ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapte: 2 ขอสเปริ์ม+เซลล์ไข่
" มาแล้วหรอว่ะ กูสั่งเหล้าไว้ใ้หเมิงจ่ายแล้ว " ยูซอนที่ชูขวดเหล้าขวดใหญ่ให้ลีทึกดู
" เมิงมาช้าจัง กูคิดว่าจะไม่มาแล้วซะอีก " ยุนโฮที่ในมือถือแก้วไวน์ ยุนโฮไม่เคยคิดที่จะกินเหล้าเพราะยุนโฮเป็นพวกไฮโซ แดกได้แค่ไวน์เท่านั้น
" ทำไมเศร้าๆหละพี่ ทึกกี้แสนหวาน " ชางมินที่ทักขึ้นเมื่อคนตรงหน้าทำหน้าเศร้าละห้อยเหลือเกิน
" ใช่ กูเห็นเมิงเดินคอตกตั้งแต่เข้ามาแล้วนะ ทะเลาะกับเมียมาหรอ " จุนซูสมทบด้วยคน
" เออว่ะ เมิงมีปัญหาไรว่ะ " ยุนโฮที่หันมาสนใจกับเพื่อนของตนเอง
แล้วอีก 2ตัวหละ ไปไหน.......
" น้องสาว มีเบอไหมจ๋ะ พี่อยากรู้จักที่สุดเลย " แจจุงที่ตอนนี้จู๋จี๋กับหญิงสาวโต๊ะข้างๆ อย่าสนิทสนม ไม้มือที่อยู่ไม่สุกจับผมหญิงสาวมาดมบ้าง จับไม้จับมือ....
" หวัดดีอาหม๋วย อยากได้อาตี่เป็นแฟนไหมครับ " ยูซอนก็อีกคนที่วาดลวดลายไม่แพ้ แจจุง
เดี๋ยวก็เป็นข่าวหรอก >o<
" เมิงดูเอาเองก็แล้วกัน " ทึกกี้ที่ยื่นผลตรวจให้เพื่อนดู
" ฮ่าๆๆ น้องชายแกไม่ได้เรื่องเลยว่ะ " จุนซูที่หลุดขำออกมาเมื่อเห็นผลตรวจนั้น
" ฮ่าๆ พี่เนี่ยสุดๆเลยอ่ะ " ชางมินอีกคน
" 555++ สงสารน้องชายว่ะ " ยุนโฮที่ดูจะขรึมแต่ก็อดขำไม่ได้
" ฉันขออสุจิพวกแกได้ไหม "
ห๋าาาาาาาาาาาาา!!!!! คนทั้งร้านหันมามองเป็นสายตาเดียวกัน
" เบาๆดิว่ะ " ทึกกี้ที่พุดขึ้น
" เมื่อกี้แกว่าไงนะ " ยูซอนที่เดินเข้ามาในวงเหล้าพอดิบพอดี
" ใช่ แกหมายถึง .... " แจจุงอีกคนที่พูดไปก้มมองน้องชายของตน
" ใช่ " ทึกกี้ที่พุดเสียงแข็ง
" ได้ไหม ฉันให้เวลาแกคิดพุ่งนี้นะ " ทึกกี้ที่พุดเสร็จก็ทิ้งเงินค่าเหล้าเอาไว้แล้วก้เดินจากไป
......................................................
" แล้วหนุ่มๆฉันหละ " ซอนมีที่สมทบด้วยกับ ยูบินและโซฮี
" ฉันก็ไม่อยากให้เหมือนกันนั่นแหละ " ซอนเยก็อีกคน
" เยอึนหละ ว่าไง " ทุกคนที่หันไปมองหน้าเยอึน
" ใครจะให้ว่ะ ไม่มีทางอ่ะ " เยอึนก็อีกคนที่ตอบเสียงแข็ง
....................
" กุไม่ให้ " แจจุงที่เดินอารมณ์เสียมานั่งตรงโซฟา
" ผมด้วย ผมยังอ่อนอยู่เลย " ชางมินที่พุดขึ้น....
" ไม่เอาโว้ย มันอสุจิน้อยๆของเราเลยนะ " ยูวอนที่พูดไปสลับกับมองน้องชายที่ซุกซ่อนอยู่ในกกน.
" ฉันก็อีกคน เก็บเอาไว้ให้คู่ชีวิตจิงๆโว้ย " จุนซูด้วยอีกคน
" ส่วนกูก็.......... " ยุนโฮที่พูดตะกุกตะกัก ทำให้ทุกคนรอลุ้นกับคำตอบที่จะออกมา
" ให้ว่ะ กูสงสารมันอ่ะ " คำตอบที่ออกมาทำให้อีก 4 ชีวิตมองหน้ากันอย่างหวั่นๆ ก็ให้ทำไงหละ เมื่อหัวหน้าให้แล้วพวกเราหละ..... เจ้าตัวที่พูดจบก็เดินเข้าไปนอนในห้องของตน
" พี่แจจุง จุนซู ยูซอน เอาไงดีครับ " ชางมินน้องเล้กที่เอ่ยถามทุกคนที่กำลังมองตากันจนจะท้องอยู่แล้ว
" ไม่รู้ว่ะ " จุนซูที่กุมขวับๆๆๆๆ...........
...........................
เช้าวันต่อมา
" ว่าไงว่ะ " เสียงมรณะที่ลอยมาตั้งแต่หน้าประตูบ้าน เดินเข้ามาในบ้านเห็นเพียงยุนโฮที่กำลังเก็บกวาดบ้านที่รกๆเต็มไปด้วยเสื้อผ้า ผู้ชาย
" คนอื่นหละ " ทึกกี้ที่ถามชายชาตรีขึ้น
" อยู่ในห้อง ไปปลุกเองดิ
" >_< ตื่นโว้ยๆๆๆๆ " ทึกกี้ที่ใช้ทอลลาโข่ง แต่ก้ไม่ได้ผลไม่มีวิญญาณไหนตื่นมาสักกะตัว
" ไฟไหม้ " ทึกกี้ที่ตะโกนลั่นบ้าน
มันทำให้ทุกคนตื่นออกมาจากนิทราอย่างว่องไว แจจุงที่หอบเสื้อผ้าราคาแพงที่สุดออกมาให้ได้มากที่สุด ยูซอนที่ขนหนังโป๋หลายเวอร์ชั่นที่เก็บสะสมทั้งชีวิต จุนซูที่เอาหนังสือสถิติการเอาหญิงมาแล้วกี่คน และ ชางมินที่ขนตำราหนังสือเรียนออกมา ทุกคนที่วิ่งมาตาตื่นๆด้วยสภาพที่ดูไม่ได้เลย....
" ตื่นกันแล้วก็ดี ตกลงว่ายังไงว่ะ "
" กุไปนอนต่อดีกว่า "
" ผมด้วยครับ "
หยุด!!!! ใครไปนอนต่อไม่ใช่เพื่อนกู แต่ก้ไม่ได้ผลทุกคนเดินเข้าห้องไปนอนต่ออ่างงัวเงีย
" ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " ทึกกี้แหกปากตะดกนลั่นบ้านจนดังออกมานอนกบ้านเลย ทึกที่กำลังร้องไห้หนักมากๆๆๆๆ
มันทำให้คนที่กำลังไปนอนต้องวิ่งมาอุดรูปากของทึกไว้
" พวกเมิงจะช่วยไหม " ทึกที่มองหน้า แจจุง ยูซอน จุนซู ชางมิน และ ยูนโฮ
" กูช่วยว่ะ " ยุนโฮที่ตอบกลับไปแล้วเดินไปนั่งข้างทึกทันที
" พวกเมิงหละ " ทึกที่พุดไปบีบน้ำตาเรียกคะแนนความสงสาร มันยิ่งทำให้อีก 4ชีวิตมองหน้ากันใหญ่ สงสารก็สงสาร
" ก็ได้ครับพี่ ผมช่วย " ชางมินที่ดุเหมือนจะทนเห็นน้ำตาของทึกไม่ได้ ชางมินที่เดินไปอยู่ข้างทึกอีกคน
" เอาว่ะ กูเสียสละเพื่อเมิงเลยนะ " ยูซอนที่เดินไปด้วยอีกคน
" น้องชายจ๋า ใช้งานมาเยอะแล้ว ให้แค่นี้ไม่เป็นไรนะ " จุนซูอีกคน
ทุกคนที่ยืนมองหน้าแจจุงที่กำลังใช้ความคิดของเขา........
" ไม่.........ม่ทางเลือกแหะ ก้ได้ว่ะ " แจจุงที่ตอบตกลงไปอย่างเรียบร้อย ทึกลุกขึ้นมากอดเพื่อนทั้ง 5 คนอย่างมีความสุข แต่คนที่ถุกกอดไม่มีสุขไปด้วยเลย
............." นี่คือสัญญาที่พวกแกต้องเซ็น " ทึกที่ยื่นเอกสารให้เพื่อนทั้ง 5 คน.....
" และที่สำคัญ ห้ามนำเรื่องนี้บอกเมียกูเป็นอันขาด " ทึกที่บอกคนทั้ง 5 ที่กำลังเซ็นสัญญาอยู่
" แล้วให้ตอนนไหน " ชางมินที่เลิกคิ้วสงสัยถามขึ้น
" วันนี้ "
" ห๋า..... " มันทำให้ทุกคนหน้ามุ่ยมากกว่าเดิมอีก
....................................
ณ บ้านพัก WG
I want nobody but you ทุกคนที่กำลังซ้อมเต้นกันอย่างเมามันส์ จู่ๆเพลงก็ดับไป
" ใครปิดพลงว่ะ " ยูบินที่หันหลังไปดูเห็นคนที่ไม่พึงประสงค์ถอดปลั๊กไฟ เธอไว้กับมือ
" ตกลงว่ายังไง "
" ถ้าพวกเราไม่ให้หละ " ยุบินที่มองหน้าเพื่อนๆ
" ฮือๆๆ ใช่สิ ฉันมันไม่ได้เป็นอะไรกับพวกเธอแล้วเนี่ย คงเห็นฉันไม่สำคัญแล้วใช่ไหม ฉันขอโทษที่มากวนนะ ฉันไปหละ " ฮยอนอาที่พูดด้วยน้ำเสียงน้อยๆใจก่อนที่จะเดินออกไป
" เอาไงดีหละพี่ " โซฮีที่กระซิบข้างหูซอนเย
" พวกฉันจะช่วย " เยอึนที่พูดรั้งคนที่กำลังเดินจากไป...
" ทำไมไม่ปรึกษาก่อนว่ะ " ยูบินที่กระซิบข้างๆๆหูเยอึน
" เอาน่า ช่วยๆกันหน่อยแค่ฟองเดียว เองนะ " .....
ฮยอนที่ฉีกยิ้มๆๆและหันหลังกลับมาหาเพื่อนของหล่อน หล่อนวิ่งไปหอมแก้มที่ละคน
" ห้ามบอกใครนะ ความลับ แม้สามีฉัน " ฮยอนอาที่พูดถ้วงขึ้น
" อืม พวกฉันสัญญา " น้ำเสียงที่ตอบเศ้าๆของแต่ละคน
" ไปกัเถอะ " หล่อนที่จูงมือของ เพื่นอทั้ง 5..
" ไปไหน " ซอนมีที่ถามขึ้น
" ไปโรงบาล " ฮยอนอาที่ยังฉุดกระชากลากดึงๆๆ
" ตอนนี้เนี่ยนะ " ทุกคนที่พูดออกมาพร้อมกัน
" ใช่ " ฮยอนอาที่ตอบแบบยิ้มๆๆ เธอคงมีความสุขน่าดู
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น