ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapte: 1 เริ่มต้น
" ตื่นดิ ยูซอน " แจจุงที่ใช้เท้าเขี่ยๆคนที่นอน อ้า 360 องศา แถมยังนอนน้ำลายยืด.
" จุ๊ฟ ...มาหอมสักทีสิจ่ะ.. " ยูซอนที่ละเมอเพ้อฝันออกมา
" สาวมา สวยด้วยโว้ย " แจจุงที่ตะโกนดังลั่น
" ไหนว่ะ ไหน " ยูซอนที่สะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมกับจัดทรงผมให้อยู่ทรง..
" แม้บอกว่าสาวมา ตื่นเชียวน้า " แจจุงที่ล้อคนพึ่งตื่นจากการนอน
" ไอ้แจจุง แกตาย " ยูซอนที่วิ่งไล่เตะแจจุงทั่วบ้าน...
" แกจะวิ่งไปไหน " ..
" ทำเหมือนเด็กๆไปได้ " ชางมินน้องเล็กสุดของบ้านพูดขึ้น ชางมินเด็กที่สุดแต่ชอบทำตัวว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่กว่าคนอื่น
" แม้!!! ไอ้ผู้ใหญ่ " แจจุงที่แซวขึ้น แม้ว่าตัวเองกำลังจะวิ่งหนีไอ้ยูซอนอยู่ก็ตาม
" กูไปก่อนนะ " ยุนโฮที่เดินออกมาจากห้องแล้วก็เดินออกจากบ้านพักไปอย่างเร็ว
" ทำไม พี่ยุนโฮ ถึงเย็นชาจังนะ " ชางมินที่มองตามหลังยุนโฮ ..
" พี่จุนซูหละ " ชางมินที่เอ่ยขึ้นและมองหาเจ้าของชื่อ
" มันนอนกก สาวๆในห้องมั้ง สงสัยยังไม่ตื่น " ยูซอนที่ตอนนี้หยุดวิ่งแต่มายืนอยู่ข้างชางมินแทนด้วยอาการที่หอบๆ ส่วนแจจุงก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปแล้ว......
" เหนื่อยชะมัด ไอ้แจจุงไวกว่าลิงอีก " ยูซอนที่บ่นพึมพำ >o<
" หอมจังเลย " จุนซูที่กำลังซุกซนกับต้นคอขาวๆของหญิงสาวที่นอนอยู่ข้างกาย
" พอแล้ว จั๋กจี้ ..^_^ " หญิงสาวข้างกายที่พูดอย่างเขินๆ..แต่ร่างสูงก็ไม่ได้หยุด.การกระทำดังกล่าว
" ท้องไหม " ชายหนุ่มที่กำลังนั่งลุ้นอยู่หน้าห้องน้ำ
" ไม่ " หญิงสาวที่ยื่นที่ตรวจครรภ์ให้ผู้ที่เป็นสามีตนดู
" เราเอากันตั้งหลายครั้ง ทำไมไม่ท้องซักที " ภรรยาที่เริ่มมีน้ำใสๆออกจากนัยตา.....
" ใจเย็นนะ ฉันสัญญาว่าเราจะต้องมีลูกให้ได้ " ทึกที่กำลังปลอบภรรยาของตนอยู่ ในแววตาของเขาตอนนี้ก็มีแต่ความเศร้าเช่นกัน
" มาแล้วครับ " เสียงของหนุ่มๆที่ดังมาตั้งแต่หน้าประตู
" มาสายอีกแล้วนะเรา ไปซ้อมซะ " ผู้จัดการสั่งให้หนุ่มทั้ง 4 ไปซ้อมกับยุนโฮที่กำลังเต้นอยู่คนเดียว
" ว่าไงจ๋ะ เจสสิก้ามาซ้อมห้องพี่ก็ได้นะ ห้องพี่ว่าง หัวใจพี่ก็ว่าง " ยูซอนที่กำลังแซวสาวๆอยู่หน้าห้องซ้อม ( เขาให้ไปซ้อมเต้น ไม่ใช่มาจีบสาวแถวนี้ ) ....... ชางมินเห็นถึงกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอา
...................................................................
" ฮยอนอา เธอเป็นอะไร " ซอนเยที่กำลังปลอบโยนน้องสาวของตนอย่างเอ็นดู
" ไอ้ทึก มันรังแกใช่ไหม เดี๋ยวจัดการให้ " ยูบินที่กำมัด
" ไม่ใช่ " สาวน้อยที่พูดขึ้น เมื่อเห็นคนตรงหน้าจะเอาเรื่องจิงๆ
" แล้วเป็นอะไร ทำไมร้องไห้หละ " โซฮีที่เป็นห่วงไม่ใช่น้อย
" ฮือๆๆๆๆ ฉันไม่ท้องซักที " ฮยอนอาที่พูด สะอึกสะอื้น
" ห๋า... คบกันมาตั้ง 3 ปีกว่า ยังไม่ท้องอีกหรอ " ซอนมีที่อุทานออกมาเสียงดัง แต่คำพุดกลับทำให้เพื่อนของตนร้องไห้หนักกว่าเดิมอีก
" เบาสิ " โซฮีที่กระซิบข้างหูของซอนมี ซอนมีได้แต่เอามือปิดปาก ไว้ดีที่สุด
" พวกเธอเป็นเพื่อนฉันใช่ไหม " ฮยอนอาที่ถามเพื่อนทั้ง 5
" ใช่สิ " เยอึนที่ตอบเสียงดังฟังชัด
" ถ้าขอให้พวกเธอช่วยจะได้ไหม "
" ได้สิ " ทุกคนที่ตอบพร้อมกัน
ทำให้หญิงสาวหยุดร้องไห้ทันที........ เธอกลับฉีกยิ้มออกมาอย่างสดใส
" ฉันขอเซลล์ไข่ พวกเธอได้ไหม "
" หมาย....ความว่า...ไง " ยูบินที่พูดตะกุกตะกะ และก็อีกหลายๆๆคนที่ตกใจเช่นกัน
.....................................
" น้องชายของคุณเสื่อมสมรรถภาพ ก้เลยไม่สามารถจะทำให้การเพศสัมผัสทะลุไข่แดงของเพสเมียได้ "
" จิงหรอครับ คุนหมอ " ลีทึกที่ยังไม่เชื่อหูตัวเอง
" ครับ ผลตรวจออกมาแล้ว " คุณหมอที่ยื่นใบตรวจร่างกายให้ดู
โครม!!! ทึกที่ไม่สามารถพยุงร่างของตนเองได้ ตอนนี้ล้มทั้งยืน ขาทั้งสองเหมือนจะก้าวไม่ออก
กริ๋งๆๆๆๆ
" แกอยู่ไหนว่ะ " .......... เสียงจากปลายสาย
" ไหนบอกว่าวันนี้จะมาเลี้ยงเหล้าพวกกูไง " เสียงของแจจุงที่พุดขึ้น
" ใช่ " และตามาด้วยอีกหลายๆเสียง
" เออ เดี๋ยวกูไป " ทึกที่เดินออกจากโรงพยาบาลพร้อมกับผลตรวจในมือ เดินขึ้นรถมินิคูเปอร์สีดำ
.................
" ฮยอนอา เธอพูดจิงหรอ " เยอึนที่ต้องการให้ ฮยอนอายืนยันอีกครั้ง
" ใช่ ฉันพูดจิง หรือจะไม่ช่วย " ฮยอนอาที่เริ่มน้อยใจ
" ให้พวกฉันเอาไปคิดก่อนได้ไหม " ซอนเยที่พูดว่านล้อมฮยอาอาอย่างนิ่มนวล
" ได้ ฉันจะมาเอาคำตอบพุ่งนี้นะ " ฮยอนอาที่พูดจบก็เผ่นหนีออกจากบ้านไปอย่างไว โดยที่ 5ชีวิตไม่ทั้งได้ตั้งตัวเลย
" ฮยอนอา เดี๋ยว " โซฮีที่ตะโกนเรียกแต่ก็ไม่ทัน เจ้าของชื่อขับรถออกไปแล้ว
" มันเร็วไป จะทำไงดี ฉันยังไม่ทันตั้งตัวเลย " ซอนมีที่พูดขึ้นในวงสนทนา
" พี่จะให้ไหม พี่ยูบิน " โซฮีกับสาวผิวเข้ม
" ใครจะให้ว่ะ "...........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น