปเปลี่ยนเลยนะ " ซอนเยที่ไม่ฟังใครบางคนพุดจบก่อนพูดตัดหน้า
" มายิ้มให้อีก " แจจุงที่ีพูดใส่เด็กน้อย
" ถึงแล้วหรอ ดีชะมัด รำคาญหูเป็นบ้า " ยุนโฮที่ปลีกตัวกระโดดออกมาจากรถตู้ก่อนเพื่อนคนอื่น
" หยุดร้องสักทีสิจ่ะ หยุดเหอะ คนสวย " ซอนมีที่ปลอบเด้กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักน่าหยิก....
อุแว้ อุแว้...............
" ไม่มีกลิ่นเหม็นนี่น่า " เยอึนที่อุ้มเด็กทารกใช้จมูกสูดกลิ่นเพื่อให้แน่ใจว่า เด็กไม่ขี้ ไม่ฉี่
" แล้วทำไมไม่หยุดร้องหละ " โซฮีที่ยืนอยู่ข้างหลังถามด้วยน้ำเสียงที่สดใส
" นั่นนะสิ หรือว่า.......... จะหิว " ยูบินที่พูดด้วยอีกคน
" ไม่มีทางเด็ดขาด พวกแกจะบ้าหรอ " เยอึนที่ขมวดคิ้วเป็นปม เมื่อเห็นหน้าพวกเพื่อนๆจ้องมองซาลาเปาอันน้อยๆ
" แกนั่นแหลต้องให้ เข้าใจไหม " ซอนเยที่พูดขึ้น
" เข้าบ้านกันก่อนดีกว่าว่ะ เด็กตากน้ำค้างนานแล้ว " ยูบินที่เดินนำหน้าไปก่อน
......................
" พวกพี่สงสัยเหมือนผมไหม " ชางมินที่ยืนคุยกับพวกพี่ๆอยู่หน้าระเบียงข้างบ้าน
" สงสัยว่าอะไรหละ ' จุนซูที่พุดขึ้น
" ทำไมเด็กหน้าตาไม่เหมือน ทึกกี้หรือ ฮยอนอาเลยหละ '
" แกคิดมากไปหรือเป่า " ยูซอนอีกคน
" แต่กูว่าไม่เหมือนจิงๆๆนะ " ยุนโฮที่นิ่งเงียบเสริมขึ้นด้วยอีกคน
" หรือว่า.......1ใน5คนต้องมีสักคนเป็นพ่อเด็ก " แจจุงที่ตะโกนขึ้น ทำให้ยุนโฮเปิดปากเอาไว้กอ่น
" เบาดิว่ะ " ยุนโฮที่กระซิบข้างหู
" ไม่มีทาง ฉันไม่มีทางรับผิดชอบ " ยุนโฮที่เบี่ยงออกมาก่อนเพื่อนคนอื่น
" เมิงคนแรกเลยที่จะให้เสปิร์มเขาอ่ะ " ยูซอนที่พุดขึ้น
" ก็ใครจะไปรู้ว่ะ "
" เมิงเลิกเถียงกันเหอะ พวกเราจะทำยังไงดี "
..............................................................
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ..............เสียงเด้กน้อยดดื่มนมในเต้าของเยอึนอย่างอร่อย
" ลีอาน่ารักจังเลย " ซอนยเที่เล่นแก้มเด้กน้อย
" แกรู้ชื่อด้วยหรอ " เยอึนที่เอานมให้เด็กกินถามขึ้น
" ฮยอนอาบอกฉัน "
" ไปดูห้องกันยังว่านอนห้องไหน " ซอนเยที่นั่งมองเด็กทารกถามคนทั้งสามที่เปิดประตูเข้ามา
" เรา 3 คนได้นอนด้วยกัน " ซอนมี โซฮี ยูบิน
" เด็กน่ารักจังเลย ทำปากเหมือนซอนมีเลย " ยูบินที่วิ่งกรู่ไปเล่นกับเด็กน้อย
" พี่พูดอะไรอ่ะ เด็กไม่เห็นเหมือนฉันเลย " ซอนมีที่เถียงขึ้น
" แต่มองดีๆๆก้เหมือนเดะเลยอ่ะ ซอนมี " โซฮีที่พุดเสริม
" แก้มก็เหมือน โซฮี ตาสวยเหมือนเยอึน ฟันคล้ายซอนเย จมูกคล้ายๆๆใครนะ....... " ยูบินที่พูดไปสำรวจใบหน้า......
" แกนั่นแหละ " ทุกคนที่พูดพร้อมกัน
" แกจะบ้าหรอ เด็กมันก็ต้องเหมือน พ่อแม่แท้ๆๆสิว่ะ ' เยอึนที่พูดขึ้น และให้รางวัลยูบินที่หัว 1ที " โอ้ย เจ็บ "
' แต่ว่าเราก็บริจาคนี่น่า แล้วฮยอนอาใช้ของใคร " ซอนเยที่พุดเบาๆ
" แล้วตกลงนี่มันลูกใครว่ะ " ยูบินที่ตะโกนขึ้น
.................................................................
เช้าวันจันทร์ต่อมา
" นายตื่น ไอ้หน้าหวานตื่นสิ ตื่น " ซอนยเที่เขี่ยคนนอนอยู่ในห้องอย่างหลับสบาย อ้อมกอดก้อุ้มเด็กที่ลืนตามองซอนเยอยู่ ปิ๋งๆ
" ไม่ตื่นใช่ไหม ลีอาช่วยน้าหน่อยนะลูก " ซอนเยที่พูดกับลีอา........
" แบร่ แบร่ ฮ่าๆๆๆ " ซอนเยที่แกล้งเด้กให้เด็กร้องไห้
ได้ผล อุแว้ อุแว้ อุแว้ อุแว้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เด็กน้อยที่ร้องไม่หยุด มันทำให้คนนอนหลับรำคาญหูเอามากๆ
" อะรัยว่ะ " แจจุงที่ตื่นขึ้นมาเพราะความหงุดหงิด
" ไปอาบน้ำจะได้ไปซื้อของใช้เด็ก "
" ที่หลังก็ปลุกดีๆๆหน่อยสิเธอ "
" ถ้ามันดีแล้วนายตื่น ฉันคงไม่ลงทุนให้เด็กร้องเพลงให้ฟังหรอก "
" แม่นี่ !!!! นี่ " แจจุงที่ตะโกนว่าคนที่กำลังเดินออกไป
" เอาอันนี้ อันนี้ อันนี้ด้วย " ซอนเยที่หยิบของใช้เด็ก ทั้งผ้าอ้อม นมผง ขวดนม สารพัดทุกอย่างใส่รถเข็นที่แจจุงเข็นอยู่
" นี่แม่คุณ เธอมาเข็นเองเลยมา ฉันเหนื่อย ไหนจะอุ้มเด็กอีก " แจจุงที่หน้ามุ่ย
" เป็นตุ๋ดหรอ แค่นี้ก็บ่น สำออย " ซอนเยที่จิกฟันด่าเจ็บๆลงไป เหมือนมีดแทงที่หน้าอกแผ่นหนาๆกล้ามเป็นมัดๆ
" ยัยนี่ บ่นจิง " แจจุงที่บ่นพึมพำเบาแล้วก็เข็นรถตามอย่างจำยอม
" อุ๋ย!!! หน้ารักจังเลย พ่อแม่คู่นี้ " เสียงป้าแก่ๆๆที่พูดมากระทบที่โสตประสาทของหูข้างซ้ายของซอนเย
" หน้าตาคล้ายกันจิงๆ น่ารักจิงเลย " เสียงป้าแก่ๆที่ยังพูดไม่หยุด
" รีบเดินสิ " ซอนเยที่บอกเสร็จรีบเดินออกจาที่ตรงนั้นทันที
" บ้าเป่าเนี่ย อารมณ์ไหนของแม่นี่ว่ะ ว่าไหมเจ้าตัวน้อย " แจจุงที่พูดและก้เล่นกับเด็กน้อยแสนน่ารัก เด็กที่เพียงแต่ยิ้มให้แจจุงเท่านั้น ทำตาหยีๆๆๆ
" เมื่อยซะจิงๆ ถึงบ้านซะที " แจจุงที่วางเด็กไว้ที่เปลของเด็กก่อนจะบิดเนื้อบิดตัวไปมา
ปู๋ดดดดดดดดด ............................
" เสียงใครตดว่ะ " แจจุงที่ได้ยินเสียงนั้น หันซ้ายหันขวามองหาบุคคลปล่อยกลิ่น
" เธอตดหรอ "
" ไอ้บร้า ฉันไม่ได้ตดย่ะ " ซอนเยที่กำลังงุนอยู่กับการจัดของเด็กวางให้เป็นระเบียบ
อุอิ อุอิ อิ๋ อิ๋ เสียงเด็กน้อยที่ร้องไม่เป็นศัพท์
" หรือว่า " แจจุงที่ยื่นจมูกโด่งๆเข้าไปสูดกลิ่นที่เด็กน้อย
" ชัดเลย เธอเด็กมันอึ "
" ก้เปลี่ยนผ้าอ้อมสิ ฉันจัดของอยู่ "
" แต่ ฉัน............. "
" ไปเปลี่ยนเลยนะ " ซอนเยที่ไม่ฟังใครบางคนพุดจบก่อนพูดตัดหน้า
" มายิ้มให้อีก " แจจุงที่ีพูดใส่เด็กน้อย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น